ลำดับตอนที่ #30
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #30 : Special Part : ChanBaek [100%]
Special Part
ChanBaek
“ไหนขอดูบ้างดิ”
“อย่าสิชานยอล!”
“ดูบ้างงงงง ลุ้นด้วยดิ!”
“โอ๊ย! อยากตายหรือไงฮะ!”
“ง่า...แฟนดุอีกแล้ว...”
“ก็ชานยอลชอบเซ้าซี้นี่นา...”
“ก็อยากรู้อะว่าเมียท้องหรือเปล่า!”
“มันจะท้องได้ไงเล่า!”
“เปิดดูผลก่อนสิ!”
“ก็เดี๋ยวสิ!”
“ชักช้า! มานี่เลยมา!”
“อ๊ะ! ชานยอลเอามานี่!”
เสียงโหวกเหวกโวยวายดังขึ้นมาจากห้องนอนคู่รักคู่ป่วนของบ้านหลังใหญ่ ผู้เป็นพ่อและพี่ชายร่วมด้วยคนรับใช้ของบ้านต่างขำกับสิ่งที่ได้ยิน...จะมีวันไหนบ้างที่คู่รักคู่นี้จะพูดคุยกันด้วยน้ำเสียงปกติ?
ไม่มีวันสินะ
“พ่อว่าแบคฮยอนจะท้องไหมครับ?”
“อืม...ถ้าชานยอลเก่งก็คงจะท้องอยู่” ชายหนุ่มสูงอายุของบ้านพูดติดตลกพลางหัวเราะเล็กน้อย พี่ชายหน้าหวานขมวดคิ้วกับคำพูดของผู้เป็นบิดาแล้วเอียงคอถามอย่างสงสัย
“ผู้ชายท้องได้ด้วยเหรอครับพ่อ?...ผมเคยได้ยินอยู่แต่ก็ไม่คิดว่าจะเป็นเรื่องจริง”
“ได้นะ...หนึ่งในล้าน...เขาว่ากันว่าผู้ชายจะท้องได้ก็ต่อเมื่อคู่นอนลีลาเด็ดไม่ก็น้ำเชื้อแรง...”
“ละ แล้ว...แล้วพ่อคิว่า...ชานยอล...เอ่อ..” ถามออกไปน้ำเสียงตะกุกตะกักเพราะความเขินอาย...แค่จินตนาการเรื่องระหว่างแบคฮยอนกับชานยอลใบหน้าหวานก็ร้อนผ่าวขึ้นสีแดงระเรื่อเสียแล้ว
“พ่อจะไปรู้ได้ไงล่ะเสี่ยวลู่...ถ้าลูกอยากรู้ก็ไปถามน้องสิว่าแฟนเขาร้อนแรงหรือเปล่าน่ะ”
“อ่า...ผมไม่ได้...”
“อย่ามัวแต่คิดเรื่องคนอื่นเลย...ตัวลูกเองก็ระวังไว้เถอะ”
“ระ ระวังอะไรครับพ่อ?”
“เซฮุนเป็นยังไงบ้างล่ะ?”
“เห?...เป็นยังไง...เป็นแบบไหนเหรอครับผมไม่เข้าใจ” เมื่อเห็นว่าลูกชายทำท่าไม่เข้าใจ ผู้เป็นพ่อก็หัวเราะร่วนด้วยความชอบใจ...ไม่ได้รู้เรื่องอะไรเล้ยยยยย...
ลู่หานมองพ่อตัวเองแล้วก็ยิ่งไม่เข้าใจเข้าไปใหญ่ ชายชราพับหนังสือพิมพ์ที่นั่งอ่านเมื่อครู่เก็บเข้าที่ก่อนจะยกแก้วกาแฟขึ้นมาจิบเป็นครั้งสุดท้ายแล้วเดินออกไปนอกบ้านขึ้นรถเพื่อเตรียมตัวไปทำงาน
“พ่อฮะ....ผมยังไม่เข้าใจเลย” ลู่หานวิ่งตามออกไปอย่างช่วยไม่ได้เมื่อพ่อของเขาไม่ยอมพูดในสิ่งที่เขาไม่เข้าใจให้รู้เรื่อง
ชายผู้เป็นพ่อหันมายิ้มให้ลูกชายแสนซื่ออีกครั้งก่อนจะพูดคำหนึ่งออกมาจนทำให้ลูกชายตัวดีถึงกับหน้าขึ้นสีจนต้องรีบวิ่งเข้าบ้านไปทันที
“เซ็กส์น่ะ”
บยอนแบคฮยอนที่โวยวายอยู่เมื่อครู่กำมือแน่นด้วยความรู้สึกหวาดกลัว หลังจากที่คู่หมั้นตัวดีแย่งกระดาษผลตรวจไปอย่างถือวิสาสะ
...พวกเขาไปโรงพยาบาลเพื่อตรวจครรภ์กันมา...
