คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : Super Star Is Mine : Chapter 5
CHAPTER 5
แล้ววันที่รอคอยก็มาถึง
วันอะไรหน่ะหรอ?... ก็วันประกาศผลไง!
คิมฮยองจุนผู้ซึ่งยอมอดหลับอดนอนมาเกือบสามวันแทบจะลุกมาเต้นแรงเต้นกาในตอนตีห้าของเช้าวันนี้ ซึ่งผลประกาศจะออกมาตอนเที่ยงตรง (แต่ตื่นตั้งตีห้า) ก็จะทำยังไงได้เล่า ก็เขาตื่นเต้นนี่นา!
แต่ปัญหาก็คือ...
ตื่นมาแล้วไม่มีอะไรทำ.............................
ครั้นจะปลุกคิบอมให้ตื่นขึ้นมาเล่นด้วยก็อาจจะเจอลูกถีบพิฆาต (?) จากน้องชายก็เป็นได้ ฮยองจุนได้แต่นอนและพยายามที่จะข่มตาหลับแล้วหลับอีกแต่ก็ไม่หลับเสียที ไม่ว่าจะนอนกลับหัว นอนหงาย นอนคว่ำ นอนเอียง หรือนอนตีลังกา (?) แต่จนแล้วจนเล่าตามันก็ไม่ยอมปิดซักทีสิหน่า! ตอนนี้ก็นั่งๆนอนๆมาได้เกือบสองชั่วโมง (ก็เกือบเจ็ดโมงเช้าแล้วหล่ะ) แต่คิมฮยองจุนก็ยังไม่มีอะไรทำเช่นเคย
... ออกไปวิ่งจ๊อกกิ๊งก็ได้วะครับ!
ร่างโปร่งรีบกุลีกุจออาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดออกกำลังกายก่อนที่จะเดินออกจากห้องไปพร้อมที่จะไม่ลืมล็อกประตูห้องด้วยเนื่องจากในตอนนี้น้องชายกำลังหลับอยู่ ฮยองจุนเลือกที่จะเดินลงบันไดแทนลิฟต์เพื่อเป็นการออกกำลังกายไปในตัว เมื่อลงมาถึงข้างล่างก็วิ่งเหยาะๆไปยังสวนในมหาลัย บรรยากาศในตอนเช้ามืดมีแสงอาทิตย์อ่อนๆส่องมาทำให้ไม่ร้อนจนมากเกินไป มีลมพัดพามานิดหน่อยแต่ก็ไม่ได้ทำให้หนาวเช่นกัน การจ๊อกกิ๊งในคราวนี้จึงเป็นไปอย่างราบรื่น ฮยองจุนมองวิวทิวทรรศน์รอบๆตัวอย่างสดชื่นเนื่องจากตามข้างทางล้วนแต่เป็นต้นไม้เขียวขจีและดอกไม้สีสันสวยงามจนกระทั่ง...
พลั่ก!
“โอ๊ย!”
เขาวิ่งชนใครอีกหล่ะเนี่ย!
“อา… ฮยองจุนอา พี่ขอโทษนะที่ชนนายอีกแล้ว”
เสียงคุ้นเคยดังขึ้นจากเบื้องบนพร้อมกับฝ่ามือหนาที่คุ้นตายื่นมาให้เหมือนดั่งเคย... รุ่นพี่คยูจง!
“ไม่เป็นไรฮะ นิดหน่อยเอง”
ฮยองจุนตอบพร้อมกับจับมือหนานั้นอีกครั้งเพื่อพยุงตัวขึ้น ซึ่งมันก็ทำให้คนตรงหน้ายิ้มออกมาด้วยความเอ็นดู
“มาทำอะไรแต่เช้าหล่ะเนี่ย? ปกติตื่นสายไม่ใช่ไง?”
“มาวิ่งจ๊อกกิ๊งสิฮะ ผมก็ตื่นเช้าเป็นนะ -3-”
“จริงงงง?”
“จริงสิ!”
