โรงเรียนมหาโจร

ลำดับตอนที่ #65 : บทเรียนที่ 59 โค่นพระเจ้า

บทเรียนที่ 59  โค่นพระเจ้า

“ อะไรนะ แข่งแบบสิบเอ็ดลูกอย่างนั้นเรอะ ” พรีสไซอึ้ง เมื่อคิง สตันผู้ทายหัวเหรียญชนะเสนอกติกาในการแข่งครั้งนี้ออกมา

“ ไม่ดีหรือยังไง เกมจะได้จบเร็วๆ เพราะพวกชั้นก็ไม่ชอบอะไรยืดเยื้ออยู่แล้ว ” คิง สตันพูดพลางเป่าหมากฝรั่ง

“ ก็ได้ตกลงตามนั้น ” พรีสไซกัดฟันตอบตกลงไป นี่มันผิดแผนที่วางไว้ชัดๆ  การที่วาไม่สามารถมาแข่งได้ตามเวลาประกอบกับตัวเขาเองไม่สามารถลงแข่งได้ก็สร้างปัญหาพอตัวอยู่แล้ว แล้วยิ่งเป็นการแข่งแบบสิบเอ็ดลูกเกมก็จะยิ่งเร็วขึ้นไปอีกเท่าตัว

 หากวาไม่สามารถกลับมาแข่งได้ทันอาจจะต้องถูกปรับแพ้ไปเลยก็ได้

“ ฝากด้วยนะ ” โซลีนกล่าวกับระริน ซึ่งเป็นไม้หนึ่งสำหรับเกมในวันนี้

“ หนูจะพยายามเต็มที่ค่ะ ” ระรินยิ้มก้าวออกไปเผชิญหน้ากับคู่แข่ง ซึ่งก็คือ โทโมะ

“ นั่นมันเด็กในชมรมที่เราเคยไปถล่มเมื่อคราวก่อนนี่ ” ซิลเว่อร์ชี้ไปทางระริน “ แล้วอย่างนี้จะรอดไหมเนี่ยให้ตัวสำรองฝีมือแค่นั้นลง เจ้าพวกนั้นคิดอะไรกันอยู่นะ แล้วเจ้าปีศาจหายไปไหนเสียละ ”

ซาเอะสาวแว่นหัวหน้าทีมโรงเรียนเกเบรียลส่ายหน้า เธอรู้เพียงแค่ครั้งนี้ทีมแพทริออตต้องลำบากแน่ๆ

“ เฮ้ ยังไม่เห็นหัวของเจ้าปีศาจเลยแฮะ แล้วนี่มันอะไรกันถึงส่งเด็กผู้หญิงคนนี้มาแข่ง  ” วิสด้อมบ่นกับคิง สตันพลางมองหาวา

ระรินโต้กับโทโมะไม่เท่าไหร่ เกมก็เริ่มรู้ผล อย่างไรเสียระรินที่เป็นเพียงตัวสำรองฉุกเฉินย่อมไม่มีทางสู้ตัวจริงอย่างโทโมะได้อยู่แล้ว ดังนั้นเกมแรกจึงจบลงอย่างรวดเร็วด้วยคะแนนสิบเอ็ดต่อสาม โดยชัยชนะเป็นของฝั่งโรงเรียนบริงเกอร์

“ สิบนาทีเองรึเนี่ย ” พรีสไซเหงื่อตก “ ถ้าเป็นแบบนี้วากลับมาไม่ทันแน่ ”

ความจริงพรีสไซกะไว้ว่าจะให้วาแข่งกับคิง สตันในคู่ที่สอง แต่ด้วยกติกาการแข่งที่เปลี่ยนไปอย่างผิดคาด ประกอบกับการแข่งที่จบอย่างรวดเร็วเกินไป ทำให้แผนที่วางมาทั้งหมดต้องพังลง

“ ทำยังไงดีละ ขืนเป็นแบบนี้ละก็…….. ” ขณะที่พรีสไซกำลังคิดอยู่ โซลีนก็ลุกขึ้น

“ เรื่องนั้นชั้นจัดการเอง ” จากนั้นดึงไม้ปิงปองออกจากปอก

“ อย่าบอกนะว่านาย  ”

“ ใช่แล้ว ไม่เคยได้ยินรึไง แผนบีน่ะ ”

โซลีนดันแว่นขึ้น สะท้อนแสงไฟ

‘ ตึง ’

ทางด้านบุคคลที่ทุกคนต่างกำลังต้องการตัวอยู่ กำลังนึกภาวนาในใจให้ตัวเองมีชีวิตรอดปลอดภัยไปแข่งปิงปองได้อยู่

เกก้าดีนกระแทกกางเขนยักษ์ปักไว้กับพื้น สายฟ้าอันบ้าคลั่งดูเหมือนจะเบาบางลงไปบ้าง

“ ชั้นควรจะจัดการแกด้วยวิธีไหนดีนะ ” เกก้าดีนสงบสติครุ่นคิด

‘ เหอๆ มันจะน่ากลัวไปถึงไหนเนี่ย ’ วาฝืนยิ้ม แต่ประสาทเตรียมพร้อมรับการโจมตีทุกเมื่อ

“ อย่างแกใช้แค่มือเปล่าก็พอ ” ว่าแล้วเกก้าดีนก็พุ่งตัวเข้าหาวาทันที เสียงอุทานของคนดูดังขึ้นทันที เพราะมันช่างเป็นการจู่โจมที่รวดเร็วจริงๆ

“ ใจเย็นๆก่อนก็ได้ ” วารีบเหน็บคทาไว้ข้างเอว ซัดไพ่ออกไปสี่ห้าใบ แต่เกก้าดีนรวดเร็วไม่ต่างจากไซโคร แนชล็อคหลบไพ่ของวาได้หมด

“ ของเล่นพรรณนี้อย่าได้เอามาใช้กับชั้น ” สายฟ้าในมือพลั่งพรูขึ้นจากนั้นต่อยใส่วา

วาไม่หลบ ต่อให้คิดจะหลบก็คงไม่ทันและแล้ว……

‘ ตูม ’

เสียงระเบิดซึ่งเกิดจากไพ่ระเบิดที่บินย้อนกลับมาใส่หลังเกก้าดีนดังขึ้น พร้อมร่างของเกก้าดีนที่เสียหลักกระเด็นไปด้านข้าง หมัดที่เกือบจะโดนหน้าของวาแบบจังๆจึงพลาดเป้าไป

พลังชีวิตของเกก้ากีนลดลงไป 500 หน่วย

การโจมตีครั้งนี้คล้ายกับครั้งที่วาใช้กับเซ้นส์สัตว์อสูร แต่คราวนี้เกก้าดีนรวดเร็วกว่าหลายเท่าตัว ยังดีที่วาก็ผ่านการฝึกพิเศษมา ไพ่จึงหมุนกลับมาได้ทัน

การใช้เทคนิคนี้จำเป็นจะต้องอาศัยความเร็ว และการควบคุมทิศทางไพ่อย่างแม่นยำ แถมยังต้องยืนล่อให้ศัตรูวิ่งเข้ามายังตำแหน่งด้วย ถือว่าความเสี่ยงสูงมากทีเดียว

เสียงเชียร์ดังกึกก้อง ทุกคนต่างพากันประทับใจการป้องกันของวาไปตามๆกัน ประกอบกับอาวุธที่ใช้ของวาดูแปลกตาที่สุด เพราะที่ผ่านมาไม่เคยมีใครคิดว่าชมรมนักมายากลจะมาประลองอาวุธกับเขาด้วย หลายคนจึงพากันมาสนใจเชียร์ด้านวากันใหญ่

“ ผมบอกแล้วใช่ไหมครับท่านผู้ชม ว่าการแข่งครั้งนี้น่ะเด็ดจริง นักมายากลสู้ๆ เอ่อ ประทานโทษครับ ลืมตัวไปหน่อย ฮ่าๆ ” เด็กชายนักประกาศกล่าว

วาไม่รอช้าเมื่อเห็นเกก้าดีนเสียหลักอยู่ก็ควงคทาตีใส่เกก้าดีน หวังจะให้เกก้าดันล้มลง แต่ผิดคาดเกก้าดีนสามารถตั้งหลักได้อย่างรวดเร็ว พร้อมคว้าจับคทาของเขาไว้ได้

