ตอนที่ 13 : [Love Dormitory] 12 (Happy Birthday Yongguk!)
ผมปล่อยให้เวลาผ่านไปเกือบชั่วโมง ผมใช่เวลาเป็นชั่วโมงเพื่อสืบว่า…
วันนี้วันเกิดใคร? - -
ผมเดินตามไอ้เด็กติดนมแม่ตลอดเวลา ไอ้เจลโล่มันเดินเข้าออกร้านขายขนมเค้กตลอดเป็นว่าเล่น - - รวมถึงยองแจกับไอ้ฮิมชานด้วย ส่วนไอ้จงออบกับไอ้แด้แม่งยืนเถียงกันเลือกของขวัญอยู่ ไอ้แด้มันจะเอาตุ๊กแกปลอมไปให้ใครไม่รู้ ส่วนไอ้ออบก็แม่งจิ้งจกปลอม = = ใครที่ได้รับของขวัญจากไอ้สองคนนี้แม่งโครตโชคร้ายเลยสัส - - (ก็แกนั้นแหละไอ้บังที่ได้ของขวัญ =_= //ไรเตอร์)
“ไม่เฟ้ยยยย กูจะเอาเค้กรูปนี้!”ยองแจที่ยืนเถียงกับฮิมชานในการเลือกเค้กเป็นชั่วโมงพูดพลางชี้ไปที่เค้กรูปควาย…ห้ะ!? ควาย = =
“บ้ารึไง เอารูปกบดีกว่าหน่า เชื่อกู”ไอ้ฮิมชานพูดพลางชี้ไปที่เค้กรูปกบสีเขียวตัวป้อมๆน่าตาน่ารัก(?) = =
“ไม่เว้ยยย!! เค้กรูปควายน่ารักกว่า ตกลงผมเอาอันนี้ฮะ!”ยองแจพูดตะคอกใส่ฮิมชานก่อนจะหันไปพูดเสียงหวานให้พนักงานที่ยืนทำหน้าอึนรอไอ้พวกนี้เถียงกันเสร็จ
“ไม่! เอากบฮะ อย่าไปฟังไอ้หมูนี่เลยฮะ!”ฮิมชานตะคอกใส่ยองแจก่อนจะหันไปพูดเสียงหวานให้พนักงานเหมือนกัน
“= =”พนักงานยืนทำหน้าซังกะตายพลางลังเลว่าจะเอาเค้กก้อนไหนใส่กล่องดี
“ไม่โว้ย กูจะเอาควาย!”ยองแจยังคงเถียงไม่เลิก
“ก็ไปเอาอยู่ในเถียงนาดิฟร๊ะ! กูจะเอากบ!”
“มึงก็ไปเอาอยู่ในบ่อน้ำดิวะ !”
“เห้ยๆ เถียงอะไรกันวะเนี่ย -0-”เจลโล่รีบเดินมาห้าม แหม พ่อคนดี = =
“ก็ไอ้ฮิมดิแม่ง จะเอาเค้กรูปกบไปให้ไอ้เงิงอ่ะ - -”ยองแจพูด…ใครคือเงิง?? = =
“แล้วไงวะ? - -”เจลโล่ถามอีกครั้ง
“ก็เค้กรูปกบมันไม่น่ารักนี่หว่า -0-”
“โหย มึงพูดยังกะเค้กรูปควายน่ารักกว่าเค้กรูปกบของกูแหละสัส - -”
“ก็มันจริงมั้ยล่ะ?! - -”
“พอๆๆ เดี๋ยวกูเลือกเอง แม่ง =_=”เจลโล่พูดพลางยืนจ้องเค้ก
“งั้นผมเอาอันนี้ฮะ!”เจลโล่พูดพลางชี้ไปที่เค้กรูปทิกเกอร์ โอ๊ะ นั่นมันทิกเกอร์ที่ผมชอบนี่นา อั้ยย้ะ -/-
“โอเคครับ ได้แล้วครับ ขอบคุณที่มาอุดหนุนครับ ^^”ไม่รอช้าพนักงานก็รีบเอาเค้กใส่กล่องแล้วรีบยื่นให้ไอ้เจลโล่ทันที ก่อนที่ไอ้เจลโล่จะลากยองแจกับไอ้ฮิมชานออกมาจากร้าน
“ย๊า ไอ้เจลโล่!”จงออบที่เห็นเจลโล่เดินออกมาจากร้านเค้กรีบใช้ขาสั้นๆวิ่งไปหาไอ้เจลโล่ทันที
“อะไรวะ?”
