คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : LucifeR - PrincE [ 2 ] [[ เทพบุตรลูซิเฟอร์ OoO ]]
ตอนที่ 2 : LucifeR - PrincE [ 2 ] [[ เทพบุตรลูซิเฟอร์ OoO ]]
ซากุระยืนนิ่งตะลึงงัน...ภาพเบื้องหน้า คือ ชายหนุ่ม ที่สุภาพเรียบร้อยเป็นที่หมายปองของสาวๆ กำลังเหยียบเด็กชายมัธยมต้นที่นอนกับพื้นเพื่อรีดไถเงิน..
นี่มันความฝันแน่ๆ !!!
"เธอ..เด็กชิบะนี่..."
ยูกิโนะเอ่ยเสียงดัง เพราะเขาจำชุดสูทนักเรียนสีเทาได้ ยูกิโนะชี้ไปทางหญิงสาวที่ทำหน้าตาตื่น ซากุระสะดุ้งตกใจก่อนจะวิ่งออกไปทันทีโดยไม่ต้องรีรออะไร ใครจะอยู่ให้โง่ >_<
"เฮ้ย...จะไปไหนว่ะ"
ชายหนุ่มขยับตัวจะวิ่งตามไป ทว่า เขาก็เหลือบไปมองเด็กชายที่เขาเหยียบไว้อยู่ก่อนจะเอ่ย
"รอดตัวไป..ฉันเจอเหยื่อรายใหม่แล้ว"
ว่าแล้วยูกิโนะก็วิ่งตามหญิงสาวไปทันที........โดยไม่สนใจเหยื่อรายเก่าที่นอนงงด้วยความไม่เข้าใจ...แต่ก็สงสารเหยื่อรายใหม่ไปด้วยเช่นกัน -_-"
บ้า
ต้องตาฝาด
ตาฝาดแน่ๆ หญิงสาวพึมพำขณะวิ่งไปตามทาง......... ไม่จริง ยูกิโนะคนนั้นนะเหรอจะทำเรื่องเลวร้าย......ซากุระพยายามสลัดความคิดนั้นออกไป...
"เฮ้ย...... เธอ"
เสียงหนึ่งเอ่ยเรียกดังมาจากด้านหลัง หญิงสาวสะดุ้งจากความคิดพลางหันไปมอง...ก็พบ ชายหนุ่มกำลังวิ่งตามเธอมา
"กรี๊ดดดด"
หญิงสาวตกใจ รีบเร่งฝีเท้า ไม่นะๆ เขาจะเข้ามาทำร้ายเธอเหรอ.......ทำอย่างไรดีละ แถวนี้ก็เปลี่ยวซะด้วย
ซากุระรีบเร่งฝีเท้าเร็วขึ้นๆ ทว่า... ดูเธอจะเหนื่อยแล้ว แม้ว่าบ้านของเธอจะอยู่อีกไม่ไกลก็ตาม...ใครจะไปทันตั้งตัวในการวิ่งหนีแบบนี้เล่า.. ยังไม่ได้วอร์มร่างกายเลย -_-"
หมับ.........
ร่างเธอโดนรวบไว้อย่างเร็ว ซากุระตกใจ ก่อนที่ทั้งคู่จะล้มลงไปกับพื้นทันที ซากุระโดนจับซะแล้ว....
"ว้ายยย..."
หญิงสาวโวยวาย พยายามดิ้นรนจากอ้อมแขนนั่น ทว่า ยูกิโนะก็รวบเธอไว้แน่นจนหญิงสาวขยับไปไหนไม่ได้....
"ปล่อยนะ"
หญิงสาวส่งเสียงดังบอกเขาให้ปล่อยเธอ ชายหนุ่มไม่สนใจรีบดึงร่างหญิงสาวขึ้นมาก่อนจะผลักเธอเข้าไปที่กำแพงทันที
ตึงงงง......
