คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #19 : ★BlackMail ฉบับที่ 14 : Plan Step Fourteen >O< [100%]
BlackMail ★
Chapter XIV : Plan Step Fourteen >///<
“ คืนนี้อยู่ด้วยกันได้ไหม? เราสัญญาเลยว่าจะทำแค่จูบ นะอิท… ”
.
.
.
.
.
.
.
.
>///<
ผมนั่งมองเม็ดฝนที่เกาะพราวอยู่บนหน้าต่างบานใสพร้อมกับหัวใจที่เต้นตุบๆ คำถามของปิงวนเวียนอยู่ในหัวยังกับหนังเก่าเอามาฉายซ้ำแล้วแผ่นมันก็เสือกสะดุดอยู่ตรงฉากที่มันพูดประโยคบ้าๆนั่นพอดิบพอดี ‘ คืนนี้อยู่ด้วยกันได้ไหม? เราสัญญาเลยว่าจะทำแค่จูบ นะอิท… ’ >///< เชี่ย มึงพูดแบบนี้ ใครเชื่อมึงก็โง่เต็มทีอ่ะไอ้บ้า!!...
.
.
.
.
.
.
.
.
……… แต่ขอโทษนะครับทุกคน พอดีว่าผมมันโง่!! TOT
“ อิท เข้าไปอาบน้ำเลย เดี๋ยวเราจะไปอาบอีกห้องข้างๆกันนี่เอง อยากได้อะไรก็ไปเรียกนะ ^^ ”
ไอ้หล่อนั่นพูดด้วยรอยยิ้มก่อนจะยื่นผ้าเช็ดตัวพร้อมชุดนอนมาให้ร่างเปียกโชกของผม ผมพยักหน้านิดหนึ่งก่อนจะเอื้อมมือไปรับผ้าขนหนูสีน้ำตาลจากมือเรียวขาวที่ยื่นมาให้ตรงหน้า จังหวะที่ผมรับผ้าเช็ดตัวจากมือของไอ้หล่อนั่น บังเอิญฉิบหายที่มือของผมดันไปโดนมือมันพอดิบพอดี อูย สปาร์ค >///< ผมรีบชักมือกลับ ก่อนจะคว้าชุดนอนบนเตียงแล้วรีบเดินเข้าห้องน้ำไปด้วยหัวใจที่เต้นตุบๆพร้อมกับใบหน้าแดงก่ำ….
ได้ยินแว่วๆว่าใครว่าผมใจง่าย… ผมไม่ได้ใจง่ายนะครับ แค่บรรยากาศมันบังคับ~ >////<
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ผมเดินออกมาจากห้องน้ำหลังจากอาบน้ำแต่งตัวเสร็จ โคตรรู้สึกสดชื่นเลยครับ ผมยกผ้าขนหนูขึ้นขยี้ผมเปียกๆของตัวเองก่อนจะชะงักไปครู่หนึ่ง เมื่อรู้สึกถึงสายตาคมของคนที่นั่งอยู่บนเตียงซึ่งมองมาด้วยรอยยิ้ม แม่ง เอาอีกแล้วกู ใจเต้นเป็นจังหวะสามช่าเลยเหอะๆ ตึ่ง ตึ่งๆ ตึ้งๆ ตึ่ง~ >///< ก็จะไม่ให้ผมใจเต้นได้ยังไงหล่ะครับ ก็ไอ้คนที่นั่งอยู่บนเตียงนั่นมันอยู่ในสภาพชวนเลือดกำเดาไหลได้อีก…
มึงอย่าบอกกูนะปิง ว่ามึงถอดเสื้อแล้วใส่กางเกงขาสั้นสภาพใกล้เคียงบ็อกเซอร์นอนทุกคืนแบบนั้นอ่ะ >///< โอ้ย ไอ้อิทหัวใจจะวาย(Y) ผมยืนนิ่งอยู่ตรงหน้าประตูห้องน้ำไม่กล้าขยับไปไหน จนเมื่อมือเรียวของอีกคนในห้องตบปรุๆลงบนที่ว่างบนเตียงข้างกาย… แม่ง มีการชวนกูนั่งบนเตียง มึงนี่มันหน้าด้านที่สุด >///< ผมกลืนน้ำลายฝืดๆลงคอ ก่อนจะเดินไปนั่งตรงที่ว่างข้างๆไอ้ปิงอย่างว่าง่าย >///< เชี่ย หน้าด้านชวน กูก็หน้าด้านนั่งอ่ะ เอาดิ่….
“ เช็ดผมให้แห้งสิอิท เดี๋ยวก็ไม่สบายหรอก… ”
เสียงทุ้มนั่นว่าทันทีที่ผมนั่งลงข้างๆมัน มือเรียวคว้าผ้าขนหนูสีน้ำตาลผืนเล็กขึ้นเช็ดผมของผมอย่างเบามือ แม่ง ฉากคลาสสิกแบบในหนังทั่วไป… แต่ขอโทษเถอะ กูใจเต้นตุบๆเลยเหอะ แม่งจะมาโดนตัวกูทำไมเนี่ย เดี๋ยวก็สปาร์คจนไฟกูลัดวงจรหรอกสาด!! >///<
“ อิทนี่ตัวเล็กเหมือนกันเนอะ… ”
ผมได้ยินเสียงทุ้มนั่นเอ่ยแผ่วๆจากด้านหลัง ผมอ้ำอึ้งไปครู่ใหญ่เพราะไม่รู้จะโต้ตอบอะไรออกไป สิ่งเดียวที่ทำได้ตอนนี้มีเพียงมือของตัวเองที่บิดผ้าเช็ดตัวแก้เขิน เกิดมาพึ่งเคยมานั่งเขินบิดไปบิดมาแบบคนอื่นเป็นครั้งแรก มันเป็นแบบนี้นี่เองสินะ >///< (เป็นแบบไหนคะเฮียอิท?? -_-)
“ ตัวหอมจัง… ”
แล้วผมก็นั่งแข็งทื่อทันทีที่ฟังประโยคบ้าๆเมื่อครู่นั่นจบ ก็จะไม่ให้นั่งช็อกได้ยังไงหล่ะครับ ก็เมื่อกี๊ผมรู้สึกได้เลยว่าจมูกโด่งกับริมฝีปากของไอ้บ้านั่นกดลงที่ต้นคอของผมอย่างจงใจ >///< ผมหันหน้ากลับไปมองคนที่ยังยิ้มแย้มนั่งอยู่ข้างหลังตัวเองนิดหนึ่ง มันส่งยิ้มมาให้ก่อนจะวางผ้าขนหนูลงแล้วเปลี่ยนมาโอบเอวผมแทน…
เหี้ย เหี้ย เหี้ย โอบกูทำไม๊ กูใจสั่นจะแย่แล้วเนี่ยยยยยยยยยยยย!! >///////<
“ เรามาทำอย่างที่ตกลงไว้กันเถอะ!! ^O^ ”
=[]=!!
“ อะ…อะไร?? เราตกลงอะไรกันไว้?? ”
ผมว่าด้วยความงงปนเขิน นี่ผมงงจริงๆนะครับไม่ได้แกล้งเลย -0- กูไปตกลงอะไรกับมึงไว้หรอครับ?? ตัวกูไม่เห็นจะจำได้เลย ผมได้ยินเสียงอีกฝ่ายจิ๊ปากนิดหนึ่งอย่างขัดใจที่ผมจำข้อตกลงระหว่างมันไม่ได้ ผมรับรู้ถึงแรงรัดจากวงแขนบริเวณเอวที่แน่นขึ้นพร้อมกับรู้สึกถึงแผ่นอกอุ่นๆที่แนบลงทาบทับหลังของผม…. อย่าคิดว่าสกิลของไอ้ปิงจะหมดแค่นั้นนะครับ เพราะสกิลหน้าด้านขั้นเทพของมันอยู่ต่อจากตรงนี้ต่างหาก!! >///<
“ จำไม่ได้จริงๆหรออิท?? งั้นต้องมีค่าบอก รู้รึเปล่าครับ…. ”
น้ำเสียงติดเจ้าเล่ห์นั่นดังขึ้นข้างหูของผมพร้อมกับรับรู้ถึงใบหน้าหล่อที่พาดลงบนบ่า >///< ผมหน้าแดงจัดเพราะลมหายใจร้อนผ่าวเจือกลิ่นแอลกอฮอล์เข้มๆที่เป่ารดลงผิวคอก่อนที่ริมฝีปากบางราวกับผู้หญิงของคนที่นั่งซ้อนหลังผมอยู่มันกดจูบลงมาที่ข้างแก้มแผ่วๆ…
“ ก็อิทสัญญาแล้วนี่… ว่าจะให้เราจูบทั้งคืนเลยอ่ะ >O< ”
=[]=!!
