Love trouble❤'แกล้งร้ายไม่แกล้งรัก

ลำดับตอนที่ #7 : ☁ ☂ .Chapter 6 Husband สามี day3

Chapter 6  Husband สามี

 

‘ร้อน’

อยู่ๆคำนี้มันก็ผุดขึ้นมาเต็มหัวฉันไปหมดหลังจากที่ฉันนอนคลุมโปง มาได้ 2 ชั่วโมงกว่า ร้อนโคตรทำไมมันร้อนอย่างงี้วะ

“ตัวซวย” เสียงเล็กนุ่มทุ้มเรียกฉัน ตกลงฉันชื่อตัวซวยไปแล้วใช่มั้ย?และฉันรู้สึกว่ามีอะไรบางอย่างมาสะกิดฉัน

‘ลืม’ ฉันจะลืมเหตุการณ์บ้าๆที่เกิดขึ้นเมื่อตะกี้ ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

ฟืดดด!

ฉันสูดหายใจเข้าลึกก่อนจะแง้มผ้าห่มออก และฉันพบ ‘ไม้กวาด’ ไอ้บ้านับหนึ่งมันเอาไม้กวาดมาสะกิดฉัน นี่รังเกลียดกันขนาดนี้เชียวรึ?tt

“ห้ะ อะไร?”

“ไปอาบน้ำ ”

“ไม่อยากอาบ ขี้เกียจ”   ฉันตอบแบบห้วนๆและคลุมโปงต่อ

“ไม่ไปหรอ?”

“ไปไหน”

“เที่ยว - - ”

พรึ่บ! ฉันสะบัดผ้าห่มออกแล้วรีบใส่เกียร์หมา วิ่งเข้าห้องน้ำทันที ก็ฉันอยากเที่ยวนี่นา X’D

หลังจากที่ฉันวิ่งผ่านน้ำเสร็จ ยอมรับว่าวิ่งผ่านน้ำจริงๆ ฉันก็รีบไปหานับหนึ่ง กระโดดแด่วๆไปมาเหมือนเด็กสามขวบ ที่พ่อจะพาไปเที่ยวและตะโกนว่า

“ไปเที่ยว ไปเที่ยว ไปเที่ยววว เย่”

เพื่อ?

เพื่ออะไร ? ฉันก็ไม่รู้ตัวเองเหมือนกัน  แต่ช่างมั่นเถอะ นับหนึ่งทำหน้าเบื่อโลกก่อนจะรีบเดินนำฉันออกไปนอกรีสอร์ท

ทำไมมันไม่เหมือนเดิมล่ะ ปกติเค้าต้องบ่นฉันฉันไม่ใช่เร๊อะ! รึว่าเป็นเพราะเมื่อคืน =[]=? ไม่หรอก ชวนคุย ฉันต้องชวนคุย

“แล้ววันนี้นายจะเที่ยวไหนๆ? X’D ”

“ไม่รู้ - - ”

“ทำไมไม่รู้?”

นับหนึ่งไม่ตอบฉันแถมยังทำหน้าเอือมระอาใส่ฉันอีก ไอ้หน้าหล่อจะต้องด่าฉันอยู่ในใจแน่ๆเลย :(

“นายกำลังด่าฉันอยู่ในใจใช่ม้ะ?”

“เธอตรัสรู้ได้ยังไง - - ”

“……..”

โอ้วแรงส์ พูดไม่ออกเลยทีเดียวฉัน  ปกตินายนี่จะทำตัวเหมือนเด็ก แต่วันนี้เขาเก๊กมาดขรึมใส่ฉัน ไม่ชอบแบบนี้เลย

แต่ะเอ้ะ! ฉันรู้สึกว่านับหนึ่งยืนอยู่ห่างฉันมาก ห่างกันเกินไปแล้วนะ ไม่ใช่หวายนะจะได้ ห่างกันสักพัก (ฮามั้ย?) 

ฉันเดินเข้าไปหานับหนึ่ง แต่เขาก็เดินหนี - - อะไรของมันว่ะ จนกระทั่งฉันหมดความอดทน

“นี่นาย ทำไมต้องยืนห่างฉันขนาดนั้นด้วย รังเกลียดกันมากใช่มั้ย? ”

“อื้ม”

กรี้ดด คนสวยรับไม่ได้

“ทำไมล้ะ =[]=”

“เธอ... เธอมันน่ากลัวว ยัยปีศาจ เมื่อคืนนี้เธอจะปล้ำช้านน ”

เขาพูดลากเสียงยาวและทำหน้า ‘รังเกลียด’ เฮือก! มันเป็นเพราะเมื่อคืนนี้จริงๆด้วย

“กรี้ดดด! ฉันไม่ได้จะปล้ำนาย YY ”