“ฮ่าๆ โอเค๊”
“มาวิ่งเพราะพุงยื่นใช่ไหมหล่ะ? ปกติผมก็ไม่มาเคยเห็นพี่มาวิ่งหรอก~”
ฮยองจุนพูดพร้อมกับแลบลิ้นใส่แล้วใส่เกียร์หมา (?) เบิ่งไปในทันที ซึ่งคยูจงเมื่อเห็นภาพนั้นก็อดยิ้มขำไม่ได้กับความที่เป็นเด็กเสียเหลือเกิน แต่ยังไงก็แล้วแต่ก็น่ารักจนใจหายเลยหล่ะ
“แฮ่กๆ เหนื่อยแล้วอ่า”
“ใครกันแน่ที่พุงยื่น~”
“-3- งอนแล้ว!!”
“โอ๋หยอกหน่อยก็ไม่ได้ อย่างอนหน่าาา”
ฮยองจุนที่กำลังยืนหอบอยู่เนื่องจากใส่เกียร์หมาวิ่งหนีคยูจงมาเมื่อครู่เงยหน้าขึ้นมาค้อนคนตรงหน้า ใบหน้าขาวอมชมพูในตอนนี้มีเลือดฝาดหน่อยๆ ซึ่งทำให้ดูน่ารักมากขึ้นอย่างบอกไม่ถูก รวมทั้งกลีบปากสีแดงสดนั้นด้วย... คยูจงเมื่อเห็นฮยองจุนที่เสียเหงื่อจากการวิ่งเมื่อครู่ไปมากจึงหยิบผ้าขนหนูแล้วค่อยๆบรรจงเช็ดไปยังใบหน้าหวานของคนตรงหน้าอย่างแผ่วเบา
“งือออ”
“เหงื่อเต็มหน้าเลยยยย ฮยองจุนพุงยื่น~”
“พี่อ่า ไม่ต้องมาคุยกันเลย!”
พูดจบก็หันหน้าหนีเป็นงั้นไป
“โอ๋~~ เดี๋ยวพี่พาไปเลี้ยงข้าวนะครับ”
“จริงน้า *-*”
“จริงสิ”
“เย้!”
… เด็กจริงๆสินะ (ยิ้ม)
เมื่อทานอะไรเสร็จแล้วฮยองจุนก็เอ่ยลาคยูจงเพื่อไปหาน้องชายที่อยู่บนหอ ซึ่งอาหารเช้าที่ฮยองจุนซื้อไปฝากก็คือข้าวต้มกับอาหารสุนัขสำหรับช็อกโก ดีแค่ไหนที่หอของเขายังอนุญาตให้เลี้ยงสัตว์ได้ (ถ้าไม่ได้ป่านนี้ช็อกโกคงไปนอนข้างถนน -_-) ทันทีเปิดไปก็เจอกับน้องชายที่ยังคงนอนอืด (?) อยู่เช่นเคย
“คิบอมอา ตื่นได้แล้ว พี่ซื้อข้าวเช้ามาให้แล้ว”
“อือออ ง่วงงงง”
“สายแล้ว ตื่นได้แล้วหน่า จะสิบโมงเช้าแล้ว พี่ไปอาบน้ำก่อน”
ฮยองจุนพูดพร้อมกับวางอาหารเช้าไว้บนโต๊ะทานข้าวแล้วหยิบชุดที่จะเปลี่ยนกับผ้าขนหนูเดินเข้าห้องน้ำไป เมื่อเห็นพี่ชายเข้าห้องน้ำไปแล้วคิบอมก็ค่อยๆคืนชีพ (?) ขึ้นมาก่อนที่จะมาสะดุดกับปฏิทินตั้งโต๊ะที่ถูกวงกลมทำไฮไลต์ในวันนี้ของฮยองจุนเสียก่อน
22/08/12
วันประกาศผล <3
วันประกาศผลอะไรหว่า?
คิบอมได้แต่นึกสงสัยในใจแต่ก็ไม่นึกอะไรมากนัก พร้อมกับสายตาที่เลือบไปเห็นอีกอย่างบนโต๊ะ...
บีบีพี่ฮยองจุน! -.-
วันนี้เป็นวันสุดท้ายในวันหยุดของคิมฮยอนจุง
วันหยุดสุดท้ายของทุกคนก็ควรจะนอนอืด (?) ให้เต็มอิ่ม ทำอะไรที่มีความสุขเยอะๆ แต่ก็นะ... ความสุขของเขาคือการนอน แต่เขาดันนอนไม่หลับเสียนี่!