ผมเหวอไปพักใหญ่ก่อนจะสะบัดหน้ามามองใบหน้าหล่อของไอ้คนหน้าด้านที่นั่งซ้อนอยู่ เห็นมันยิ้มโชว์เหล็กดัดฟันยางสีน้ำเงินครบสามสิบสองซี่ ผมอ้าปากค้างด้วยอารมณ์ที่เรียกได้ว่าเหลือเชื่อสุดๆกับความหน้าด้านแถมหน้าตายของคนตรงหน้า =O= มึงมีหน้ามาพูดว่ากูไปสัญญาว่าจะให้มึงจูบ เชี่ย หน้าด้านได้อีกกกกกกก!! กูจำได้ว่าพอมึงถามกูเสร็จ กูยังไม่ทันจะตอบเลยด้วยซ้ำ ก็มึงเล่นลากกูเดินฝ่าฝนลงรถเลยนี่หว่า!! -O- ขนาดแจ๊สมึงยังไม่เก็บเลย ปล่อยแม่งตากฝนไว้หน้าบ้านแล้วสนใจลากกูขึ้นมาบนห้องมึงมากกว่า!! =[]=!!
แล้วมึงไปเอาที่ไหนมาพูดครับ ว่ากูอนุญาตให้มึงจูบกูได้ทั้งคืน!!! -3-
ขณะที่ผมกำลังอ้าปากจะเถียงว่ามันอ่ะพูดเองเออเองคนเดียวอยู่แล้วนั้น… สัมผัสจากริมฝีปากอุ่นๆที่กดลงบนต้นคอทำให้ต้องชะงักคำพูดของตัวเองไว้เพียงแค่นั้น แขนเรียวสองข้างกอดรัดแน่นเข้าที่บั้นเอวก่อนที่ใบหน้าหล่อนั่นจะวางพาดลงบนไหล่ของผมพร้อมกับริมฝีปากเดิมที่กระซิบแผ่วๆเข้าที่ข้างหู…
“ เราไม่ได้เป็นเกย์นะอิท… ”
“ ……………. ”
เสียงทุ้มนั่นว่าขึ้นข้างหู ลมหายใจร้อนผ่าวเจือกลิ่นหอมชวนมึนเมาของแอลกอฮอล์ลอยอุ่นกรุ่นเข้าปะทะจมูก… ผมที่ตอนนี้ใจเต้นไม่เป็นจังหวะนั่งนิ่งปล่อยให้คนฉวยโอกาสนั่นกอดจูบเสียให้พอใจ ริมฝีปากบางราวกับผู้หญิงของคนที่กอดผมอยู่พูดเพียงแค่นั้นก่อนจะกดจูบลงบนผิวแก้มผมครั้งแล้วครั้งเล่า >///<
เชี่ย ปากบอกกูว่าไม่ใข่เกย์ แล้วที่มึงชักนำกูไปปลูกไม้ป่าเดียวกันอยู่นี่ มันเรียกว่าอะไรครับ?? เรียก Save world Save life หรอ?? -_-
“ อย่าทำหน้าไม่เชื่อเราแบบนั้นดิ่อิท… ”
-_- เสียงทุ้มนั่นพูดขึ้นอีกครั้งด้วยน้ำเสียงจริงจังกว่าเดิม นั่นทำให้ผมรู้ว่าตัวเองแสดงอะไรออกไปบ้างผ่านทางใบหน้าแดงก่ำร้อนฉ่าของตน… แล้วก็เงียบกันไปอีกพักใหญ่ หากแต่สิ่งที่ไอ้หล่อสุดจะหน้าด้านนั่นทำในระหว่างที่เงียบไปก็คือ มือเรียวเย็นเฉียบที่ไล้อยู่ที่ผิวหน้าท้องของผม >///< และริมฝีปากอุ่นที่ลากจูบจากข้างแก้มมายังผิวบริเวณคอกับไหล่…