“หยุดหยุดเลยไม่ต้องมาแก้ตัว”   เขาพูดพร้อมยกมือปางห้ามญาติ - -

“ฉันไม่ได้แก้ตัวมัน มันเป็นอุบัติเหตุ ” กัดฟันพูด

“จะยังไงก็ช่าง ต่อไปนี้เธอห้ามเข้าใกล้ฉันในระยะ 3 เมตร ”

“3 เมตรเลยหรอ =0=”

“(- -)(_ _)(- -)(_ _)  ”  

ใช่สิ ใช่สิ ใช่สิ้! ต้องการแบบนี้ใช่มั้ย? อย่าหวังเลย

“ฮืออ.....!! ว้ากก แง แง้!!”

ฉันตะเบ็งเสียง ร้องไห้ออกมาให้ดังที่สุด(เรียกง่ายๆว่าแหกปาก) เอาสิ้อย่าคิดจะมาเล่นกับคนอย่างเครปเปอร์

“เฮ้ยหยุด! อย่าร้องสิ อย่าร้อง เงียบบ !”

“ฮึกๆ แง้ ฮือออ โฮ”

“โอ๋โอ๋เงียบนะ อึ้บเร็ว อึ้บ!”

“ว้ากกก แงงง o>O<o”

“โว้ยย เงียบสักที เธอจะร้องทำไม”

“ฮึกนาย ฮึก  นายย T-T”

“ชั้น? ทำไม”

เขาค่อยๆเดินเข้ามาหาฉัน อุว้ะห้าห้า นับหนึ่ง นายเชื่อแอคติ้งยัยเครปเสียแล้ว

“ใจร้าย ฮือออ”

“ยังไง?”

“นายรังเกลียดฉัน ไม่ยอมให้ฉันอยู่ใกล้ๆ ฮืออ ”

“ก็เธอ..!” “แง้ คนใจร้าย ใจร้าย ใจร้ายยย!”

ยังไม่ทันที่นับหนึ่งจะพูดจบฉันก็ตะโกนใส่หูนายนับหนึ่ง  บางทีเขาก็น่าสงสารนะที่ต้องมาคอยดูแลฉัน

แต่ทำไงได้ละ ฟ้าคงกำหนดแล้วว่าให้ตานี่มาชดใช้กรรมกับฉัน

“เออๆๆๆๆ เออก็ได้ จะยืนใกล้ฉันก็ได้ จะใกล้แค่ๆไหนก็เชิญ”

“จริงๆนะ”

“อืม หยุดร้องได้แล้ว รำคาญ - -”

“ฮี่ๆ ”

ฉันแสะยิ้มอย่างร้ายกาจก่อนจะกระโดดเข้าไป คว้าแขนนับหนึ่งมาควง เอาวะ! ฉันยอมรับแล้ว ฉัน ‘รัก’ นับหนึ่ง

ไหนๆฉันก็ไม่ได้มีอะไรเกี่ยวข้องกับฉันอยู่แล้ว แล้วอีกอย่างเขาก็มีคู่หมั้นอยู่แล้ว ฉันไม่มีสิทธิ์จะครอบครอง ToT;

ยังไงเขาก็ต้องกลับไปหาคู่หมั้นของเขาอยู่ดี เวลาที่ฉันจะได้อยู่กับเขาเหลืออยู่แค่นิดเดียว นิดเดียวจริงๆ

ฉะนั้น! จะต้องใช้เวลาที่เหลืออยู่ทั้งหมดอย่างคุ้มค่าไม่มีอะไรจะเสียแล้ว

“เฮ้ย เธอทำอะไรน่ะ =[]=” 

“ก็นายบอกเองนี่ ว่าใกล้แค่ไหนก็เชิญ”

“ใกล้ไปมั้ย? = =”

“ฮึก.. ฮึก”

“เอ้า!พอ อย่าร้องนะ - - จะเกาะก็เกาะไป”

“เย่ X’D ”

“เธอมัน!ปีศาจชัดๆ =_=;”

เขาแอบพึมพำเบาๆ แต่ฉันไม่สนใจ เดินอมยิ้มลากเขาไปที่ทะเล ฉันหันไปมองหน้าเขานับหนึ่ง

ซึ่งกำลังทำหน้าเหมือนโดนบังคับแต่ก็ต้องเดินตามฉันมาแต่โดยดี

“ถ้าวันนี้นายยังไม่รู้ว่าจะพาฉันไปเที่ยวไหนงั้นเรา..... มาก่อปราสาททรายกัน :D”

“หะหา?”

