[Fic B.A.P] Love Dormitory!

ตอนที่ 2 : [Love Dormitory] 1

Love Dormitory 1

สวัสดีครับ ผม ชเวจุนฮง เด็กผู้ชายที่มีใบหน้าอันหล่อเหลา -/- ผมหล่อที่สุดในโลกเลยล่ะ… ฮ่าๆ ตอนนี้ผมกำลังจะไปเรียนต่อที่ประเทศเกาหลี ซึ่งคุณพ่อบังคับให้ไปครับ คุณพ่อบอกว่ามหาลัยที่เกาหลีนี่ สุดยอดไปเลย ทั้งการสอน รวมไปถึงนักเรียนด้วยครับ นักเรียนหญิงหน้าตาดีๆก็มีเยอะแยะ พ่อผมกระซิบบอกมาล่ะ อิอิ -///- ผมน่ะว่าจะไปเรียนต่อคณะธุรกิจการบินครับ เพราะพ่อผมก็เป็นนักบินแม่ผมก็เป็นแอร์โฮสเตสครับ ผมก็เลยอยากจะเข้าสายนี่น่ะ

ตอนนี้ผมเดินทางมาถึงมหาลัยแล้วครับ คุณพ่อบอกว่ามหาลัยนี้มีหอพักอยู่ข้างใน เห็นบอกว่าสะอาดหรูและก็ปลอดภัยมากๆด้วย อื้ม ผมชักจะอยากเห็นแล้วสิ \>0</

ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด

เสียงเครื่องสแกนบัตรที่อยู่หน้ามหาลัยดังขึ้น มีผู้ชายใส่ชุดดำกางเกงดำหมวกดำถุงเท้าดำถุงมือดำแว่นดำ ครบเซ็ตกำลังพยายามสแกนบัตรอยู่ แต่เหมือนบัตรจะพังหรือไม่เครื่องสแกนบัตรพังแหละมั้ง เพราะสัญญาณเตือนมันร้องเสียงดังมากๆเลย -_-

“โธ่เว้ย ไอ้เครื่องสแกนบัตรเฮงซวย คอยดูนะกูจะฆ่าแม่มึง!”ผู้ชายคนนั้นพูดพลางเตะเครื่องสแกนบัตร จนเครื่องสแกนบัตรจอดับลงอย่างรวดเร็ว - -

แล้วผมจะได้สแกนบัตรมั้ย T_T

“อะเอ่อ…ขอโทษนะครับ ผมเป็นเด็กใหม่…คือผม…”ผมเดินเข้าไปหาผู้ชายคนนั้น

“ใครถาม - -”

“._.”

“โว้ย อารมณ์เสีย เห็นหน้ามึงแล้วยิ่งอารมณ์เสียโว้ย ไปไกลๆไป๋ = =”ผู้ชายคนนั้นพูดก่อนจะปัดๆมือไล่ผม ผมทำอะไรผิด T^T

“เอ่อ คะคือ ผมจะสแกนบัตรฮะ แต่คุณดันเตะมันพังซะก่อน ผมเลยสแกนไม่ได้”

“ก็ไม่ต้องสแกนสิวะ = =”

“เอิ่ม…ถ้ากูไม่สแกนกูก็เข้าหอพักไม่ได้ดิวะ ไอ้ควาย มึงเห็นใจกูบ้างดิโว้ย กูเป็นเด็กใหม่นะ!”ผมขึ้นเสียงใส่ทันที คนอะไรพูดจาดีๆด้วยแท้ๆแต่ดันทำปากหมาใส่อีก เบื่อจริง! = =

“เป็นเด็กใหม่เค้าขึ้นเสียงใส่คนอื่นด้วยหรอ!? หัดเคารพคนอื่นซะบ้าง ไร้มารยาท!”

“ถ้ากูไร้มารยาท มึงก็โครตมารยาททรามแหละ ไอ้เชี่ย!”

“โห มึงจะเอาใช่มั้ย ไอ้…เด็กติดนมแม่!”

“ย๊า กูไม่ได้ติดนมแม่!”

