you're distorted บ้าชะมัด! ดันไปหลงรักยัยจอมเพี้ยน

ตอนที่ 11 : you're distorted ; ไวท์เ้นส

  

9

ไวท์เนส

และแล้วซีไลท์ก็ขู่เข็ญเอาเบอร์มือถือของฉันไปจนได้  ไม่เพียงเท่านั้นหมอนั่นยังโทรหาแม่ฉัน (เอาเบอร์มาจากไหนฟะ TOT) เพื่อบอกว่าอยากจะเปลี่ยนแปลงให้คู่หมั้นของเขาสวยแชล้มพลางสร้างความสนิทสนมไปในตัว -_- แน่นอนว่ามารดาที่เคารพรักยิ้มแก้มแทบแตกปลาบปลื้มจนน้ำตาริน ดีใจที่ลูกสาวขายออกได้เสียที ฉันเลยโดนบังคับโดยที่แม่จับยัดใส่รถแล้วสั่งคนขับให้พาไปถึงบ้านซีไลท์พร้อมกับย้ำว่าให้ฉันทำตัวดีๆ รับโทรศัพท์ทุกครั้ง อย่าดื้อกับอีตาบ้านั่น ห้ามหนีโดยเด็ดขาด บลาๆๆ ไม่งั้นแม่จะไม่ให้เงินเดือนหากไอ้ซีไลท์ไปฟ้องเมื่อไหร่!!

กร๊าซซซซซซซ T()T นี่มันนรกชัดๆ!

ฉันแทบจะเอากุญแจล็อคเกอร์เสียบคอลุงโม สามีป้าหวานซึ่งเป็นคนขับรถ =_= แต่ลุงแกกลับไม่เกรงกลัวอะไรทั้งสิ้นแล้วยังบอกอีกนะว่าให้ฉันคว้าอีตาซีไลท์ให้ได้จะเป็นบุญกับชีวิต หน็อย! ฉันจะฟ้องพ่อ แล้วลุงจะรู้สึกกกกก -_-+

“ถึงแล้วครับคุณหนู จะลงไปเลยรึเปล่า”

ฉันชะโงกเหล่มองบ้านหลังใหญ่ที่อยู่ตรงหน้า ให้ตาย...เลิฟจุลินทรีย์ รักมันใหญ่มากจริงๆ (นางเอกกำลังเพ้อ -_-) มันเหมือนพระราชวังขนาดย่อมเลยอ่ะ ทรงยุโรปนี่แลดูคลาสสิคชะมัด T^T อย่ามาทำให้ฉันอิจฉาได้มั้ยยยย! โอ้ ฉันลืมบอกไปรึเปล่าว่าบ้านหมอนี่มีป้อมยามอยู่ข้างหน้าซะด้วย โอเว่อร์เหลือเกิ๊นนนน

“พาทรายกลับบ้านเถอะลุงโม ทรายขอร้องงงงง TOT”

นี่แหละประโยคที่ฉันพร่ำมาได้ตลอดทาง -_- และมันก็ไม่ได้ส่งผลให้ลุงโมเกิดความสงสารแต่อย่างใด

“อ๊ะ O.o มีคนมารอรับคุณหนูด้วยนี่ครับ”

ฟังฉันซักคำบ้างจะตายมั้ยโว้ยยยยยยยไอ้ลุงบ้า แงๆๆ

“ช่างหมอนั่นสิ ทรายจะกลับๆๆๆๆ ได้ยินมั้ยยยย” ฉันเบ้ปากเมื่อเห็นหน้าตัวการ อีตาซีไลท์นั่งยิ้มกริ่มอยู่ตรงชิงช้าไม้ใกล้กับประตูหินอ่อนอันแสนหรูหรา -_- เขาชูสองนิ้วแล้วโบกไปมาเหมือนจะทักทายแต่ฉันกลับเห็นว่ามันช่างกวนส้น teen สิ้นดี ว้ากกกก เดี๋ยวก็ให้ลุงโมเหยียบเบนซ์ไล่บี้ซะหรอก =_=+

