คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : 21 days, วันที่ ๙.
NINETH DAY.
ฮ้าวววววววว ง่วงจริงๆ - -;;
แจจุงค่อยๆ ยันตัวลุกขึ้นจากโซฟา ก่อนจะมองไปรอบๆ
เอ๊ะ ผ้านวม ? มาจากไหนกันนะ ? หรือว่ายุนโฮเอามาให้ ?? จะเป็นไปได้ยังไง - -+ เมื่อคืนเราคงจะเอามาเองจนลืมไปแล้ว -0-!
“เห้ยย นายมานั่งอยู่ตรงนี้ตั้งแต่เมื่อไรกัน ??” แจจุงหันไปมองยุนโฮที่นั่งอยู่บนโซฟาใกล้ๆ อย่างตกใจ
“นานแล้ว...ดูคนนอนกินบ้านกินเมืองอยู่” จิ๊ ไม่ได้นอนกินบ้านกินเมืองซักหน่อย แต่ว่ามาจ้องตอนนอนกันขนาดนี้ หลงเสนห์ฉันแล้วใช่มั้ยล่า > <!!!
เอ๊ะ - - ? เมื่อคืนก่อนนอนวางสมุดไว้บนโต๊ะไม่ใช่หรอ ? ทำไมมันวางอยู่ข้างหัวนอนล่ะ ???
หรือว่าละเมอหยิบมาวางเองวะ - -; เสร่อจริงๆ เลย
“จะไปรึยัง มหาลัยน่ะ ?” แจจุงเงยหน้ามองยุนโฮ ก่อนจะนึกขึ้นได้ว่าต้องลงไปขอคีย์การ์ดและกลับไปอาบน้ำที่ห้องหนิ
“เออใช่ รอแปปนึงนะ ไม่รีบใช่มั้ย ? ขอลงไปเอาคีย์การ์ดแล้วอาบน้ำก่อน”
“อืม...เจอกันที่ล๊อบบี้ข้างล่างละกัน” แจจุงพยักหน้าตามยุนโฮ ก่อนจะเดินออกจากห้องเพื่อลงไปขอคีย์การ์ดข้างล่าง
1 ชั่วโมงผ่านไป
นี่เรานานไปรึเปล่าเนี่ย - -; ชองยุนโฮกำหนดเวลาไว้รึเปล่านะ ถ้ากำหนดไว้แล้วหนีไปก่อนอีกล่ะ T^T
“...”
แจจุงเดินลงมาถึงโซฟาตรงล๊อบบี้ด้านล่าง ก่อนจะยิ้มเมื่อเห็นร่างสูงนั่งก้มหน้าหลับอยู่
อดหลับอดนอนมาจากไหนเนี่ย เข้านอนก่อนเค้าแท้ !!
“ชอง ยุนโฮ !!!” แจจุงกระโดดไปอยู่ตรงหน้ายุนโฮก่อนจะเรียกออกมาเสียดัง จนอาราที่นั่งอยู่ตรงเคาท์เตอร์สะดุ้ง
“ฮ...ฮะ !!” ยุนโฮเงยหน้าตื่น ก่อนจะปรับสีหน้านิ่งๆ มองแจจุง
“ช้ามาก” ยุนโฮเงยหน้าจากนาฬิกา ก่อนจะขมวดคิ้วว่าแจจุง
“ฉันอุตส่าห์ให้เวลานายหลับนะ...ไปกันได้รึยัง”
“ก็ไปสิ”
“วันนี้แกก็มากับยุนโฮอีกแล้วหรอ ?”
“อ่าห้ะ”
“ผ่านมากี่วันแล้วล่ะ ยุนโฮมีท่าทีสนใจแกบ้างมั้ย ??”
“วันนี้วันที่ 9 ไม่รู้สิ ยุนโฮอ่านยากชะมัดเลย เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย ฉันเลยไม่กล้าคิดอะไรมาก” ใช่ อ่านยากมากๆ จริงๆ = =;
“หึหึหึ” จุนซูยกยิ้มหัวเราะน้อยๆ จนแจจุงต้องขมวดคิ้ว
“หัวเราะอะไรวะ ?”
