ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : 04 . วิ่งสู้ฟัด (?)
The Neighbours. ?
04
วิ่งสู้ฟัด (?)
วิ่งสู้ฟัด (?)
2013 02 07
เช้าแล้วหรอ.......
....... -_-
ผมตื่นขึ้นมาในตอนเช้าด้วยสภาพที่ย่ำแย่ที่สุดในประวัติศาสตร์ ผมรู้ว่าลีดเดอร์อยากจะรู้กันใช่ไหมครับว่าทำไมสภาพผมถึงออกมาเป็นแบบนี้ แต่ถึงไม่อยากรู้ก็ไม่เป็นไรแล้วก็นั่งฟังผมไปเพราะผมอยากจะพูด - - ..... ผมหันไปมองฮิมชานที่นอนท่าทุเรศที่สุดอยู่ข้างๆด้วยความหมั่นไส้ก่อนจะใช้ฝ่าตีนอันเรียวงามและยาวของผมยันมันลงออกจากเตียงด้วยความโมโห ! ทำไมน่ะหรออ !! เพราะมันนั่นแหละที่ทำให้ผมไม่ได้นอนทั้งคืนอ่ะ !!!!!! เพราะมันคนเดียวววววว T_T !!!
" โอ้ย ! ไรวะ !! แผ่นดินไหวหรอ..... " อยู่ดีๆไอ้ฮิมชานก็ลุกพรวดขึ้นมาชี้ทีวีทั้งๆที่อยู่บนพื้นและตายังหลับอยู่ - - ก่อนที่จะหงายหลังลงไปนอนที่เดิมอย่างหมดสภาพ.. ทุเรศมากเพื่อนกู...
ผมเดินเซไปยังห้องน้ำอย่างยากลำบาก เพราะเมื่อคืนต้องรับศึกหนักกับไอ้ฮิมชานทั้งคืน.... เอ้ะ ผมยังไม่ได้บอกใช่ไหมว่าทำอะไร ? งั้นผมจะบอกให้ หลังจากที่ไอ้เหยิน (ฮิมชานยาวเกิน เรียกเหยินละกัน) มันบุกมาหาผมถึงบ้าน เพื่อมาขอความช่วยเหลือจากผม... คือ ที่มึงถ่อมาหากูที่เกาหลีทั้งๆที่ความจริงมึงอยู่ลาสเวกัสเนี่ยนะ !? ใช้เวลาได้คุ้มมาก แล้วมาถึงนี่ก็เหมือนว่าจะช่วยมันได้นะแต่ก็ไม่ ผมทำได้แค่นั่งฟังมันแพล่มแพล่มเรื่องรักแรกของมัน -0- มันบอกว่าที่รักมันหนีจากลาสเวกัสกลับมาอยู่เกาหลี แต่ไม่มีทั้งข้อมูลเรื่องที่อยู่หรืออะไรๆที่จะติดต่อได้.. มันเลยถามผมว่าจะทำยังไงดี ทำไมเค้าต้องหนีกลับมาเกาหลี.. แต่ไม่มีคำตอบเพราะผมหลับก่อน -_- คือ นี่ชีวิตรักของมึง จัดการเอาเองเพราะกูไม่มีความเห็น แต่คำถามที่ถามว่าทำไมต้องหนีกลับมาเกาหลี อันนี้กูพอจะตอบมึงได้ กูว่าเค้าหนีมึงอ้ะแหละ ! แล้วอีกอย่าง นั่งแพล่มตั้งแต่เที่ยงคืนกว่าๆจนถึงตีสี่เฉียดๆตีห้า มึงบ้าป้ะะ !! เอาเวลานอนอันมีค่าของกูคืนมาา !!!! TT
" เชี่ย... " ผมมองหน้าตัวเองในกระจกด้วยความช็อค... คือไอ้ขอบตาที่มันย้วยๆดำๆนี่คืออาร้ายยยยยยย
" ไอ้ฮิมชานน ! ไอ้เหยินน ! มึงงงงงงงง " ผมพุ่งตัวออกจากห้องน้ำด้วยความเร็วลม (?) ไปฉุดกระชากลากดึงไอ้ฮิมแชนแชนที่กำลังนอนกอดขาเตียงอยู่บนพื้นด้วยโมโห มึงทำหน้ากูเสียโฉมมมมมมมมมม ถ้าวันนี้กูไม่หล่อแล้วจะทำยังไง
" อือ........ น้องยองแจ ทำไมต้องหนีพี่................. ~ รับรักพี่จะได้ไหม ~ บูมแคลบบูมบูมแคลบ.. คร่อกฟี้ ~ zzZZZ " ในขณะที่ผมเตรียมตัวจะฆ่ามันทิ้งนั้น ถ้อยคำสุดแสนจะปัญญาอ่อนและไร้สาระพ่นออกมามากมายจากปากของไอ้เหยิน.. ความจริงมันก็น่าสงสารนะแต่ก็สมน้ำหน้า -_- .. ห้ะ นี่อะไรของกูเนี่ย
" พี่ยงกุกผมเอาของมาหะ.. เฮ้ย " แล้วอยู่ดีๆบุคคลที่ผมไม่ได้คิดถึงแต่อยู่ในใจ <3 ฮิ้ววววว -_- ถืออะไรซักอย่างที่มีกิ่นหอมๆเข้ามาทางหน้าต่างห้องนอนของผม แต่ก็เอามือปิดตาอย่างรวดเร็ว เพราะว่าท่าที่ผมกับฮิมชานกำลังเตรียมจะปลุกปล้ำกันนั้น (ไม่ช่ายยยย !!!!!) มันติดเรท 19+ ....... เดี๋ยวนะ เรท19 นี่มันมาจากหน้ายยย =[]= ผมก้มมองตัวเองทันที แล้วก็พบกับ มือของไอ้ฮิมชานที่กำลังเลื้อยๆอยู่บนตัวผม และผมกำลังจับหน้ามัน (เตรียมฆ่า..)
