Colorful Review รับวิจารณ์นิยายหลากแนว

ลำดับตอนที่ #46 : [SEND]:Yin & Yang รักวุ่นวายของนายประธานนักเรียน:Sky Blue

JoopaJoop©

ผู้วิจารณ์:: THEzeroday 

     สวัสดีจ้ะ 'น้องฟ้า' วันนี้'พี่ซี' มาวิจารณ์ให้นะจ้ะ ขออภัยที่ส่งงานล้าช้า พอดีเพิ่งสอบเสร็จ ขอโทษด้วยจริงๆ

      ชื่อเรื่อง :: 9/10 ชื่อเรื่องบอกได้ถึงว่า มันจะต้องเกี่ยวกับชีวิตในโรงเรียนแน่เลย ไม่เคะก็เมะต้องมีใครซักคนเป็นประธานนักเรียน แต่มันดูธรรมดาไปนิด อยากจะให้ใส่อะไรที่เป็นนิยายของฟ้าลงไป ใส่จุดสำคัญของเรื่องลงไป อย่าเช่นถ้าพระนางจะรักกันเพราะต้องร่วมงานกัน ก็ตั้งชื่อเรื่องให้มันสื่อถึงว่า รักกันระหว่างทำงานด้วยกันนะ เลยใกล้ชิดกันนะ ก็เลยชอบกันนะ ให้มีจุดสนใจขึ้นมากหน่อย เพราะนี้เป็นนิยายวาย ชื่อเรื่องที่ตั้งออกจะดูกุ๊กกิ๊กธรรมดา เหมือนนอร์มอลซะมากกว่า อยากให้ใส่ความเป็น 'Yaoi' ลงไปน่ะจ้ะ แต่ไม่จำเป็นต้องไปตั้งหัวเรื่องแรงๆ อย่างนิยายเรื่องอื่นๆ พวก 'จำไว้ว่ามึงเมียกู' แบบนี้อย่าเลยจ้ะ มันจะดูรุนแรง แม้สาววายบางจำพวกจะชอบแต่ก็ไม่ส่วนที่ไม่ชอบอยู่เหมือนกัน เพราะฉะนั้นตั้งให้ดูกลางๆ แล้วใส่ความเป็นตัวเองลงไปดีกว่า

      ความสวยงาม :: 8/10 เรื่องธีมไม่มีปัญหา แต่ปัญหามันอยู่ที่ว่า 'ควรจะมีเรื่องย่อ' ซักนิดนึง บรรทัดสองบรรทัดก็ได้ หน้าบทความคือที่ที่คนอ่านเปิดเข้ามาเจอเป็นอย่างแรก เปรียบเหมือนหน้าร้าน ความสวยงามภายในร้าน ที่จะเป็นการชักชวนให้มาซื้อของ ใช้บริการเรา นิยายก็เหมือนกัน ควรจะมีเนื้อเรื่องเกริ่นซักนิดให้คนอ่านพอรู้ว่าเรื่องมันเกี่ยวกับอะไร จะได้เกิดความสนใจแล้วกดเข้าไปอ่านนิยายเรา เหมือนเป็นการโฆษณาสรรพคุณสินค้า ฝากในเรื่องของคำเชิญชวนไว้นะจ้ะ

      การดำเนินเนื้อเรื่อง :: 5/10 เลือกมา 4 ดาว งั้นจะอ่อนลงมานิดนึงแล้วกันนะคะ เนื้อเรื่องขอบอกว่า'ไม่มีจุดดึงดูด' อ่านแล้วรู้สึกว่ามัน'ไม่มีความสมเหตุสมผล' แล้วอีกอย่างในเรื่องของคาเรคเตอร์ด้วย จริงอยู่ที่คาเรคเตอร์นั้นฟ้าต้องเป็นคนสร้างขึ้นมาเอง แต่'ความประทับใจแรกพบ'ก็มีส่วนนะคะ จากที่อ่านมาคาเรคเตอร์ของรินดูจะกวนๆเกรียนๆ แต่รูปอิมเมจที่ฟ้าเอามาใส่ ดูจะเป็นคนเงียบๆค่อนข้างเก็บตัวซะมากกว่า ตอนแรกที่พี่ดูรูปคาเรคเตอร์ มันมีความคิดว่า 'เฮ้ย รินจะต้องเป็นคนนิ่งๆ เงียบๆแน่เลย ยิ่งคำประกอบบอกว่าคนเราต้องมาหน้ากาก น่าจะเป็นคนเก็บตัวไม่สุงสิงกับใคร ใส่หน้ากากไว้ตลอด ปิดใจตัวเอง' บลาๆๆ แต่พอไปอ่านเรื่องปุ้บรู้สึกว่า 'รินในเรื่องกับในคาเรคเตอร์ตอนแรกมันใช่คนเดียวกันรึเปล่า' ถ้าหากคาเรคเตอร์ออกแนวเกรียนๆ รูปที่ใช้พรีเซนต์ควรจะเป็นรูปยิ้มมันจะแสดงออกทางความรู้สึกว่าคนๆนี้อุปนิสัยเป็นยังไง เนื้อเรื่องดูไม่ค่อยสมเหตุสมผล แค่โดนต่อยหมัดเดียวถึงกับต้องหาไปอยู่ด้วยกัน มันออกจะเกินไปหน่อยมั้ย? ถ้าครั้งแรกตากหลักความจริงอีกฝ่ายต้องปฏิเสธอย่างแน่นอน และตามมารยาทอีกฝ่ายเมื่อโดนปฏิเสธแล้วก็ควรจะเลิกตอแย แต่หากมีการโดนทำร้ายครั้งที่ 2 3 4 มันก็ทำให้เหตุผลมีน้ำหนักขึ้นว่าทำไมต้องไปอยู่ด้วยกัน ต้องคอยดูแล และเท่าที่อ่าน ไม่เข้าใจว่าเนื้อเรื่องต้องการจะสื่ออะไร อยู่ๆด้วยกันไปเดี๋ยวก็รักกันเอง? หรือจะมีเหตุการณ์อะไรยังไง ถ้าคุณจะบอกว่า 'มันยังไม่เข้าเนื้อเรื่องนะ ยังไม่ถึงจุดสำคัญ' แล้วคุณจะทำยังไงให้คนอ่านเขารู้ล่ะว่า 'ยังไม่ถึงจุดสำคัญนะ อ่านต่อไปอีก' ในระหว่างนั้นแหละ คือโจทย์ที่คุณต้องดึงผู้อ่านไว้จนกว่าจะถึงจุดนั้น ทำยังไงให้เรื่องมีความน่าสนใจ? ทำยังไงให้ดูน่าติดตาม? รวมถึงชื่อตอนก็สำคัญเช่นกัน..