“เปล๊า !~”
และวันนี้ก็เป็นวันประหลาด เพราะชอง ยุนโฮ เข้ามานั่งเรียนคาบสุดท้ายด้วยกัน ทั้งๆ ที่ปกติมันเข้าซะที่ไหนล่ะ แถมยังมานั่งซะใกล้เค้าขนาดนี้ ใครมันจะไปตั้งใจเรียนได้ฟระ !
“ยุนโฮมาเรียนเพราะแจจุงแน่ๆ เลยเนอะ ~” เสียงซุบซิบดังขึ้นเป็นระยะๆ แต่รู้สึกว่ายุนโฮจะไม่สนใจอะไรเลยซักนิดสายตาคมยังคงจ้องไปที่จอภาพจากโปรเจกเตอร์อย่างไม่สนใจสิ่งรอบข้าง
หมดคาบ...
“จะกลับรึยัง ?” ยุนโฮลุกขึ้นก่อนจะหันหลังมาเอ่ยถามแจจุงที่นั่งเยื้องๆ กันทางด้านหลัง
“กลับเลยหรอ ?”
“อืม” ยุนโฮหมุนตัวกลับเดินออกจากห้องเรียนไป
อย่าได้บอกเชียวนะ ว่าที่มาเรียนเนี่ย เพื่อจะได้ไม่ต้องรอ แล้วกลับบ้านพร้อมกัน
น่ารักจริงๆ เลยชองยุนโฮ !!! > < !
“พรุ่งนี้ฉันมีธุระต้องทำที่มหาลัยตั้งแต่ 7 โมงน่ะ เด่ยวฉันไปเองก็ได้” แจจุงบอกขณะที่ทั้งคู่อยู่ในลิฟท์
“ไม่เป็นไร...ฉันไปส่งก็ได้”
“หืมม จริงหรอ ?”
“อืม”
“แต่มันเช้านะ ขนาดวันนี้นายยังหลับเลย !”
“เอาเถอะ ฉันก็มีธุระต้องทำเหมือนกัน”
“เห จริงหรอ ? บังเอิญจัง งั้นก็โอเค...^^” แจจุงยิ้มอย่างดีใจ นึกว่าจะต้องนั่งแท็กซี่ไปเองซะอีก ~~
แจจุงเดินออกมาจากลิฟท์เมื่อถึงชั้นของตัวเอง
“เดี๋ยว” แจจุงหันกลับมามองเข้าไปในลิฟท์
“พรุ่งนี้ช่วยไปปลุกหน่อยสิ....” ฮะ ชองยุนโฮพูดว่าอะไรนะ ?????
“ปลุกนาย ?”
“อื้ม นาฬิกาปลุกชอบไม่ดังน่ะ”
“ได้สิ”
“อ่ะนี่ คีย์การ์ดสำรอง” ยุนโฮล้วงเอาคีย์การ์ดออกมาจากกระเป๋ากางเกงก่อนจะยื่นให้แจจุง มืออีกข้างก็ยังคงกดปุ่มเปิดประตูลิฟท์ค้างเอาไว้
“นายมีสำรองด้วย ?”
“พรุ่งนี้เข้าไปปลุกด้วย 6 โมง” ยุนโฮกดปุ่มปิดลิฟท์ทันที จนแจจุงชักมือที่ยื่นเข้าไปรับคีย์การ์ดออกมาแทบไม่ทัน
จะปิดก็ไม่บอก !! แต่ก็นะ ทำไมชองยุนโฮมีคีย์การ์ดสำรองด้วยล่ะ ? แล้วตกลงพรุ่งนี้ต้องไปปลุกจริงๆ ใช่มั้ย
บนเตียง ! ต้องเข้าใกล้เตียงของยุนโฮสินะ = =; จะอ่อยหรือจะนิ่งดีล่ะ ?
เอาไงดี นิ่ง อ่อย นิ่ง อ่อย โอ้ย คิดไม่ออก แต่ถ้าอ่อยก็อันตรายเกินไป -..- แต่ก็ไม่ได้อ่อยมานานแล้วนะ !! ถ้ายุนโฮคิดแค่เพื่อนล่ะ !
อั้ยยะ ~ เอาไงดีล่ะ ??
ไม่ได้มาอัพตั้งนาน ขอโทษนะฮะ T^T ขอไม่อัพต่อไปอีกอาทิตย์นึงเลยน้า วันที่ 12+13 ต้องไปสอบจุฬาอ่ะจ้า (:
ความคิดเห็น