คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Prologue [Re]
The walls we build around us to keep sadness out also keeps out the happiness.
So, let’s break it down!
Prologue
ทนไม่ไหวแล้วโว้ย! นั่งมองมาทั้งวัน ไอ้ร้านบ้านั่นมีคนเดินเข้าออกแทบจะทุกห้านาที แล้วดูร้านฉันสิ สองชั่วโมงก่อนเพิ่งมีลูกค้าเดินหลงเข้ามาคนเดียว
แถมลูกค้าคนเดียวที่ว่านั่นดันมาซื้อน้ำเปล่าเพื่อขอเข้าห้องน้ำอีกต่างหาก!
ขืนยังนั่งซังกะตายอยู่แบบนี้ มีหวังอีกไม่นานร้านต้องถึงกาลอวสานแหงๆ ไม่ได้การ! ถ้าฉันต้องลงมือทำอะไรสักอย่างล่ะก็...
ใช่...ต้องทำอะไรสักอย่าง...
ทำอะไรสักอย่าง...
ทำอะไรสักอย่าง...
"กลับก่อนนะคะ"
"ว๊ากกกกกกกกก!" ฉันแหกปากร้องลั่นขวัญกระเจิง นะโมตัสสะ ภควะโต โอ้ละหนอมายเลิฟ เห้ย! ไม่ใช่ แล้วมันอะไรต่อล่ะเนี่ย มาเดอลีนนะมาเดอลีน รู้งี้ตอนเด็กๆ ตั้งใจสวดมนต์ตอนเข้าแถวซะก็ดีหรอก ฮือออ T^T
"คุณลีนคะ เป็นอะไรหรือเปล่าคะคุณลีน!"
กรี๊ด! คุณผีรู้จักชื่อฉันด้วย! รู้ได้ไง ใครบอก เป็นแฟนคลับฉันเหรอ?!
...แต่เอ๊ะ ทำไมเสียงคุ้นๆ
>_O ฉันลืมตาขึ้นข้างหนึ่งเพื่อมองดูให้แน่ใจอีกทีว่าสิ่งที่อยู่ตรงหน้าคือผีจริงหรือเปล่า
"คุณมาเดอลีนเป็นอะไรหรือเปล่าคะ" เด็กสาวผมฟูสวมแว่นหนาเตอะในชุดนักเรียนหญิงมอปลายชะโงกหน้าเข้ามาใกล้จนฉันผงะแทบตกเก้าอี้ ตกใจหมด! ที่แท้ก็พนักงานในร้านที่เพิ่งเลิกกะและกำลังจะกลับบ้านนี่เอง ให้ตายเหอะ! เล่นโผล่มาตอนกำลังคิดอะไรเพลินๆ หัวใจเกือบวายแล้วไหมล่ะ =__=
"ลีนเป็นอะไร?!!" เสียงพี่มาการองตะโกนถามดังออกมาจากหลังร้านก่อนที่เจ้าตัวจะวิ่งหน้าตื่นออกมาและได้รับคำตอบด้วยสายตาตัวเองจากสิ่งมีชีวิตที่ยืนอยู่ตรงหน้าฉัน
"อ้อ...ชมพู่ จะกลับบ้านแล้วเหรอจ๊ะ"
"ค่ะ"
"งั้นก็รีบไปเถอะจ้ะ มืดแล้ว เดี๋ยวจะอันตราย" ...ต่อผู้พบเจอ –_– ฉันต่อให้ในใจ
พี่มาร์โบกมือหย็อยๆ บอกลาชมพู่ที่กำลังเดินออกจากร้านไป ทันทีที่ประตูร้านปิดลง ฉันก็ถอนหายใจเฮือกใหญ่แล้วโวยวายขึ้นมาทัน
"อยากจะบ้าตาย! ขนาดลีนยังตกใจหน้าตาพนักงานตัวเองเลย แล้วนับประสาอะไรกับลูกค้า"
"อย่าพูดดังไปเดี๋ยวใครได้ยิน" พี่มาร์ดุฉันพร้อมกับชำเลืองตามองพนักงานอีกสองคนที่ยังยืนเก็บของอยู่หลังเคาน์เตอร์
"ก็มันจริงนี่น่า นี่ถ้าจะให้เปรียบเทียบกันนะ...มองพนักงานในร้านนั้นแล้วเหมือนนั่งอยู่ในสวรรค์วิมาน"
"แล้วหันกลับมาร้านเราล่ะ?"