ความจริงแบคฮยอนพอจะรู้เรื่องของ ‘ผู้ชายตั้งท้อง’ อยู่บ้างแต่เท่าที่ทราบมาโอกาสที่ผู้ชายจะตั้งท้องนั้นมันเป็นไปได้ยาก...และยากมาก
คนที่จะตั้งท้องได้ต้องมีคู่รักที่มีความผิดปกติทางร่างกาย และคนตั้งท้องเองก็เช่นกัน...ต้องมีโครโมโซมบางอย่างที่ผิดแปลกไป...แต่ทั้งเขาและชานยอลจะบังเอิญผิดปกติกันทั้งคู่เลยงั้นเหรอ?
“ปะ...เป็นไง” เอ่ยถามเสียงสั่นเมื่อเห็นว่าแฟนหนุ่มนิ่งเงียบไป...ปาร์คชานยอลหันมาช้าๆ แล้วยิ้มให้บางๆ พร้อมกับเอ่ยคำตอบที่คนตัวเล็กอยากรู้
“นาย...ไม่ได้ท้อง”
“เฮ้อออออออออ!” ร่างเล็กถอนหายใจอย่างโล่งอกราวกับยกภูเขาออกจากอก...ไม่ท้องจริงๆ ด้วยสินะ...
“ก็บอกแล้วว่าไม่ได้ท้องก็ไม่เชื่อ...”
“...”
“อ้าว...เป็นอะไร?” แบคฮยอนเอ่ยถามคนตัวสูงอีกครั้งเมื่อเห็นว่าเขาทำตัวนิ่งๆ นานมากเกินไปแล้ว
“...”
“เฮ้...ชานยอลเป็นอะไรไป” ร่างบางโบกมือผ่านใบหน้าหล่อเหลาไปมาหลายที หวังจะเรียกสติคนตรงหน้าให้กลับเข้าร่างเสียที
“ทำไมทำหน้าแบบนั้น...อ๊ะ!” เสียงหวานขาดห้วงไปเพราะถูกคนตัวสูงสวมกอดอย่างไม่ทันได้ตั้งตัว ยังไม่ทันจะได้ร้องโวยวายคนสวมกอดก็เอ่ยปากพูดขึ้นมาเสียก่อน
“นายไม่อยากมีลูกเหรอ...”
“...”
“ฉันอยากมีนะ...อยากมีมากที่สุดเลย...ฮึก...”
“ชะ ชานยอลร้องไห้ทำไม...”
“อยากมี...อยากมีไอ้ตัวเล็ก...”
“ชานยอล...ไม่ร้องไห้นะ” แบคฮยอนเอ่ยเสียงหวานพลางยกมือเรียวขึ้นลูบหลังชานยอลที่สั่นเทิ้มไปด้วยความเสียใจ
ตกใจ...แบคฮยอนตกใจเพราะไม่เคยเห็นชานยอลร้องไห้มาก่อน
ร่างสูงสวมกอดคนตัวเล็กแน่นจนคนในอ้อมกอดส่งเสียงร้องเตือนเบาๆ ว่าเจ็บ...แต่กระนั้นชานยอลก็ไม่ฟังซ้ำยังขยับตัวกระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้นอีก
“ชานยอลไม่เอาน่า...แค่ฉันไม่ท้องนายถึงกับร้องไห้เลยเหรอ?”
“ก็อยากมีเจ้าตัวเล็กนี่นา...”
“จะบ้าเหรอ...โอกาสท้องมีเท่ากับหนึ่งในล้านเลยนะ”
“เชื่อฝีมือฉันปะล่ะ?”
“หื้ม?”
“เชื่อฉัน...ฉันทำได้!”
“อ๊ะ!” คนตัวเล็กร้องโวยวายลั่นห้องอีกครั้งเพราะจู่ๆ ก็ถูกอุ้มพาดบ่า ไม่ต้องคิดอะไรให้เสียเวลามากเมื่อชานยอลเลือกที่จะทิ้งตัวร่างบางลงบนเตียงหนานุ่มของพวกเขาแล้วกระโดดขึ้นคร่อมแบคฮยอนอย่างรวดเร็ว
“ปาร์คชานยอล!”
“มาปั้มลูกกันเถอะ~”
“ห้ะ! มะ ไม่เอา! ลุกไปเดี๋ยวนี้เลย อื้ออออออ~”
ที่เหลือเป็นฉากหลังม่านทั้งหมด
แปะเมลได้เลยจ้า ♥
-----------------------------------------------------------------------------------------------
มาอัพให้ช้ามากเลยอะ เป็นปีเลยกว่าจะมาลง ขอกราบขอโทษจริงๆค่ะ ;_;
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น