“นี่ กูได้ของขวัญแล้ว”จงออบพูดพลางชูกล่องของขวัญใบเท่าปลาซิวให้ไอ้เจลโล่ดูอย่างภูมิใจ
ในนั้นน่ะ…มีจิ้งจกปลอมอยู่หนึ่งตัวสินะ ถ้าให้กูเดา = =
“โห มึงเอาอะไรให้มันวะเนี่ย? กล่องแม่งยังใหญ่ไม่เท่าฝ่ามือกูเลยเนี่ย = =”ยองแจพูดพลางแย่งกล่องของขวัญมาจากมือจงออบ
“อิอิ -/-”จงออบพูดพลางเกาหัวแก้เขิน คุณมึงจะเขินทำเชี่ยไรว่ะครับ?? = =
“แล้วไอ้แด้ล่ะวะ?”ไอ้ฮิมชานถามพลางชะเง้อคอมองหาไอ้แด้
“กูอยู่นี่…”ไอ้แด้พูดพลางโผล่หัวออกมาจากข้างๆถังขยะ =_= คุณมึงครับ คุณมึงไปหลบทำไมอยู่ตรงถังขยะครับ -_____________-
“มึงไปเล่นซ่อนหากับแมลงวันหรอวะไอ้แด้ = =”ยองแจหันไปมองไอ้แด้อย่างเอื่อมๆ
“ป่าว…ไม่ใช่แมลงวัน แมลงหวี่ต่างหาก”ไอ้แด้ตอบหน้าตาย
“=_________________=”<<นี่คือหน้าของแต่ละคนในตอนนี้ =_=
“เห้ยไอ้แด้ นั่นของขวัญของมึงสินะ? =[]=”ไอ้ยองแจถามพลางชี้ไปที่กล่องของขวัญอันเท่าตู้เย็น =[]= มึงห่อเชี่ยอะไรว่ะครับ = =
“ใช่…”ไอ้แด้พูดพลางยืนเสยผม เท่ตายแหละไอ้ห่า =__=
หลังจากทีไอ้พวกนี้ยืนคุยซุบซิบๆ(แต่ผมได้ยิน)เสร็จ มันก็แยกย้ายกันไปคนละทิศคนละทาง ไอ้โ,เหมือนจะเดินไปไหนสักที่ ส่วนอิมชานก็ลากยองแจขึ้นไปดูโซนขายโทรศัพท์ที่อยู่ชั้นสองของตัวห้าง ส่วนไอ้แด้กับไอ้ออบก็พากันเดินกลับหอ
เพื่อนค่าเวลา ผมขอเดินเล่นในเมืองสักหน่อยและกัน = =
.
.
.
.
.
.
.
.
.
[ตัดไปตอนค่ำๆเลยและกัน…เร็วไปใช่มั้ย…เออใช่เร็วไป เออก็เร็วไง ก็เร็ว = =//ไรเตอร์ผีบ้า]
ผมใช่เวลากว่าหลายชั่วโมงในการเดินขาลากให้เหนื่อยเล่นในเมือง ผมก็หาข้าวกิน หาขนมกิน ช๊อปปิ้งตามภาษาคนหล่ออ่ะนะ (เอิ่มจ้ะ -_-//ไรเตอร์)ผมก็ทำตัวสบายๆไปจนตกค่ำ ตอนนี้สี่ทุ่มแล้ว แม่งเร็วไปไหน =_= แต่ก็โครตคุ้มนะ ผมไปช๊อปปิ้งซื้อของใหม่ๆมาเต็มเลย ของตกแต่งห้องเอย เสื้อผ้าใหม่ๆเอย รองเท้าเอย กางเกงใน…เห้ย ป่าวๆ ผมไม่ได้ซื้อกางเกงใน = =
ว่าแต่
.
.
.
.
.
.
กูจะมาพล่ามชีวิตประจำวันของกูให้รีดเดอร์ฟังทำไมวะอีไรเตอร์ ?? = = (เพราะไรเตอร์สวย 5555555 #มันไม่เกี่ยว =_=//ไรเตอร์)
ช่างแม่งเหอะ เท่าที่รู้ๆตอนนี้ผมโครตเหนื่อยเลย ผมเดินขาลากกลับมายังหอพักก่อนจะขึ้นลิฟท์ขึ้นมายังชั้นหก แล้วก็เกิดพลังงานบางอย่างที่แฮรี่พอตเตอร์ไม่เคยพบเคยเห็นมาก่อนขึ้น(?) = =
“ไฟดับ??”ผมยืนงงอยู่ตรงทางเดินเล็กน้อยก่อนจะเกาหัวแกรกๆอย่างุนงง ก็มันงงอ่ะ เข้าใจกูม้ายยย? = =
ไฟก็ไม่ได้ดับหรอก (อ้าว?)แต่ไฟมันสลัวๆเหมือนจะดับอ่ะ เออนั่นแหละ ก็เรียกว่าไฟดับ แต่ไฟมันกำลังจะดับ =____=
“…”ผมยืนนิ่งเพราะผมรับรู้ถึงพลังงานบางอย่างที่ยืนอยู่ข้างหลังผม…
จัน…ช่วยพากูวิ่งหนีที T[]T
จัน…พากูวิ่งเข้าห้องที T^T
จัน…เอาน้ำมนต์มาให้กูที T_T
จัน…มึงได้ยินกูมั้ย? TwT
เอาวะ ลูกผู้ชายใจกระทิงคาราบาวแดง!(?) ทำใจให้กล้าเข้าไว้ ค่อยๆหันไป
หันไป
หันไปดู
ว่าใครมายืนข้างหลังกู…
ฟึ่บ!