ข้างๆ เขามีสาวน้อยหน้าตาน่ารักที่ฉันพอจะคุ้นหน้าคุ้นตาอยู่บ้าง นี่มันยัยโอเอซิส คู่หมั้นพี่เย็นนี่นา =O= (ลืมเล่า เมื่อวานหลังจากกลับบ้านไปไอ้พี่เย็นรีบวิ่งเข้าใส่ฉันแล้วฟอดแฟดถามว่าคู่หมั้นปริศนาของฉันคือใคร พอฉันบอกไปว่าเป็นนายซีไลท์ มายบราเธอร์ถึงกลับกรี๊ดลั่นบ้านแล้ววิ่งขึ้นไปชั้นบนทันที... อะไรอ่ะ งงมากกกกก พี่สุดหล่อของฉันกลายเป็นแต๋วไปแล้วงั้นเหรอ TOT)

พอเห็นฉันไม่ลงมาซักที ซีไลท์ก็ทำสีหน้าหงุดหงิด ก่อนจะก้าวฉับๆ มาแล้วเคาะกระจกรถดังปั้งๆ (กรี๊ดดด นี่เบนซ์นะยะ >_<) ลุงโมคงจะทนไม่ไหวเลยยอมทรยศฉันเพื่อกดปลดล็อครถจนในที่สุดเขาก็เปิดประตูรถออกแล้วดึงตัวฉันออกมาสูดอากาศอันบริสุทธิ์ข้างนอก U_U

“ไง จะดื้ออะไรนักหนาวะยัยบ๊อง”

“ปล่อยช้านนนนน ฉันจะกลับบ้าน!”

ฟิ้ววววววววว!

พูดไม่ทันขาดคำ รถเบนซ์ทะเบียนสวยประจำบ้านก็ถอยเกียร์แล้วขับออกไปอย่างรวดเร็ว =()= แว้กกกกก ลุงโม๊! ลุงทิ้งทรายไว้แบบนี้ไม่ได้น้า ฮืออออ TOT แต่จะให้วิ่งตามก็กระไรอยู่ในเมื่อซีไลท์จับแขนฉันไว้แน่นปึ้ก

“อ้าว แล้วจะกลับยังไงล่ะทีนี้? :-)”

เออ จะเอาฉันไปต้มยำทำแกงที่ไหนก็เชิญ T^T ถูกคนขับรถทิ้งแล้วนี่

“หวัดดี“ แล้วยัยโอเอซิสก็เอ่ยทักฉันบ้าง เธอสวยมากจนฉันอิจฉาอ่ะ =_= แต่ทำไมชอบทำหน้านิ่งๆ เหมือนเพิ่งกินยาเบื่อหนูไปก็ไม่รู้ มันขัดกับหน้าหวานๆ ของเจ้าหล่อนสุดๆ

แต่ก็ดีแล้วแหละ อย่าสวยไปมากกว่านี้เลย หมั่นไส้ =3=

“ดีจ้า เธอเป็นคู่หมั้นพี่เย็นนี่นา เป็นไงบ้างล่ะ สวีทหวานแหววกันเลยล่ะซี้ อิๆ”

ถามไปตามมารยาทแหละขอบอก ยัยหน้าตาย แบร่ๆๆ

“เธออยากตายงั้นเหรอ”

“=()=”

อะไรกันฟะ ครอบครัวหมอนี่โรคจิตทั้งบ้านเลยรึไง ฮือๆๆ ยัยโหดเอ๊ย ฉันก็ไม่ได้อยากยุ่งกับเธอนักหรอก T^T

“เอซ...อย่าขู่ทรายสิ ยัยนี่กลัวหมดแล้ว”

-O-//

เวลาหมอนี่เรียกชื่อฉันแล้วมัน...แปลกๆ แฮะ

คนที่เรียกฉันว่าทรายเฉยๆ น่ะ มันเฉพาะคนสนิทเท่านั้นนะ...

(>_< ) ( >_<) โอ๊ย พอๆ เขาเรียกเพราะว่าชื่อ ‘นาฬิกาทราย’ มันยาวไปต่างหากเล่า!

