ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Because I'm Crazy เพราะฉันมันบ้ารักเธอสุดสุด ❤♪

    ลำดับตอนที่ #34 : File 28 : Idol Date / ผู้โชคดี / คู่ของฉันคือ...

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 454
      21
      6 พ.ย. 55







    File 28 : Idol Date / ผู้โชคดี / คู่ของฉันคือ...

    Chocola  Talk :

     

                    "อื้ม...ถ้าจะให้ดีก็ตบกันเลยดีกว่า  ช่วงนี้ละครไทยก็กำลังฮิต...ตบจูบมันเชยไปแล้ว...งึมงำๆ  อุ๊ย  ไม่นะไม่จริง  ทำไมพระเอกทำแบบนี้กับฉัน  ฆ่ามันเลยเถอะ  ฆ่าทิ้งสองคนเลย  วะฮะฮ่า  กร๊ากก  ไม่ได้นะๆเดี๋ยวจะเจ็บ งึมงำๆ  แว๊กยัยบ้าตบมาได้" 

                    "ฮึย!  ฉันทนไม่ไหวแล้วนะโว้ย  ยัยบ้าเลิกทำเสียงเหมือนแมลงวันสักที  รำคาญจะนอน"  เฮซองพูดขึ้นทั้งๆที่หนังสือนิตยสารยังคงปิดหน้าเขาอยู่  สภาพของเฮซองตอนนี้ไม่มีรัศมีนักร้องนำวงบอยบ์นชื่อดังเลยสักนิด  เหมือนพวกป้าขายผักตามตลาดนัด  ใส่กางเกงผ้ายืดขายาวลายดอก  สีเหมือนเสื้อดอกชบาที่ใส่กันตอนสงกรานต์  เสื้อยืดสีขาวบางคอกลมธรรมดา  โว๊ะ  นี่มันชุดนอนของเมื่อวานนินา  กรี๊ดดด  ซกมกชะมัดเลย  ใส่ชุดนอนข้ามวันข้ามคืน   "อย่าคิดนินทาฉันในใจเด็ดขาด  เจ้าใจ๊"

                    =[]= องค์ลง  รู้ได้ไงวะเนี่ย อับดุลเอ้ย

                    "รู้แล้วน้า  ใครจะอยากนินทานายกัน ชิ"  ฉันพูดจบก็หันไปสนใจกับนิยายในคอมฯต่อ

                    ตอนนี้ฉันกำลังนั่งแต่งนิยายอยู่บนโต๊ะคอมฯของรีเทิร์น  หลังจากที่ไม่ได้พิมพ์มานาน  ทำให้มีแฟนคลับหลายคนอันตธานหายไปกันหมด  ฉันซึ่งอยู่ที่นี่ว่างๆก็เลยถือโอกาสพิมพ์นิยายเป็นงานอดิเรกสักหน่อย 

    พรึบ

                    หือ...

                    "ใครอนุญาตให้เธอใช้คอมฯฉันไม่ทราบ  ออกไปเดี๋ยวนี้เลย"  อยู่ๆอีตาบ้าเฮซองก็มายืนอยู่ข้างหลังของฉัน  พร้อมผลักให้ฉันลุกออกจากเก้าอี้ของตน 

                    ตั้งแต่วันนั้น  วันนี้ฉันรับรู้อะไรบางอย่าง  ก็รู้สึกเหมือนกับว่าเฮซองแอบชอบฉัน  แต่จนถึงวินาทีนี้  ฉันก็กลับมีความรู้สึกในเวลาเดี๋ยวกันว่า  บางทีเขาอาจทำไปเพราะไม่อยากให้ใครมาทำเด่นกว่าตัวเอง  เขาไม่เห็นมีท่าทางว่าชอบฉันเลยสักนิด  โธ่  นึกว่าฉันจะทำให้เขาหวั่นไหวด้วยกันเกาะติดเขาทุกฝีก้าวแบบนี้ซะอีก  เศร้าเลย...ทั้งๆที่เหลือเวลาอีกไม่นานแล้วที่จะได้อยู่ที่เกาหลี  เฮ้อ

                    "ขอใช้หน่อยก็ไม่ได้ เชอะ"   เฮซองไม่สนใจในสิ่งที่ฉันพูด  พร้อมกับนั่งแทรกที่ที่ฉันนั่งอยู่เมื่อสักครู่ทันที    "อ่า  แง  อย่าเพิ่งปิดนะ เซฟไฟล์ให้ฉันก่อน"

                    "รู้แล้วๆไปไหนก็ไปๆ  ฉันจะใช้คอมฯ"

                    มีไอแพดแล้วยังมาแย่งคอมฯใช้อีก  นิสัยไม่ดี  ไปคลายเครียดดูทีวีดีกว่า

                    ว่าแล้วฉันก็ย้ายก้นของโต๊ะคอมฯมานั่งแหมะอยู่บนโซฟาแสนนุ่มที่เฮซองนอนตั้งแต่เช้ายันเย็น  ก่อนจะกดเปิดทีวีหารายการเกมส์โชว์หรือซี่รี่ย์สนุกๆดู  โอ๊ะ นี่มันรายการ Idol date นี่นา  อ๊ายย  ไม่ได้แล้วต้องดู  หวังว่าจะมีไม่มีคนที่ฉันชอบนะ  ฮี่ๆ 