ว่าแล้วก็เช็คลิสต์คนออนละกัน... เขาเริ่มนึกถึง (?) คนหน้าหวานขึ้นมาบ้างแล้วหล่ะ
ฮยอนจุงค่อยๆเลื่อนสายตาลงไล่ไปตามลิสต์อีกครั้งนึง ซึ่งเขาก็เห็นว่าฮยองจุนกำลังออนเอมอยู่ แต่ในขณะที่กำลังจะกดทักไปนั้นฮยองจุนก็ดันทักเขามาก่อนเสียนี่!
HyungJun says: มอร์นิ่งฮ้าบพี่ใจร้ายยยยยย *-*
มันไม่ใช่ฮยองจุนละหล่ะ -_-………………………………………………
HyunJoong says: -_-
HyungJun says: ทำไมต้องทำหน้าบึ้งแบบนั้นด้วยเล่า-3-
HyunJoong says: เปล่า
HyungJun says: วันนี้พี่ฮยองจุนตื่นแต่เช้าเลย ผีเข้าหรืออะไรก็ไม่รู้ ตื่นมาเจอแต่อะไรแปลกๆ -.-
HyunJoong says: อะไรแปลกๆ?
HyungJun says: ช่ายยย ปฏิทินก็เขียนว่าวันประกาศผลแล้วก็มีหัวใจด้วย แล้วก็ โว้ะ พี่ฮยองจุนมาและ ผมไปละบายฮับบบบบ
แล้วก็ออฟไปอีกดั่งเคย
มาเร็วไปเร็วจริงวุ้ย!
ว่าแต่... วันประกาศผลงั้นหรอ?
วันนี้ประกาศผลลัคกี้แฟนนี่หว่า! หรือว่าที่ฮยองจุนอดหลับอดนอนก็เพื่อโหวตให้เขา?!
ฮยอนจุงรีบวิ่งไปหาผู้จัดการที่อยู่ห้องข้างๆเพื่อถามข้อสงสัยที่ยังข้องใจ
“พี่ครับๆ ขอดูผลประกาศลัคกี้แฟนหน่อยครับ”
“… ลมอะไรหอบนายมาหล่ะเนี่ยฮยอนจุง อ่ะเอาไป”
ผู้จัดการส่วนตัวหมุนหน้าจอมอนิเตอร์ซึ่งลิสต์รายชื่อลัคกี้แฟนของเขาแต่ละคนเอาไว้ ฮยอนจุงค่อยๆกวาดสายตาลงอย่างเชื่องช้าเพื่ออ่านชื่อแต่ละคน
... แล้วชื่อของฮยองจุนหายไปไหนหล่ะ???
ฮยอนจุงอ่านลิสต์รายชื่ออีกครั้งว่าเขานั้นไม่ได้พลาดอะไรไป
“พี่... รายชื่อนี่ครบหมดแล้วหรอครับ?”
“อืม ทำไมหรอ?”
“เปล่าๆ”
ฮยอนจุงกวาดตามองไปรอบๆจนกระทั่งเห็นช่องในการโหวตแต่ละครั้งที่ต่อท้ายชื่ออยู่ คนจำนวนมากส่วนใหญ่โหวตกันเป็นพันเลยทีเดียว แต่คนบางจำนวนกลับโหวตแค่ 10 ครั้ง บางคนแค่ 5 ครั้งเนี่ยนะ??!!
เด็กเส้นป่ะเนี่ยครับ...
อยากเส้นใหญ่มากใช่มั้ย... เจอเส้นเสี่ยฮยอนจุงไปหน่อยแล้วจะหนาว!
ว่าแล้วก็ลบชื่อพวกนั้นออกพร้อมกับดูรายชื่อคนที่โหวตจากอีกหน้าต่างที่เปิดทิ้งไว้แล้วก็สุ่มมาใส่เสียดื้อๆ โดยที่ไม่ลืมที่จะใส่ชื่อลัคกี้แฟนนัมเบอร์วัน (ในหัวใจ) ลงไปด้วย
‘คิมฮยองจุน’
คิมฮยองจุนกำลังตบตีกับคิมคิบอมอยู่
“ใครบอกให้เอาบีบีพี่ไปเล่นห้ะ? ซนจริงๆเลยเราเนี่ย เดี๋ยวไล่กลับบ้านเลย”
“ไล่ผมลงอ่อ...”
“ลง!”