   ปกติผู้อ่านนิยายวายต้องการจะเห็นถึงความสัมพันธ์ของคู่พระนาง แน่นอนนิยายรักธรรมดาก็เช่นกัน แต่วายจะมีความต้องการมากกว่า เพราะฉนั้นการตั้งชื่อตอนให้.. เอ่อ.. ขอใช้คำว่า 'สยิ่วกิ้ว' แล้วกันนะจ้ะ จะเป็นการเชิญชวนเหล่าสาววายได้มากขึ้นไปอีก ฝากในเรื่องของพล็อตและคาเรคเตอร์ไว้ด้วยนะจ้ะ 2 จุดนี้เป็นจุดที่ใหญ่มากๆเลย

      สำนวนการเขียน :: 5/10 เขียนดูวกไปวนมากชอบกล อ่านแล้วไม่ลื่นไหล ไม่มีความเพลิดเพลิน การเขียนบรรยายแบบมุมมองของตัวละครคือการใส่ 'ความคิดเห็นและอารมณ์' ของตัวละครลงไปด้วย บางครั้งควรมีการใช้ 'สัทพจน์' หรือก็คือ 'การเลียนเสียงธรรมชาติ' ให้มีความจริงจริง ทำให้คนอ่านนึกภาพ อย่างเช่นฉากที่รินสะดุดล้ม ถ้าใส่คำว่า 'ปึก' ลงไปจะทำให้เกิดความรู้สึกรุนแรง ว่านี้รินล้มนะ ดังปึกนะ เจ็บนะ แล้วถ้ามีการใช้คำแสดงอารมณ์อย่างเช่นคำว่า 'อูย' 'โอย' จะทำให้ย้ำความรู้สึกเข้าไปอีกว่า ล้มนะ เจ็บนะ ร้องโอดโอยเลยนะ ปวดสะโพกเลยนะ แล้วก็ในเรื่องของย่อหน้า จัดวางไม่ค่อยเป็นระบบระเบียบเท่าไร การจัดวางตัวอักษรให้อ่านสบายตาก็เป็นการช่วยดึงดูดคนอ่านอีกวิธีหนึ่ง ฝากไว้ในเรื่องของการแสดงอารมณ์แล้วก็การใช้คำให้เหมาะสมกับสถานการณ์นะจ้ะ อย่างเช่นถ้าตัวละครมีความรู้สึกโกรธ ก็ใส่คำที่แสดงให้เห็นชัดเจนว่าโกรธ อย่างเช่น 'หนอย' 'ฮึ่ม' ประมาณนี้ คิดว่าเราเป็นตัวละครตัวนั้นแล้วถ้าเราเจอสถานการณ์แบบนี้เราจะทำยังไง แล้วก็บรรยายออกมาแต่ในส่วนนี้ต้องทำความเข้าใจกับบุคลิกของตัวละครให้ได้ด้วย

      การใช้ภาษา :: 10/10 ตรงนี้ที่ชอบมากคือไม่มีคำผิดเลย ใช้ภาษาได้ถูกต้อง สเน่ห์ของนิยายก็คือการใช้ภาษาเป็นตัวสื่อกลางเนี่ยแหละจ้ะ
ส่งท้าย อาจจะสับมากไปหน่อยแต่นี่คือระดับ4ของพี่ซีจริงๆค่ะ ถ้าแรงไปก็ขอโทษนะคะ : )

เซ็นรับทางนี้เลยขอรับ

นามปากกา:
ชื่อบทความ:
มาเซ็นรับวันไหนเอ่ย:
พอใจกับคำวิจารณ์หรือเปล่า:
อยากฝากบอกอะไรให้ทางร้านหรือให้นักวิจารณ์ปรับปรุงอะไรมั้ย:
ช่วยแปะแบนเนอร์ของทางร้านด้วยนะจ๊ะ :
ไว้มาอีกนะค่ะ ขอบคุณจ้าา: