Flip Love พลิกรักกับดักหัวใจ Wonhyuk Kyumin Kihae

ตอนที่ 2 : *Flip Love*: Chapter 01 หนังสือเล่มสำคัญ

 




Chapter 01 : หนังสือเล่มสำคัญ

“ฮือ...ฮึก อย่าเอาหนังสือ ฮึก...ของฉันไปเลยนะ..”

“แบร่ๆ หนังสืออย่างนี้ มีแต่นายเท่านั้นแหละที่อ่าน พวกนายว่ามั้ย ” เด็กหนุ่มอายุราว สิบ ปียืนถือหนังสือเล่มขนาดพอดีมือแต่ค่อนข้างหนาแกว่งไปมาในสนามเด็กเล่นในโรงเรียนยามตะวันเริ่มคล้อย กระตุกคิ้วถามเพื่อน

           “ใช่ๆ ” เสียงเด็กชายอีกสามสี่คนตอบรับ

             “เอาคืนมา ..ฮึก เถอะนะ” เด็กน้อยตัวเล็กที่มีใบหน้างดงามพร้อมคราบน้ำตา ยังคงสะอื้นขอหนังสือที่มีรอยเปื้อนหลายที่และเริ่มขาดเล่มนั้น

“ไม่ให้ หระ  เฮ้ย !!!”

           “นี่ของฮยอกแจนะ!” มือหนาของเด็กชายที่ร่างกายเริ่มเติบโตย่างเข้าวัยหนุ่มอีกคนเข้ามากระชากหนังสือคืนออกจากมือนั้น พลางว่าโดยไม่สนใจจำนวนของอีกฝ่าย แล้วหมุนตัวเดินไปยื่นคืนให้เจ้าของที่น้ำตาเริ่มแห้ง

“อ่ะ นี่หนังสือของนาย”

“ขอบใจนะ ซีวอน” ยิ้มหวานพร้อมคราบน้ำตา ไปให้หนึ่งที ทั้งดีใจ ทั้งปลื้มใจ ซีวอนพยักหน้ายิ้มรับเบาๆ

“นี่! พวกนายน่ะเลิกแกล้งฮยอกแจซะที ชั้นรู้หรอกที่พวกนายแกล้งเพราะอยากให้ฮยอกแจสนใจใช่มั้ยล่ะ”

“คะ ใคร บอกนายอย่างนั้น ฉะ ฉันไม่ได้ชอบฮยอกแจซักหน่อย” หนุ่มน้อยที่เหมือนหัวหน้ากลุ่มตะโกนเถียงตะกุกตะกัก

“ฉันยังไม่ได้พูดซักคำว่านายชอบฮยอกแจน่ะ หรือว่านายชอบ?”

“ฮะ เฮ้ย มะ ไม่ใช่ซะ หนะ หน่อย...ฮะหะ..หึ้ยยยยย ไป ! กลับ !” เมื่อไม่มีทางไปก็หาทางออกด้วยการเดินจากไปอย่างฟึดฟัด

“ไม่เป็นไรนะ” ซีวอนหันมาหาร่างน้อยที่ยืนกอดหนังสืออยู่ข้างหลังอย่างอ่อนโยน

“อืม ไม่เป็นไรแล้วขอบใจมากเลยนะซีวอน” พูดไปแก้มแดงไป

“อือ ทีหลังถ้าพวกมันมาแกล้งนายอีก บอกฉันนะ แต่ว่าตอนนี้ชั้นต้องไปรับมิรินแล้วล่ะ ไปก่อนนะ”

“อืม” ฮยอกแจที่ยืนมองซีวอน วิ่งออกไป หัวใจดวงน้อยเต็มไปด้วยความเต็มตื้น

“คุณตาฮะ หนังสือทำให้เราเจอเรื่องดีๆจริงๆด้วยฮะ” พึมพำกับตัวเองด้วยรอยยิ้มบางๆ

_.~;*’¯’*;~._.~;*’¯’*;~._.Flip Love._.~;*’¯’*;~._.~;*’¯’*;~._

สิปปีผ่านไป

ณ มหาวิทยาลัย Seoul มหาวิทยาลัยชั้นแนวหน้าของประเทศเกาหลี นักศึกษามากมายต่างมุ่งหมายพยายามเพื่อให้ได้ศึกษา ณ ที่แห่งนี้ มหาวิทยาลัยที่เก่าแก่ร่วมร้อยปี ที่ซึ่งมีชื่อเสียงมากมายในการผลิตบุคลากรคุณภาพออกสู่ตลาดแรงงานนานาชนิดมากมายหลายระดับ