                    รายการ Idol Date เป็นรายการวาไรตี้เอ้าดอร์คือนอกสถานที่  โดยที่ให้แฟนคลับหรือผู้ที่ประสงค์อยากจะเดทกับศิลปินคนที่คุณชอบ  เพียงโหลดใบสมัครในเว็บไซต์  แล้วกรอกใบสมัครส่งไปเพื่อคัดเลือกผู้โชคดี  ที่จะได้ไปเดทกับศิลปินแต่ล่ะสัปดาห์   ฉันล่ะชอบรายการนี้จริงๆ  อย่างล่าสุดเป็นควางฮีกับแฟนคลับชื่อซันฮวา  น่ารักมาก  ฮาสุดๆ  เดทกันแบบบ้านๆแต่ก็มีกุ๊กิ๊กน่ารัก  แต่ตอนแยกจากันผู้โชคดีมักมีดราม่าเกิดขึ้น

                    "บะบายอุปป้า!"  เสียงจากในทีสีตะโกนออกมา  หญิงสาวในจอแก้วหน้าตาเกาหลีบ้านๆ  ไม่ได้โดดเด่นอะไร  กำลังยืนโบกมือพร้อมกับปาดน้ำตาที่ไหลอาบแก้มของเธอ  ก่อนกล้องจะตัดโฟกัสไปที่ผู้ชายร่างสูงโปร่ง  หุ่นผอมบาง  ว๊าววว จุงกิ !  จุงกิคือนักแสดงนำชายที่กำลังเป็นที่นิยม  ด้วยความฉลาดและสมองที่เฉียบแหลม  บวกหน้าตาหล่อน่ารัก  ทำให้เขาป๊อบปูล่าที่สุดในตอนนี้

                    "ลาก่อนนะ  หวังว่าเราจะได้พบกันอีก"  จุงกิโบกมือลา  ก่อนต่างฝ่ายต่างพากันหันหลังให้กัยและกันแล้วเดินช้าๆ  วินาทีนั้นเอง  จุงกิโผล่มาจากข้างหลังแล้วก็กอดหญิงสาวคนนั้นจากด้านหลัง  แบกฮัก!

                    พระเจ้าทำไมคู่นี้มัน  กรี๊ดดดด  ออกนอกหน้านอกตา  ดิ้นๆ  อารมณ์ฟินเต็มที่เลยตอนนี้

                    ฉันเกิดอาการเขินจนมือเท้างอ  พร้อมกอดหมอนแล้วบิดตัวไปมาๆ  อุ๊ย  เสียงดังเดี๋ยวโดนเฮซองแยกเขี้ยวใส่อีก  ฉันรีบลดเสียงลงพร้อมเหลือบมองเฮซอง  ที่กำลังนั่งหลับคาหน้าจอคอมพิวเตอร์  แถมใส่หูฟังยี่ห้อแพงครอบหูไว้อีกต่างหาก ไม่อยากให้ฉันใช้คอมฯจริงๆใช่ปะเนี่ย  นั่นยิ่งทำให้แน่ใจว่า  ตัวเองเป็ฯบ้าแน่ๆที่ไปคิดว่าเขาจะชอบฉัน

                    ฮึย  ดูต่อดีกว่า เอาเสียงขึ้นด้วย 

                    "สัปดาห์หน้า  จะเป็นช่วงฤดูใบไม้ผลิแล้วล่ะครับ  ช่วงเวลาแสนโรแมนติกแบบนี้  เราจะขอมอบโอกาสดีๆโดยเพิ่มคู่รักเป็นสามคู่ด้วยกัน!!  และนี่..."  แต๊น แต๊น  เสียงเอฟเฟ็กเพิ่มความน่าสนใจมากยิ่งขึ้น

                    กรี๊ดดดดด  เพิ่มคู่รักงั้นเหรอ!  ใครกันๆ><

                    ภาพใบจอที่วีฉายวาบ  เล่นเอาฉันถึงกับตาค้างกลางอากาศเลยทีเดียว  O[]o  ก็เพราะว่าคนที่จะมาเดทไอดอลคือคนที่ฉันรู้จักนะสิ  คังมินฮยอกแห่งวงซีเอ็นทูเดอะบลู  ว๊าย  เดบัก!  โชคดีมาก  กรี๊ดเขาเพื่อนฉันเองล่ะค่า ฮี่ๆขอโท้หน่อย  โอ๊ยทำไมรู้สึกดีใจอะไรอย่างนี้  แต่ก็อดเสียดายไม่อยากให้เพ่อนหล่อๆออกเดทเลยอะ  เกิดเขาได้คู่กับสาวที่น่ารักๆอย่างนั้น   ฉันจะทำยังไง  แงงง  ถึงแม้ไม่ได้ชอบเท่ากับเฮซอง  แต่แอบเสียดายนะ  ฉันได้ยินมาจากพวกหัวหน้าแฟนคลับของเกาหลี  รายการแบบนี้มีเปอร์เซ็นต์เยอะมากที่จะรักกัน  แม้เพียงหนึ่งวันก็ตาม!  บางคู่ยังแอบส่งข้อความหรือคุยกันอยู่เลย   ไม่นะ  มันต้องไม่เป็นแบบนั้น...แล้วจะทำยังไงได้  ฉันก็แค่นั่งดูเขาเดทกันกระซิกๆ  ช่างเถอะแค่เพื่อนคิดไรมาก  เพื่อนหล่อทำใจ จบ! 

