ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    หลักการเขียนนิยาย(ฉบับปรับปรุง)

    ลำดับตอนที่ #30 : จดหมาย-A

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 867
      20
      11 มิ.ย. 61

    จดหมาย

     

     




    ว่าไง...เราเพิ่งจะรู้จักกันเมื่อไม่นานมานี้ แต่ฉันมีความสุขมาก มากเสียจนต้องเขียนจดหมายฉบับนี้มาถึงเธอเลยล่ะ อ้อ! คงมีคำถามสินะว่าฉันคือใคร แต่เดี๋ยวเธอจะรู้เองแหละ


    สนุกเนอะ...ฉันเห็นเธอเขียนนิยายน่ะ ตอนเขียนเธอมีทั้งคิดถึงสีหน้า ท่าทาง ตัวละคร บางทีก็ทำหน้าตาจำลองตัวละครเวลาพูดด้วย(โทษทีนะ ฉันไม่แน่ใจว่าเธอทำรึเปล่า ฉันเดาน่ะ เพราะฉันอยู่ในอีกโลกหนึ่ง แต่อย่าเพิ่งคิดว่าฉันบ้าล่ะ)


    ช่วงนี้..หลังจากเธอลงนิยายของเธอไปแล้ว ดูเหมือนเธอลุ้นน่าดูเลยนะ ไม่ว่าจะยอดวิว ไม่ว่าจะกล่องข้อความคิดเห็น แต่ฉันจะบอกกับเธอว่า...


    ของพวกนี้มันไม่สำคัญกับเธอหรอก แล้วฉันก็มีความสุขในตอนที่ได้เห็นเธอเขียนนิยายมากกว่ามานั่งเช็กกล่องคอมเม้นต์ทุกเช้าทุกเย็นแบบนี้ และจดหมายฉบับนี้ฉันก็ตั้งใจเขียนถึงเธอจริงๆ นะ..แน่นอน ก็เธอที่กำลังอ่านจดหมายฉบับนี้อยู่นี่แหละ

     

    เอาล่ะ ฉันคงต้องบอกเธอแล้วว่าฉันเป็นใคร ฉันคือตัวเอกในนิยายของเธอ ที่เธอกำลังเขียนในตอนนี้อย่างไรล่ะ เธออาจจะคิดว่า โอ้ว ฉันนี่ช่างมโนโคตรๆ เลยสินะ แต่ช่วยทำใจอ่านหน่อยนะ

     

    ขอบคุณ....ที่ทำให้ฉันได้เจอเรื่องราวหลากหลายจากจินตนาการของเธอ ถ้าไม่มีเธอฉันคงไม่มีตัวตน และถ้าไม่มีเธอ คนอื่นๆ คงไม่รู้ว่ามีฉัน....ลองเรียกชื่อของฉันในใจสิ

    (แน่ะ ยังมีเสียงความคิดเธอดังออกมาอีกนะ ว่าท่าจะบ้า ฮ่าๆ)

     

    ฉันมาเตือนเธอน่ะ ว่าอย่าคาดหวังกับเรื่องราวต่างๆ ไม่ว่าจะคอมเม้นต์ยอดวิว หรืออะไรก็ตามที่ทำให้เธอรู้สึกแย่ ไม่ต้องเอาเรื่องของเราไปเปรียบกับของใครหรอก

    เพราะฉันอยากให้เธอมองว่า เธอเริ่มเขียนนิยายครั้งแรกด้วยความรู้สึกอะไร..


    ตอนที่เธอเริ่มจะเขียน เธอมีความฝันนี่เนอะ

     

    ...ฉันกับเพื่อนๆ เฝ้ารอเธออยู่นะ คิดถึงฉากต่อไปให้มันเจ๋งๆ เข้าไว้ แล้วเรามาสนุกกัน ความสุขที่เกิดจากการเขียนนิยาย มีแค่เธอกับฉันก็ได้นี่นา

     

    ขอบคุณนะ และขอบคุณล่วงหน้า ที่สักวันฉันอาจจะได้เห็นจุดสิ้นสุดของคำว่า จบ และพวกฉันเตรียมใจไว้แล้ว ไม่ว่าจะดีหรือร้าย ไม่ว่าจุดจบที่เธอกำหนดคือแบบไหน อะไร... ดี เลว...


    แค่อยากกอดเธอด้วยหัวใจ พร้อมบอกกับเธอว่า..

     

    พวกเรารักเธอ....

     

    อย่าทิ้งพวกเราจนกว่าจะเขียนจบนะ

     

    ปล.เธอมีเอกลักษณ์ของเธอเอง และเธอเก่งอยู่แล้ว ได้โปรดเชื่อในตัวเธอเองด้วยด้วยด้วย...^-^(เสียงเอคโค่)

     

     

    จดหมายจากตัวละครน้องๆ นี่ จบละ แหม่ เจ้าพวกนี้ให้กำลังใจนักเขียนของตัวเองเสียจริง พี่สาวหวังว่า น้องๆ คงไม่ทำให้พวกเขาผิดหวังนะ และหนึ่งคนที่จะคอยติดตามผลงานของน้องๆ ก็คือพี่สาวไง

     

    รักนะ by อัญยา

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×