ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    นิกซ์วันเดอเรอร์ รับวิจารณ์นิยายทั่วราชอาณาจักร

    ลำดับตอนที่ #69 : เคลียร์เรื่อง : ขบวนการล่าขุมทรัพย์สุดปลายฝัน ALL online [กีร์ซ่าวันเดอเรอร์]

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 111
      0
      14 ม.ค. 57



    ประทับตรารับงานที่นี่

    วิจารณ์ให้ tongfar

    วิจารณ์โดย 
    กีร์ซ่าวันเดอเรอร์

    ในที่สุดก็มุดออกจากรูหนอนมาวิจารณ์ให้ท่านได้ ขอแนะนำตัวเพราะพึ่งรับงานวิจารณ์ของท่าน'อย่างเป็นทางการ'มาเรื่องแรก แต่ไม่เป็นทางการก็มีอยู่บ้างตามสมควร ข้าน้อยนามกีร์ซ่าเมื่อสมัยยังเตาะแตะ(ว่าไปนั่น)เข้าเด็กดีใหม่ๆก็ลองๆเขียนนิยายดูหลายแบบแต่สุดท้ายเพราะความขี้เกียจส่วนตัวก็ปล่อยมันทิ้งไว้เป็นอนุสรสถานในหน้าเด็กดีต่อไป หันไปเอาดีด้านอ่านเสียมากกว่า เอาล่ะกลับเข้าสู่เนื้อเรื่อง ข้าน้อยเป็นคนตรงๆโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน

     

    ชื่อเรื่อง

    ตอนแรกที่ได้เห็นชื่อนึกว่าเป็นิยายแฟนตาซีธรรมดาทั่วไปหากไม่มีห้อยท้ายตามมาว่าออนไลน์ก็คงหลงผิดอยู่นานเหมือนกัน เป็นชื่อนิยายแฟนตาซีออนไลน์ที่แค่อ่านชื่อเรื่องก็ชวนให้ลุ้นตามไปด้วย คำว่าล่าขุมทรัพย์คงจะสนุกสนานคล้ายกำลังผจญภัยไปกับเรือโจรสลัด และคงมีเหตุการณ์ตื่นเต้นเร้าใจให้ลุ้นระทึกตาม ดูแค่ชื่อเรื่องก็อยากลองเปิดอ่านแล้วขอรับ

     

    ตัวละคร

    วัทน์พระเอกของเรานี่ช่างเป็นบุรุษที่ซวยซ้ำซากและดวงอับสุดๆ แต่เป็นการดวงอับที่มีความโชคดีเจือปนอยู่ด้วย เพราะถ้าไม่ติดบัคพี่แกก็คงไม่เป็นคนดังของเหล่าผู้สร้างเกมส์และก็คงไม่รู้จักคนเบื้องหน้าเบื้องหลัง

    แรกๆตัวละครดูมีชีวิตชีวา ทำให้เห็นในความรู้สึกนึกคิดหรือภาวะอารมณ์นั้นๆของตัวละคร แต่หลังจากพบกับพรนภาดูเหมือนพระเอกของเราจะไหลไปตามน้ำแปลกๆ คล้ายผู้แต่งไม่รู้จะให้อารมณ์ของตัวละครไปตามเนื้อเรื่องที่หวังยังไง เลยกลายเป็นว่ามิติตัวละครที่สร้างเอาไว้เริ่มหาย ถ้าหากเกิดเหตุการแปลกๆขึ้นกับตัวเองหรือตัวละครธรรมดาทั่วไปคนจะมีสภาวะทางอารมณ์ที่ซับซ้อนมาก คล้ายไม่เข้าใจ สับสน สงสัย มีคำถาม และอยากแก้ปัญหาตัวเองให้ได้ ไม่ก็เรียกร้องความยุติธรรม แต่พระเอกเราเหมือนไหลไปตามเนื้อเรื่อง เหมือนให้ตัวละครตัวอื่นเป็นคนชักจูง ตัวละครอื่นพูดขึ้นเรื่องใดพระเอกเพียงแค่ต่อต้านนิดๆแต่สุดท้ายก็ต้องไหลไปตามคำพูดนั้น

     

    การบรรยาย

    ท่านใช้ภาษาดีมาก บรรยายไม่ติดขัดและไหลรื่นเป็นธรรมชาติมากทีเดียว ภาษาเข้าใจง่ายและไม่วกไปวนมา ถือว่าท่านเขียนได้เยี่ยมจริงๆ แต่ติดที่มีภาษาอังกฤษเยอะไปหน่อยในเรื่องที่เกี่ยวกับเกม สำหรับตรงนี้แก้ใขง่ายๆด้วยการเขียนวงเล็บเป็นคำภาษาไทยเอาไว้ให้ผู้อ่านบางท่านที่ขี้เกียจมานั่งแปลหรือมีปัญหาด้านภาษา ด้านคำผิดถือว่าแทบจะไม่เจอนั่นแสดงให้เห็นว่าท่านใส่ใจในเรื่องการตรวจทานรายละเอียดได้เยี่ยมขนาดไหน

     