“ติดนมพ่อสินะ โด่วเอ้ย เหอะ - -”

“มึงนี่ แม่ง = =”

“อะไร เป็นเด็กใหม่น่ะอย่ามาพูดจาไร้มารยาทนะเว้ย”

“ก็กูจะพูดอ่ะ”

“ระวังมึงจะโดนไม่ใช่น้อย ไอ้เด็กไร้มารยาท!”

“อ้าวๆ จะทะเลาะกันอีกนานมั้ยพ่อหนุ่ม - -”เสียงคุณลุงยามที่เป็นคนเฝ้าประตูของมหาลัยเอ่ยขึ้น

“- -”ผมหลี่ตามองไอ้ชายชุดดำนั้นอย่างไม่เป็นมิตร

“ขอโทษทีนะ ไอ้เครื่องสแกนบัตรตัวนี้มันใช้งานไม่ได้แล้วเพราะมันพังน่ะ ต้องกดรหัสแล้วเปิดเข้าไปแทนน่ะ ลุงขอโทษที่ไม่ได้บอกนะไอ้หนู”คุณลุงยามพูดก่อนจะเดินมากดรหัสที่ประตูให้

“ขอบคุณค้าบ คุณลุงยาม ผมขอตัวนะครับ ไม่อยากอยู่ที่นี่นานๆ เหม็นขี้หน้าใครบางคน! = =”ผมพูดก่อนจะรีบหอบกระเป๋าแล้วรีบวิ่งเข้าไปในมหาลัยทันที

ตอนนี้ผมกำลังรอรุ่นพี่ที่เป็นคนคุมหอพักอยู่ครับ เค้าบอกว่าเดี๋ยวเค้าจะไปเอากุญแจห้องมาให้ แต่คิดๆแล้วก็แค้นไม่หาย ชิชะ คนอะไรใจดำชะมัด อุตส่าห์พูดดีๆด้วยแต่มาทำปากหมาใส่ =_= สาธุ เทวดาเจ้าป่าเจ้าเขา ขอให้อย่าได้เจอไอ้ผู้ชายใส่ชุดดำนั้นอีกเลยเถอะ ลูกขอ สาธุ

“ชเวจุนฮงทำอะไรน่ะ -.-”รุ่นพี่ที่ยืนดูผมนั่งคุกเข่าแล้วพนมมืออยู่ตรงพื้นเอ่ยถาม

“อ๋อ ป่าวครับ แฮะๆ ^++++++^”

“อ่ะ นี่กุญแจห้องนะ ห้องนายหมายเลขห้านะ อยู่ชั้นหก ถ้ามีอะไรขาดเหลือก็บอกพี่ได้นะ”รุ่นพี่พูดพลางยื่นกุญแจห้องมาให้ผม

“ขอบคุณครับ ^^”ผมรีบรับกุญแจมากจากมือรุ่นพี่อย่างรวดเร็ว

เย้ๆๆๆ ได้พักผ่อนแล้วเว้ยย เดินทางมาตั้งไกล เฮ้อ >3<’

ไม่รอช้าผมก็รีบวิ่งตรงไปยังลิฟท์ทันที อยากเห็นห้องพักตัวเองแล้วโว้ยยยยยยยยย >o<’

ติ๊ง!

ลิฟท์มาถึงชั้นแรกแล้วครับ ผมกำลังจะเดินเข้าไปในลิฟท์แต่อยู่ๆก็เหมือนมีพลังงานบางอย่างเดินผ่านผมไป…ผีหรอ? =[]= หอพักมีผีหรอ ไอ้เชี่ย!

ผมรีบหันหลังไปดูแต่ก็ไม่มีอะไรนี่หว่า -..- สงสัยคิดไปเอง

ตอนนี้ผมยืนอยู่ในลิฟท์คนเดียวครับ แต่เอ๊ะ -.- เหมือนจะไม่ใช่คนเดียวแล้วมั้ง ผมรู้สึกเหมือนมีใครมายืนกับผมด้วย………ผีหรอวะ? T^T

ผมหันซ้ายหัวขวาตีลังกาหมุนรอบตัวสามสี่ครั้งแต่ก็ไม่เห็นจะมีใครมายืนกับผมเลยนี่นา… =_=

ผีแน่ๆ ต้องเป็นผีแน่ๆ =[]=

ติ๊ง!