"เหมือนนั่งมองไก่บ้านวิ่งเล่นในเล้า! –_–"
ไม่เข้าใจจริงๆ ลูกค้าสมัยนี้บริโภคหน้าตาพนักงานแทนอาหารกันแล้วเหรอไง ทั้งที่รสชาติ บรรยากาศ การบริการ ร้านเราไม่ได้มีอะไรด้อยไปกว่า Sweet Sugary เลยสักนิด แต่ไม่รู้ทำม๊ายทำไม ลูกค้าที่เคยหลงใหลได้ปลื้ม Les Dessert กลับแห่ไปเข้าร้านเปิดใหม่นั่นกันหมด
ยิ่งคิดก็ยิ่งหงุดหงิด นอกจากพนักงานหน้าตาดีแล้วร้านนั้นไม่มีอะไรได้เรื่องเลยด้วยซ้ำ!
หลังจากเห็นพ้องต้องกันว่าถ้าไม่ลงมือทำอะไรสักอย่าง ร้านที่พ่อกับแม่อุตส่าห์วางใจให้เราสองคนดูแลจะต้องเจ๊งไม่เป็นท่าแน่ๆ ฉันกับพี่มาการองก็เลยตัดสินใจทำตามแผนที่อีตาเฮนรี่เพื่อนซี้ของฉันแนะนำมา นั่นก็คือการบอกกับบรรดาพนักงานว่าร้านกำลังจะปิดตัวลง ขอแสดงความเสียใจด้วยนะทุกคน คุณไม่ได้ไปต่อ! ถึงจะรู้สึกผิดอยู่บ้าง แต่บวกลบคูณหารกันแล้ว ยังไงความอยู่รอดของร้านก็ต้องมาก่อน ได้โปรดอโหสิกรรมให้พวกเราด้วยนะคะ T^T
เอาล่ะ หมดเวลาเสียใจ ขั้นตอนที่หนึ่งผ่านไป ขั้นตอนต่อไปก็คือการพลิกแผ่นดินตามล่าระดมหาผู้ชายหน้าตาดีมาเป็นเหยื่อล่อ เอ๊ย! มาเป็นตัวเรียกลูกค้าแข่งกับไอ้ร้านเฮงซะรวยนั่น
และด้วยความสามารถอันชาญฉลาดและปราดเปรื่องบวกกับความสวยรวยเสน่ห์ของเราสองศรีพี่น้อง (เหรอ!) ภายในเวลาไม่ถึงสองอาทิตย์ ฉันกับพี่มาการองก็ได้พนักงานใหม่มาแล้วทั้งหมดสี่คน และแต่ละคน...เห็นหน้าครั้งแรกก็บอกได้คำเดียวเลยว่า...
OH MY GOSH!
คนแรก...เริ่มกันที่ 'เฮนรี่' คุ้นชื่อหมอนี่กันบ้างหรือเปล่า? ก็เจ้าของแผนการ 'ไล่พนักงานออกยกร้าน' เพื่อนซี้ของฉันเองไงล่ะ ตอนแรกไปที่อ้อนวอนขอร้องดีๆ หมอนี่ก็ไม่ยอมหรอก แต่พอได้ยินคำว่า 'ความลับ' หลุดออกจากปากฉันไปแค่คำเดียว องครักษ์ลูกไก่น้อยเฮนรี่ในกำมือของราชินีมาเดอลีนก็ยินดีปรีดาที่จะมาร่วมพิทักษ์ Les Dessert ตามแผนการของตัวเองอย่างไม่ต้องเสียเวลาคิดเลยแม้แต่นิด
ขอบอกว่าคนนี้นอกจากจะหน้าหวานแล้วยังปากหวานประดุจดั่งเจ้าของกิจการโรงงานน้ำตาลอีกต่างหาก ถ้าเจอในร้านอย่าเผลอไปเหมารวมว่าเขาเป็นหนึ่งในขนมหวานจนเผลอสั่งกลับบ้านไปซะล่ะ
อ้อ! เว้นแต่ว่าเจ้าตัวเขาอยากจะให้ ‘ชิม’ เองน่ะนะ :)
คนที่สอง...แบดบอยเจ้าถิ่น หนุ่มหล่ออันดับหนึ่งของโรงเรียนชื่อดังในละแวกร้านนามว่า 'แซงค์'
ความจริงคือฉันก็ไม่ได้รู้จักมักจี่อะไรกับหมอนี่เป็นการส่วนตัวเหมือนเฮนรี่หรอก แค่ได้ยินเด็กแถวนี้คุยกันว่าเขาป๊อบมากในหมู่นักเรียนหญิงก็เลยทำเนียนเข้าไปตีสนิทด้วย แต่ด้วยความที่ฐานะทางบ้านของหมอนี่ค่อนข้างดีมีกินมีใช้ กว่าฉันจะหลอกล่อมาได้ ถูกเขาเมินใส่เป็นอาทิตย์จนเกือบจะถอดใจไปแล้วด้วยซ้ำ
