คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #47 : เคลียร์เรื่อง : Change My Mind สลับหัวใจให้ลงล็อก [หญิงข้าววันเดอเรอร์]
ประทับตรารับงานที่นี่
วิจารณ์ให้ ฮิเมะ
วิจารณ์โดย หญิงข้าววันเดอเรอร์
ก่อนอื่นต้องขอบอกว่า ‘สวัสดี’ ท่านเจ้าบองบทความที่ให้เกียรติข้ามาวิจารณ์นิยายของท่านนะ
ข้าชื่อ ‘หญิงข้าววันเดอเรอร์’ วันนี้มีภารกิจต้องมาทำให้เสร็จสมประสงค์ของสำนักวันเดอเรอร์นั่นคือมาวิจารณ์นิยายของท่าน ข้ามาแทนนักวิจารณ์คนเก่าตามคำบัญชาของท่านนิกซ์วันเดอเรอร์
หวังว่าคำวิจารณ์ของข้าจะทำให้เจ้าไม่ผิดหวังเพราะความตั้งใจไม่ถูกทำตามนั้น… เจ้าไม่ได้เลือกข้าตั้งแต่แรก
เก็บคำวิจารณ์ของข้าไปพิจารณาดูว่าเจ้าสมควรให้คะแนนตัวเองเท่าไร ข้าก็แค่ผ่านมาและผ่านไปเท่านั้น
เรื่องแรกที่วิจารณ์คือ…
ชื่อเรื่อง : ในความคิดของข้า ข้าคิดว่าเป็นชื่อที่เหมาะมากเลยนะท่าน ทั้งภาษาไทยภาษาอังกฤษ มันเปรียบเหมือนได้ว่า ‘มีความลับ ความน่าสนใจ’ อยู่ในชื่อของท่าน
ปล.ข้าคิดว่านิยายของทุกชื่อ ทุกเรื่อง ล้วนมีความน่าสนใจอยู่ในชื่อเรื่องน่ะ
พล็อตเรื่อง : ในความคิดข้าคือ
สำนวนภาษา : ในความคิดข้าคือข้าไม่ได้ใส่ใจเรื่องภาษาอะไรมากมายนัก แต่ส่วนตัวข้าจะให้ผ่านต่อเมื่อนิยายของท่านมีการใช้ภาษาที่อ่านแล้วเข้าใจ ไม่ว่าท่านจะเขียนมาในรูปแบบไหน ขอแค่ให้มีเนื้อ อ่านแล้วเข้าใจ ใช้คำคงที่ ใช้คำถูก ไม่จำเป็นต้องสละสลวย ขอแค่บรรยายแล้วข้าอ่านแล้วอินก็เป็นใช้ได้
นิยายของท่านมีการใช้ภาษาที่อ่านแล้วเข้าใจ ไม่ต้องบรรยายอะไรมากมาย แต่นับว่าเยี่ยมสำหรับการเรียบเรียงประโยคและสื่อถึงความเป็นตัวละครเหล่านี้ได้ดี แถมนิยายเรื่องนี้ก็ใช้ตัวละครบรรยาย เลยไม่มีความจำเป็นที่จะต้องมาใช้ภาษาอลังการงานสร้างทั้งหลายแหล่ ส่วนตัวแล้วข้าจะชอบนิยายที่มีการบรรยายสนุก น่าตื่นเต้น เร้าใจ บรรยายมากบรรยายน้อยไม่ใช่ปัญหา เพราะข้าชอบอ่านนู่นนี่นั่น ถ้ามันไม่เป็นอุปสรรคและศัตรูกับสายตาของข้า แต่การวิจารณ์ครั้งนี้ข้ามิสามารถระบุเป็นคะแนนได้ ดังนั้นสำหรับข้าแล้ว สำนวนของเจ้า ผ่านการพิจารณากับข้าโดยไม่มีเงื่อนไขใดๆ ทั้งสิ้น!
