คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #53 : [SF] Hot! Playboy ; นอกกายไม่นอกใจ } chapter 1 '
Chapter 1
“โอ่ยยยย” มือบางยกขึ้นก่ายหน้าผากตัวเองด้วยอาการปวดที่เข้ามารุมเร้า
ปวดหัว...
ตัวร้อน ???
“ยุนโฮฮฮ” แจจุงร้องเรียกสามีพลางมองซ้ายขวาหาตัวต้นเหตุที่ทำให้เขาต้องมานอนซมอยู่แบบนี้
“อ้าว ตื่นแล้วหรอคะที่รัก?” ยุนโฮกล่าวทักคำหวาน ก่อนจะตรงเข้ามานอนกอดคนรักอย่างปลอบประโลม
ในสิ่งเลวร้ายที่ตัวเองได้ทำเอาไว้....
“ขอโทษนะแจจุง...ฉัน...”
“ช่างมันเถอะ...ก็ควบคุมไม่ได้หนิเนอะ” แจจุงหันไปส่งยิ้มให้อีกฝ่ายอย่างเข้าใจ พลางบีบจมูกเป็นสันคมของยุนโฮอย่างหยอกล้อ
ไม่อยากให้ยุนโฮคิดมาก...
“ต แต่ว่า แจจุงไข้ขึ้นสูงมากเลยนะ แต่หมอมาดูแล้วให้ยากินเรียบร้อย”
“นี่ฉันหลับไม่รู้เรื่องอะไรขนาดนั้นเลยหรอ ? นี่กี่โมงแล้วเนี่ย ??” แจจุงมองซ้ายมองขวาหานาฬิกา
“9 โมงเช้า”
“ฉันก็ไม่ได้ตื่นสายอะไรนี่หน่า ยังเช้าอยู่เลย” แจจุงรู้สึกแปลกใจที่ตัวเองมีอะไรกับยุนโฮจนเกือบเช้า...แต่ก็ยังตื่นขึ้นมาได้
นึกว่าจะเย็นแล้วซะอีก
“ต...แต่ว่าแจจุง...”
“หืมม?” แจจุงหันไปมองยุนโฮที่มีท่าทีประหลาดอย่างสงสัย
“วันนี้วันที่ 7 แล้วนะ...” แจจุงกระพริบตาปริบๆ พลางคิดตามคำบอกเล่าของคนรัก
วันที่ 7 ....
วันแต่งงานของพวกเขาคือวันที่....5
“นี่ฉันหลับไปเป็นวันเลยงั้นหรอ !!!”
“อืม” ยุนโฮพยักหน้ารับ
บ้าหน่า หลับโดยไม่รู้เรื่องอะไรเลยเนี่ยนะ !!! ให้ตายเถอะ ชองยุนโฮต้องเป็นปีศาจแน่ๆ T_____T
“ก็ไม่เห็นเป็นไรเลยนี่เนอะ ! ยังไงตอนที่ทำ...เราก็โคตรมีความสุขกันเลยไม่ใช่หรอ!”
“แต่จะไม่มีความสุขแบบนั้นไปอีกตั้งหลายวันจนกว่าแจจุงจะหาย T_T” ยุนโฮใบหน้าหมองลงทันที
ขาดไม่ได้...
ชองยุนโฮ...ขาดเซ็กส์ไม่ได้...
3 เดือนผ่านไป
“ยุนโฮกลับมารึยังน่ะฮะ ?” แจจุงเอ่ยถามแม่บ้านทันทีเมื่อกลับมาถึงบ้าน
คนสวยส่งสูทตัวนอกกับกระเป๋าใส่แล็ปทอปใบบางเฉียบให้แม่บ้านรับไปเก็บ
“ยังเลยค่ะ คุณแจจุงหิวรึยังคะ?”
“รอทานพร้อมยุนโฮก็แล้วกันฮะ” แจจุงตอบพร้อมกับเดินเลี่ยงขึ้นไปบนห้องนอนของพวกเขาทั้งสองคน
เรือนหอของพวกเขามีขนาดไม่ใหญ่มากนัก แต่ก็สวยสมกับราคาหลายสิบล้านวอน ก็ได้สถาปนิกมือดีอย่างชองยุนโฮเป็นคนออกแบบเองทั้งหลังหนิเนอะ...