                    "คนที่สามแต๊นนนน..."  รูปภาพของแขกรับเชิญคนต่อไปคือ  อีฮยอนอู  กรี๊ดดดดดดดดด  โอ๊ยๆ  เขายังเด็กน่อยอยู่เลยนะ  อายุเท่าฉันเลยด้วย ทำไมถึงได้มาออกรายการอะไรแบบนี้เนี่ย เสียดายที่สุด  ไม่นะอย่าไปเดทกับคนอื่น  ฮยอนอู

                    เอ้า  มัวแต่เม้า  อดดูคนที่สองเลย

                    อ๋อ  ฮยอนอูคือดาราเกาหลี  ที่เริ่มเล่นหนังเข้าวงการมาแต่เด็กๆ  เริ่มแรกเดมทีก็ไม่ได้เด่นหรือหล่ออะไร  แต่ทำไมพอโตมาแล้วน่ารักน่าเอ็นดูขนาดนี้  หล่อมาก  ฉันเริ่มรู้สึกชอบฮยอนอูก็ตอนดูซีรี่ย์เรื่อง Beautiful Fantasy  ที่นางเอกปลอมเป็นผู้ชายมาเรียน  แล้วเขาก็เล่นเป็นพระรองคอยดูแลนางเอกโดยไม่รู้ว่าเป็นผู้หญิง  ตอนจบพอรู้ความจริงแล้วอกหัก เลยดิ่มน้ำยาแปลงร่างเป็นหญิง  ทำให้ฮยอนอูได้อยู่เคียงข้างหญิงที่รัก  แม้จะได้แค่เพื่อนก็ตาม  เศร้า  ดราม่าเกิดไปแล้ว  ฮืออ

                    "ผู้โชคดีจะจัดการจับฉลากในวันพรุ่งนี้  ใครที่กำลังรีรออย่ารอช้า  รีบกรอกใบสมัครในเว็บไซต์แล้วส่งกันเข้ามาเยอะๆ"

                    หืม?  ช่วงนี้ฉันยิ่งว่างๆอยู่ด้วย...จะลองส่งไปดีไหมนะ  แต่ถ้าฉันได้  คนทางบ้านจะกินข้าวลงกันไหม  ฮ่าๆ

                    "อื้ม  เว็บ ABC .com เหรอ  ลองอะไรสนุกๆดีกว่า  ไม่ติดอยู่แล้ว  คิคิคิ"  ฉันตัดสินใจว่าจะส่งใบสมัครไปร่วมลุ้นเดทกับไอดอล  ไม่ว่าจะได้ใครหรือฉันไม่ได้ฉันก็รู้สึกว่าแก้เซ็งได้ในตอนนี้

                    ฉันยกแขนบิดขึ้เกียจไปมา  สายตาก็แอบเหลือบมองคอมพิวเตอร์  ที่เฮซองใช้นั่งหลับแทนโซฟา  แต่ว่า...เม้าส์  แป้นพิมพ์กับจอคอมฯยังใช้งานได้นี่นา ถ้าฉัน...รีบกรอกรีบส่งก็คงไม่มีปัญหาอะไร

                    นึกสภาพกันออกไม่คะ  ตอนนี้ฉันเหมือนกอดเฮซองยังไงยังนั้น  มืข้างหนึ่งเลื่อนเม้า  อีกข้างเตรียมกดแป้นพิมพ์  ขณะที่เฮซองเปิดเพลงเสียงดังมาก  แน่นอนเขาต้องไม่ได้ยินอะไรแน่ๆ

                    ตึก  ตึก

                    =[]=  เสียงหัวใจเต้นแรง  นี่มัน...อะไรกัน  ตื่นเต้นจังเลย  เหมือนได้เข้าใกล้เฮซองในยามนิ่งครั้งแรก  นี่มัน...ความรักสินะ  อ๊าย  กอดด้านหลังแบบในทีวี...

                    ไม่!  ฉันต้องตั้งสติ  กรอกใบสมัครเล่นเกมส์ก่อน อื้มม  อ่านยากจัง  ฉันยิ่งโง่ๆเรื่องนี้อยู่ด้วย  ใช้เวลากรอกนานเลย  อุ๊ย  แขนเป็นตะคิว  T^T  กรี๊ดด  กรอกเสร็จแล้วแต่แขนเป็นตะคิว  เงิบเลย  หลังด้วย หลังแข็ง  T_T  เฮลมี

                    กึก 

                    "อื้มมม...=___= >> O_O"  เฮซองที่รู้สึกตัวตื่นขึ้นพร้อมสีหน้างัวเงีย  ก่อนจะตั้งหลักได้  แล้ว...ตาโตลุกวาว

                    "เฮ้ยยยยย  ยัยบ้า  ยัยโรคจิต  คิดจะทำมิดีมิร้ายฉันเหรอ  ฮึย  น่าขนลุกชะมัดเลย"  พูดไม่ทันขาดคำ เฮซองรีบผละตัวฉันออกอย่างรวดเร็ว  พร้อมเอามือปิดหน้าอกตัวเอง

                    ฉันที่ตะคริวกินแขน  ไม่สามารถพยุงตัวเองได้ในขณะที่  โอนเอนไปมาราวกับตุ๊กตาล้มลุก 

                    "แขนฉัน..."