เขาอุทานเสียงดังหลังจากที่ได้ฟังฉันพูด ทำไมล่ะไม่อยากเล่นกับฉันหรอ T^T

“มาๆ”

ฉันตบพื้นทรายแปะๆเป็นการชวนให้เขามานั่งก่อกองทรายกับฉัน

“จะบ้าเรอะ! ฉันไม่ใช่เด็กๆนะ -3- ”

นับหนึ่งเชิดใส่พร้อมหันมาทำหน้ายู่ใส่ฉัน อ้ากเครปเปอร์จะละลาย น่ารักเว่อร์

“รู้น่า แต่ฉันจะเล่น นายนั่งลงเดี๋ยวนี้”

“ฉันไม่เล่นเธอเล่นไปคนเดียวเหอะ *0* ”

เช้อ! แววตานายมันฟ้องย่ะรู้นะว่าอยากเล่น เก๊กมาดขรึมใส่ฉันอยู่ได้

“เล่นเดี๋ยวนี้นะ!”

“อืม ก็ได้ :p ”

จากนั้นนับหนึ่งไม่รอช้ากระโดดเข้ามาก่อทราย อย่างรวดเร็วเหมือนกับอัดอั้นมานาน เหมือนเด็กไม่มีผิดเลย

“นั่งยิ้มทำไม ไปตักน้ำมา”

“หะ?”

“บอกให้ไปตักน้ำมาไง ไม่ใช้น้ำแล้วจะก่อได้มั้ยเล่ายัยปีศาจ โว้ะ!”

“หนอย!ใช้ฉันเลยนะ ไหนบอกไม่อยากเล่น ไอ้โรคจิต แบร่ Xp ”

ฉันรีบหนีไปตักน้ำก่อนจะต้องมาโต้วาทีกับตานั่นต่อ

.

.

.

.

.

“ฮ่าๆๆๆ”   เขาหัวเราะและค่อยๆเผยให้เห็นรอยยิ้มของเขา พร้อมชื่นชมผลงาน

 “เย่เสร็จแล้ววว >O< ”

“ฮึๆฮึๆ”

“กรี้ดด สวยมาก!”

“เพราะฉันนะเนี่ยฝีมือฉันฝีมือฉัน”

เขายกนิ้วโป้วชี้เข้าหาตัวเองอย่างภาคภูมิใจ ถุ้ย!

“ถ้านายไม่ได้ฉันคอยตักน้ำให้นายก็ก่อปราสาทออกมาได้ไม่สวยเท่านี้หรอกย่ะ”

“เกี่ยว?”

ฉันไม่ตอบเขา ได้แต่ยืนอมยิ้ม มองปราสาททรายแสนสวย ของ ‘เรา’ มันอาจจะไม่สวยมากนะ

แต่เราสร้างมันมาด้วยกัน ว้าก!  ฉันมีความสุขจัง :D

ฉันพยายามใช้เวลาที่อยู่ด้วยกันอย่างคุ้มค่าที่สุด  หลังจากที่เราก่อปราสาททรายเสร็จ ฉันก็ลากนับหนึ่งไป เล่นน้ำทะเล นั่งบานาน่าโบ๊ท

กินข้าว กินขนม กินลูกอม กินไอติม และเที่ยวๆ เที่ยวจนเหนื่อย  ฉันมีความสุขมาก ที่ได้ใช้เวลาอยู่กับนับหนึ่งแม้จะเป็นช่วงเวลาสั้นๆ

ฉันมีความสุขมาก แต่ดูจากสีหน้าเขาจะไม่ค่อยมีความสุขเท่าไหร่ ทำไมต้องทำหน้าเหมือนโดนบังคับนะ ฉันไม่ได้บังคับเลยน้ะ ><

และตอนนี้ฉันกำลังซื้อปลาหมึกย่างอยู่  หลังจากที่ฉันซื้อเสร็จเรียบร้อย ฉันก็มองหานับหนึ่ง

อยู่ไหนนะ ฉันกวาดสายตามองไปรอบๆ เอ้ะนั่นไง

“นับ..”

ฉันกำลังจะตะโกนเรียกเขา แต่ก็ต้องชะงักเมื่อเห็นเขายืนคุยอยู่กับ เหล่าชะนี เอ้ย ผู้หญิง สองคน สวยด้วย หุ่นก็ดี หน้าอกก็บวม

สวย สวย สวย! สวยกว่าฉันอีก T^T กรี้ดดดด ฉันไม่ยอมหรอก

“ยู้ฮู ดาร์ลิ้งค์! ที่รัก ฮั่นนี่ นับหนึ่งจ๋า♥ ”

 ควับ ควับ ควับ !