ห้องนอนขนาดใหญ่ทำให้แจจุงรู้สึกว้าเหว่ทันทีที่อีกคนไม่อยู่ นี่ก็หกโมงเย็นแล้วนะ...เลิกงานตั้งแต่บ่ายสามแล้วไม่ใช่รึไง...
ทำไมนะยุนโฮ...ทำไมถึงได้ห่างเหินกันไปแบบนี้
แจจุงทอดกายเอนตัวลงนอนพักสายตาบนเตียงขนาดคิงไซส์
ตั้งแต่คืนเข้าหอ...ก็แทบไม่ได้มีอะไรกันเลย มากที่สุดก็แค่สัปดาห์ล่ะครั้ง...
อีกฝ่ายจะรู้มั้ย? ว่าโหยหาสัมผัสของยุนโฮมากขนาดไหน ,,
บรื้นนนนนน
เปลือกตาสวยค่อยๆ เปิดขึ้นเมื่อได้ยินเสียงรถสปอร์ตเครื่องแรงที่คุ้นหู คนสวยค่อยๆ ยันกายลุกขึ้นก่อนจะหันไปมองนาฬิกาดิจิตอลที่ผนังห้อง
11.oo PM
ห้าทุ่ม?? ห้าทุ่มอีกแล้วหรอ !
กลับดึกขนาดนี้ มัวไปทำอะไรที่ไหนนะ ชอง ยุนโฮ !!
คนสวยรีบลุกขึ้นจากที่นอน ก่อนจะกึ่งเดินกึ่งวิ่งผลุนผลันลงไปชั้นล่างทันที
“ยุนโฮ !” แจจุงร้องเรียกอีกคนที่เดินเซเข้ามาในบ้าน
เป็นแบบนี้อีกแล้ว เมากลับมาอีกแล้ว...
“แจจุง ~” ยุนโฮเงยหน้าละจากการพยายามถอดรองเท้าหนังคู่สวยของตัวเองออกก่อนจะเงยหน้าขึ้นมาส่งยิ้มหวานให้กับภรรยา
“ไปไหนมาอีกแล้ว” แจจุงเข้าไปประคองกอดอีกฝ่ายเพื่อช่วยพยุงให้ยุนโฮไม่เดินเซไปเซมา
ทั้งสองเดินประคองกันมาอย่างทุลักทุเลจนมาถึงห้องนอน
หมับ ~
แจจุงถูกกระชากเข้าไปอยู่ในอ้อมอกแกร่งของคนรักทันที จนคนสวยทำตัวไม่ถูก
อารมณ์ไหนกันนะ ?
“แจจุง...” เสียงทุ้มกระซิบเรียกอยู่ข้างใบหู
“หืม?”
“รักนะ...”
“เอ๋ ??”
“อย่าเลิกรักฉันนะแจจุง...”
“ยุนโฮฮฮ ทำไมพูดอะไรแบบนี้ล่ะ?” แจจุงละจากอ้อมกอดก่อนจะมองสบใบหน้าคมที่ตาปรือมองก็รู้ว่าเมาขนาดไหน
“ ไปอาบน้ำนะ” ยุนโฮผละตัวหันหลังเดินเข้าห้องน้ำไปทันที ทิ้งไว้ก็แต่คนสวยที่ยืนสับสนกับคำพูดแปลกๆ ของยุนโฮ
แจจุงเดินเอากระเป๋าไปเก็บในส่วนห้องทำงานของทั้งคู่ที่ถูกสร้างขึ้นมาให้เชื่อมต่อกับห้องนอน หลังจากนั้นแจจุงก็เดินไปอีกส่วนที่เป็นห้องแต่งตัวของทั้งคู่ ของยุนโฮฝั่งนึง ของแจจุงอีกฝั่งนึง...
ไม่ว่าจะห้องอะไรๆ ยุนโฮก็ออกแบบมาเพื่อให้ทั้งคู่ได้ใช้เวลาอยู่ด้วยกันเสมอ...
แล้วตอนนี้ล่ะ? ความเหินห่างที่เริ่มก่อตัวขึ้นมาคืออะไร ?