                    "หือ?"

                    "ตะคิวกิน  กรี๊ดดดดด"

                    โครม

                    ฉันหลับตาปี๋  รู้ตัวว่าล้มลงไปมันต้องเจ็บแน่ๆ  ไหนจะตัวที่เหน็บกินอีก  ทรมานสุดๆ  แต่เปล่าเลย...ตอนนี้ฉันเหมือนนั่งอยู่บนเกาะกำบัง  หรือมีอะไรบางอย่างมาประคองฉันเอาไว้  หัวใจที่เต้นรัวกลับมาอีกครั้ง นานแล้วนะที่ไม่รู้สึกแบบนี้  แปลกจังแฮะ

                    "ยัยบ้าเอ่ย  มีใครเขายืนคร่อมผู้ชายแล้วตะคิวกินบ้าง  โง่จริงๆเลย"  เฮซองสบถขึ้น  ฉันรีบเด้งตัวเองขึ้นจากร่างของเฮซองทันที 

                    เมื่อกี้ฉันนอนทับพุงของเฮซอง  และเพราะอาการตกใจทำให้ตะคิวหายเป็นปลิดทิ้ง  โอ๊ยอับอาย

                    "ขอโทษ  เฮซองนายเจ็บไหม"  ฉันถาม

                    "ไม่เจ็บ  อยู่กับเธอซวยชะมัด  แล้วเมื่อกี้ทำบ้าอะไรอย่างนั้น  คิดอะไรอยู่ใช่ไหม"  เฮซองคาดคั้น

                    "เปล่านะ...ฉันแค่...อยาก"  ฉันพูดตะกุกตะกัก  ไม่อยากบอกความจริงกับเฮซองเลย  เดี๋ยวเขาจะเข้ามาขัดขวางฉัน  ฮี่ๆ

                    "อยากอะไร  ฮะ  อย่าบอกนะว่า  เธอคิดร้ายฉันจริงๆเหรอเนี่ย"

                    "จะบ้าเหรอ  ใครเขาอยากจะทำอะไรนายมิทราบ  เชอะ  ไปอาบน้ำแล้ว"  ฉันพูดตัดประเด็นแล้วเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวที่ตากผึ่งแดดเอาไว้นอกระเบียง 

                    อ๊า  อาบน้ำเสร็จใหม่ๆแบบนี้สดชื่นที่สุดเลย  ฉันเดินออกมาจากห้องน้ำ  พร้อมเงยหน้าดูนาฬิกาที่ถูกแขวนอยู่บนพนังห้อง  หนึ่งทุ่มแล้วเหรอเนี่ย  ต้องรีบทำอาหารค่ำแล้ว  ฉันคิดอย่างนั้นจึงรีบตรงดิ่งเข้าไปในครัว  จำได้ว่าหมูที่หั่นทิ้งเอาไว้ยังอยู่นะ  ไม่ได้เอาไปทำอะไรมากมายนอกจากแกงจืดหมูสับ  เอ๋...อยู่ไหนน้า   

                    "ทำไรอะ"  อยู่ๆอีตาบ้าเฮซองก็โผล่พรวดออกมาทักจากด้านหลัง 

                    โป้ก!

                    "โอ๊ะ  โอ๊ยยย  หัวฉัน"  กรี๊ดดด  เพราะความตกใจเลยเผลอเอาหัวโขกกับตู้เย็น ฉันร้องอวดครวญอยู่ที่หน้าตู้เย็นที่เปิดค้างเอาไว้ด้วยความเจ็บปวด  เฮซองเองก็ดูจะตกใจมาก  รีบเดินเข้ามาดูโดยไม่รู้ตัว

                    "ไหนเป็นอะไรมากไหม"  เฮซองถาม  พร้อมเอาเอามือมาลูบๆที่หน้าผากของฉันเบาๆ

                    อุ๊ย  โรแมนติกจัง...

                    "นายนั้นแหละ  โผล่มาไม่ให้ซุ่มให้เสียง  ฉันตกใจหมดเลย  ฮือออ"

                    "เอ้า  ก็ฉันสงสัยว่าเธอทำอะไร  ให้ช่วยไหม"

                    ฮะ  ฉันฝันไปรึเปล่าวะ  นี่ฉันนอนอยู่ที่ไหนรึเปล่า  ทำไมได้ยินอะไรผิดหูโคตรๆแบบนี้  เฮซองผีป่าเข้าแกเหรอลูก  วันทั้งวันเห็นนอนใช้เท้ากดรีโมททีวี  ฉันรีดผ้าอยู่เขาก็ไม่สนใจ  ฉันร้อนแทบตายบอกเปิดพัดลมให้หน่อย  เขาก็ทำเป็นนอนเกาก้นกินเม็ดแมงก๋วยจี๊ไม่สนใจ  พอบอกให้ไปรับนมข้างล่างให้ทีไม่ว่าง  เขาก็เปิดทีวีเสียงดัง  สรุปคือวันทั้งวันเขาทำตัวไม่เหมือนไอดอลไม่พอ  ยังแล้งน้ำใจบวกกับพฤติกรรมเกรียนๆอีก  วานให้ทำโน่นนี่ให้หน่อยก็ไม่ทำให้ แล้วนี่อะไร  มาถามว่ามีอะไรให้ช่วยไหม  ฝนตกในหน้าหนาวเหรอ