เมื่อลิฟท์ถึงชั้นหกเท่านั้นแหละ ผมก็…………

“ว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก”รีบวิ่งออกจากลิฟท์ทันที ใครจะอยู่ให้ผีหลอกล่ะครับ T^T

 “ไอ้เหี้ยไฟไหม้!!!!!!!!!!!!!”แล้วอยู่ๆก็มีผู้ชายหน้าตาน่ารักคนหนึ่งวิ่งออกมาจากห้องพร้อมกับ……

แฉ่!!!

พร้อมกับถังน้ำที่มีน้ำสีดำเหมือนจะใช้ถูพื้น แล้วเอามาสาดใส่หน้าผม ฮึก หมดกัน ความหล่อของกู T^T

“ห้ะ!!!?? อะไรนะ ไฟไหม้! ว่าแต่ไฟไหม้เป็นยังไงหรอ?”แล้วก็มีผู้ชายตาตี่ๆที่เดินตามผมมา เอ๊ะเดินตามผมมาหรอ -_- รู้แล้วว่าไอ้ลมเย็นๆที่พัดผ่านตัวผม กับที่ผมรู้สึกเหมือนมีคนมายืนด้วย คืออะไร…ที่แท้ก็ไอ้หมอนี่สินะสินะสินะ =_=

“ไอ้ออบมึงนี่ซื่อบื้ออีกแล้ว ว่าแต่ ถ้าไฟไหม้แล้วทำไมไม่มีควัน………แล้วไอ้โย่งนี่มายืนทำอะไรตรงนี้ =_=”ผู้ชายที่ตัวเล็กกว่าผมทำหน้างงๆพลางชี้นิ้วมาที่ผม

“เอิ่ม สวัสดี ฉันชื่อชเวจุนฮงนะ เป็นเด็กใหม่ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะ ^^”ผมพูดทักทาย

“อ่อ เด็กใหม่ สวัสดีกู ยูยองแจ คนที่หล่อที่สุดในหอพักนี้ ^++++++++++^”ไอ้หมอนั่นทักทายผม

“อ่าๆ ^^”

ฟิ้วๆ~

แล้วอยู่ๆก็มีลมพัดผ่านตัวผมอีกแล้วครับ -_-

“ไอ้ออบมึงจะไปไหนน่ะ!?”ยองแจตะโกนถามไอ้ผีที่กำลังเต้นลิงดิงดองอยู่

“กลับห้องน่ะ ง่วง -0-”ไอ้ผีลิงดิงดองตอบก่อนจะรีบเต้นบีบอยกลับห้องตัวเองไป =_=

“อ่า ไอ้นั่นชื่อมุนจงออบนะ เป็นคนที่ตาตี่ที่สุดในหอนี้ เอ่อ…แล้วนายน่ะไม่ต้องพูดแบบคุณๆฉันๆได้ม้ะ กูไม่ชอบ -3-”

“อ่าๆ แฮะๆ งั้นเดี๋ยวกูไปดูห้องก่อนนะ บาย ^^”ผมโบกมือลายองแจ

“อ่าๆบาย เห้ย ระวังขี้หมา!”ยองแจพูดพลางชี้นิ้วไปพื้น

“เย้ย!!!!!!!”ผมรีบกระโดดหลบทันที

“กูล้อเล่น ก๊ากกกกกกกกกกก XD”ยองแจหัวเราะอย่างสะใจก่อนจะเดินกลับห้องไป

อย่างน้อยผมก็ยังเจอคนดีๆอยู่แหละเน๊อะ ^_____________^






____TALK____
*รำมวยจีน* -/-
เป็นไง 55555 ตอนเเรกนะเนี่ย
รู้สึกเหมือนจะเพี้ยนๆไงไม่รู้เน๊อะ
ขอบคุณที่อ่านค่ะ จุ๊บๆ -3-