คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #36 : [ตอนที่ 32] คู่หมั้น & ศัตรู!
ชิ -3- เมื่อไหร่ไอ้เหยินมันจะเลิกตามตื้อผมสักที ผมแหละรำคาญมัน แต่จริงๆแล้ว…ผมก็เอ่อ รักมันอยู่หรอก ._. บ้าหน่า ฮึ่ยย ไม่นะยูยองแจ นายจะชอบไอ้เหยินไม่ได้นะ ไม่ไม่ไม่!!!
ผมเดินออกมายังหน้าโรงพยาบาล เห็นไอ้เหยินมันบ่นว่าหิวๆ พอดีผมว่าจะไปห้างอยู่พอดี ซื้ออาหารเย็นกลับมาฝากมันดีกว่า -3-
เอี๊ยดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
เสียงล้อรถเสียดสีกับพื้นถนน -_- มึงขับรถแบบนี้มึงต้องการอะไรครับ?
ผมจะไปสนใจมันทำไม เฮ้อ รีบๆไปห้างดีกว่า เดี๋ยวไอ้เหยินมันจะหิวจนตาย -3-
ผมเดินตรงมายังรถของไอ้เหยิน พอดีผมขอยืมรถมันน่ะนะ เอาไว้ใช้ จริงๆผมก็มีรถเป็นของตัวเองอยู่หรอก แต่ผมกลัวเปลืองน้ำมัน ผมเลยมาใช้รถของไอ้เหยิน 5555555
“สวัสดีครับ น้องยองแจ ^^”มีผู้ชายร่างสูงหน้าตาดีผมหยิกหยอยเป็นฝอยขัดหมอฟันเรียงสวยเป็นระเบียบเหมือนเขียดตะปาดเดินมาทักทายผม (ยองแจช่างสังเกตจริงๆ -.-//ไรเตอร์)
“เอ่อ…..สวัสดี”ผมทักทายตอบก่อนจะหันหน้าเดินต่อ
“อ๊ะ น้องยองแจจะไปไหนครับ ^^”ไอ้หยอยนั่นพูดก่อนจะจับข้อมือผมไว้
“ไป…ไปไหนก็เรื่องของกู.. -.-”ผมพูดเบาๆ หวังว่ามันจะไม่ได้ยินนะ
“ห้ะ? อะไรนะครับ?”ไอ้หยอยนั่นขมวดคิ้วก่อนจะหันหน้ามาหาผม
“เอ่อ ไปซื้อของ”ผมตอบ
“อ่า….ครับ”
“เออ -.-”ผมพูดก่อนจะรีบเดินหนีมัน ทำไมช่วงนี้กูเจอแต่คนแปลกๆ
“เอ่อ…น้องยองแจครับ!”ไอ้หยอยนั่นเรียกผมซะเสียงดังลั่น -.-
“-.-”ผมหันไปทำหน้างงๆใส่มัน
“คือ พี่ชื่อ ชานยอล นะครับ พี่เป็น..เอ่อ…”ไอ้หยอยนั่นพูดติดๆขัดพลางเกาหัวยิกๆ
“เป็น? = =”
“เป็นคู่หมั้นของน้องยองแจครับ!”ไอ้หยอยนั่นพูด
“อ๋อ คู่หมั้น…..ห้ะ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! คู่หมั้น!!!!!!!!!!??????”เหี้ยแล้วไง T^T
“ชะชะใช่ครับ!”ไอ้หยอยนั่นพูดก่อนจะทำตาโตยิ้มแย้มแจ่มใส
“พ่อมึง ไอ้ควาย T^T”
“เอ่อ….เป็นอะไรรึป่าวครับน้องยองแจ?”
“เป็นอะไรก็เรื่องของกู! ฮรืออออ แม่นะแม่ ที่หายไปคือไปหาคู่หมั้นให้ผมสินะ ฮรืออออ T^T”
“เอ่อ….น้องยองแจใจเย็นๆนะครับ”ไอ้หยอยนั่นพูดก่อนจะลูบหัวผมเบาๆ
“อย่ามาแตะต้องตัวกู!”ผมตะโกนเสียงดังพลางรีบวิ่งขึ้นรถ
“อ้าว! น้องยองแจครับ!”ไอ้หยอยได้แต่ตะโกนตามหลังผมไป
“แม่นะแม่ T^T จะให้ลูกหมั้นกับไอ้หยอยนี้ก็ไม่เห็นบอกผมสักคำ ฮรืออออออ ”ผมนั่งพึมพำๆก่อนจะรีบขับรถตรงไปยังห้างทันที”
ตึ่งตึ๊ง!
เสียงข้อความเข้าโทรศัพท์ของผม ใครส่งข้อความมาฟร๊ะ
“To:หนูยองแจของคุณแม่ นี่แม่เองนะลูก อุอิ แม่ขอโทษที่ยังไม่ได้บอกเรื่องคู่หมั้น แต่แม่รับประกันว่าผู้ชายคนนี้จะสามารถดูแลหนูได้ หนูลองคุยๆกับเค้าไปก่อนนะลูก แม่รับรองว่าหนูชานยอลจะไม่ทำให้หนูยองแจเสียใจ ^^ จาก:คุณแม่คนงาม”ผมนั่งอ่านข้อความซ้ำไปซ้ำมาอย่างอึ้งๆ T^T
แม่ใจร้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!!