                    "=[]=  เฮซอง  นายจำได้ไหมว่าฉันเป็นใคร  ฉันช็อกโก้คนที่นายเกลียดเข้าไส้ไง  นายจำฉันได้เปล่า"  ฉันถามพร้อมกับเขย่าแขนเขา

                    "ยัยบ้า  ฉันต้องจำได้อยู่แล้ว  ฉันไม่ได้บ้าเหมือนเธอนะ  ที่ถามเพราะไม่อยากให้เธอทำอาหารไร้ผักมาให้ฉันกินอีก เธอไม่รุ้รึไงว่ามันจะทำให้ระบบขับถ่ายฉันรวน  ฉันจะขี้ไม่ออกเข้าใจไหม  โง่ชิบ  หลบๆ  แนจะจัดเรียงของที่จะทำให้เธอเอง  บอกเมนูมา"  พูดเสร็จก็เอาก้นใหญ่ๆมาเบียดฉันออกจากช่องตู้เย็น  เท่านั้นไม่พอ  ยังรื้อค้นหาของให้ตู้เย็นเสียงดังน่ารำคาญอีก  พูดจาหยาบตายด้วย  ฉันชอบลงไปได้ยังไง  มีเมนแบบนี้T^Tเศร้า

                    "ย๊า  นี่มันผักสมัยไหนวะเนี่ย  ยี๋  กลิ่นโคตรเหม็นเลย" 

                    ผักสมัยนี้นั้นแหละยะ

                    "เฮ้ย  ทำไมไม่มีผักเลยวะเนี่ย"

                    ดู  ดูเขาทำ  ทำตัวเป็นเดกน้อยไปได้

                    "นี่  หลีกไปๆ  ฉันหาเองผักอะ  นั่นมันช่องผักที่ไหนกันเล่า  ฮู่ว  ไม่รู้เรื่องเล้ย"  ฉันพูดหยอก

                    เฮซองเลยได้แต่ทำหน้าเหยเก  เบ้ปาก  แล้วเดินสะบัดก้นไปอย่างงอนๆ  ดูคุณเธอ...แรดจริงๆ

                    "นายไปอาบน้ำก่อนดีกว่า  อาบเสร็จคงได้กินข้าวพอดีนั้นแหละ  ไปๆ  ฉันรู้นะว่านายตื่นมาแล้วก็ไม่ได้อาบน้ำ  เหม็นเน่าชะมัด  ยิ่งกว่าผักพวกนี้อีก" ฉันพูดจบก็เอานิ้วชี้แหยะๆไปที่ผักเน่า

                    "- -  ยัยโรคจิต  เธอสิเน่าเหมือนกัน  วันๆคิดแต่เรื่องไม่ดี  คิดจะขืนใจฉันทุกว่าลา  ยัยหื่น  ไปอาบน้ำดีกว่า"

                    กรี๊ดดด  ไอ้บ้านิ  มาว่าฉันด่าฉันเป็นชุดๆ  วันไหนพูดกันดีๆจะตายรึไง

                   

                    ตึง ตึง

                    หือ  เสียงอะไรหว่า...  ฉันกวาดสายตามองไปรอบๆ  ค้นหาเสียงตึงๆ  คล้ายเสียงกดออดเบาๆ  มันดังมาจากที่ไม่ใกล้ไม่ไกล  ...  ฉันมองหาได้สักพัก  ก็นึกได้ทันทีว่าเขามีประกาลผลของรายการ Idol Date

                    "โชคดีชะมัด  ที่เฮซองไปอาบน้ำ  ไม่อย่างนั้นเขาต้องเห็นอีเมลล์แน่ๆ" 

                    ฉันเดินตรงดิ่งไปที่หน้าจอคอมฯพิวเตอร์  แล้วเปิดดูกล่องข้อความเข้าทันทีไม่รอช้า 

                    "  ขอขอบคุณที่เข้าร่วมสนุกกับเรา  รายการ Idol Dateค่ะ 

                เราได้ทำการจับฉลากคัดเลือกผู้โชคดีทั้งสามคน  ที่จะได้ไปเดทกับไอดอลที่คุณชื่นชอบ  ราวกับตกอยู่ให้ห้วงของความฉัน  ตอนี้เราได้ทำการคัดเลือกผู้ชนะเป็นที่เรียบร้อยแล้ว 

                รายชื่อผู้โชคดี

                1  ลีนาเฮ

                2  ช็อกโกล่า

                3  คิมนาบี

                ......