“ใจร้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย”
และบลาๆๆ
ที่จริงเขาก็ไล่น้อง (เลิฟ) กลับบ้านไม่ลงหรอก แค่ขู่เล่นๆไปงั้นแหล่ะ แต่ก็นะ.. ซนจริงๆ!
แต่ก็ดีที่ไม่ได้ออนเอม เดี๋ยวทำให้พี่ฮยอนจุงเข้าใจผิดซ้ำสองอีก (ได้ข่าวว่ารายงานเรียบร้อย)
HyungJun says: ตื่นเต้นจังเลยฮยองงงง >_<
HyunJoong says: ตื่นเต้นอะไรครับ?
HyungJun says: วันนี้เป็นวันประกาศผลไง!!
HyunJoong says: อ่อครับ
HyungJun says: ถ้าผมได้นะ จะทำบะหมี่ไปให้ฮยองกินเลย~
HyunJoong says: อา... งั้นคงจะอดกินแล้วสินะ ฮ่าๆๆ
HyungJun says: ฮยองง่า T___________T
HyunJoong says: ^^
HyungJun says: ไม่ต้องมายิ้มเลย งอน
HyunJoong says: ไม่ง้อหรอก
HyungJun says: ...
HyunJoong says: ^^
HyungJun says: มีความสุขมากเลยใช่ป่ะเวลาผมทุกข์ T_T
HyunJoong says: ใช่ ^^
HyungJun says: แงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง TTTTTT^TTTTTTT
HyunJoong says: ^__________^
HyungJun says: ฮือออออ ไปแล้วววววววววว
HyungJun left the conversation.
และแล้วเขาก็ออฟเอมไปซะงั้นอ่ะ... (อารมณ์ชั่ววูบ)
... เขาทำอะไรลงไปวะเนี่ย T_________________________T
คิมฮยอนจุงกำลังนั่งงงกับสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อครู่อยู่
เขาแค่หยอกเล่นเองนะ.................
ทำไมเด็กน้อยของเขาออฟหนีไปเลยหล่ะ...
เบบี้คัมแบ็คทูมีอีอีอีอีอีอีอีอีอี (แอ็คโค่เสียงสะท้อน)
ติ๊งแต๊งต๊อง (โปรดมโนว่ามันคือเสียงนาฬิกาที่บ่งบอกเวลา 12.00 น.)
HyungJun says: ฮย๊องงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
มาเร็วยิ่งกว่าประกันอีกวุ้ย -[]-
HyunJoong says: ?
HyungJun says: ผมติดลัคกี้แฟน ลัคกี้แฟนๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ T^Tvvvvvv
ทำไมจะไม่รู้เล่าว่าติดลัคกี้แฟน
ก็คิมฮยองจุนเป็นเด็กเสี่ยของคิมฮยอนจุงนี่นา! (?)
HyunJoong says: ได้กินบะหมี่ฟรีแล้ว ^^
HyungJun says: ร้อยชามยังไหวเลยฮยอง!!
HyunJoong says: โอเค ห้ามโม้หล่ะ
HyungJun says: ... แต่ผมว่าฮยองกินชามเดียวก็อิ่มละหล่ะ -.-
HyunJoong says: โห..
HyungJun says: ผมต้องออกไปข้างนอกก่อนฮยอง เดี๋ยวต้องไปเอาบัตร เดี๋ยวมาคุยด้วยใหม่นะ~~
HyungJun left the conversation.
ไปเอาบัตรหรอ? บัตรต้องมาเอาที่บริษัทนี่นา
อา... จะได้เจอเด็กน้อยอีกรอบแล้ว
คิมฮยองจุนที่กำลังยืนอยู่หน้าตึกเสมือนมาออกรบ...
บรรยากาศมันก็เหมือนมาออกรบจริงๆแหล่ะ เพราะส่วนใหญ่ในตอนนี้ก็แย่งชิงเพื่อที่จะได้เข้าไปในตัวตึกเป็นคนแรก (และเขาก็เป็นหนึ่งในนั้นเหมือนกัน) แต่ก็คงจะไม่ไหวเสียแล้วเพราะคนเยอะมากมากมากมากมากเกินกว่าที่เขาจะไปรบราไหว ว่าแล้วก็ได้แต่ต่อแถวรออย่างเป็นระเบียบ ถึงจะไม่ได้หมายเลขบัตรคนที่หนึ่งแต่ยังไงก็ยังติดลัคกี้แฟนหล่ะวะคิมฮยองจุน!