" ขอโทษที่มาขัดจังหวะฮะ .///////////////. " จุนฮงรีบวางของไว้ที่เก้าอี้ข้างหน้าต่างห้องก่อนจะปีนกลับห้องตัวเอง.. เฮ้ยยยยยยยย น้องจุนฮงกำลังเข้าใจผิดด !!!
" เดี๋ยวก่อนจุนฮ้งงงงงงงงงงงง " ผมสะบัดไอ้ฮิมชานออกจากตัวแล้วปีนข้ามห้องไปหาจุนฮงที่กำลังเดินเขว ก่อนจะรวบตัวอีกคนเข้ามาไว้ในอ้อมกอดของตัวเอง -..-
" พี่ยงกุก !! " จุนฮง หันมามองหน้าผมตาเขียวทั้งๆที่ยังอยู่ในอ้อมกอดของผม ก่อนที่จะดิ้นไปมา
" นายกำลังเข้าใจผิด ;-; นั่นไอ้ฮิมชานเพื่อนพี่เอง " ยิ่งจุนฮงดิ้น ผมยิ่งรัดให้แน่นมากกว่าเดิม ตัวก็เล็กทำไมแรงเยอะแต้ ~ ?? จุนฮงหยุดดิ้นก่อนจะหันมามองหน้าผมด้วยสายตาแบ๊วๆ ว่าและว่าต้องเข้าใจผิด ผมรา่ยเหตุการณ์ทั้งหมดให้จุนฮงฟังทันที
"..... จริงหรอ "
" จริงสิ "
" แล้วพี่จะบอกผมทำไม -_- ปล่อยผมได้แล้วผมจะไปโรงเรียนน เดี๋ยวสายยยยย ~ " หลังจากไขข้อสงสัยให้เกิดความกระจ่างแล้ว จุนฮงก็กลับมาดิ้นเหมือนเดิม.. เออ เพิ่งสังเกตุว่าจุนฮงใส่ชุดนักเรียนอยู่
" ก็ได้... งั้นรอพี่แปปนึงนะ เดี๋ยวไปส่ง "
" ฮะ .///. " ผมลูบหัวจุนฮงไปสองสามทีก่อนจะกลับออกมา แต่เมื่อกี้ผมเห็นจุนฮงหน้าแดงด้วยล่ะ น่ารักกกกกกก
ผมรีบอาบน้ำแต่งตัวกลับออกมาหาที่ห้องของจุนฮงเหมือนเดิม แต่ก็พบว่า จุนฮงกำลังหลับปุ๋ยอบู่บนเตียงทั้งๆที่ยังสะพายกระเป๋านักเรียนอยู่.. ผมเดินเข้าไปใกล้ๆเด็กขี้เซาแล้วนั่งลงข้างๆอย่างเงียบๆ.. ผมเอามือปัดหน้าม้าของอีกคนที่นอนอยู่บนเตียง ผิวขาวๆ หน้าใสๆ ปากแก้มชมพูนิดๆนั้นมันทำให้ผมคลั่ง ผมเอามือลูบริมฝีปากเรียวเล็กด้วยความเผลอ มุมปากยกยิ้มขึ้นมานิดๆ แล้วก้มลงไปจูบที่หน้าผากของอีกคน
" น่ารักเกินไปแล้วนะ "
ในขณะที่ผมกำลังชื่นชมความงามบนใบหน้าของจุนฮงอยู่นั้น (?) สายตาพลันเหลือบไปเห็นนาฬิกาบนผนังที่บ่งบอกเป็นเวลา 7.50 น. ..
เวรรรรรรรรรรรรรร !! จุนฮงสายแล้ววว
"ว้ากกกกกกกก ! " จุนฮงไม่ทันจะสะบัดหัวไล่ความง่วงออกไปหลังจากที่พึ่งตื่นนอนด้วยเสียงปลุกมหาบรรลัยของผม ผมก็อุ้มจุนฮงแบบเจ้าสาวพุ่งลงไปข้างล่างทันทีโดยไม่สนใจเสียงโวยวายของอีกคนซักนิด.. เวลานี้พี่จะทำให้น้องจุนฮงไปสายไม่ได้ !!! ผมยัดจุนฮงขึ้นรถของตัวเองอย่างเร่งรีบ แล้วสตาร์ทรถออกไปทันที ผมรู้ว่าจุนฮงอยู่โรงเรียนอะไรเพราะผมเคยอยู่ และก็ยังรู้อีกว่าถ้าคนไปสายจะโดนทำโทษแบบไหน !! =[]= ไม่เอานะ ผมไม่ยอมให้ตาแก่ที่ไหนมาตีน้องจุนฮงสุดที่รักของพี่เด็ดขาด !!!
เพื่อน้องจุนฮง ! พี่ขอวิ่งสู้ฟัดโว้ยยยยยยยยยยยยย !!!!!!!!!
เพื่อน้องจุนฮง ! พี่ขอวิ่งสู้ฟัดโว้ยยยยยยยยยยยยย !!!!!!!!!
TALK THAT. 20130207
ทำไมตอนนี้มันปัญญาอ่อนแท้ล่ะ -_- 5555555555555
ตอนหน้าใครที่รอรือเป็นสาวกแดออบ เจอกันนะเเจ้ะ ~ !
! > NEXT 2013 . 02 . 12
โบนัสสึ : เด็กเอ้ยย เด็กดีต้องมีหน้าที่สิบอย่างด้วยกัน ; w ;
thank for theme :) Shalunla
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น