“ แกบังอาจมาก ! ” สายฟ้าในมือที่พลั่งพรูกำลังจะไหลผ่านคทาเข้าสู่ร่างของวา

“ ไอ้หย๋า ! ” วาอุทาน รีบปล่อยคทาในมือ วิ่งหนีอย่างรวดเร็ว สร้างเสียหัวเราะให้แก่คนดูไปตามๆกัน ราวกับกำลังดูการแสดงมายากลมากกว่าการประลองอาวุธ

ขณะกำลังวิ่งอยู่วาก็ได้ยินเสียงสายฟ้าแหวกอากาศมา เมื่อหันกลับไปก็พบว่าเป็นคทาของตนที่ถูกอัดไปด้วยสายฟ้ากำลังถูกซัดตรงดิ่งใส่เขา

วารีบก้มหัวหลบ รอดไปอย่างเฉียดฉิว เป่าลมจากปากด้วยความตื่นเต้น

‘ รุ่นพี่นะรุ่นพี่ ’

ขณะกำลังคิดอยู่เกก้าดีนก็วิ่งเข้ามาถึงตัวเขาแล้ว

‘ ฟึ่บ ! ’

วาซัดไพ่ควันใส่พื้นตรงที่เขายืน พร้อมวิ่งต่อไปยังกางเขนของเกก้าดีน จากนั้นเมื่อตั้งหลักได้ก็รีบซัดไพ่ออกอีกครั้ง แต่ไม่ใช่ซัดใส่เกก้าดีนที่อยู่ในควัน เขากลับซัดไพ่หลายใบลงยังพื้นเบื้องหน้ากลุ่มควัน

เพียงเสี้ยววินาทีเกก้าดีนก็วิ่งทะลุกลุ่มควันออกมาได้ แต่เมื่อเหลือบเห็นไพ่ที่ปักอยู่บนพื้นก็วิ่งอ้อมหลบไป

“ ลูกไม้ตื้นๆ หรือจะลวงชั้นได้ ! ”

วาหลับตา

เมื่อเกก้าดีนง้างหมัดจะต่อยใส่เขา วาก็กระดิกนิ้วชี้ขึ้น ไพ่ห้าหกใบที่ปักอยู่ตามพื้นก็หมุนสปริงตัวขึ้นพุ่งเข้าใส่เกก้าดีน

‘ ฉึก ฉึก ฉึก ตูม ! ’

เกก้าดีนโดนไพ่ระเบิดเข้าไปอีกครั้ง แต่ครั้งนี้เกก้าดีนกลับไม่สะทกสะท้านแม้แต่น้อย หมัดที่เต็มไปด้วยสายฟ้าจึงซัดใส่ท้องของวาอย่างจัง ส่งร่างของวากระเด็นไปไกลล้มลงกับพื้น

ทำเอาพลังชีวิตของวาลดลงไป 500 หน่วย

“ ดีเฟนเดอร์ ! (Defender)  ” ไซโคร แนชอุทาน

“ มันคืออะไรหรอค่ะ ” โซเฟียถามด้วยความตื่นเต้น

“ หนึ่งในความสามารถของครูเซเดอร์ สร้างสนามไฟฟ้าขึ้นชั่ววูบเพื่อป้องกันอาวุธโจมตีระยะไกล คล้ายกับปราณกระบี่พายุสลาตันนั่นแหละ เพียงแต่ใช้ได้กับอาวุธโจมตีที่มีน้ำหนักเบาเท่านั้น ไม่สามารถป้องกันอาวุธหนักได้  แต่สำหรับไพ่ของวาแล้วนับว่าสบายมากทีเดียว ”

“ ถ้าเป็นอย่างนี้ก็แย่สิค่ะ เพราะอาวุธหลักๆของวาก็มีแค่ไพ่อย่างเดียว ” โซเฟียเลิกคิ้ว

วาไม่เคยรู้สึกเจ็บขนาดนี้มาก่อน ขนาดตอนที่ถูกเซ้นส์สัตว์อสูรอัดใส่เป็นชุดยังไม่รู้สึกเจ็บเท่านี้เลย แต่เขารีบข่มความเจ็บปวดเอาไว้ ยันตัวลุกขึ้น เพราะหากช้าไปแม้เล็กน้อย อาจจะถูกอัดซ้ำอีกก็ได้

‘ ไม่ทันจนได้ เมื่อสักครู่นี้คงเป็นดีเฟนเดอร์อย่างที่รุ่นพี่เคยบอกไว้แน่ ถ้าเป็นอย่างนี้ก็หมายความว่าไพ่ของเราคงหมดประโยชน์แล้วสินะ ’

ที่แท้ก่อนแข่งไซโคร แนชก็เคยบอกความสามารถของเกก้าดีนให้วาฟัง และบอกให้วารีบใช้ไพ่เท่าที่จะใช้ได้ก่อนที่เกก้าดีนจะคิดเรื่องใช้ดีเฟนเดอร์ออกมาได้

“ ไม่น่าเชื่อว่าคู่ต่อสู้อย่างแกจะทำให้ชั้นต้องใช้ดีเฟนเดอร์ได้ รู้สึกหงุดหงิดยังไงก็ไม่รู้แฮะ ” เกก้าดีนกำหมัดเดินช้าๆ ไปที่กางเขนของตน

“ ถ้าอย่างนั้นคงต้องถึงเวลาประหารกันแล้วสินะ ”

ว่าแล้วก็กดกลไกที่กางเขน ทันใดนั้นกางเขนยักษ์ก็ค่อยๆเปิดออก ปรากฏเป็นดาบสองเล่มอยู่ภายใน เล่มหนึ่งยาวเล่มหนึ่งสั้นตามรูปของกางเขน

“ ชั้นจะพิพากษาแกด้วยดาบกางเขนคู่ แกรนครอสนี่ละ ! ”

“ ท่าทางจะตึงมือแล้วละ ” วิสด้อมชี้ไปยังโซลีนที่ก้าวออกมา

“ พูดแบบนี้หมายความว่ายังไง ” คิง สตันเช็ดไม้ พร้อมเช็คหมากฝรั่งในกล่องว่ามีพอจะเคี้ยวจนจบการแข่งหรือไม่ โดยไม่สนว่าคู่แข่งของตนจะเป็นใครแม้แต่น้อย

“ โซลีนคือคนที่เอาชนะมุซาชิได้เชียวนะ ”

“ เฮอะ เมื่ออยู่ต่อหน้าแรงโน้มถ่วงของโลก และระบบสุริยะจักรวาลแล้ว ไม่ว่าใครหน้าไหนมันก็เหมือนกันนั่นละ ชั้นจะทำให้นายดูเองพลังของจักรวาล ” คิง สตันยัดหมากฝรั่งเข้าปาก ใช้นิ้วอวบอิ่มจับไม้เดินจากไป

“ จ้าๆ แล้วจะคอยดู ” วิสด้อมชูมือ

เมื่อเผชิญหน้ากันคิง สตันก็ทักทายโซลีนพลางเป่าหมากฝรั่งอย่างสบายอารมณ์

“ ไง ”

“ เคี้ยวหมากฝรั่งเวลาเล่นระวังจะติดคอนะ ” โซลีนยิ้ม

คิง สตันจุ๊ปาก

“ เริ่มกันเลยดีกว่า ” ว่าแล้วคิง สตันที่เป็นฝ่ายเสิร์ฟก่อนก็โยนลูกปิงปองขึ้น ร่างอวบอ้วนของคิง สตันพลิ้วไหวอย่างไหลลื่น ก่อนจะตวัดไม้ออกส่งลูกเสิร์ฟที่หมุนควงอย่างน่าอัศจรรย์ออกไป

ลูกเสิร์ฟของคิง สตันแฝงพลังการหมุนอย่างน่ากลัว หากเทียบเฉพาะพลังในการตัดกับมุซาชิแล้ว ยังรุนแรงกว่าอยู่ขั้นหนึ่ง แต่คนที่มีดีกรีถึงขั้นต่อกรกับมุซาชิได้อย่างสูสีมีหรือจะรับไม่ได้

โซลีนตวัดไม้อย่างคล่องแคล่วสวนลูกตัดพลังแรงสูงกลับไปได้อย่างสวยงาม

“ ไม่เลวนี่ น้อยคนที่จะรับลูกเสิร์ฟของชั้นได้อย่างง่ายๆ แบบนี้ ” คิง สตันชม นี่คือเรื่องจริงที่แม้แต่วิสด้อมก็ไม่อาจไม่ยอมรับ