             และยังเป็นที่ที่มีเรื่องเล่า ซึ่งเป็นอีกหนึ่งปัจจัยที่ทำให้หนุ่มสาวหลั่งไหลเข้ามา สิ่งนั้นคือ หนังสือเล่มสำคัญในตำนาน ที่มีความเชื่อว่า หากได้ครอบครองแล้ว ผู้นั้นจะได้พบกับความรักแท้

หากแม้เป็นแค่ความเชื่อ แต่ตำนานก็สร้างหลักฐานพิสูจน์มาแล้วหลายต่อหลายรุ่น จนกระทั่งถึงรุ่นปัจจุบัน

ทุกปีหลังจากเริ่มภาคเรียนอย่างเป็นทางการของมหาวิทยาลัยไปแล้วหนึ่งอาทิตย์ ทางสภานักศึกษาจะจัดงาน ‘พิธีเปิดหนังสือประจำปี’ พีธีสำคัญที่จัดมาตั้งแต่ผู้ครอบครองคนแรก และจัดเรื่อยมา

             พีธีสำคัญที่ผู้ครอบครองคนปัจจุบันจะได้เปิดหนังสือเป็นครั้งแรกในปีการศึกษานั้น เพื่อบอกให้ทราบถึงการเริ่มคัดเลือก ผู้ถูกเลือก คนต่อไป

ผู้ครอบครองคือ เจ้าของหนังสือในตำนานรุ่นปัจจุบัน

ผู้ถูกเลือกคือ ผู้ที่จะได้ครอบครองหนังสือหลังจากทำพิธีส่งมอบอย่างเป็นทางการแล้ว ซึ่งเป็นการทำพิธีสาบานการครอบครองหนังสือว่าจะทำตามกฏอย่างเคร่งครัดก่อนจึงจะได้สัมผัสหรือเปิดหนังสือ

กฏของการครอบครองหนังสือในตำนานคือ

หลังจากได้รับหนังสือมาครอบครอง ผู้ครอบครองจะได้พบกับรักแท้ภายในระยะเวลาหนึ่งปี และหากผู้ที่ได้ครอบครองหนังสือในตำนานรุ่นปัจจุบันค้นพบความรักที่สามารถพิสูจน์ว่าเป็น รักแท้ ได้ตามที่ในหนังสือกล่าวไว้แล้วนั้นต้องส่งมอบต่อให้แก่ผู้ที่ถูกเลือกคนต่อไป แต่ต้องหลังจากที่ครอบครองหนังสือไปแล้วอย่างน้อยเป็นเวลาหนึ่งเดือนและผู้ที่ถูกเลือกจะต้องมีคุณสมบัติตามที่หนังสือในตำนานกำหนดไว้เท่านั้น นั่นคือผู้ที่มีหัวใจบริสุทธิ์และไม่โลภมากในความรัก

_.~;*’¯’*;~._.~;*’¯’*;~._.Flip Love._.~;*’¯’*;~._.~;*’¯’*;~._

ลีฮยอก แจ นักศึกษาปีหนึ่งคณะ อักษรศาสตร์ ชายหนุ่มร่างบางที่มีใบหน้างดงามอ่อนหวาน ผิวขาวราวหิมะ แต่กลับซ่อนสิ่งเหล่านี้ไว้ภายใต้แว่นตาหนาเทอะทะเนื่องจากการที่อ่านหนังสือที่เจ้าตัวไม่สามารถละได้ และทรงผมที่แสนธรรมดา ยาวประลงมาปิดหน้าตา

และยังเป็นนักศึกษาใหม่ผู้ที่เข้ามาเรียน ณ มหาวิทยาลัยแห่งนี้ด้วยเหตุผลสำคัญในใจเพียงเหตุผลเดียวนั่นคือ