“เหอะ ปกป้องกันเข้าไป” โอเอซิสทำหน้าเหมือนโดนไส้เดือนกัดก่อนจะพูดต่อ “แล้วจะไปกันได้รึยัง? เสียเวลาจริงๆ”

“ฮะ! ไปไหนเหรอ” ฉันแทรก

“พี่ไม่ได้บอกยัยอ้วนนี่เหรอ”

กรี๊ดดดดด >_< ช้านเกลียดแก เรารู้จักกันได้ไม่ถึงห้านาที กล้ามาด่าปมด้อยฉันได้ยังไง แย้กๆๆ นิสัยเหมือนพี่เธอเลยโว้ยยยยย

“เปล่า ไม่ได้บอกอ่ะ -v- งั้นไปเลยเหอะ”

“แล้วอย่าลืมลบรูปนั้นตามสัญญาล่ะ ไม่งั้นฉันโกรธจริงๆ ด้วย!”

“เอ ถ้ายัยโหดของเราทำตัวน่ารักน่ะนะ คิกๆ”

“อะ...ไอ้พี่เลว =_=!”

เสียงที่เล็ดลอดจากไรฟันของทั้งคู่ทำเอาฉันต้องพยายามผึ่งหูด้วยความอยากรู้อยากเห็น แต่ก็ไม่ได้ยินอะไรนอกเสียจาก อุบอิบๆๆ ซุบซิบๆๆ นี่กำลังเล่นเป็นเอฟบีไอกันอยู่รึไงยะ ความลับเยอะจริงเชียว -_-^

ผ่านไปซักพักเมื่อสองคนพี่น้องเถียงกันเสร็จ อยู่ดีๆ ก็มีลีมูซีนขับออกมาจากโรงรถที่อยู่ด้านซ้ายมือ =()= ทำเอาฉันถึงกับน้ำลายไหลย้อยด้วยความอิจฉา ฮึ่ยยยย! บ้านฉันก็มีนะ แต่พ่อไม่ยอมให้ใช้อ่ะ แบบว่าคนมันเคยมีอดีตด่างพร้อย...ดันขับมินิคูเปอร์ไปชนจากัวร์เข้าให้ เลยโดนเรียกค่าเสียหายเป็นแสน อ๊ากกกก >_< แล้วพอมีข่าวปอร์เช่ขับรถชนคนตายมาประกอบ ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาท่านบิดาก็ไม่ให้แตะต้องบรรดารถในกรุอีกเลย! ฉันมีเพียงเบนซ์คันเดียวที่ลุงโมเป็นคนขับรถให้ ฮือๆๆ ซักวันฉันจะจิ๊กอัลฟ่า โรมิโอมาขับให้ด้ายยยย =_=+ รถก็มีตั้งเยอะแยะ เก็บไว้นานเดี๋ยวปลวกก็แทะเข้าให้หรอก!

“เอ้าๆๆ ขึ้นไปสิยัยหลักกิโล ชักช้าร่ำไร” อีตาซีไลท์ดันหลังฉันยิกๆ ทันทีที่ลีมูซีนสีดำสนิทหยุดนิ่งอยู่ตรงหน้า

“จะ...จะไปไหนอ่ะ T^T บอกฉันก่อนสิ”

บางทีพวกนี้อาจจะจับฉันไปขายก็ได้นะ ใครจะไปรู้ ยิ่งสวยๆ อยู่!

“หุบปากแล้วขึ้นไปเหอะน่า!”

อ๊ายยยย กลัวแล้วค่ากลัวแย้วววว สิ้นเสียงคุณโอเอซิสฉันก็รีบเปิดประตูรถแล้วกระโดดนั่งตัวงอทันใด โดนจับไปขายยังดีกว่าโดนยัยนี่เชือดคอนะ จริงมั้ย? TOT ฉันชักจะสงสารพี่เย็นขึ้นมาแล้วสิ เวรกรรมตั้งแต่ชาติปางใดกันหนอที่ส่งผลให้คู่หมั้นตัวเองดุเยี่ยงร็อตไวเลอร์ชนาดเน้