จากนั้นคิง สตันตวัดไม้ด้วยลีลาสวยงาม ผิดกับรูปร่างของตน ลูกปิงปองก็เพิ่มพลังสปินขึ้นไปอีก แต่โซลีนก็ยังสามารถสวนกลับไปได้

ทั้งคู่โต้กันไปมา จนกระทั่งถึงจังหวะที่โซลีนสามารถตบลูกออกไปได้

‘ จังหวะนี้แหละ ’ พรีสไซคิด

แต่ทว่าโซลีนกลับชะลอมือลง เปลี่ยนเป็นตัดลูกกลับไป คิง สตันถึงกับยิ้มออกมา

“ ไม่เลวนี่ รู้ตัวด้วยเรอะ ”

‘ ทำไมถึงไม่ตบ ’ มุซาชิที่ดูอยู่สงสัย

“ ไม่กล้าตบเรอะไง ” คิง สตันท้าทาย ได้ทีจึงเพิ่มแรงสปินใส่ลูกปิงปองเข้าไปอีก

ลูกปิงปองหมุนคว้างอย่างน่ากลัวขึ้นทุกครั้งที่คิง สตันตีลูกออก ราวกับกำลังรอวันที่จะมีฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งไม่สามารถควบคุมมันได้

“ เหมือนกับตอนนั้นเลย ” โยรุ่นน้องลมดำที่เคยแข่งกับคิง สตันเหงื่อตก “ ยิ่งโต้นานเท่าไหร่ ลูกก็จะยิ่งหมุนแรงขึ้น จนในที่สุดก็จะไม่สามารถโต้กลับไปได้ เรียกได้ว่าเสียการควบคุมไปอย่างสิ้นเชิง ”

แต่โซลีนก็ยังไม่มีท่าทีว่าจะพิชิตคิง สตันเลยแม้แต่น้อย ยังคงโต้ลูกตัดที่ทวีความแรงขึ้นเรื่อยๆต่อไป จนในที่สุดก็ไม่เหลือแม้กระทั่งโอกาสให้ตบลูกออกไปได้ เพราะลูกทวีความแรงขึ้นจนเกินที่จะตบกลับไปได้แล้ว

“ เมื่ออยู่ต่อหน้าระบบสุริยะ ลูกตบทุกอย่างก็ไร้ผล ” คิง สตันหัวเราะ

‘ ป๊อกๆ ’

ลูกปิงปองตกลงกับพื้น โซลีนไม่สามารถคุมลูกได้อีกต่อไป

‘ 1- 0 บริงเกอร์ได้แต้ม ! ’

“ ยิ่งยื้อไว้นาน ความหวังที่จะตบกลับก็จะยิ่งน้อยลง เพราะลูกจะทวีความแรงขึ้นเรื่อยๆ และในที่สุดก็ต้องตกเป็นฝ่ายรับอย่างเดียว ราวกับกำลังล่องลอยอยู่ท่ามกลางอวกาศยังไงยังงั้น ” โยอธิบาย

‘ สุญญากาศ (Space) ของคิง สตันน่ากลัวจริงๆ แม้แต่โซลีนก็ไม่สามารถทำอะไรได้เลยหรอเนี่ย ’ วิสด้อมคิด

“ บ้าน่า อย่าบอกนะว่าที่ไม่กล้าตบออกไป เพราะลูกมันหมุนแรงเกินไป จนกลัวว่าอาจจะตีออกอย่างนั้นเรอะ ”

 มุซาชิกัดฟัน รู้สึกหงุดหงิด

เอจิสไม่กล่าวอะไร เพียงขมวดคิ้วเท่านั้น พรีสไซก็เช่นกัน

“ ภายใต้ลูกสุญญากาศของชั้น ต่อให้นายคิดจะตบก็ตบไม่ได้ เพราะลูกที่มีความแรงขนาดนี้ ถึงตบก็คงจะหมุนจนออกโต๊ะไป ฮ่าๆ ” คิง สตันเป่าหมากฝรั่ง “ การเคี้ยวหมากฝรั่งมันช่วยปรับความกดดันของแรงโน้มถ่วงได้ จะลองบ้างก็ไม่เสียหายนะ ”

เห็นโซลีนไม่ตอบคำก็หัวเราะชอบใจเสิร์ฟลูกต่อไปทันที

‘ ถ้าไม่พูดถึงระบบสุริยะอะไรของมัน เจ้านี่ก็คือจ้าวแห่งการตัด และสปินลูกของแท้เลยละ ’ วิสด้อมยิ้ม ‘ แต่ว่าโซลีน ไม่น่าจะมีฝีมือแค่นี้นะ ’

ทั้งคู่โต้กันไปมาพักหนึ่ง ลูกปิงปองก็ค่อยๆเพิ่มพลังสปินขึ้นอย่างน่ากลัว อย่างที่โยบอกไว้จริงๆว่า ยิ่งโต้ลูกก็จะทวีความแรงขึ้นราวกับระเบิดเวลา คนที่มีความสามารถในการคุมลูกตัด และสปินเป็นเลิศเท่านั้นถึงจะคุมมันได้

ในที่สุดโซลีนตัดสินใจตวัดไม้ลองตบลูกออก แต่คิง สตันแทนที่จะเตรียมตัวรับลูกกลับกอดอกอย่างสบายใจ

“ ชั้นบอกแล้วยังไง ”

 ลูกปิงปองหมุนคว้าง วิถีของลูกแปรปรวนอย่างเห็นได้ชัด ก่อนจะโค้งเลยโต๊ะออกไป

“ เมื่ออยู่ต่อหน้าระบบสุริยะจักรวาลลูกตบของนายก็ไร้ผล ”

‘ 2 – 0 บริงเกอร์ได้แต้ม ! ’

ฝีมือในการตัด และควบคุมลูกของคิง สตันนับว่าสร้างความตื่นตระหนกให้แก่ทุกผู้คนจริงๆ โซลีนที่สามารถเอาชนะมุซาชิดาบคู่ไร้ผ่ายได้ กลับกลายเป็นลูกแมวเมื่ออยู่หน้าต่อลูกตัดอันทรงพลังของคิง สตัน

หรือนี่จะเป็นสิ่งที่เรียกว่า ‘การแพ้ทาง’

“ เฮ้ อย่าบอกนะว่านายเอาจริงแล้ว ” คิง สตันจุ๊ปาก “ อย่าทำให้ชั้นผิดหวังสิ เอาละมาเพิ่มความสนุกกันหน่อยดีกว่า ”

โซลีนไม่กล่าวอะไร เพียงเงยหน้ามองดูที่บอร์ด

เมื่อโต้กันได้ไปสักพักคิง สตันก็เปลี่ยนหน้าไม้เป็นแบลคแฮนด์จากนั้นพอตวัดไม้ออก ลูกก็พุ่งไปด้วยความเร็วสูงผิดจากทุกครั้ง

‘ Black Hole !!!’