นับหนึ่งและสาวสวย อีกสองคนที่ยืนอยู่ข้างๆ เขาหันมามองฉัน

(- -+)(- -+) ชิ้ง  (- -;)   สองสาวสวยนั่นมองฉันด้วยสาตาแปลกๆ

ฉันจะโดนรุมกระทืบไหมเนี่ย?   ฉันรีบวิ่งไปเกาะแขนนับหนึ่งและเอาหน้าพิงไหล่เขา

“ใครหรอคะหนึ่ง?”

ยัยป้าแสนสวยคนนึงพูดขึ้น ดูสิ กล้าเรียกชื่อเขาแค่หนึ่งเลยหรอ แกเป็นอะไรกับเขา สนิทกันมากเลยรึไงห้ะ?

เหอะ จริงๆแล้วป้าเขาก็ไม่ได้แก่หรอกนะ แต่ฉันหมั่นไส้ ชิชะ นับหนึ่งของฉันย่ะ  ฉันแอบเบ้ปากใส่ยัยป้าแสนสวย

“อ่อ อ๋ออ น้องสาว ครับ :D ”

“=[]=” 

ฉันอึ้งเมื่อได้ยินคำตอบ ฉันคิดว่าเขาจะตอบว่า... ช่างมันเหอะ ก็ใช่สิ ฉันจะไปหวังอะไรกับเขามากมายล่ะ

“อ๋อหรอคะ”

เจ้อีกคนพูดแทรกพร้อมแสะยิ้มอย่างมีเลศนัย

“งั้นพี่ก็ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยละกันนะคะน้องสาว”

กรี้ด!ฉันไม่นับญาติกับแก ยัยป้าหน้าปลวก

“ขอโทษค่ะ ฉันไม่ใช่น้องสาวเขาหรอก”

“เอ๋?”  นับหนึ่งและแก็งค์ชะนีอีกสองคน จ้องมาที่ฉันและเลิกคิ้วสูง

ฉันยิ้มอย่างสะใจ และดึงแขนนับหนึ่งเข้ามากอดให้แน่นกว่าเดิม ก่อนจะพูดออกไปว่า

“สามีค่ะ ;)”

☁☁☁☁☁☁☁☁☁☁☁☁☁☁☁☁☁☁☁☁☁
' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' '' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' '
 ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' '  ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' ' '
☂☂☂☂☂☂☂☂☂☂☂☂☂☂☂☂☂☂☂☂☂

เฮ้โล่ว เฮ้โล่ว เฮ้โล่ว 

กลับมาพร่ำให้ฟังแล้ว!
หลังจากที่ไรท์เตอร์หอยคนนี้ หายไปนานมาก! เพราะแอบท้อกับคอมเม้น tt     แต่พอวันนี้เปิดมาอ่าน ดีใจ มีเม้นกับแฟนคลับเพิ่มขึ้นตั้งนิดนุงแหน่ะ  :D ยังไงก็ขอบคุณมากๆนะคะ

"แคปเตอร์ซิก ฮัสแบน สามี"

คิดไม่ออกว่าจะตั้งชื่อตอนว่าอะไร เห็นคำสุดท้าย เขียนว่าสามี ก็เลยเอามาตั้งชื่อตอนซะเลย เล่นง่ายเนอะ




ไรท์เตอร์รักทุกคน ♥

......................................................................................................................................................

*มุมตอบเม้น

เราจะตอบทุกคอมเม้นแม้มีอยู่น้อยนิด แต่ก็เป็นหนึ่งกำลังใจที่ยิ่งใหญ่ให้ไรท์
 

@ ยิ้้มยิ้ม  อีหนูอย่าคิดไกลเส้! 555 เช็ดเลือดกำเดาด้วยเร็วๆ , ไรท์เตอร์หมั่นไส้เครปเปอร์ กว่าจะได้แอ้มอีกนานน! ตอนที่4ไรท์แก้ให้แล้วนะ :D    thx. for comment. Jub ♥

@ N'kapook ไม่เป็นไรเราก็งานเยอะพอกันไม่มีเวลาเหมือนกันเยยย 55 ยังไงก็แต้งกิ้วมากมาก สำหรับคำติชมทั้งหลายแหล่
ขอบคุณที่ติดตามาตลอดตลอดด้วยย :D

......................................................................................................................................................

1คอมเม้น= เป็นหนึ่งกำลังใจให้ไรท์
 ขอบคุณไว้ล่วงหน้าเลยนะคะ

จ้วบบ ♥

© Tenpoints!