ชเว ซีวอน

ร่างบางก้าวย่างเข้ามาภายในเขตรั้วสถานศึกษาที่ตนเองกำลังจะได้พบเจอคนสำคัญคนนั้น แม้จะทำได้เพียงแค่มองจากที่ไกลๆอย่างเดิมที่เคยทำมา

ตึกสูงลายอิฐเปลือยสีน้ำตาลเข้มหลายตึกที่สูงต่ำคละกันไป เรียงรายทอดตัวเข้าไปสู่ด้านในที่ดูแล้วเหมือนตึกเหล่านั้นจะผ่านกาลเวลามานานแต่ยังมีการดูแลที่ดีอยู่ หากแต่ระหว่างสิ่งก่อสร้างก็ยังมีต้นไม้ร่มรื่น ทั้งสวนหย่อมเล็กๆประดับตามมุม ทั้งต้นไม้ใหญ่ที่ปลูกขึ้นมาพร้อมกันกับการสร้างมหาวิทยาลัยบ่งบอกถึงความเก่าแก่ แต่สามารถแบ่งปันร่มเงาให้นักศึกษาทั้งหลายได้พึ่งพากัน

ร่างเล็กของฮยอกแจยืนมองเข้าไปด้านในอยู่ตรงประตูทางเข้าโค้งมน ชวนให้น่าเข้าไปชมภายในที่คาดว่าน่าจะสวยเช่นเดียวกันกับด้านนอกอย่างแน่นอน จมูกเชิดรั้นสูดอากาศสดชื่นเข้าเต็มปอด ซึมซับบรรยากาศใหม่ๆ

เช้านี้ฮยอกแจมาเช้าเป็นพิเศษเพราะเป็นวันแรกของชีวิตเด็กมหาลัยจริงๆ ตื่นเต้นจนนอนต่อไม่ไหวเหมือนปกติที่ชอบทำเวลาคุณแม่คนสวยมาปลุกที่เตียงอยู่เป็นประจำ

“ฮย้อกกกกก” เสียงเล็กดังขึ้นจากที่ไกลๆ พร้อมกันกับที่ฮยอกแจ หันกลับมามองที่ต้นเสียง และยังดึงดูดสายตาคนมากมายให้มองมายังเจ้าของเสียงหวานนั้นอีกด้วย

“ฮยอกกกกก รอ ฮะ..รอด้วย...แฮ่กๆ” ชายหนุ่มร่างอวบหน้าตาน่ารัก ดวงตากลมใส วิ่งกระหืดกระหอบเข้ามาพร้อมกับสองแขนที่เต็มไปด้วยหนังสือและของกิน

“ซองมิน ไม่ต้องรีบก็ได้” ฮยอกแจเอ่ยตอบเพื่อนสนิทตั้งแต่สมัยมัธยม

“แฮ่กๆ....ฮยอกนายกินข้าวมายัง กินขนมมั้ยเดี๋ยวต้องเข้าปฐมนิเทศนี่” เสียงหวานที่มาถึงก็ถามเรื่องกินก่อนเลย เอ่ยชวนเพื่อนสนิทของตนเอง ส่วนมือกลมๆนั้นก็ค่อยๆยกขนมขึ้นมากัดเข้าเรียวปากสีหวานนั้น

“ขอบคุณนะแต่ฉันกินข้าวเช้ากับคุณแม่มาแล้วล่ะ”

“อ่า~ พูดแล้วก็อยากกินขนมฝีมือคุณแม่เยจินจังเลย” ดวงตากลมแป๋วกระพริบขึ้นลงที่บ่งบอกว่ากำลังนึกถึงขนมอบหอมหวานแสนโปรดปราน

ทั้งคู่สนทนาตามประสาเพื่อนสนิทที่ห่างกันไปในช่วงเวลาที่ไม่มีการเรียน ได้ซักพักก็ชักชวนกันเข้าไปในห้องประชุมกว้างที่ใช้รองรับนักศึกษาจำนวนมากที่ต่างหลั่งไหลกันเข้ามาเรียนที่มหาลัยที่มีชื่อเสียงแห่งหนึ่งในโซลแห่งนี้