“ ลูกนี้มัน ! ” โยอุทาน

โซลีนเบิกตากว้าง เขาไม่เคยเห็นลูกตัดที่ทรงพลังขนาดนี้มาก่อน ไม่สิ ลูกแบบนี้มันเหมือนกับตอนที่คิง สตันใช้กับโยไม่มีผิด ลูกที่หมุนราวกับหลุมดำที่พร้อมจะดูดกลืนทุกสิ่งทุกอย่างเข้าไปจนหมดสิ้น ดังนั้นโซลีนรีบปรับหน้าไม้ พยายามตั้งรับอย่างเต็มที่

แต่ทว่าพอลูกปิงปองสัมผัสกับหน้าไม้เท่านั้น โซลีนก็พบกับแรงดึงดูดมหาศาลที่เขาไม่เคยสัมผัสมาก่อน ลูกปิงปองลูกนี้กำลังดูดไม้ของเขาอยู่ราวกับหลุมดำขนาดย่อม พลังการหมุนช่างน่ากลัวเสียจริงๆ

‘ 3 – 0 บริงเกอร์ได้แต้ม ! ’

ด้วยฝีมือของโซลีนไม้จึงไม่หลุดมือไปแบบโย แต่ก็ไม่สามารถควบคุมลูกได้ ลูกปิงปองจึงเด้งถอยไปติดตาข่ายจนทำให้เสียแต้มไป

โซลีนคล้ายถูกห้วงอวกาศของคิง สตันควบคุมเข้าให้แล้ว

การแข่งครั้งนี้หากใครได้มาเห็นกับตาจะพบว่า เป็นการแข่งที่น่าหวาดเสียวไม่แพ้กับตอนที่โซลีนแข่งกับมุซาชิเลย ถึงแม้ความดุดันในการตีโต้จะไม่เทียบเท่า แต่ลูกที่โต้กันแต่ละลูกนั้นหมุนคว้างกลางอากาศอย่างน่ากลัว ลุ้นระทึกว่าแต่ละครั้งทั้งคู่จะสามารถตีโต้กลับได้ไปหรือไม่ และใครจะเป็นคนเสียการควบคุมก่อน ดูๆแล้วเป็นภาพที่น่าหวาดเสียวและสวยงามอีกแบบหนึ่ง หรือจะเรียกได้ว่าเป็นการแข่งกันควบคุมลูกก็ว่าได้

ลูกต่อไปคราวนี้คิง สตันตีออกด้วยท่าโฟวแฮนด์ มือขวาที่จับไม้ชูขึ้นสูงกว่าปกติ

‘ White Hole !!!’

“ คราวนี้ลองดูพลังของแรงขับเคลื่อนของระบบสุริยะมั่ง ! ”

ครั้งนี้ลูกปิงปองหมุนกลับด้านกันกับลูกแบลคโฮล พอไม้ของโซลีนสัมผัสกับลูกเท่านั้นลูกปิงปองก็หายไป ก่อนที่กรรมการจะขานแต้มให้แก่คิง สตัน

ที่แท้ลูกปิงปองเมื่อสัมผัสกับไม้ ด้วยพลังการท๊อปสปินอันมหาศาลทำให้ลูกปิงปองดีดตัวขึ้นสูงเลยทำให้ดูเหมือนว่ามันหายไป

หากจะบอกว่าแบลคโฮลคือลูกตัดที่ดูดทุกอย่างเข้ามา ไวท์โฮลก็คือลูกท๊อปสปินที่ดีดทุกอย่างออกไปนั่นเอง

คิง สตันสามารถใช้ลูกพวกนี้ออกได้ดั่งใจ สมแล้วที่ได้ฉายาจากวิสด้อมว่าเป็นจ้าวแห่งการควบคุมลูกตัดและท๊อปสปิน

“ ใช้ออกมาสักทีสิ ลูกไม้ตายที่นายภูมิใจนักหนา ” คิง สตันท้าทายขณะโต้ลูก “ ภายใต้สุญญากาศของชั้นไม่แน่ว่าลูกไม้ตายของนายอาจจะพอมีหวังก็ได้นะ ”

โซลีนไม่ตอบคำ ตวัดไม้ใช้ออกด้วยลูกไม้ตายตามคำเชื้อเชิญ

‘ Underground ! ’

ในที่สุดลูกไม้ตายที่เป็นดั่งความหวังก็ถูกใช้ออกมาจนได้ และก็จริงอย่างที่คิง สตันว่าไว้ลูกอันเดอร์กลาวสามารถต่อสู้กับพลังการหมุนของลูกสุญญากาศได้จริงๆ

ลูกไม้ตายของโซลีนนอกจากมุซาชิแล้ว เมื่อใช้ออกมาก็ไม่มีใครสามารถรับได้อีก

บัดนี้ลูกของโซลีนหมุนเลียดพื้นอย่างเช่นทุกครั้ง และคิง สตันก็ไม่ใช่มุซาชิที่จะสามารถใช้สองไม้พัดลูกขึ้นมาได้ ดังนั้นเห็นชัดแล้วว่าลูกนี้โซลีนต้องสามารถทำแต้มได้แน่นอน และหลังจากนี้ขอแค่โซลีนตีลูกอันเดอร์กลาวออกมาเรื่อยๆก็อาจจะพลิกเกมขึ้นมาได้

ขณะที่ลูกปิงปองกำลังหมุนเลียดจนจะถึงตัวคิง สตันไม่กี่นิ้วเท่านั้น คิง สตันก็ยิ้มออกมา ลูกโป่งจากปากพองขึ้น

“ แต่ว่า……..ต่อให้เป็นลูกไม้ตายของนาย เมื่ออยู่ต่อหน้าแรงดึงดูดของโลกมันก็ไร้ผล ! ”

‘ Earth Gravity (แรงดึงดูดของโลก) !!!’

จู่ๆ ลูกอันเดอร์กลาวที่ไม่มีทางจะลอยขึ้นมาได้ก็ลอยขึ้นมาดังประกาศิตของคิง สตัน

ลูกปิงปองไม่เพียงลอยขึ้น ยังพุ่งเข้าหาไม้ของคิง สตันราวกับมีแรงดึงดูด แถมพลังในการสปินทุกอย่างของลูกอันเดอร์กลาวก็หายไปหมดสิ้น

“ ลูกทุกลูกที่ถูกใช้ออกจะถูกบังคับให้กลับเข้ามาหาชั้น และพลังการหมุนของลูกทุกอย่างจะสลายไปหมด เพราะนี่คือพลังของแรงดึงดูดของโลกยังไงละ ”

‘ เกลียดจริงๆ ไอ้ท่าไม้ตายนี้ของคิง สตัน ’ วิสด้อมส่ายหน้า ‘ เล่นเอามาใช้แบบนี้ การแข่งครั้งนี้ก็รู้ผลแล้วละ ’

จากนั้นคิง สตันไม่รอช้าง้างไม้ตบออกแบบตรงไปตรงมา  

“ ต่อไปคือ ต้นกำเนิดของจักรวาลแห่งนี้ รับไปซะลูกตบไม้ตายของชั้น !!! ”

‘ BIG BANG ! ’

ลูกตบแบบตรงๆ พลังแรงสูงราวกับการระเบิดครั้งใหญ่ของจักรวาล เมื่อกระทบกับโต๊ะฝั่งโซลีนก็เด้งขึ้นสูง กระเด็นออกไปไกล โซลีนต่อให้คิดจะรับก็ไม่ทันเสียแล้ว

‘ 5 – 0 บริงเกอร์ได้แต้ม เปลี่ยนเสิร์ฟ ! ’

“ ฮ่าๆๆๆ มีแค่นี้เองหรอคนที่เอาชนะดาบคู่ไร้ผ่ายมาได้ น่าผิดหวังจริงๆ หมากฝรั่งของชั้นยังไม่ทันหมดรสเลยนะ ” คิงสตันเติมหมากฝรั่งเข้าปาก

“ สงสัยงานนี้โซลีนคงจะเสร็จแล้วละ ลูกสุญญากาศของคิงสตันยิ่งตีก็จะยิ่งเพิ่มแรงหมุนขึ้น แต่ถ้าคิดจะตบ ลูกก็จะกระเด็นออกจากโต๊ะไป ” ซิลเวอร์วิเคราะห์ “ ลูกอันเดอร์กลาวที่ร่ำลือกันที่คิดว่าพอจะเอามาผลิกสถานการ์ได้ ก็ดันโดนไอ้ท่าน่ารังเกียจนั่นเปลี่ยนเป็นลูกกระจอกๆ เข้าไปซะได้ น่าผิดหวังจริงๆ ประตูชนะของโซลีนถูกปิดตายเรียบร้อยแล้ว ”

“ เห็นอย่างนี้ต่อให้เป็นลูกบูมเมอร์ริสซึมของเธอก็คงไม่ต่างกันหรอกนะ เพราะฉะนั้นรีบหาทางแก้ให้ดีๆ ปีหน้าเธอจะต้องเป็นเสาหลักของโรงเรียนเรานะ ” ซาเอะสาวแว่นหัวหน้าทีมว่า “ อีกอย่างชั้นยังเชื่อในตัวของโซลีนอยู่นะ ”

“ คร้าบๆ ” ซิลเวอร์เกาหัว ไอ้ท่าน่ารังเกียจแบบนั้นถึงจะอยากทำลาย แต่ก็ใช่ว่าจะทำได้ง่ายๆซะเมื่อไหร่กัน

