คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : [ตอนที่ 6] เพื่อนทิ้ง?
ZeLo Say
กิ๊งก่อง กิ๊งก่อง
เสียงออดบอกเวลาพักเที่ยงดังขึ้น ทำให้ผมที่นอนอย่างเอาเป็นเอาตายตื่นอย่างกระทันหัน
“หาว -0-”ผมหาวนอนเล็กน้อยก่อนที่จะมองไปรอบๆห้องที่ไม่มีใครอยู่รวมถึงไอ้ยองแจและจงออบด้วย ผมหลับไปแค่สามชั่วโมงเองนะ ถึงกับทิ้งผมเลยเหรอออ =[]=
หลังจากที่ผมตื่นขึ้นมา ผมก็รีบเดินตรงเด่ไปยังโรงอาหารของโรงเรียนทันที ผมมาตามหาไอ้สองหน่อที่ทิ้งผมไว้ในห้องคนเดียว ไอ้ข้าวเที่ยงไม่กงไม่กินแม่งและ
“อ๊ายยยย หล่ออ่ะแก กรี๊ดดดดด”
“เด็กใหม่หรอแก หล่อจัง”
“อยู่ม.5ซะด้วย กรี๊ดดดด หล่อจนขี้หักใน(?)”
เมื่อผมเดินมายังโรงอาหาร ผมก็เจอกับกลุ่มชะนี?ที่ยืนล้อมใครก็ไม่รู้ สงสัยจะเป็นเด็กใหม่ชัวร์ =_=
“ถอยไป!”เสียงที่โครตจะคุ้นหูเอ่ยขึ้นพร้อมเดินออกมาจากกลุ่มของพวกผู้หญิงที่ยืนกรี๊ดจนคอเคล็ด
เหอะ นึกว่าใครที่ไหน ที่แท้ก็ไอ้ปากห้อยนี่เอง =_= แม่ง มาโรงเรียนตอนเที่ยง ไม่ต้องมาจะดีกว่านะ
“อ้ายยย หล่อจังเลย”
“ขอลายเซ็นหน่อยสิคะ -/-”
“บ้านอยู่ไหนคะ จะไปหาทุกวันเลย” อีพวกผู้หญิงก็ยังคงกรี๊ดกร๊าดกันเหมือนเดิม
“อ๋อ กูหล่อแต่เกิดอยู่แล้วครับ ส่วนลายเซ็นกูไม่มีครับ ส่วนบ้านอยู่ไหน บ้านกูก็อยู่บนดินสิครับ หรือจะให้อยู่ในรูหูมึงเหรอ?”ไอ้ปากห้อยตอบทุกคำถามที่เอ่ยถามมา และรีบเดินหนีออกจากกลุ่มผู้หญิงพวกนั้น
“อ้าว จะไปไหนคะคุณคนหล่อ”
“กลับมาก่อนสิคะ”
“ตายแล้ว กวนตีนเว่อร์ เอาใจไปเลย”
พวกผู้หญิงที่ถูกด่าเหมือนจะไม่สะทกสะท้านเลยสักนิด =_=
แล้วผมจะมาสนใจทำไมฟร๊ะ =_= ไปตามหาไอ้สองหน่อต่อดีกว่า
“อ้าว เจลโล่มาทำอะไรตรงนี้วะ”ยังไม่ทันที่ผมจะตามหาไอ้ยองแจและจงออบก็โผล่มายืนข้างหลังผม ตายยากจังนะพวกนาย =_=
“ตื่นแล้วหรอ ทำไมมายืนตรงนี้หล่ะ”จงออบถามพลางดูน้ำจ๊วบๆ =_= ถ้าฉันไม่ตื่นฉันคงจะละเมอเดินมาเองหล่ะมั้ง แล้วถ้าฉันไม่ยืนตรงนี้ แล้วจะให้ฉันไปยืนตรงไหน =_=
“ชิส์ ฉันก็มาตามหาไอ้พวกที่ชอบทิ้งเพื่อนอ่ะดิ”ผมพูดพลางเชิดหน้า
“แล้วพวกนั้นมันเป็นใคร แล้วนายเกี่ยวอะไรกับเพื่อนไอ้พวกนั้น แล้วทำไมนายต้องตามหาไอ้พวกนั้น แล้วไอ้พวกนั้นมันอยู่ที่ไหน?”จงออบถามอย่างละเอียดก่อนที่จะมองไปรอบๆโรงอาหาร ใครก็ได้เอามันไปเก็บที =_= อยู่กับมันแล้วปวดหัวเหลือเกิน
“ก็ฉันไม่อยากปลุกนายนี่หว่า นายกำลังนอนอร่อยๆเลย”ยองแจพูด ทำไมวันนี้ยองแจดูมีสาระมากกว่าจงออบวะ รึว่ามันเปลี่ยนวิญญาณกัน? = =
“เออๆ ช่างมันเหอะ แต่คราวหน้า…..พวกนายห้ามทิ้งฉันนะ ฉันกลัว T^T”ผมพูดพร้อมเขย่าแขนยองแจ
“ใครจะไปทิ้งนาย ฉันไม่ทิ้งนายหรอก”ยองแจพูดพร้อมกอดปลอบผม
“พวกนายจะซาบซึ้งไม่ออกถ้าพวกนายรู้ว่า ต่อจากพักเที่ยงเราเรียนวิชาพละ”จงออบพูดพลางยิ้มหน้าบาน พวกผมสองคนหายซึ้งกันเลยทีเดียว ก็พวกผมไม่ชอบวิชาพละอ่ะดิ ผมเกลียดการออกกำลังกายที่สุด! = =
“วันนี้อาจจะไม่ได้ว่ายน้ำก็ได้มั้งงง”ยองแจพูดเสียงสูง ก็ส่วนใหญ่วิชาพละเราได้ว่ายน้ำบ่อยเหลือเกิน ซึ้งยองแจเกลียดการว่ายน้ำที่สุด เพราะเขาว่ายน้ำไม่เป็นและไม่อยากโชว์มันแพค 555555555
“ใครว่า… วันนี้ได้เรียนว่ายน้ำ”จงออบพูดก่อนที่จะหัวเราะยองแจที่ตอนนี้อึ้งกิมกี่ไปแล้ว
“ดีแล้ว เรียนว่ายน้ำ ฉันไม่อยากเรียนบนบก ฉันกลัวจะได้วิกพื้น =_=”ผมพูด ก็ผมวิกพื้นไม่เป็นนี่นา
“ใครว่า…. วันนี้วิชาพละมีสองคาบ แถมติดกันด้วย ซึ่งหลังจากเรียนว่ายน้ำเสร็จ เราทุกคนก็ต้องมาสอบวิกพื้นกัน”จงออบพูดและยังคงยิ้มหน้าบานเช่นเคย ก็มันเก่งวิชาพละนี่หว่า วิกพื้นได้ร้อยครั้งในห้านาที ว่ายน้ำก็เร็ว บลาๆ -_- ผมแหละหมั่นไส้
( ^3^)<จงออบ (- - )<ผม (=[]= )<ยองแจ
______________________________________
ไรเตอร์มาอัพให้ต่อเเล้วนะ
ทำไมตอนนี้มันสั้นๆหว่า -_- แต่ไม่เป็นไร
รักนะ จุ๊บุ 5555
______________________________________
ความคิดเห็น