    เนื้อเรื่อง

    โดยส่วนตัวแรกๆชอบพระเอกมากในตอนแรกเพราะดูเหมือนจะดวงอับตั้งแต่แรกเริ่มเสียจริงๆ แต่ถัดจากนั้นมากลับชอบอดัมเพราะเป็นบุรุษที่มีความเป็นมาลึกลับและชอบปีนหลังคาบ้านคนอื่น? แต่หลังจากนั้นตัวละครนี้ก็หายไปอย่างลึกลับหลังจากออกมาแค่ไม่กี่ฉาก

    ตอนแรกเริ่มสนุกไปกับการเล่นเกมส์ของวัทน์ที่โดนปล่อยเกาะไว้คนเดียวในเมืองที่มีแต่npcและเหล่ามอนเตอร์ คิดว่าคงได้ลุ้นไปกับวิธีการหาทางออกจากเกาะพร้อมการพัฒนาฝีมือของตัวเอกอย่างวัทน์ แต่สุดท้ายก็เหมือนถูกกรรไกรตัดฉับเอากลางลำคล้ายเนื้อเรื่องส่วนสำคัญหายไปดื้อๆ จากที่ลุ้นไปกับการหาวิธีออกจากเกาะของวัทน์จู่ๆก็โผล่พรวดเดียวตัวเอกออกมาโลดเล่นนอกเกาะได้แล้วโดยที่ไม่มีที่มาที่ไป

    ข้อแนะนำนิดๆ : การตัดส่วนนั้นออกแม้จะไม่รู้จุดประสงค์ของผู้แต่งแต่ทำให้อรรถรสของเนื้อเรื่องหายไปกว่าครึ่งเลยทีเดียว หากท่านเขียนตรงส่วนนั้นต่อให้ผู้อ่านได้รับรู้ถึงพัฒนาการของวัทน์และการหาทางออกจากเกาะของเขาจะเป็นการทำให้ผู้อ่านได้ลุ้นและตื่นเต้นไปกับการผจญภัยของตัวเอก นิยายของท่านจะสนุกยิ่งกว่าเดิมอย่างแน่นอน และหลังจากที่วัทน์หาทางออกได้สำเร็จก็จะเป็นการเปิดฉากการผจญภัยครั้งใหม่ของพระเอกที่ยิ่งใหญ่กว่าเดิมและดูน่าตื่นเต้นยิ่งกว่าเดิมสำหรับผู้อ่าน แต่ถ้าผู้แต่งจะใช้การตัดข้ามจุดนั้นแล้วดำเนินเรื่องสู่แผ่นดินใหญ่จากนั้นย้อนเล่าความหลังเรื่องการออกจากเกาะจะทำให้ผู้อ่านรู้สึกเฉยๆไปกับความสำเร็จของพระเอก อ่านแล้วเลยดูเหมือนท่านใจร้อนพาตัวละครออกแผ่นดินใหญ่โดยกระโดดข้ามเหตุการณ์น่าตื่นเต้นนั้น

     

    เพิ่มเติม

    1.ท่านยังวางกับดักตัวละครตัวเองไม่เนียนพอ วางกับดักตัวละครคืออะไร? นั่นคือการที่จะดึงตัวละครให้เดินไปตามเนื้อเรื่องที่ท่านคาดหวังไว้โดยไม่ทำให้ผู้ท่านรู้สึกแปลกๆไปกับเนื้อเรื่อง วางหลุมพลางให้ผู้อ่านและตัวละครเดินเข้ากับดักของท่านโดยไม่รู้เนื้อรู้ตัว

    2.ทิ้งตัวละคร ท่านตัดตัวละครดื้อๆหลายตัวทีเดียวโดยไม่บอกไม่กล่าวไม่ทิ้งปริศนาเล็กๆเอาไว้ให้สงสัยว่าพวกเขาหายไปไหนหรือหมดบทบาทนั้นหรือยัง บางตัวมีปริศนาคาใจผู้อ่านและดึงดูดให้นิยายน่าค้นหาแต่ก็หายไปดื้อๆ พูดง่ายๆคือตัวละครบางตัวหายไปโดยไม่เคลียร์

    3.อารมณ์และมิติของตัวละคร ลักษณะนิสัยหรือบุคลิกส่วนตัวของตัวละครแต่ละตัวผ่าน ดูเป็นเอกลักษณ์ดีแต่ด้านอารมณ์และความซับซ้อนของตัวละครยังคงไม่เห็น

    4.ชื่อเรื่องเกี่ยวกับขุนทรัพย์แต่ดูเหมือนเป้าหมายของเรื่องจะเป็นการพิชิตแผ่นดินใหม่ๆภายในเกมส์ หรือบางทีเนื้อเรื่องอาจยังกล่าวไม่ถึงเรื่องขุมทรัพย์นั่นก็ได้

     

    ที่กล่าวมาท่านไม่ต้องเชื่อทุกคำพูดของข้าแต่ขอแค่รับฟังและตามแต่วิจารณญาณของท่าน

     

    'ทั้งหมดที่เราวิจารณ์ออกไปใช่ว่านักวิจารณ์อย่างเราจะทำได้ดีไปทุกอย่าง เเต่เราหวังเป็นอย่างยิ่งว่าให้คุณทำได้จงอย่าคาดหวังอะไรกับนักวิจารณ์นักเลย พวกเขาก็แค่คนธรรมดา
     

    THE★ FARRY
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×