ฮยองจุนก้าวเดินเข้ามาในตึกเมื่อถึงคิวของตัวเอง ซึ่งกติกาในการรับบัตรก็ไม่ยากนักเนื่องจากแค่โชว์บัตรประชาชนกับไอดีที่ใช้โหวตก็สามารถรับบัตรไปได้เลย การรับบัตรในคราวนี้จึงเป็นไปอย่างรวดเร็วและเรียบง่าย แต่ในทางกลับกันจำนวนคนก็ยังคงเยอะอยู่ ดังนั้นในตอนนี้คิมฮยองจุนก็ได้บัตรมาครอบครองแล้วหล่ะครับ! แต่แล้วก็ต้องเกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันขึ้น...
“อุ้ย... ขอโทษนะคะ”
เสียงหวานของหญิงสาวกล่าวขอโทษขึ้นพร้อมกับความเหนอะหนะบนเสื้อของเขา…
เมื่อเธอคนนั้นเดินชนเขาแล้วทำน้ำหวานหกใส่เต็มๆ!
“อา...”
“ขอโทษจริงๆนะคะ พอดีคนมันเบียดมาหน่ะค่ะ ขอโทษจริงๆค่ะ”
“อ่า.. ไม่เป็นไรครับ”
ฮยองจุนกล่าวขึ้นอย่างไม่ถือโทษเพราะเนื่องจากหล่อนก็ดูท่าทางไม่ได้ตั้งใจจริงๆ รวมทั้งยังขอโทษเขาอย่างจริงใจอีกด้วย แต่ไม่เปื้อนบัตรมันก็โอเคแล้วหล่ะ (รักบัตรยิ่งชีพ) แต่เสื้อของเขานี่สิ... กลายเป็นสีชมพูไปหมดแล้ว! ร่างโปร่งรีบร้อนเดินไปห้องน้ำเพื่อหวังว่าน้ำจะชำระสีชมพูบนเสื้อของเขาไปได้บ้าง ฮยองจุนวักน้ำขึ้นมาจากอ่างล่างหน้าทันทีที่เดินเข้าห้องน้ำ มือบางขยี้เสื้อยืดตัวโปรดของเขาเพื่อให้รอยสีชมพูเหนียวเหนอะหนะเจือจางลง
“เอาทิชชู่ไหมครับ? เผื่อมันจะช่วยได้นะ”
เสียงของผู้ชายที่ยืนอยู่ข้างๆเขาดังขึ้นพร้อมกับมือหนาที่ยืนกระดาษทิชชู่มาให้ ฮยองจุนรับมาพร้อมกับกล่าวคำขอบคุณเบาๆ แล้วเช็ดเสื้อยืดของตนอย่างรีบร้อน ในใจพลางนึกสงสัยถึงคำพูดเมื่อครู่
เสียงคุ้นๆ แหะ....
“อ่า... ไม่ออกแหะ สงสัยผมต้องไปซื้อเสื้ออีกตัวมาใส่แล้วหล่ะ”
ฮยองจุนกล่าวขึ้นพร้อมกับทิ้งทิชชู่ที่ใช้เช็ดเมื่อครู่ลงถังขยะที่อยู่ข้างๆ เมื่อเห็นว่ารอยเปื้อนที่อยู่บนเสื้อไม่มีท่าทีว่าจะจางหายไปเลยแม้แต่นิดเดียว
“งั้นเอาอย่างงี้ไหมครับ? ผมมีเสื้อสองตัว ให้ยืมไปก่อนก็ได้นะ”
“เอ๋?”
“ไม่ต้องเกรงใจหรอกครับ เดี๋ยวค่อยมาคืนผมก็ได้นะ”
“แล้วผมจะเจอคุณอีกเมื่อไหร่หล่ะ?”
“ก็เจอกันที่งานสิครับ... ลัคกี้แฟนของผม”
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
ครบ 100% แล้วค่ะ :))
ฝากโคฟเวอร์เพลงจุนนี่ของไรท์เตอร์ด้วยนะคะ ที่จริงโึคฟไว้นานแล้วแหล่ะแต่ลืม (โรคขี้ลืม)
ติชมได้เลยนะคะะ :)
http://youtu.be/OVyEGYq8I8o
THEME : © Tenpoints!
ความคิดเห็น