“เอ่อ นี่ซองมินนายเคยได้ยินเรื่องหนังสือในตำนานของมหาลัยที่นี่มั้ย” ฮยอกแจเอ่ยถามขณะที่สายตาก็ยังจ้องมองไปยังอธิการบดีที่กำลังกล่าวสุนทรพจน์ในวันเปิดภาคการศึกษา

“อ๋อ รู้ซิ หนังสือในตำนานที่ว่าใครได้ไปครองก็จะได้เจอรักแท้ไง” ซองมินเอ่ยตอบพร้อมกับทำสีหน้าเพ้อคิดถึงสิ่งที่ตนเองตอบออกมา

“อืม ใช่ๆ ฮยอกก็อยากรู้เหมือนกันว่าจะเป็นยังไงน้ะทั้งหนังสือเล่มนั้น และก็คนที่ได้ครอบครองน่ะ”

ระหว่างที่ทั้งสองกำลังท่องอยู่ในความคิดของตนเองก็มีเสียง ฮือฮาดังมาจากอีกฝั่งนึงของห้องประชุมมหาวิทยาลัย ภาพที่ปรากฏคือ ร่างบางที่มีใบหน้างดงามรูปร่างอรชรจนผู้ที่พบเห็นไม่สามารถรู้ได้เลยว่าเป็นบุรุษเพศ ร่างบางที่เดินแหวกฝูงชนนักศึกษาทั้งเพศชายและหญิงที่ต่างต้องการเห็นใบหน้างดงาม ผู้ได้ชื่อว่า ผู้ครอบครองหนังสือในตำนานรุ่นปัจจุบัน  ผู้ที่มีชื่อว่า -- คิม ฮี ชอล

คิมฮีชอล ผู้ที่ครอบครองหนังสือในตำนานรุ่นปัจจุบัน ผู้ที่มีรูปลักษณ์ภายนอกที่งดงามราวกับหญิงสาวไม่ปานเดินเข้ามาในห้องกว้างแห่งนี้พร้อมกับหนุ่มหล่อเชื้อสายจีน ทั้งสองมาหยุดนั่งอยู่ข้างเวที

“วะ ว้าวว สวยจังเลยอ่ะ” ดวงตาหวานที่ตอนนี้เบิกกว้าง และค้างนิ่งในความสวยของร่างที่เพิ่งเดินเข้ามา

เมื่อบรรยากาศในห้องประชุมเปลี่ยนแปลงไป อธิการบดีที่กล่าวสุนทรพจน์อย่างยืดยาวบนแท่นโพเดี่ยมมานานก็รวบรัดตัดความให้จบลงทันที

“รายการต่อไปขอเชิญ ประธานนักเรียนคนปัจจุบัน กล่าวเปิดภาคการศึกษาและชี้แจงรายละเอียดกิจกรรมประจำปีค่ะ” เสียงพิธีกรของงานปฐมนิเทศน์กล่าวจบ ก็มีเสียงตบมือคลอรับ พร้อมกับเสียงพูดคุยที่เริ่มดังขึ้นของทั้งนักศึกษาหญิงและชายในลักษณะที่ต่างออกไป แต่มาจากเหตุผลเดียวกันนั่นคือ การปรากฏกายของ ประธานนักศึกษา คนปัจจุบัน

“สวัสดีท่านอธิการบดี อาจารย์ทุกท่าน และนักศึกษาทุกคน ยินดีต้อนรับเข้าสู่มหาวิทยาลัย Seoul แห่งนี้ ผม ฮันกยอง ประธานนักศึกษาคนปัจจุบัน....”

เสียงเข้มที่สะกดคนทั้งห้องประชุมให้พากันเงียบกริบ ตั้งใจฟังสิ่งที่หนุ่มมาดนิ่ง หน้าคมคนนี้กำลังเปล่งออกมา ฮันกยองชี้แจงกฏทั่วไปของมหาวิทยาลัยให้นักเรียนที่เพิ่งเข้ามาใหม่ได้ทราบเรื่อยๆจนครบ และมาถึงเรื่องสำคัญที่ทุกคนสนใจ

“เรื่องต่อไปเป็นเรื่องสุดท้ายที่จะชี้แจงให้ได้ทราบกันนั้นก็คือ เรื่องพิธีเปิดหนังสือประจำปี”