“อ่าวไอ้ห่า ไม่เห็นมีใครเลย =_=”ผมสบถกับตัวเองเบาๆก็แม่งหันหลังมาไม่เห็นมีใครเลย =_=
สงสัยเมื่อตอนเที่ยงกูจะกินเยอะไปหน่อยเลยไม่เจริญอาหารทำให้เป็นโรคกระเพาะจนหลอนจิต(?)
ผมยืนงงอยู่สักพักก่อนจะเดินไปยืนอยู่หน้าห้องของตัวเอง แล้วก็เกิดเหตุการณ์แปลกๆขึ้น #อีกแล้ว
กึกกักกึกกัก…
ผมที่กำลังจะยื่นมือไปบิดกลอนประตูก็ต้องหยุดชะงักเพราะมีเสียงแปลกๆดังออกมาจากห้องของผม
โจร?
ผี?
หนู?
แมว
หรือ
หมา? = =
ผมยืนนิ่งสักพักก่อนจะทำใจกล้าบิดกลอนประตูแล้วค่อยๆเปิดประตูออกช้าๆ…
แอด…
.
.
.
.
.
.
“เซอร์ไพรส์!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”
ปึงปัง ตึงตัง วี๊ดบุ่ม!(?)
“=[]= อะไรของพวกมึงวะ!?”ผมอ้าปากค้างทันทีเมื่อเข้ามาก็เจอกับเพื่อนๆสุดเสี่ยวของผมพร้อมกล่องของขวัญอันเบอเร่อของไอ้แด้ที่วางอยู่ตรงหน้าทีวีแล้วก็เค้กรูปทิกเกอร์ที่เจลโล่ซื้อเมื่อตอนเที่ยงๆ
แดกจุดครับ…
“สวัสดีปีใหม่!”<<ไอ้ฮิมชานพูด
“แฮ๊ปปี้กระทงเดย์”<<ไอ้จงออบพูด
“สุขสันวันตรุษจีน…”<<ไอ้แด้พูด
“แอนด์ สุขสันวันเกือบจะไม่ได้เกิด!”<<ยองแจพูด
“ฟรั๊ค! = =”ผมหันไปด่ายองแจทันทีที่ยองแจพูดกวนประสาท
“เห้ยย อย่าด่ากันวันนี้เป็นวันเกือบไม่เกิดของไอ้ยงกุกนะเว้ย มีความทุกษ์กันหน่อยยยย!!!”ไอ้ฮิมชานพูด
“=_= ไอ้ห่าเหยินนี่แม่ง”
“อ่าวๆ อย่าทะเลาะกัน มาร้องเพลงแฮ๊ปปี้กระทงเดย์ให้ยงกุกกันเถอะ”จงออบพูด
“แฮ๊ปปี้เบิร์ดเดย์เถอะมึง =_=”
“อ่าๆ โอเคๆ 5555”ไอ้ยองแจพูดก่อนทุกคนจะร้องเพลงให้ผมแล้วไอ้เจลโล่ก็เดินถือเค้กมาให้ผม
เซงิลซูคาฮัมนีดา เซงิซูคาฮัมนีดา ซารังฮานึนบังยงกุกเหงือกบาน(?)~ เซงิลซูคาฮัมนีดา ~
แล้วผมก็เป่าเทียนอย่างมีความสุข งานวันเกิดของผมวันนี้…เป็นอะไรที่ซาร่าปาปริก้าทอดกรอบมาก(?)
HBD ครับ… >.<
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
ถามว่าใครวินสุด?.........ขอบอกเลยว่ายองแจ555555555 โถๆเฮียเกือบไม่ได้เกิดแล้วมั้ยล่ะ5555
“สวัสดีปีใหม่!”
“แฮ๊ปปี้กระทงเดย์”
“สุขสันวันตรุษจีน…”
ได้ข่าวว่า ที่ห่อเท่าตุ้เย็นข้างมีแค่ตุ๊กแก
โถๆๆๆ - -*
ม๊าล่ะเครียกกับลูกออบที่สุดเลยค่ะ//ตรูเป็นลูกเมิงงงงตั้งแต่เมื่อไหร่<<<ออบ // เมื่อเวลาที่อยากให้เป็น<<ข้าพเจ้า #โดนเมนออบลากไปตบ 5555555
อิอิ เหมือนโล่รู้ใจเฮ๊ยเลยย