‘ อย่าทำให้ชั้นผิดหวังสิ ’ ซาเอะขยับแว่นมองไปยังโซลีน

“ นี่หรือพลังที่แท้จริงของเจ้าหมอนั่น ” โยพึมพำกับลมดำ “ แสดงว่าตอนแข่งกับผมเจ้าหมอนั่นใช้พลังไม่ถึงครึ่งเลยเรอะเนี่ย น่าเจ็บใจจริงๆ ”

‘ วาไปอยู่ไหนนะ ’ ลมดำคิด ‘ แต่เรื่องนั้นถ้าโซลีนแพ้ก็จบอยู่ดี ’

 ‘ ป๊อก ป๊อก ’

โซลีนเดาะลูกปิงปอง พลางเงยหน้าไปยังบอร์ด

“ มองอะไรกัน เห็นมองมาหลายทีแล้ว ” คิงสตันสงสัยจึงมองตามไปยังบอร์ดคะแนน ซึ่งบนนั้นมีนาฬิกาบอกเวลาอยู่

“ ชั้นจะให้เวลานายอีกแค่เจ็ดนาทีเท่านั้น ” โซลีนจู่ๆก็เอ่ยขึ้น

“ เฮอะ โต้ลูกของชั้นให่ได้ก่อนเถอะ ”

โซลีนไม่ต่อคำ เสิร์ฟลูกออกทันที

ดาบกางเขนคู่ที่ถูกจับประสานเป็นรูปกางเขนในมือเกก้าดีน แม้จะแสดงให้เห็นถึงความสวยงามของรูปดาบ แต่พลังกดดันมหาศาลกำลังคุกคามวา โดยที่เขาเองสามารถสัมผัสได้อย่างชัดเจน

“ ดาบสวยดีนี่ ” ไซโคร แนชชม

ปกติวาไม่เคยรู้สึกกดดันขนาดนี้มาก่อน เพราะเขาไม่ค่อยจะมีเซ้นส์ทางด้านนี้สักเท่าไหร่ แต่เกก้าดีนกลับสามารถทำให้เขารู้สึกได้ สมแล้วที่อยู่ในระดับที่พอจะเทียบเท่ากับไซโคร แนชได้

ดังนั้นวารีบวิ่งไปหยิบคทาขึ้นมา

“ โอ้ เอาละครับท่านผู้ชม ตอนนี้ทั้งคู่ต่างหยิบอาวุธประจำตัวขึ้นมาเตรียมห่ำหั่นกันแล้ว ใครจะอยู่ใครจะไป ถ้าไม่อยากพลาดโปรดอย่ากระพริบตานะครับ ” เด็กชายนักประกาศกล่าวอย่างคึกคัก

‘ อาวุธของเราเนี่ยนะจะไปห่ำหั่นกับอาวุธน่ากลัวแบบนั้นได้ ’ วานึกอยากบีบคอเด็กชายนักประกาศที่กล่าวเกินจริง แถมยังกระตุ้นความโกรธให้เกก้าดีนอีก

“ นี่เพิ่งจะเป็นนัดแรกนะเนี่ยที่เกก้าดีนใช้ดาบแกรนครอส แสดงว่าต้องโกรธวามากแน่ๆเลย ” ไซเมตเปรยขึ้น “ งานนี้ตัวใครตัวมันละ พ่อนักมายากล ”

จีดาบคลั่งก็ตกใจไม่แพ้กัน เขาไม่คิดว่าภายใต้กางเขนยักษ์นั่นจะมีอาวุธที่น่าเกรงขาม และประหลาดตาอย่างนี้ซ่อนอยู่ แถมพลังความน่ากลัวภายใต้รูปลักษณ์อันสง่างามนั่นก็ไม่เป็นรองดาบทมิฬของตนเลยแม้แต่น้อย

โซเฟียรู้สึกเป็นห่วงวาขึ้นมา เธอหวังว่าอาวุธใหม่ของวาคงจะช่วยอะไรเขาได้บ้าง

“ ข้าแด่เทพโอดีนผู้ยิ่งใหญ่ โปรดประทานพละกำลังอันมหาศาลให้แก่ข้าด้วยเถิด ! ” เกก้าดีนกล่าวขณะประสานดาบ

วารู้แล้วว่าต้องมีอะไรบางอย่างตามมาแน่ ดังนั้นเขาไม่รอให้เวลาอันมีค่าสั้นๆนี้ผ่านไปแน่ เขาโบกคทาในมือขึ้น ซึ่งก็เป็นจังหวะเดียวกันกับที่ดาบกางเขนคู่เกิดสายฟ้าสถิต

‘ GOD STRENGHT !!! ’

สายฟ้าบ้าคลั่งไหลเวียนไปทั่วตัวเกาก้าดีนวูบหนึ่งก็หายไป แปรเปลี่ยนเป็นพละกำลังมหาศาลให้แก่เกก้าดีน ท่านี้เป็นท่าเดียวกันกับเมื่อตอนที่สเวนอัศวินนักฆ่าใช้เมื่อสู้กับไซโคร แนช แต่เมื่อถูกใช้โดยผู้ที่เรียนมาโดยตรงอย่างเกก้าดีนแล้ว ดูทรงพลังยิ่งกว่าหลายเท่าตัวนัก

“ เจ้านั่น ไม่ธรรมดาจริงๆ ” สเวนพึมพำ

ด้านวา จู่ๆ ผ้าคลุมสีแดงก็ปรากฏขึ้นกลางท้องฟ้าด้านหน้าของเขา สร้างความประหลาดใจให้แก่ผู้ชม ทุกคนจึงพากันหันไปมองทางด้านวากันหมด พร้อมตบมือให้

หากเป็นการแสดงมายากลวาก็อยากจะก้มตัวรับคำขอบคุณอยู่หรอก แต่ในสถานการณ์เช่นนี้ เขาต้องรีบแล้ว

วาเหวี่ยงผ้าคลุมสีแดงไปด้านหน้า ขณะที่ผ้าคลุมๆค่อยร่อนลงกับพื้นนั้น เขาก็เหน็บคทาไว้ข้างเอว จากนั้นประกบมือทั้งสองข้างเข้าด้วยกัน ก่อนจะแบมือออกใช้ออกด้วยหนึ่งในไม้ตายก้นหีบที่เขาเคยใช้เผด็จศึกเซ้นส์สัตว์อสูรมาก่อน

บนมือทั้งสองปรากฏสำรับไพ่คนละกอง กองด้านขวามือเปร่งแสงสีขาว ส่วนด้านซ้ายมือปราฏแสงสีม่วงดำออกมา

แต่เกก้าดีนก็ไม่รอช้าวิ่งเข้าใส่วาอย่างรวดเร็ว โดยไม่สนผ้าคลุมสีแดงที่กำลังร่อนลงอยู่ตรงหน้า

“ คิดว่าผ้าคลุมแบบนี้จะช่วยอะไรแกได้ ” เกก้าด้าดีนฟันผ้าคลุมสีแดงที่บังระยะสายตาของเขา ก่อนจะพบว่าขาของตนถูกอะไรบางอย่างยึดไว้อยู่ จากนั้นรู้สึกเสียศูนย์ล้มลงทันที

เมื่อสังเกตดูก็พบว่าบนพื้นนั้นวางไว้ด้วยกระดาษกาวขนาดยักษ์ที่มีสี และลายเหมือนกับเวทีหินเปี๊ยบแถมระหว่างกระดาษกาวขนาดยักษ์ยังขึงไว้ด้วยด้ายสีใสที่หากไม่สังเกตดีๆ จะไม่มีทางมองเห็นได้เลยอยู่

ขณะที่เกก้าดีนกำลังรีบยันตัวลุกขึ้น ด้านบนระหว่างเศษผ้าคลุมที่ถูกฟันออกก็ปรากฏแหขนาดยักษ์หล่นใส่ร่างตนอีกที

“ เฮ้ย อะไรกันเนี่ย ” ไซเมตเกาหัวงุนงง แต่แฝงไปด้วยอารมณ์ขัน ราวกับคู่ต่อสู้ที่ถูกเล่นงานอยู่ไม่ใช่เพื่อนของตน

“ แผนของนายนี่ร้ายกาจจริงๆนะ ” ก็อบกล่าวกับจินเจ ซึ่งนั่งอยู่ข้างๆ

“ ความจริงวาเป็นคนคิด ชั้นก็แค่ช่วยบอกจุดอ่อนของคู่ต่อสู้ให้เท่านั้นเอง ” จินเจจ้าวแห่งการวางแผน โบกพัดจีบในมืออย่างสบายอารมณ์