HimChan Say
เอ้า ทำไมวันนี้บทผมเยอะ -0- (อยากบทน้อยเหมือนยงกุกรึไง ? //ไรเตอร์) ช่างแม่งเหอะ 555555 มาเข้าเรื่องกันดีกว่า
ฮรืออออออออออ ตอนนี้ผมยังเครียดเรื่องน้องยองแจอยู่เลย เมื่อไหร่ยองแจจะยอมรับรักผม T^T
ก๊อก ก๊อก
เสียงเคาะประตูดังขึ้น น้องยองแจกลับมาแล้วหรอ *0*
“เปิดเข้ามาเลยครับที่รัก พี่ไม่ได้ล๊อค ^^”ผมตะโกนบอกผู้ที่มาเยือน
“ใครที่รักคุณครับ? คิมฮิมชาน.. ^^”มีชายหนุ่มหัวหยอยเปิดประตูเข้ามาแล้วเดินเข้ามาหาผม ใครวะ?
“-.- นายเป็นใคร?”ผมถามไอ้หยอยนั่น
“สวัสดี…ฉันชานยอล เป็นคู่หมั้นของน้องยองแจ ^^”ไอ้หยอยนั่นตอบพลางยิ้มโชว์ฟัน
“อ๋อ คู่หมั้นของน้องยองแจ…..ห้ะ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! อะไรนะ!!!!!!!!!!”ผมทำหน้าตาตื่น ไม่จริงนะ น้องยองแจมีคู่หมั้น!!!!!!!!!
“ครับ ^^”
“ไอ้ฟาย! อย่ามาโกหก น้องยองแจเป็นเมียกู!”ผมที่ใจเต้นไม่เป็นจังหวะเพราะความตกใจโวยวายเสียงดัง ผมไม่ยอมให้ไอ้นี้หมั้นกับน้องยองแจหรอก!
“อ่าวหรอครับ น้องยองแจเป็นเมียคุณหรอ? เอ้? แล้วทำไมไม่มีใบจดทะเบียนสมรสล่ะ? ^^”ไอ้หยอยนั่นยกยิ้ม
“ก็กูยังไม่ได้แต่งงานกัน!”
“อ้าว ถ้ายังไม่ได้แต่งงานกัน คุณก็ไม่มีสิทธิ์เรียกยองแจว่าเมียนะครับ ^^”
“แต่ถ้ากูกับน้องยองแจมีอะไรกันแล้วล่ะครับ จะไม่ให้เรียกว่าเมีย แล้วจะให้เรียกว่าอะไรว่ะครับ ภรรยางั้นหรอ? ^^”
“คุณจะเรียกอะไรก็เรียกไปเถอะนะ… เพราะยังไงๆ คุณก็แค่สามีปลอมๆ ^^”
“- - มึงต้องการอะไร!”
“ยองแจไงครับ ^^ ไม่ต้องถามก็รู้อยู่แล้วไม่ใช่หรอครับ?”
“กูไม่ยกยองแจให้มึงหรอก!”
“ถึงคุณจะไม่ยกให้ ผมก็สามารถแย่งมาได้ครับ ^^”
“ไอ้ห่า! มึงวอนตีนกูหรอ กูบอกว่ากูไม่ให้ไง!”ผมพูดพลางใช้เรี่ยวแรงที่มีทั้งหมดดึงคอเสื้อมันไว้
“ก็กูจะเอาอ่ะ มีอะไรป้ะ? ^^”มันพูดพลางยิ้มกวนๆมาให้ผม
“ฮึ่ย! มึง!”ผมพูดพลางกำหมัดแน่น
“อ๊ะๆ อย่าทำอะไรผมเชียวนะครับ คุณคิมฮิมชาน ^^”ไอ้หยอยตะโกนเสียงดังแค่นั้นแหละก็มีชายชุดดำนับสิบคนเดินเข้ามาในห้องของผม
“- - กูจะไม่ทำอะไรมึง….แต่ถ้ามึงทำอะไรยองแจกูไม่ปล่อยมึงไว้แน่!”ผมพูดก่อนจะปล่อยคอเสื้อมัน
“เฮ้อ น่ากลัวจังเลย พิการอยู่แท้ๆน่าจะหัดเจียมตัวซะบ้างนะ ^^”
“- - ออกไปจากห้องกูเดี๋ยวนี้!”ผมโวยวาย
“ไปต้องไล่ก็ไปอยู่แล้ว…..กูไม่ได้อยากมาเหยียบห้องของศัตรูเท่าไหร่หรอกนะ…. เหอะ”
“…… - -”
“อ๊ะ! กูลืมบอกให้หายสงสัย ที่กูรู้จักชื่อมึงประวัติมึง ก็เพราะว่ากูสืบไว้อ่ะนะ ^^ ประวัติศัตรูกูต้องรู้ไว้อยู่แล้ว…. งั้นกูไปก่อนนะ อยู่ที่นี่นานๆแล้วหายใจไม่ออก ^^”ไอ้หยอยนั่นพูดก่อนจะเดินออกจากห้องผมไปพร้อมลูกน้องนับสิบคน
คิดว่ากูจะยอมยกยองแจให้มึงงั้นหรอ เหอะ ไม่มีวัน!
ความคิดเห็น