                ..............  ขอแสดงความยินกับคุณด้วยค่ะ  คุณคือผู้โชคดีที่จะได้ไปเดทหนึ่งวันเต็มกับเหล่าไอดอล  ที่มีรายชื่อดังต่อไปนี้  คังมินฮยอกแห่งวง  CNBLUE  ,อีเฮซอง  RETURN , อีฮยอนอู Actor  

                ปล.  วันถ่ายทำรายการเราจะประกาศคู่ที่จะได้คู่กันในรายการ  รายการจะถ่ายทำพรุ่งนี้  ให้มาเตรียมตัวก่อนหกโมงเช้า"  

     

                    O[]O  ชื่อฉัน  ชื่อฉันใช่ไหม  โอ้  ฉันตาฝาดไปใช่ไหม  กรี๊ดดด  >0<  อุแม่ค่า  ลูกแม่คนนี้อยู่ๆก็มีดวงแล้วคะ  ฮี่ๆ  โอ๊ยดีใจๆๆ ดิ้นๆ  ฮ่าๆ  ฉันเกิดมาเผื่อคู่กับหนึ่งในสามคนนี้เหรอเนี่ยฮ่าๆ  เดี๋ยวนะอ่านอีกรอบ  เผื่ออ่านผิด

                    ฉันจ้องเขม็งไปที่หน้าจอคอมฯอีกครั้ง พร้อมอ่านช้าๆอย่างละเอียดๆ  แต่ชื่อของฉันก็ยังปรากฏอยู่บนหน้าจอในอีเมลล์ของทางรายการอยู่ดี  โอ๊ยยย  ดีใจ  ตอนนี้ใจฉันเต้นเร็วมากเพราะความตื่นเต้น  แถมมือก็ยังเย็นๆอีกต่างหาก  ฮี่ๆ

                    แล้วอาหารมื้อค่ำก็กลายเป็นอาหารที่แสนจะอร่อยที่สุดของฉัน  ถึงแม้มันจะมีแต่ผักก็ตาม  โฮะๆ

                    "เป็นอะไร  นั่งกินไปยิ้มไป"  เฮซองถามขึ้น

                    "ฮ่าๆ  ไม่มีอะไรหรอก  เดี๋ยวพรุ่งนี้ฉันไม่อยู่บ้านนะ  มีธุระ จะออกจากบ้านตีห้าอะ"  ฉันตักข้าวเข้าปากพร้อมบอกรายละเอียด  ช่วงพักงานแบบนี้ฉันเองก็อยากพักผ่อนบ้าง

                    "เอ้า  พรุ่งนี้ฉันก็ไม่อยู่"

                    "เอ๋  นายจะไปไหนอะ"

                    ไปเดทเหรอย่ะ  กับใคร!

                    "เธอเป็นพี่เลี้ยงภาษาอะไร  ถึงจะพักงานแต่ใช่จะว่างตลอดนะ  ฉันคนดังหล่อรวยนะจะบอกให้  ยัยโง่  ตารางงานของเดือนนี้เธอดูครบไหมเนี่ย  ฉันมีอัดรายการ"

                    "ฮะ  แต่ฉันไม่ว่างนี่นา"  T^T  ฉันเถียง  แม่ขา  พระเจ้าไม่เข้าข้างหนูแล้ว

                    "งั้นก็ตามใจ  ไม่ต้องไปก็ได้  เพราะปกตืเธอก็ไม่ได้ทำอะไรอยู่แล้ว"

                    "กรี๊ดด ได้เหรอ  จริงๆนะ"  ฉันที่เมื่อกี้หงอยเหงา  ตอนนี้ได้กระโดดโลกเต้นเป็นที่เรียบร้อยแล้ว  ทำให้เฮซองแปลกใจมาก

                    "ย๊า  ปกติเห็นตามฉันติดจัง  ทำไมอยู่ๆก็ไม่อยากตามซะล่ะ  ฮะ  อ๋อ  นัดกับมินฮยอกไว้ใช่มั้ย  เธอนี่มัน"

                    เปล่านะ  ไม่ได้นัด  เขามาหาเอง  ฮ่าๆ

                    "นัดเนิดอะไรกัน  ฉันจะเอาเวลาไหนไปนัดกันฮะ  อีกอย่าง  ฉันไม่นอกใจนายหรอกน้า  คิคิคิ" 

                    "ยัยโรคจิตเอ่ย  ชิ  ฉันจะไปนอนแล้ว  ล้างจานแล้วก็ทำความสะอาดให้เรียบร้อยด้วยล่ะ ฮึย"  เฮซองสั่งงานเสร็จก็เดินอารมณ์เสียจากไป

                    นี่เขาหึงฉันเหรอ??

     

                    เช้ามืดวันถัดมา  เวลาตีห้า

                    =___=  นี่ทำไมเขานัดอะไรเช้าปานนี้  ง่วงนอนก็ง่วง  หน้าก็ยังน่ากลัวเหมือนผีที่เพิ่งขึ้นจากหลุม  แถมเมื่อกี้ทีมงานเดินมาใช้ฉันเปลี่ยนหลอดไฟสปอร์ตไลท์  เพราะเขาคิดว่าฉันเป็นทีงงานหน้าผีๆคนหนึ่งเท่านั้น  ฮือออ  ดูผู้โชคดีอีกสองคนเซ่ะ  น่ารักโคตรๆ  ขาวเว่อร์ๆ  หุ่นดีมากๆอีกต่างหาก  แล้วฉันจะเอาอะไรไปสู้กับเขา  คู่ของเราอาจจะออกน้อยมาก  เพราะถูกตัดออกไปหมด  ฉันมีเพียงรูปร่างอ้วนหนา  ผิวคล้ำ  หน้าผี  T^T