ทันใดก็เกิดเสียงเซ็งแซ่ ขึ้นทั้งห้องประชุมกว้าง เมื่อท่านประธานมาดนิ่ง กล่าวถึงเรื่องที่ต่างก็ตั้งหน้าตั้งตารอคอยกัน

ฮันกยองเว้นช่วงการพูดไปสักครู่ เพื่อรอให้เสียงซาลง แล้วกล่าวต่อ

“อย่างที่ทุกคนน่าจะทราบกันดีว่า ทุกปีหลังจากวันปฐมนิเทศน์ของทางมหาวิทยาลัยหนึ่งอาทิตย์ ทางสภานักศึกษาจะจัดงาน ‘พิธีเปิดหนังสือประจำปี’ ซึ่งเป็นพีธีที่ผู้ครอบครองคนปัจจุบันจะได้เปิดหนังสือเป็นครั้งแรกในปีการศึกษานั้น เพื่อเริ่มการคัดเลือกผู้ถูกเลือกคนต่อไป โดยที่จะมีเพียงผู้ครอบครองคนปัจจุบันเท่านั้นที่จะกำหนดได้....”

ซองมินนั่งฟังตาแป๋วไม่ต่างจากฮยอกแจและคนอื่นๆที่มีปฏิกริยาเดียวกัน ยิ่งฮันกยองเว้นวรรคการพูด ก็ยิ่งลุ้น

ตื่นเต้นจังเลยอ่าาาา ~

“เนื่องจากทุกปีมักจะมีความวุ่นวายเกิดขึ้น หลังจากพิธีเปิดหนังสือเพราะทุกคนต่างก็อยากเป็นผู้ที่ถูกเลือกกัน... แต่ ผมอยากจะประกาศไว้ตรงนี้ว่า หาก...มีเรื่องใดใดเกิดกับผู้ครอบครองคนปัจจุบันแล้วล่ะก็ ผมจะจัดการขั้นรุนแรงกับผู้นั้นอย่างเด็ดขาด”

เสียงเข้มประกาศอย่างดุดัน แต่สายตาคมกลับส่งความอบอุ่นและห่วงใยไปยังร่างบาง ผู้ที่ตนกำลังปกป้องอยู่ให้ได้แก้มแดงเล่น

“สุดท้ายนี้ผมอยากจะขอให้นักศึกษาใหม่ทุกท่านใช้ชีวิตในมหาวิทยาลัยแห่งนี้อย่างมีความสุข และเคารพกฏของมหาวิทยาลัยอย่างเคร่งครัดด้วยครับ เจอกันใหม่อีกครั้งในวัน พิธีเปิดหนังสือประจำปีครับ ขอบคุณครับ”

ร่างสูงของฮันกยองโค้งตัวคำนับลา หลังจากกล่าวปิดงานปฐมนิเทศน์ประจำปีจบลง พร้อมกับเสียงปรบมือของคนทั้งห้องประชุมที่ดังก้องขึ้นมาแทนที่

นักศึกษาใหม่ทุกคนต่างเริ่มทยอยออกจากห้องประชุมโดยที่ยังถกประเด็นสนทนาเรื่องเดียวกัน คงไม่พ้นเรื่องที่คนสวยคนหล่อคู่นั้น และ หนังสือเล่มนั้น เช่นเดียวกับเพื่อนสนิทแสนน่ารักทั้งสองคน

“ตื่นเต้นจังเลยนะฮยอก”

“.........”

“ฮยอก ฮยอกมองหาใครเหรอ”  เมื่อกระต่ายตัวน้อยเห็นเพื่อนเงียบ จึงถามซ้ำ

 “เอ่อ... ไม่มีอะไรหรอก ไปกันเถอะซองมิน” เอ่ยตอบทั้งๆที่สายตาเรียวหวานของตัวเองยังคงกวาดมองไปทั่วหาคนที่ใจต้องการ ท่ามกลางนักศึกษามากมายที่กำลังมุ่งหน้าไปยังทางสี่เหลี่ยมแคบๆเพื่อออกจากห้องกว้างแห่งนี้

“อ่ะแน่ ~ ชั้นรู้หรอกน้ะว่าฮยอกมองหา คุณชายนายชเว คนนั้นใช่ม่ะล่า”