อีกอย่างคือนิยายเรื่องนี้มีการสลับการบรรยายไปมา เดี๋ยวให้นางเอกเป็นคนบรรยาย เดี๋ยวให้คนนั้นบรรยาย ประเดี๋ยวผู้เขียนเป็นคนบรรยาย หากเป็นนิยายที่ผู้เขียนคนเดียวเขียน ข้าคงไม่ให้ผ่านสำหรับหัวข้อนี้แน่ ทว่านี่เป็นเจ้าสองคนเขียน ข้าเลยขอให้ผ่าน เพราะมันเป็นเอกลักษณ์ที่ทำให้ผู้อ่านรู้ว่าในส่วนนี้ ใครเป็นคนเขียน
การดำเนินเรื่อง+เนื้อเรื่อง : ในความคิดของข้านั้นคือการจะมาวิจารณ์นิยายให้ใครสักเรื่อง ข้าจะเน้นเรื่องการดำเนินเรื่องมากที่สุดนะ นั่นก็คือไม่เร็วเกินไป ไม่ช้าเกินไป มีเหตุผลพอและน่าติดตาม
นิยายของท่านมีการดำเนินเรื่องที่ไม่ช้าไม่เร็วเกินไป แถมยังมีปริศนาน่าติดตาม ทว่าเนื้อเรื่องแบบนี้ข้าเห็นมาเยอะแล้ว มันทำให้ข้ารู้สึกเบื่อนิดหน่อยเมื่ออ่าน อีกทั้งอ่านๆ ไปข้ารู้สึกเดาเรื่องได้ ถึงอาจจะไม่ถูก แต่มันก็ทำให้ข้าเดาเรื่องได้อยู่ดีนั่นล่ะนะ ยิ่งตอนต้องไปออกค่ายของมหาวิทยาลัยอีก มันก็ยิ่งทำให้ข้ารู้สึกถึงความซ้ำซากจำเจ แถมยังอ่านๆ ไปแล้วรู้สึกว่านี่มันรักสามเศร้า ที่มีทั้งคนดีคนร้ายปะปนกันดีๆ นี่เอง ก็สุดแล้วแต่พวกเจ้าละกัน ที่จะสรรหาอะไรมาทำให้ผู้อ่านที่มีอาการเดาเรื่องได้เช่นข้าสามารถเปลี่ยนอาการเป็นมืดแปดด้านได้หรือเปล่า
คำผิด : ในความคิดของข้าคือนิยายควรมีคำผิดให้น้อยที่สุดเท่าที่จะทำได้ คือ… ผิดได้แบบที่ผู้อ่านรู้ว่าอาจจะรีบจนพิมพ์ผิด อะไรก็ได้ ขอแค่ผิดแบบที่ผู้อ่านเข้าใจว่าท่านไม่ได้เขียนอย่างลวกๆ แต่ที่ผิดกันก็เพราะความรีบหรืออะไรก็แล้วแต่ แต่อย่าให้ผู้อ่านคิดว่าท่านเขียนนิยายอย่างไม่ตั้งใจเป็นพอ
แต่นิยายของเจ้า ข้าหาได้เห็นคำผิดไม่ จงรักษาความดีนี้ไว้! ข้าขอนับถือ
ตัวละคร : ในความคิดของข้าคือตัวละครควรมีความน่าสนใจ มีปูมหลังครบ มีเหตุมีผล ไม่ใช่สักแต่ว่าเอาคาแรกเตอร์ตัวละครแบบนิยายเรื่องอื่นๆ มายำรวมกัน (หรือที่เรียกว่าคาแรกเตอร์ตลาดจนผู้อ่านเดาเนื้อเรื่องได้จากตัวละคร) สรุปก็คือถ้าท่านทำให้ผู้อ่าน (เช่นข้า) ประทับใจในตัวละครของท่าน ก็ถือว่าข้าขอให้ผ่านอย่างไม่มีเงื่อนไข
นิยายของท่านมีตัวละครที่น่าสนใจทุกตัว ข้ารู้สึกถึงความวิปริตของตัวละครบางตัวด้วยซ้ำ มันดึงดูดข้ามากเลยนะจะบอกให้ ทว่าข้าก็ไม่ถึงกับตกหลุมรักตัวละครของพวกเจ้าหรอก แต่ก็ถือว่าชอบเลยล่ะนะ
หากท่านอ่านคำวิจารณ์ของข้าจบแล้ว สิ่งเดียวที่ข้าอยากบอกท่านคือท่านไม่มีความจำเป็นเลยสักนิดที่จะต้องเปลี่ยนอะไรในนิยายของท่านตามที่ข้าวิจารณ์ เพราะมันเป็นนิยายของท่าน โปรดจงมองข้าไว้เป็นเพียงแค่ผู้อ่านคนหนึ่งที่ท่านไม่จำเป็นต้องสนใจในคำพูดของข้า แต่ถ้าท่านยังกังขาว่าจะแก้ตามที่ข้าบอกหรือไม่ ก็ขอแนะนำว่าให้ท่านจัดการประชาพิจารณ์ โดยการให้ผู้อ่านหลายๆ ท่านมาแวะเวียนอ่านนิยายของท่านและวิจารณ์หรือคอมเมนต์ให้ หากหลายคนมีความเห็นตรงกันกับข้ามันก็แล้วแต่ท่านอีกนั่นล่ะว่าจะแก้หรือไม่แก้ (ตกลงว่าข้าจะบอกอะไรท่านเนี่ย) จงยึดหลักเดียวในการเขียนนิยายว่า ‘อย่าได้เอาคนอื่นมาเป็นศูนย์กลางของนิยายท่าน แต่ท่านต่างหากที่ต้องไปยืน ณ ตำแหน่งนั้นด้วยตัวเองและคนเดียว’
ความคิดใครความคิดมัน ข้ามิอาจยุ่งเกี่ยวและบอกให้เขาเปลี่ยนความคิดนั่นเสีย
ความคิดเห็น