                    "เอ้าล่ะครับ พวกผู้โชคดีคุณผู้หญิงสามท่านนี้นะครับ  นี่คือสิ่งที่คุณต้องทำ  ก่อนอื่นเลยขอบอกไว้ว่ารายการของเราไม่มีสคริปให้  เล่นจริงแสดงจริงล้วนๆ  อ่อ  แล้วก็จะมีตากล้องหนึ่งคนต่อหนึ่งกล้องคอยตามคุณทุกที่..."  พี่ทีมงานเข้ามาแจกแจงรายละเอียดให้พวกเราสามคนฟัง จากนั้นก็มคนพาพวกเราไปแต่งหน้าเปลี่ยนชุด พร้อมกับติดตั้งไมค์เอาไว้ที่ตัว  ว๊าวว  ฉันเคยแต่ช่วยผู้กำกับทำหนังนะเนี่ย  ไม่เคยได้สัมผัสเองกับตัว  มันน่าตื่นเต้นมากๆ  จนทำให้ฉันตาสว่างเลย

                    ฉันคิดไปเองรึเปล่า  ว่า...ฉันน่ารักในวันนี้ฮ่าๆ

                    "เริ่มแรกเราจะพาคุณทั้งสามเนี่ยไปส่งที่ร้านกาแฟ  เพื่อรอคู่เดทของคุณ  โดยที่คู่เดทของคุณวันนี้จะได้คำใบ้เพื่อตามหาคู่เดทฝ่ายหญิงของตนเอง"

                    สาธุ ขอให้เป็นมินนี่หรือไม่ก็ฮยอนอูเถอะ....เพราะฉันไม่รู้ว่าคนที่สองเป็นใคร  เมื่อวานตกใจมากไปหน่อย  เลยไม่ได้อ่านรายชื่อเลย

                   

                    และแล้วพวกเราสามคนมาเดินทางมาถึงร้านกาแฟแห่งหนึ่งในโซล  ที่พวกทีมงานได้ติดต่อไว้เป็นที่เรียบร้อยแล้ว

                    ฉันนาบีกับนาเฮพากันไปนั่งรอภายในร้านที่แต่งโทนสีน้ำตาลเข้มอ่อนผสมผสานกันเป็นสีอบอุ่น  เข้ากับกลิ่นหอมกลุ่นของเมล็ดกาแฟบด  เสียงกรุ่งกิ๊งเล็กน้อยตอนเปิดประตูชวนให้สดชื่นตอนรับยามเช้า  เก้าอี้ไม้มีดีไซน์น่ารัก  มีหมอนอิงเป็นตุ๊กตาหมีเกาหลี  เพลงอินดี้เบาๆความหมายน่ารัก  และหน้าต่างที่มีน้ำไหลลงมาตลอดเวลา 

                    สรุปว่าร้านนี้น่ารักอย่างลงตัว  ถ้าที่ไทยล่ะก็มีอยู่ร้านหนึ่งแถวทองหล่อ  พวกเราถูกจับแยกกันเป็นมุมๆไป  พร้อมกับของคนล่ะอย่าง  นาบีได้ดอกไม้ทานตะวันหนึ่งดอก  ดาเฮได้ตุ๊กตาหมีหนึ่งตัวสีน้ำตาลอ่อนขนนุ่ม  ฉันได้กระจก...นี่เขาต้องการบอกให้ฉันส่องกระจกชะโงกดูตัวเองเปล่าวะ  T^T

                    กรี๊ดด  ตอนนี้ฉันออกกล้องเดี่ยวๆคนเดียวไม่อิงกับใครเลยน่ะสิ  อุ๊ยตื่นเต้นจัง เคยเห็นในรายการนะ  ตอนที่ลุ้นว่าใครจะมาทุกคนจะต้องทำท่ากระสับกระส่าย   พร้อมถอนหายใจเฮือกใหญ่เพื่อผ่อนคลายความตื่นเต้น  ฉันเลยลองทำบ้าง  แน่นอนว่าตอนนี้ฉันว่าตัวเองน่าจะดูดีเวลาออกกล้อง 

                    โอ๊ววว  ตื่นเต้นจริงๆนะเนี่ย  มือเย็นชาเย็นไปหมดเลย  ไม่นานนักพนักงงานก็เอากาแฟมาเสิร์ฟหนึ่งแก้ว  พร้อมน้ำเปล่า 

                    "ขอบคุณค่ะ"  ฉันก้มหัวแล้วเอ่ยขอบคุณเล็กน้อย  พยายามมากที่จะทำหน้าให้ดูดี

                    เฮ้อออ  มานานจังเลยวุ้ย

                    กรุ๊งกริ๊ง

                    แล้วเสียงประตู้ร้านก็เปิดขึ้น  ฉันที่นั่งหันหลังอยู่ในมุมมืดให้ประตูนั้น  พยายามเอากระจกที่เขาให้มาถือไว้ส่องไปทางประตู  เพื่อที่จะเห็นว่าใช่ศิลปินหรือไม่  แล้วก็เป็นไปตามคาด  ผู้ชายร่างสูงพอประมาณ  ผมตั้งเล็กน้อย  สวมแว่นกันแดดสีดำ  ผิวขาวปากนิดจมูกหน่อย  สวมเสื้อยืดคอกลมแล้วมีเสื้อแจ็กเก็ตสีดำทับอีกที  อีฮยอนอู  กำลังเดินก้าวเข้ามาในร้าน  ด้วยท่าทางที่ดูประหม่าเล็กน้อย  เขาหันซ้ายหันขวา  ก่อนจะยกกระดาษอะไรบางอย่างขึ้นมาอ่านแล้วเกาหัว  พร้อมมองไปรอบร้านเหมือนกำลังหาอะไรบางอย่างอยู่