เพื่อนสนิทหนึ่งเดียวตั้งแต่ประถม ที่รู้ทันเสมอ

“ซองมินอ่ะ อย่าเสียงดังไปสิ ชั้นไปดีกว่า” นิ้วชี้เรียวสวยยกขึ้นวางบนริมฝีปากบอกสัญลักษณ์ให้เพื่อนสนิทอย่าเสียงดังไป พร้อมทำหน้างอนๆ แล้วเดินแก้มป่องผละออกไป

“อ้าาา ฮยอก รอ ดะ อ้ะ!!”

ปึ้ก !!!

“โอ้ะ!!”

ตุ้บ!!

..

......

.........

อ้ะ เอแคลร์ 

เอ้ะ รึว่าแยมโรลนะ รึว่า สตรอร์เบอร์ช๊อตเค้ก รึว่า.....แอร้ยยยยย อะไรอ่าาาา

หอม..ม ม จาง.ง เลย....ย    > u < 

            .

..

            “ นาย ”

            “ นาย ”

            “ นี่นาย ”

            “นี่นาย !! นาย ลุกออกไปเลยนะ”

            “อ้ะ ขอโทษนะ” ซองมินที่เพิ่งหลุดออกจากภวังค์ เมื่อเสียงเข้มดังอยู่ข้างหู

            “โอย ซี้ด เจ็บชะมะ.....” คยูฮยอนหนุ่มหล่อร่างสูงหน้าตาบัลลาด(?) ที่เพิ่งถูกซองมินคนน่ารักเดินชนจนล้มทับไปเมื่อกี้นี้ กำลังจะบอกว่าตัวเองน่ะเจ็บ ที่ถูกร่างที่ไม่บางทับเข้าให้ แต่พลันดั่งเสียงกังวาลของตัวเองหายไป เมื่อเห็นใบหน้าหวานชัดๆที่กำลังจ้องมายังตัวเองอย่าง เอ่อ...อย่าง...ราวกับไอ้เจ้ามันดูที่บ้านเวลาเห็นกระดูกเลย

            “ขอโทษนะ เจ็บตรงไหนรึเปล่าน่ะ” เสียงหวานของซองมินเอ่ยขอโทษร่างสูงที่น่าจะเจ็บมากเพราะตัวเองแม้ในใจจะยังคิดถึงที่มาของกลิ่นน่ากินนั้นอยู่ ดวงตาหลายคู่ของนักศึกษาบางส่วนที่ยังเหลืออยู่ในห้องประชุมหันมามองเมื่อเกิดอุติเหตุเล็กๆขึ้นเมื่อกี้นี้ บัดนี้ได้ถอนกลับสู่เป้าหมายด้านหน้าเช่นเดิมเมื่อไม่มีเหตุใดสำคัญพอให้เอาไปเม้าท์ต่อกันได้

            “อ่ะ เอ่อ ไม่เป็นไรหรอก” เสียงเข้มเอ่ยตอบไม่ดังนัก

            “แต่ว่า.....” ริมฝีปากสีหวานขยับเอ่ยอย่างลังเล พร้อมสายตาหวานๆที่ช้อนมองอย่างน่าหลงไหลจนทำเอาคนตรงหน้าใจกระตุกวูบ

            “คือชั้นคิดว่า นาย.........”

“นาย..น่ากินจังเลยอ่ะ”

TBC…

_.~;*’¯’*;~._.~;*’¯’*;~._.Flip Love._.~;*’¯’*;~._.~;*’¯’*;~._

หุหุ ลงจนได้ หลังจากที่คิดมานาน
แต่ได้ฤกษ์ลงเพราะบน มักเน่ที่รักเอาไว้น่ะ ต้องแก้บน เดี๋ยวเจอ อาถรรพ์คยู =="

เรื่องแรกอาจจะเพี้ยนตามประสาคนเขียน แนะนำได้น้ะ ^^

ปล. เรื่องนี้ วอนฮยอกกับคยูมินเป็นหลักพอๆกันนะ
อย่าตกใจถ้าช่วงแรกๆหนูมิน(ลูกสะใภ้) จะแย่งซีน คิคิ