แต่ถึงขนาดนี้แห และกระดาษกาวก็ถูกฟันขาดเป็นชิ้นๆไปอย่างรวดเร็ว

ขณะที่เกก้าดีนกำลังพยายามสลัดตัวให้หลุดจากกับดักของวา แสงสว่างจากมือทั้งสองข้างของวาก็สว่างถึงที่สุด

 “ กลประสานมืดสว่าง จงสาดส่องแสงสว่างไปทั่วทุกหนทุกแห่งด้วยเถิด  ! ”

พริบตานั้นไพ่จากมือซ้ายและขวาของวาก็บินเข้าใส่เกก้าดีนอย่างสวยงาม ส่วนพลังโจมตีเป็นที่รู้กันอยู่ ครั้งนั้นเซ้นส์สัตว์อสูรโดนเข้าไปเต็มๆยังต้องผ่ายแพ้ในทันที

เกก้าดีนเบิกตากว้าง ขณะที่ไพ่หลายสิบใบกำลังจะร่อนถึงตัว ร่างกายก็รีบโคจรลมปราณขึ้น

“ Defender !!! ”

สายฟ้าบ้าคลั่งไหลเวียนไปทั่วร่างของเกก้าดีนอีกครั้ง ก่อนที่ไพ่หลายสิบใบของวาจะร่อนเข้าปะทะร่าง มองเห็นไพ่ของวาเป็นสายสีขาว และม่วงดำสวยงามหลายร้อยเส้นเข้าจู่โจมเกก้าดีนอย่างไร้ความปราณี

ทุกคนต่างพากันจับจ้องยังการโจมตีอันแสนตระการตาของวา แต่โซเฟียกลับเหลือบไปมองยังบอร์ดพลังชีวิตแทน

ไพ่ทั้งสำรับของวารุมจู่โจมใส่เกก้าดีนจนหมดสิ้น แต่ทว่ากลับไร้ซึ่งเสียงแห่งชัยชนะ นั่นเพราะว่าพลังชีวิตของเกก้าดีนลดลงไปเพียงแค่ 500 หน่วยเท่านั้น

‘ ฟู่ ’

ควันที่เกิดจากแรงปะทะรอบๆตัวเกก้าดีนจางลง เห็นไพ่ของวาหล่นอยู่รอบตัวของเกก้าดีน แต่คนยังยืนอยู่ ดาบกางเขนยังคงประสานอยู่ในมืออย่างสง่างาม

“ ไม่เลว ไม่เคยมีใครสามารถทะลุดีเฟนเดอร์ของชั้นได้ถึงขนาดนี้ ”  เกก้าดีนขณะนี้สลัดหลุดจากพันธนาการทุกอย่างของวาแล้ว

ไม่ทราบว่าใครควรจะเป็นฝ่ายตกใจดี เพราะท่าไม้ตายของวาก็ไม่ควรจะถูกป้องกันได้ถึงขนาดนี้ พลังโจมตีที่ควรจะทำให้พลังชีวิตติดลบ กลับทำได้เพียงลดพลังชีวิตไป 500 หน่วยเท่านั้น

“ แย่แล้วสิแบบนี้ ” โซเฟียกล่าว

“ เท่านี้ก็รุกฆาตแล้ว ” ไซเมตยิ้ม

ไม่ทันที่วาจะทำอะไรร่างของเกก้าดีนก็เข้ามาประชิดตัวเขา พร้อมฟันออกด้วยท่ากางเขนคู่ แม้วาจะยกคทาป้องกัน แต่ก็ไม่ทันการเพราะระดับความเร็ว และพลังกำลังที่ต่างกันเกินไป แรงปะทะจากการรับดาบทำเอาวาข้อมือเกือบเคล็ดเลยทีเดียว

จากนั้นเกก้าดีนกระหน่ำฟันใส่วาไม่ยั้ง ถ่วงท่าความเร็วและความสง่างามไม่แพ้ไซโคร แนชแม้แต่น้อย หากยังเป็นเช่นนี้ต่อไปเรื่อยๆ วาต้องแพ้อย่างแน่นอน

“ จบแล้วสินะ ” ก็อบถอนหายใจ “ ไม้ตายก้นหีบก็ใช้ไปแล้ว แถมโดนเข้าประชิดตัวแบบนี้ คงไม่เกินสามสิบวินาทีหรอก ”

ทางด้านวาแม้แต่ละดาบที่ฟันเข้ามาจะรุนแรงและรวดเร็ว แต่วาพยายามตั้งสติวิ่งหนีจากระยะโจมตีเท่าที่จะทำได้

‘ ขืนเป็นแบบนี้ต่อไปเราแพ้แน่ๆ แต่จะทำยังไงดีละ ’

ในที่สุดจังหวะหายใจของวาก็มาถึง เมื่อเกก้าดีนเงื้อดาบทั้งคู่ไปด้านหลังเพื่อจะฟันใส่เขา นี่เป็นโอกาสเพียงชั่วพริบตาเท่านั้น วาจึงไม่สนอะไรอีกต่อไป ขอแค่หลบรอดจากการโจมตีระยะประชิดนี้ให้ได้ก่อน ขว้างคทาในมือใส่เกก้าดีน แล้วรีบวิ่งหนีทันที

 เกก้าดีนจึงเสียสมาธิไปวูบหนึ่งฟันปัดคทาของวาตกลง จากนั้นวิ่งตามวาไปอย่างรวดเร็ว

ภาพที่เห็นจึงดูไปน่าหัวเราะ และหวาดเสียวในคราวเดียวกัน คนหนึ่งพยายามวิ่งหนีอย่างสุดชีวิตโดยไม่มีอะไรเหลืออีกแล้ว กับอีกคนหนึ่งที่ถือดาบวิ่งไล่ฟัน ดูแล้วชวนให้นึกย้อนไปถึงตอนที่วาขึ้นประลองครั้งแรก โดยครั้งนั้นคนที่เป็นฝ่ายไล่ฟันเขาคือ เซต แต่ครั้งนี้คงไม่มีใครมาช่วยเขาได้อีกแล้ว นอกจากตัวเขาเอง

ผู้ชมหลายคนต่างพากันหัวเราะยกใหญ่ เพราะไม่เคยมีผู้ประลองคู่ไหนวิ่งไล่กันแบบนี้มาก่อน แต่สำหรับโซเฟียภาพนี้ไม่น่าหัวเราะเลยแม้แต่น้อย พลังชีวิตของวาตอนนี้เหลือเพียงแค่ 500 หน่วยเท่านั้น หากโดนโจมตีอีกเพียงแค่ครั้งเดียวก็ต้องพ่ายแพ้อย่างแน่นอน

ยังดีที่เวทีมีขนาดกว้างพอจะให้วาวิ่งหลบซิกแซก ทำให้รอดจากดาบของเกก้าดีนไปหลายหน ที่เกก้าดีนไม่สามารถฟันถูกตัววาได้ ไม่ใช่เพราะวามีทักษะการหลบหลีกเช่นดีว่าแต่อย่างใด แต่เป็นเพราะเกก้าดีนถือดาบคู่   แม้จะอยู่ในโหมด   ก็อดสเต้นซ์แต่ก็ทำให้เชื่องช้าลงไปบ้าง ไม่คล่องตัวเหมือนกับวาที่ไม่ถืออะไรอยู่เลย

ตอนนี้วาเข้าใจแล้วว่า อะดีเนรีนสูบฉีด มันเป็นอย่างไร เขาวิ่งหนีอย่างไม่คิดชีวิต ก่อนที่ร่างกายจะรู้สึกเหนื่อย ในหัวก็ตัดสินใจอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ รีบวิ่งตรงไปยังกางเขนยักษ์ของเกก้าดีน

จากนั้นวาทำอะไรบางอย่างกับกางเขนยักษ์ของเกก้าดีนก่อนที่จะรู้สึกว่าด้านหลังถูกเตะกระเด็นล้มลงที่เบื้องหน้าของกางเขนยักษ์