แต่สุดท้าย! โชคก็เข้าข้างฉันเมื่อโรงเรียนของหมอนั่นอดรนทนไม่ไหวกับความบ้าดีเดือดเลือดสาดชอบไล่ตีหัวชาวบ้าน จดหมายตักเตือนก็เลยมาเยือนผู้ปกครอง ไอ้ครั้นจะโทรตามพ่อแม่ให้บินกลับจากอเมริกามาฟังครูด่าก็ไม่ใช่ที ร้อนถึงมาเดอลีนคนดีต้องปลอมตัวไปเป็นผู้ปกครองจัดการให้
แล้วรู้ไหมว่ากว่าจะได้ตัวไอ้เด็กบ้าแซงค์นี่มาทำงาน ฉันต้องทนนั่งหูชาฟังอาจารย์สาธยายความเลวของมันนานเกือบสามชั่วโมง คนบ้าอะไร หาเรื่องได้แม้กระทั่งเด็กปอห้า แถมยังเคยไล่เตะหมาพิการข้างถนนเพราะมานั่งมองลูกชิ้นที่มันกำลังกิน! =[]=
ข้ามไปคนที่สามเลยดีกว่า...คนนี้เป็นลูกชายของคุณป้าสมรศรี เพื่อนซี้สมัยเรียนอนุบาลของแม่ฝากมาดัดสันดรระดานเนื่องจากทนกับความปากหมานของ he ที่ด่าได้ตั้งแต่ไก่ไปจนถึงไส้เดือนไม่ไหว รู้แบบนี้แล้วก็อย่าไปทำอะไรให้เขาไม่พอใจซะล่ะ หรือถ้าเป็นไปได้...อยู่ห่างๆ ไว้จะดีที่สุด –_–^
อ้อ! ลืมบอกไปว่าหมอนี่ชื่อ 'ดีน' ห้ามสะกด ออกเสียง หรือเรียกชื่อเขาผิดเป็น ต รี น เด็ดขาด! แล้วจะหาว่ามาเดอลีนไม่เตือนนะคะ!
ส่วนคนที่สี่อยู่ดีๆ ก็เดินเข้ามาสมัครงานเองจากป้ายที่แปะไว้หน้าร้าน นอกจากฉันจะงุนงงและสงสัยว่าหมอนี่ใช้อะไรคิดถึงกล้าเสี่ยงเอาชีวิตมาฝากไว้กับร้านที่กำลังจะเจ๊งแหล่ไม่เจ๊งแหล่แบบนี้แล้ว ฉันยังประหลาดใจกับความหน้าด้าน เอ๊ย! หน้านิ่งของหมอนี่อีกจริงๆ ไม่ว่าฉันจะพูดอะไรกับเขา 'เฟียส' ก็ทำหน้า –_– อยู่หน้าเดียว
คือ...ช่วยมีอารมณ์ร่วมในการสนทนาบ้างจะได้ไหม คุยด้วยแล้วถูกทำแต่หน้า –_– ใส่ตลอดตั้งแต่ต้นจนจบบางทีมันก็ชวนหงุดหงิดเหมือนกันนะเฟ้ย –_–
แต่เอาเถอะ ความหล่อผ่าน...มาทำงานได้!
และคนต่อไป เป้าหมายคนสุดท้ายของฉัน 'คังฮีวอน' หนุ่มลูกครึ่งไทย - เกาหลีที่มาเดอลีนขอการันตีว่าความหล่อ(น่า)ลากกระชากใจของผู้ชายสุดเพอร์เฟ็กต์คนนี้จะไม่ทำให้คุณ คุณ คุณ และคุณ ผิดหวังแน่นอน! แต่เดี๋ยวก่อน ถ้าโทรเข้ามาภายในสิบนาทีนี้ เรามีโปรโมชั่นแถมฟรีสำลีเอาไว้อุดจมูกเพราะเลือดกำเดาของคุณจะต้องพุ่งกระฉูดกับซิกส์แพ็คอันเย้ายวนใจและกล้ามแขนอันน่าหลงใหล โทรหาเราด่วนเลยที่...นี่ยัยคนเขียนบ้า! ตกลงจะเขียนนิยายหรือขายไทเกอร์ช็อปปิ้งยะ –_–^
เอาเป็นว่าไม่ว่าจะยังไงก็ตาม มาเดอลีนคนดีคนนี้ขอสัญญาว่าจะต้องจับ เอ๊ย! จัดการลากคอหมอนี่มาเป็นหนึ่งในองครักษ์พิทักษ์ Les Dessert ให้จงได้!
รอกันหน่อยนะคะทุกโค้นนนนน~ >_<
To be continued…
ติดตามเรื่องนี้ Click!
ความคิดเห็น