ร่างของซากุระกระแทกกับกำแพงอย่างแรงจนทำให้หญิงสาวถึงกับทรุดลงไปนั่งที่พื้นด้วยความเจ็บจนชาไปหมด ดูเหมือนร่างกายเธอจะอ่อนแรงไปเลยทีเดียว แล้วยูกิโนะก็ดึงตัวเธอขึ้นมาอีกครั้ง
"นี่เธอ...... เธออย่าคิดเชียวนะว่าจะเอาเรื่องนี้ไปบอกใครนะ"
เขาพูดเสียงเบาราวกระซิบแต่ดูเย็นระเยือกชะมัด ซากุระตัวสั่น พูดอะไรไม่ออก
"นี่เธอ
..ฟังที่ ฉันพูดหรือเปล่า"
เขาตวาดใส่เธออีกครั้ง
"อ่ะ...อืมมม"
เธอตอบเขาไปสั้นๆ
.ก่อนที่ซากุระหลับตาปี๋ไม่กล้ามองหน้าเขาที่ใกล้จนน่าหวาดเกรง...อีกทั้งยังเจ็บตัวจากการโดนกระแทกเมื่อสักครู่
"อย่าทำอะไรฉันเลยนะ"
ซากุระไหว้วอนร้องขอ..เธอกลัวเขามากจนแทบอยากจะขอให้ตอนนี้เธอหายตัวไปได้ ยูกิโนะแสยะยิ้ม นัยน์ตาคู่งามจ้องมองหญิงสาวอย่างอดขำไม่ได้
"คิดว่าฉันจะทำอะไรเธอ ..ยัยงี่เง่า...ข่มขืนเธองั้นเหรอ..ฝันไปหรือเปล่า หน้าตาธรรมดาอย่างเธอ ฉันไม่คิดจะชายตามองด้วยซ้ำ อย่าสะเออะสำคัญตัวผิดไปหน่อยเลย"
คำพูดแข็งกร้าวหลุดมาจากปากของบุรุษที่สาวๆหมายปอง นั่นทำให้ซากุระถึงกับอึ้งไปเลย...เขาดูถูกเธออย่างมาก.....
เพี้ยะ......
ฝ่ามือของซากุระตบเข้าไปอย่างแรง จนหน้าใสๆของยูกิโนะหันไปตามแรงตบ....อึ้ง..... หญิงสาวตกใจ เธอเผลอไป...แก้มขาวๆนั้นแดงระเรื่อ มุมปากเรียวบางของเขามีเลือดซึมออกมา....
"นี่เธอกล้าตบฉันเหรอ"
ยูกิโนะเอ่ยเสียงดังพลางปาดเลือดที่ซึมมุมปาก จ้องมองเธออย่างกินเลือดกินเนื้อ
"กรี๊ดดดด"
ซากุระใช้จังหวะที่เขาเผลอเอามือปาดเลือด ลอดมุดใต้แขนของเขาออกไป แล้วเธอก็รีบวิ่งเข้าบ้านไปทันที...
"เฮ้ย..ไปไหนว่ะ..กลับมาเดี๋ยวนี้นะ"
ชายหนุ่มเอ่ยเสียงดังเรียกหญิงสาว
( ใครจะกลับไปให้โง่ -_-" )
"บ้าน่า...เมื่อกี้เป็นเรื่องจริงเหรอ...ยูกิโนะเป็นคนแบบนี้เองนะเหรอ..."
หญิงสาวพึมพำบอกตัวเอง เธอกำลังคิดว่า ยูกิโนะ ชายหนุ่มที่นิสัยดี สุภาพอ่อนโยน คือ อีตาโหดคนนั้นนะเหรอ....
"ซากุระ ไปยืนทำอะไรที่หน้าประตู"
เสียงแม่ของเธอเอ่ยถามเมื่อเห็นว่าเธอยังคงยืนพิงประตูบ้าน
"เปล่าค่ะ....."
"อืม...รีบไปอาบน้ำ ได้แล้ว...."
"ค่ะ..."
ซากุระตอบรับสั้นๆ
แล้วเธอก็รีบจ้ำอ้าวเดินขึ้นบันไดไป......เธอยังตกใจไม่หาย..... ยูกิโนะที่เธอชอบมาตลอด 1 ปี เพราะเขาสุภาพอ่อนโยน... ทำไมถึงโหดร้ายขนาดนั้นนะ
หญิงสาวรีบเดินเข้าห้องนอนของเธอเอง ก่อนจะปิดประตูล็อคลงกลอน แล้วขยับจะเปิดสวิตช์ไฟ ทว่า ก็ไม่ได้เปิด หญิงสาวรีบเดินไปเปิดผ้าม่านที่หน้าต่างแง้มดูด้านนอก.....ข้างล่างบริเวณถนน มีแต่ความมืดกับเงาสลัวๆ เพราะแสงจากไฟถนนที่ตั้งระยะห่างๆ ไม่ปรากฏเงาของบุคคลที่เธอกำลังหวาดกลัวอยู่ในขณะนี้
"เฮ้อ.."
หญิงสาวถอนหายใจโล่งอก..... แต่จะว่าไป พรุ่งนี้เธอจะเจอเขาที่โรงเรียนหรือเปล่าเนี่ย
"โอ้ย..ทำไงดีเนี่ย เราไปเห็นยูกิโนะในเวอร์ชั่นโหดแถมยังไปตบหน้าเขาอีก"
ซากุระนั่งลงที่พื้นห้องกอดเข่าฟุบหน้าลงไป... โดยที่เธอไม่รู้เลยว่า บุคคลที่เธอกำลังหวาดกลัว แอบอยู่ที่รั้วหน้าบ้านตรงถนนนั่นเอง......
ความคิดเห็น