“ ช่างเป็นคู่ต่อสู้ที่ไร้เกรียติจริงๆ แกทำให้ชั้นผิดหวัง ” เงาร่างของเกก้าดีนทอดทับร่างของวา “ แต่ในฐานะที่แกเป็นตัวแทนของเจ้าชาย และสามารถต่อกรกับชั้นได้ถึงขนาดนี้ ชั้นก็จะขอใช้พิธีชำระจัดการแกก็แล้วกัน ”

รอยยิ้มของเกก้าดีนดูน่ากลัวอย่างเห็นได้ชัด ดูๆแล้วยังไงไอ้คำว่า พิธีชำระนั่นต้องไม่ใช่เรื่องดีแน่

ขณะที่วากำลังจะยันตัวขึ้น เกก้าดีนก็ทิ้งดาบทั้งคู่ลงจากนั้นสายฟ้าหลั่งไลขึ้นสู่มือด้านขวา

‘ รีเฟล็กชั่น !!! ’

มือขวาที่เต็มไปด้วยสายฟ้าของเกก้าดีนซัดเข้าใส่ท้องของวาอย่างจัง ทันใดนั้นสายฟ้าพลั่งพรูเข้าสู่ตัวของวา

“ นั่นมันท่าที่ผมโดนเมื่อครั้งนั้นนี่ ” ดีว่าอุทาน

“ มันคืออะไรหรอ ”โซเฟียรีบถาม

“ ท่าไม้ตายประจำตัวของครูเซเดอร์สายฟ้าสลายพลัง แปรเปลี่ยนสายฟ้าให้เข้าไปทำลายพลังในตัวของคู่ต่อสู้ ยิ่งมีพลังลมปราณเยอะเท่าไหร่ก็ยิ่งถูกทำลาย และเจ็บปวดมากเท่านั้น ” ไซโคร แนชตอบอย่างเยือกเย็น

วารู้สึกร่างกายชาไปทั้งร่างไม่สามารถขยับตัวได้ ขาอ่อนยวบจนเกือบจะล้มลง พลังชีวิตเหลือเพียง 10 หน่วยเท่านั้น

“ ฮ่าๆ ยังไม่แพ้อีกเรอะ ถ้าอย่างนั้นก็………. ” เกก้าดีนหัวเราะอย่างสะใจ จากนั้นหยิบดาบคู่ และเปิดกางเขนยักษ์ออกเก็บดาบทั้งสอง

‘ ปัก ’

เสียงกางเขนยักษ์ปิดลง

‘ ตึง ตึง ตึง ’

เกก้าดีนแบกกางเขนยักษ์เดินห่างออกจากวาเรื่อยๆ จากนั้นหันไปยิ้มเยาะกับไซโคร แนช

ไซโคร แนชหรี่ตา

‘ ตึง ! ’

เกก้าดีนกระแทกกางเขนยักษ์ลงกับพื้น ส่งเสียงดังไปทั่วห้อง พื้นสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง ก่อนที่กางเขนยักษ์จะเด้งขึ้นมาเล็กน้อย

“ โอ้ ! ผู้เข้าแข่งเกก้าดีนกำลังจะทำอะไรกันแน่ เห็นบอกว่าจะใช้พิธีชำระกับวา มันคืออะไร แล้ววาจะสู้ได้ไหม ช่วยเอาใจสู้กันด้วยนะครับ !!! ” เด็กชายนักประกาศลุ้น

“ พิธีชำระ ! ”

 เกก้าดีนรวบรวมลมปราณที่ไปมือทั้งสองข้างที่ยกกางเขนยักษ์อยู่

“ กางเขนของพระผู้เป็นเจ้า !! ”

ทันใดนั้นกางเขนยักษ์ส่องแสงสีเงินออกมา สายฟ้าบ้าคลั่งห่อหุ้มไปทั่วกางเขนยักษ์

“ GRANDCROSS !!! ”

ทันใดนั้นกางเขนยักษ์หมุนคว้างไปรอบ ก่อนจะพุ่งเข้าใส่วาอย่างรวดเร็ว

กางเขนยักษ์อันทรงพลังที่เปี่ยมไปด้วยสายฟ้าอันบ้าคลั่งที่ดูราวกับคำพิพากษาของพระผู้เป็นเจ้า อยู่ห่างจากร่างของวาอีกไม่กี่เมตร  

“ วารีบหนีสิ ” โซเฟียตะโกน แต่วาที่ถูกรีเฟล็กชั่นที่ขนาดดีว่าโดนเข้าไปยังหมดสติไหนเลยจะขยับหนีได้

“ พลังชีวิตเหลือแค่ 10 หน่วยถึงกับต้องใช้แกนครอสจัดการ ช่างโหดร้ายเสียจริงนะ ” ไซเมตส่ายหน้า

“ แกมันปีศาจชัดๆ ” จีดาบคลั่งกล่าว

‘ ผมจะพยายามเต็มที่ครับ ’ ไซโคร แนชกอดอกจับจ้องไปยังวาอย่างเชื่อมั่น คำพูดที่วากล่าวกับเขาก่อนแข่งพุดขึ้นมา

“ แสดงปาฎิหาร์ยให้ชั้นดูหน่อยสิ ” ไซโครแนชกล่าวด้วยความตื่นเต้น

“ ฮ่าๆๆๆ ” เกก้าดีนหัวเราะลั่น แต่ทันใดนั้นเองรอยยิ้มนั่นก็ต้องหุบลง เมื่อเห็นภาพที่อยู่ตรงหน้า

ผู้คนต่างพากันอุทานเป็นเสียงเดียว เมื่อจู่ๆร่างของวาที่ไม่น่าจะขยับได้ กลับกำลังวิ่งเข้าใส่กางเขนยักษ์อย่างไม่คิดชีวิต

“ เจ้านั่นบ้าไปแล้วเรอะไง ” จีดาบคลั่งเบิกตาโพลง

ขณะที่กางเขนยักษ์จะพุ่งชนร่างของเขา วาก็สไลด์ตัวหลบกางเขนยักษ์ไปได้อย่างหวิดหวุด แต่เขาไม่หยุดแค่นั้น วารีบวิ่งตรงไปหาเกก้าดีนอย่างรวดเร็ว

“ แกคิดจะทำอะไรของแก !!” เกก้าดีนตะลึงไม่อาจเชื่อว่าจะมีคนสามารถขยับตัวได้หลังจากโดนรีเฟล็กชั่นของเขาเข้าไป แถมยังกะจังหวะวิ่งหลบแกนครอสของเขาได้ หารู้ไม่ว่าที่วาไม่ค่อยเป็นอะไรมากนัก เพราะวาไม่มีพลังลมปราณ จึงไม่ได้รับผลกระทบจากรีเฟล็กชั่นเท่าที่ควร

“ เซอร์ไพส์ ! ” วากระซิบขณะวิ่งสวนเกก้ากีน จากนั้นมือทั้งสองข้างออกแรงดึงอะไรบางอย่าง

จู่ๆ กางเขนยักษ์ที่หมุนอยู่ก็ควงกลับมายังเกก้าดีน

‘ ปึ้ง !!! ’

กางเขนยักษ์ หรือแกนครอสที่ใช้สำหรับพิพากษาโทษวา ขณะนี้พุ่งเข้าปะทะร่างของเกก้าดีนอย่างจัง พลังการทำลายจากน้ำหนักของกางเขนประกอบกับสายฟ้าอันบ้าคลั่งที่เกก้าดีนใส่ไปนั่นเหลือที่จะบรรยายได้ ส่งเสียงดังและสั่นสะเทือนไปทั่ว

“ เอ๊ะ เกิดอะไรขึ้น ” พรีสไซที่อยู่ในห้องแข่งปิงปองสงสัยเมื่อรู้สึกถึงแรงสะเทือน

ร่างของเกก้าดีนถูกพลังทำลายนั่นกระเด็นล้มลงกับพื้นอย่างน่าสงสาร

“ ฟู่ ” วาเปาลมออกจากปาก ปลดถุงมือที่มีด้ายใส่ๆพันอยู่ออก

เกก้าดีนขณะนี้ถูกกางเขนยักษ์ทับร่าง ดูหมดทางที่จะลุกขึ้นมาได้ ไม่ก็น่าจะหมดสติไปเสียแล้ว

“ แบบนี้เขาเรียกว่า หมองูตายเพราะงูสินะ ” สเวนเผยยิ้ม

เสียงเชียร์ดังกึกก้องไปทั่ว วาก้าวไปหยิบคทาท่ามกลางเสียงปรบมือ ร่างกายรู้สึกเหนื่อยล้าอย่างยิ่ง