                    หรือว่าเขากำลังแกะคำใบ้เหรอ  ใช่ฉันรึเปล่านะ  ยกกระจกให้สูงขึ้นหน่อยฮ่าๆๆ  เฮ้ย  กรี๊ดดดเขากำลังเดินตตรงเข้ามาทางนี้  อย่าบอกนะว่าฉันจะได้เดทกับฮยอนอู

                    "สวัสดีครับ..."  เสียงเขาดังขึ้นจากข้างหลังของฉัน

                    "สวัสดีค่ะ  ฉันช็อก...ช็อก..."  พูดจบฉันก็หันไปทักทายเขาทันที  แต่  เขาไม่ได้ทักฉัน  เขาเดินเลี้ยวไปทักยัยดาเฮคนงาม  โฮ่ๆๆ  อับอายขายขี้หน้า เงิบเลยฉัน

                    "ฉันช็อกโกล่า  ยินดีที่ได้รู้จัก  ฮ่าๆๆ  ซ้อมก่อน...ซ้อมไว้เฉยๆ"  ฉันก้มหน้าก้มตาดื่มน้ำเปล่า  พลางบอกไปว่าซ้อมๆ  โอ๊ย  T///T อาย

                    กรุ๊งกริ๊ง

                    อุ๊ย  มาอีกแล้วๆ  เฮ้อ  ไม่สนใจแล้วๆ  ฉันต้องมีศักดิ์ศรีบ้างสิ  เดี๋ยวเขามาก็มาทักฉันเองแหละ  ขอให้เป็นมินฮยอกเถอะ  เพราะฉันเสียฮยอนอูไปแล้ว  แงเศร้า

                    "สวัสดีครับ"  ขณะที่ฉันกำลังคิดฟุ้งซ่านอยู่  เสียงแสนหวานก็ทักขึ้นจากข้างหลังทันที  รอบนี้อะไรอีกล่ะ ใช่ซี่ก็ฉันมันไม่สวยนินา  ถึงได้ส่งคู่เดทมาให้ทีหลงเพื่อนอะ  คนนี้คงเลี้ยงไปหายัยนาบีอีกสินะ  T^Tไม่หันๆเดี๋ยวหน้าแตกอีก

                    "คุณครับ?"

                    ฉันเหรอ

                    "คุณช็อกโกล่ารึเปล่าครับ" 

                    ขวับ!

                    "ชะ...ใช่  เฮ้ย  เฮซอง!"  ฉันตะโกนทันทีหลังจากหันไปมองผู้ชายที่กำลังยืนอ้าปากค้างกลางอากาศ พร้อมชี้นิ้วใส่เขา

                    "ยัย...ช็อกโกล่า"

                    แว๊กก  T^T พวกเราถ่ายรายการอยู่นะโว้ยยย  ฉันหันหลังให้กล้องพร้อมทำไม้ทำมือเตือนเขา  ว่าเก็บอาการหน่อย  เฮซองเลยได้สติ  พร้อมยิ้มส่งให้ฉัน  ราวกับเราเพิ่งพบกันครั้งแรกอย่ากัดฟัน

                    อย่าบอกนะว่าฉันจะได้คู่เดทเป็นเฮซอง  แล้วจะต้องเดทกันจริงๆหนึ่งวัน  กรี๊ด  ดีใจ

                    จังหวะที่เฮซองกำลังจะเดินมานั่งตรงข้ามฉัน  อยู่ๆก็มีผู้ชายคนหนึ่งเดินแทรกเข้ามาอย่างรวดเร็ว  พร้อมกับตับที่ไหล่ของเฮซอง

                    "เฮซองฮยองครับ  ผมว่ารุ่นพี่นั่งผิดที่แล้วนะครับ"

                    คังมินฮยอก!

                    ตอนนี้บรรยากาศมันมาคุพร้อมกับตกใจสุดๆค่ะ  ตกลงว่าคู่ของฉันคือเฮซองหรือมินฮยอกกันแน่  ใครก็ได้บอกฉันที  หรือจะให้ฉันเดททีเดียวสองคนเลย  ก็โอเคนะคะ

                    "เอ่อ...ตกลงว่าฉันคู่กับใคร"  ฉันพูดแทรกทำลายบรรยากาศของทั้งสองคน  เฮซองเองก็เหมือนจะไม่พอใจเท่าไรนัก  คงเพราะกลัวจะหน้าแตก  หรือมินฮยอกเองที่จะหน้าแตก  ต้องมีหนึ่งในสองคนนี้  แกะคำใบ้ปริศนาผิดแน่ๆ

                    "คู่กับฉัน"  ทั้งสองพูดขึ้นพร้อมกัน

                    T^T  ตกลงว่าฉันคู่กับใครวะเนี่ย  มึน จัง แก

    ***โปรดติดตามรอตอนต่อไปได้ช้าสุดวันที่ 1  ธ.ค  เร็วสุดอาทิตย์หน้า
        
     

    © Tenpoints !
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×