“เอ่อ สวัสดีค่ะ” ฉันออกปากสวีดัดคนขับรถที่ยังมองไม่เห็นหน้า ยังไงก็ต้องผูกมิตรไว้ก่อน เผื่อเกิดสถานการณ์ย่ำแย่ขึ้นมาเขาจะได้เห็นใจฉันบ้าง T^T ว่าแต่ทำไมคนขับรถบ้านนี้ดูวัยรุ่นจังฟะ ซอยผมทรงเกาหลีแถมสีน้ำตาลประกายแดงซะด้วย! ต่างกับลุงโมของฉันที่เหลือผมอยู่บนศีรษะหร็อมแหร็ม ดำปนหงอกบ้าง =_= วันหลังซื้อเบอร์กามอตไปฝากลุงแกดีกว่า อา...ถ้าฉันจับลุงโมย้อมผมทอง ป้าหวานจะเป็นลมมั้ยนะ -_-?

“คิกๆ หวัดดีครับ...พี่สาวกุญแจซอลใช่มั้ย? -.-”

เขาว่าพลางหันมาขยิบตาให้ฉัน

OoO

OoO

กะ...กะ...กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด

นี่คนขับรถหรือดงบังชินกิกานนนนนนน =()=//

ฉันอ้าปากพร้อมเบิกตาโต ไปต่อไม่ถูกกันเลยทีเดียว โอ๊ยยย หล่อง่ะหล่อ เอามาเป็นสามีแทนได้มั้ย T^T ขายเท่าไหร่จ่ายให้ไม่อั้น เดี๋ยวต้องไปต่อรองไอ้บ้าซีไลท์หน่อยแล้ว

เอ๊ะ...ถ้าฉันฟังไม่ผิดเพี้ยนเมื่อกี้เขาถามถึงยัยซอลใช่มั้ย O_O

หลังจากสติกลับมาหาร่างฉันก็พยักหน้าแรงๆ จนคอแทบหลุด

“(_  _) (*O*)” โฮกกก ไม่ไหวแล้ว! กำเดาจะพุ่ง เลือดจะหมดตัว! ได้โปรดเอาสุดหล่อไปเก็บที...แจจุงอยู่ตรงหน้าฉานนนนนน

“ฉะ...ฉันชื่อนาฬิกาทรายค่ะ >_< ยินดีที่ได้รู้จักม้ากกกก ยังโสดสนิทศิษย์ส่ายหน้า สูง 162 หนัก 60 กำลังดีไม่อ้วนเกิน อายุสิบแปดปีมาได้หลายเดือนแล้ว ปัจจุบันกำลังศึกษาอยู่ชั้น ม.6 โรงเรียนเซนส์เจล่า งานอดิเรกคือชอบส่องผู้ชายหล่อๆ เป็นชีวิตจิตใจ ฉันนิสัยดีนะคะ *O* เฟรนลี่ด้วย คุยเก่ง เอาใจเก่ง ถึงทำอาหารไม่ได้แต่ก็พอจะต้มมาม่าเป็น ฮี่ๆๆ ซารางเฮโยววววววว ”

“-O-”

“…”

ดันลืมตัวสะแหล๋นแต๋นไปจนแจจุงอึ้งเลยอ่ะ TOT ทำไงดี ผิดขั้นตอนไปหรือเปล่า? หรือฉันไม่ควรจะบอกน้ำหนักอ่ะ อ๊ากกกกกกกกกกก >_<

แต่แล้วเขาก็หัวเราะขึ้นมาเสียงดังลั่นรถขัดความคิดของฉันพร้อมกับพูดต่อ

“ผมชื่อไวท์เนส :-) ยินดีที่ได้รู้จักเหมือนกันนะครับนาฬิกาทราย”





















with janehey (: 
- มาคราวนี้คือสั้นสุดติ่ง555555555 (เอาเหอะเข้ากับผมตอนนี้ดีติ่งไปปะวะ555)
สั้นจริงๆ สั้นมาก มันไม่เคยมาแบบพอดี ไม่ยาวก็สั้นไปเลย -_-
คือขี้เกียจไง แบบอยากอัพเร็วๆ แต่ตันแล้ว โฮะๆ -O-; ไม่อยากให้ค้างห้าสิบเปอร์ ไรงี้ด้วย
เอาเป็นว่าโอเคแล้วเนาะ5555ติดตามชมตอนหน้าจ้าที่รักกกกก