‘ แบบนี้จะแข่งปิงปองไหวไหมเนี่ย ’ จากนั้นก้มดูนาฬิกา ‘ สายขนาดนี้แล้วเรอะเนี่ย สงสัยต้องรีบหน่อยแล้ว ’

“ ร้ายกาจจริงๆ ที่แท้ก็วางแผนไว้แล้วสินะ ” ไซเมตกอดอก “ ฉวยจังหวะที่เกก้าดีนเผลอ รีบพันด้ายใสๆนั่นใส่กางเขน แล้วอาศัยแรงหมุนดึงกางเขนกลับมา ช่างคิดจริงๆ แต่ที่บ้ากว่านั้นคือตอนที่วิ่งสวนกับแกนครอสนี่แหละ ถ้าพลาดไปคงได้นอนห้องพยาบาลเป็นอาทิตย์แน่ ”

โซเฟียปรบมือใหญ่ โดยลืมไปว่าคู่ต่อไปตนต้องเผชิญหน้ากับนักดาบปีศาจจอมบ้าคลั่งเสียสนิท

ท่ามกลางเสียงปรบมือดีใจ ร่างที่น่าจะนอนอยู่เฉยๆของเกก้าดีนก็ขยับขึ้น วาเองก็เหนื่อยเสียสนิทจนลืมไปว่าเสียงออดแห่งชัยชนะยังไม่ดังขึ้น นั่นก็หมายความว่าพลังชีวิตของเกก้าดีนยังไม่หมดลงนั่นเอง

โซเฟียชะงักเมื่อเห็นเกก้าดีนยันตัวลุกขึ้นมาได้ รีบตะโกนบอกวา

“ ข้างหลัง ระวัง ข้างหลัง !!! ”

แต่วาดูเหมือนจะไม่ได้ยิน

“ กะ แกทำได้แสบมาก ” เกก้าดีนกล่าวสายฟ้าบ้าคลั่งไหลไปทั่ว ความเจ็บปวดที่ได้รับจากแกนครอสทำเอาแทบจะหมดสติอยู่แล้ว แต่ก็ฝืนหยิบดาบที่กระเด็นออกมาจากกางเขนขึ้น พลังชีวิตในตอนนี้เหลือเพียง 5 หน่วยเท่านั้น

“ ตายซะเถอะ !!! ”

จู่ๆ เสียงเชียร์ก็เปลี่ยนเป็นเสียงอุทาน ทำให้วาสงสัย พอหันหลังไปก็ต้องตกใจสุดขีดเพราะเกก้าดีนเงื้อดาบจะฟันใส่เขาแล้ว

“ ใช้ดีเฟนเดอร์ทันด้วยเรอะ ” ไซโคร แนชถึงกับต้องยอมรับความอึดของเกก้าดีน เมื่อสักครู่นี้ที่รอดมาได้คงเพราะอาศัยจังหวะโคจรลมปราณใช้ดีเฟนเดอร์ทัน แต่ถึงกระนั้นความบาดเจ็บที่ได้รับก็ต้องไม่ใช้น้อยแน่ๆ

“ อะ อย่าเข้ามานะ ” วาหลับตาปี๋ไม่คิดอะไรทั้งนั้นเปิดลูกแก้วกลมสีใสบนคทาออกทันที

‘ X’mas dream !!! ’

พริบตานั้นเองทุกคนเบิกตากว้าง

แสงสีที่แสนตระการตาที่สุดเท่าที่จะมีได้ในการประลองอาวุธพุ่งออกมาอย่างไม่ขาดสาย พลุสีแดง เหลือง ส้ม น้ำเงิน เขียว ม่วง พุ่งออกมาจากคทาอันเล็กๆของวาอย่างน่าอัศจรรย์ตรงเข้าไปร่างของเกก้าดีนอย่างสวยงาม

ดวงพลุหลังจากปะทุออก ก็แตกออกเป็นดวงเล็กดวงน้อยอีกที จนปิดท้ายดวงพลุสีทองดวงใหญ่ที่มีเกล็ดสวยงามกลายเกล็ดหิมะก่อนจะเปลี่ยนเป็นแสงสีเงินฟ้าอย่างอลังการ

‘ ฟู่ ’

ควันรอบตัวเกก้าดีนลอยขึ้นก่อนที่ร่างอันแข็งแกร่งจะทรุดลงกับพื้นหมดสติไปในที่สุด พร้อมเสียงออดแห่งชัยชนะดังขึ้น

“ อ่า เผลอใช้ออกไปจนได้นะเรา ” วายิ้มแห้งๆ พลุที่เขาใช้ออกไปความจริงไม่ใช่อาวุธที่ใช้ในการต่อสู้ แต่เป็นพลุที่ซาซาไรใส่ให้ไว้เพื่อเอาไว้ใช้แสดงกลในวันคริสมาตของโรงเรียน

“ หมดกัน พลุที่ว่าจะให้ใช้ในวันคริสมาตราคาหลายเหรียญ ” ซาซาไรกุมหัว “ แต่ก็ยังดีกว่าแพ้นะครับ ”

ผลจากพลุทำเอาพลังชีวิตของเกก้าดีนติดลบไป 1,500 หน่วย ความจริงหากเกก้าดีนไม่ได้ถูกแกนครอสทำให้ช้ำไปเสียก่อน คงจะพอใช้ดีเฟนเดอร์ป้องกันได้บ้าง

“ ไม่รู้ใครโหดกว่าใครแล้วแฮะ ฮ่าๆๆ ” ไซเมตกล่าวทีเล่นทีจริง จากนั้นพลิ้วร่างไปประคองเกก้าดีนขึ้น “ สงสัยต้องพักอีกสักพักเลยนะนาย ”

“ คงไม่เป็นไรใช่ไหม ฝากดูอาการด้วยนะครับ ” วากล่าวกับไซเมต

“ ไม่เป็นไรหรอก เจ้านี่ตายยากจะตาย ” ไซเมตกระพริบตาประคองเกก้าดีนกลับ

“ สุดยอดจริงๆครับ สมแล้วที่เป็นนักมายากล แม้แต่การประลองอาวุธยังอุตส่าห์แสดงกลสวยงามๆให้เราได้เห็นเป็นขวัญตาอีก ไม่ต้องมีคำบรรยายอะไรทั้งนั้นแล้วละครับ ขอเสียงปรบมือให้กับผู้ชนะของเราด้วยครับ วานักมายากลแห่งโรงเรียนอับดุล อินเตอร์คร๊าบบบบ !!! ”

“ ผมต้องขอตัวก่อนนะครับ ” วากล่าวกับไซโคร แนช ดีว่าและโซเฟียท่ามกลางเสียงปรบมือ

“ อืม รีบไปเถอะจ๊ะ ขอให้ชนะนะ ” โซเฟียยิ้ม

“ เธอก็เหมือนกันนะ ระวังเจ้านักดาบคนนั้นด้วยละ ” แม้จะเหนื่อยแต่วาก็รู้สึกเป็นห่วงโซเฟียอย่างบอกไม่ถูก ก็คู่ต่อสู้เป็นคนที่ขนาดดีว่ายังต้องเข็ดฟันเลยนี่

“ ได้เลย ” โซเฟียชูหมัด

“ เดี๋ยวก่อน ” ไซโคร แนชเรียกทำเอาวาชะงัก

“ ขอบคุณมากนะ ”

“ เล็กน้อยครับ ” วาพยักหน้า จากนั้นรีบวิ่งออกจากห้องประลองโดยไม่สนว่าตัวเองเหนื่อยจนแทบจะเป็นลมอยู่แล้ว

“ ชิ เห็นแกมาแพ้อย่างนี้แล้วมันไม่สบอารมณ์เลยแฮะ ” จีดาบคลั่งขัดดาบทมิฬมองร่างหมดสติของเกก้าดีนที่กำลังถูกส่งไปห้องพยาบาล

“ ดีว่า.......โทษฐานที่ไม่ได้ประลองกับแก จะให้ยัยคนนี้ชดใช้อย่างสาสมเลย ” จีดาบคลั่งตาแดงกร่ำจับจ้องไปยังโซเฟีย

                                      ___________________________________________