มือบางยกขึ้นมาปาดน้ำใสๆ ที่ไหลลงมาโดยที่ไม่รู้ตัว ก่อนจะตรงไปเตรียมชุดนอนออกไปให้ยุนโฮ...
ไม่ว่าจะดึกขนาดไหน จะเหนื่อยังไง แจจุงก็ไม่เคยลืมที่จะต้องมาเตรียมชุดนอนไปให้อีกฝ่าย
แจจุงไม่เคยลืมที่จะปรนนิบัตสามี
“อ้า...ขอบคุณน้า ~” ยุนโฮออกมาจากห้องน้ำพอดีพร้อมกับร่างกายท่อนบนที่เปลือยเปล่ากับท่อนล่างที่มีผ้าเช็ดตัวสีขาวสะอาดพันอยู่รอบเอว
“นอนซะนะยุนโฮ เดี๋ยวตื่นไปทำงานไม่ไหว” แจจุงบอกอีกคนก่อนจะเดินตรงเข้าไปในห้องน้ำบ้าง
ตั้งแต่กลับมา...เขาก็ยังไม่ได้อาบน้ำเลยนะ
แจจุงตรงเข้าไปยังห้องน้ำก่อนจะก้มเก็บเสื้อผ้าที่มีคนถอดกระจัดกระจายอยู่ตามพื้น
รอยนี้มัน...
แจจุงจับเสื้อเชิ้ตสีฟ้าอ่อนของยุนโฮขึ้นมาเพ่งมองเมื่อเห็นร่องรอยบางอย่างที่คอเสื้อด้านหลัง
รอยลิปสติกสีสด...
สีช้อคกิ้งพิ้งค์...ของใคร ????
มือบางกำเสื้อเชิ้ตในมือแน่นด้วยความรู้สึกโกรธที่ประดังเข้ามาในจิตใจ
ชองยุนโฮ !!! ไปนอนกับคนอื่นมางั้นรึไง !
นี่ใช่มั้ย เหตุผลที่กลับบ้านดึก !!!!
ใจเย็นๆ ไว้ ใจเย็นๆ ไว้ คิมแจจุง...ถ้าวีนออกไป...จะทำให้หลายๆ อย่างพัง
สงบเข้าไว้จะดีที่สุด...
หลังจากที่ทำธุระของตัวเองเรียบร้อยแล้ว แจจุงที่อยู่ในชุดสบายพร้อมนอนก็เดินออกมาจากห้องน้ำด้วยจิตใจที่สงบ
จะด้วยเหตุผลอะไรก็ตามที่ลิปสติกพวกนั้นมาแปะอยู่บนเสื้อของยุนโฮ แจจุงจะทำเป็นไม่สนใจไปก่อนก็แล้วกัน ก็นี่แค่ครั้งแรกหนิ...
ยังไงซะยุนโฮก็ไม่ได้ไปไกลซะจนไม่ยอมกลับบ้านกลับช่อง ก็ยังกลับมาหาเขาเหมือนเดิม...
คนสวยเดินตรงไปนั่งที่เตียงฝั่งของตัวเอง ก่อนจะล้มตัวลงนอนตะแคงข้างหันหน้าเข้าหาคนรัก ใบหน้าหล่อนิ่งสนิทอยู่ในห้วงนิทรา
“เห้ออออ” แจจุงพ่นลมหายใจออกมาเล็กน้อย ก่อนจะหลับตาตามเข้าไปในห้วงนิทราบ้าง
แต่ถ้ามีอีกล่ะก็...ก็น่าจะรู้นะชองยุนโฮ ว่าคิมแจจุงน่ะนิสัยเป็นอย่างไร! ??
เวลาผ่านไปนานพอที่คนที่ดูเหมือนว่าหลับไปแล้วจะมั่นใจว่าอีกคนหลับไปแล้วจริงๆ
สายตาคมมองภรรยาแสนสวยที่เข้ามาอยู่ในอ้อมกอดของเขาตั้งแต่เมื่อไรก็ไม่รู้พลางค่อยๆ เผลอยิ้มออกมาอย่างอดไม่อยู่
ไม่มีครั้งไหนหรอกที่มองใบหน้าสวยตรงหน้านี่แล้วยุนโฮจะทนบึ้งตึงอยู่ได้
“ยังไงก็รักนายมากที่สุดนะแจจุง...”
ความคิดเห็น