“ เราก็ไม่คิดว่าเราจะชอบผู้ชายได้… แต่เราไม่รู้ว่าทำไม อิทถึงเป็นคนที่ทำให้ความคิดเรามันเปลี่ยนไป… ”
ประโยคแผ่วหวานเบาหวิวนั่นมาพร้อมกับมือเรียวที่ดันให้ผมนอนราบลงบนเตียง… ผมเอนหลังลงสัมผัสกับเตียงนุ่มตามการเหนี่ยวนำของคนตรงหน้าอย่างว่าง่าย สมองเริ่มสับสนมึนงงพอๆกับหัวใจที่สูบฉีดเลือดถี่รัวอย่างไม่อาจควบคุม >///< ผมรับรู้ถึงความร้อนจากใบหน้าของตัวเองที่แผ่ออกมาอย่างไม่มีสิ้นสุด… หากแต่นั่น กลับไม่ทำให้ผมตื่นเต้นมากไปกว่า…
ใบหน้าหล่อที่โน้มลงกดจูบลงที่ซอกคอแผ่วเบา… แรงดูดเน้นๆที่ผิวคอทำให้รับรู้ถึงร่างกายของตัวเองที่เริ่มปั่นป่วนหนักข้อขึ้นไปอีก เนื่องด้วยมือเรียวเย็นเฉียบนั่นที่ลากไล้เข้าไปใต้เสื้ออย่างจงใจ >///< แต่สัมผัสทุกสิ่งทุกอย่างที่อีกฝ่ายมอบให้ ก็ไม่อาจเทียบกับคำพูดสั้นๆที่ริมฝีปากบางเฉียบราวกับผู้หญิงนั่นกระซิบเข้าที่ข้างหูผม ด้วยคำว่า…
“ ที่รัก… ”
>//////////////<
Now Loading………60% ^[]^
ผมกัดขนมปังปิ้งหอมกรุ่นอาบไปด้วยมาการีนที่ถืออยู่ในมือก่อนจะเหลือบมองใบหน้าหล่อของอีกคนที่กำลังคาบขนมปังแบบเดียวกันกับผมอยู่ในปาก หากแต่มือเรียวกับตาคมนั่นกลับดูจดจ่อกับหนังสือพิมพ์มติชนฉบับวันเสาร์ที่มักจะมีสกรูปเบาๆให้อ่านผ่อนคลายความเครียด -_- โอเคปิง… คือตอนนี้มึงจะอ่านมติชนฉบับวันเสาร์เพื่อคลายความเครียดบ้าบออะไรของมึงก็ตามแต่เถอะ แต่ตอนนี้… เอ่อ แบบว่า คือถือว่ากูกราบหล่ะ T^T
มึงช่วยหาทางไสหัวน้องชายของมึงที่มันนั่งจ้องกูด้วยท่าทางกรุ้มกริ่มออกไปทีเถอะครับสัส!! T^T
“ พี่อิท… เมื่อคืนนอนหลับสบายดีไหมครับ หุหุ ^O^ ”
ผมสะดุ้งเฮือกเมื่อเจ้าของใบหน้าหล่อที่มีเคล้าโครงเหมือนปิงหากแต่อยู่ในผมทรงเกรียนๆแบบเด็กมอปลายถามขึ้นเสียงใส ผมยกแก้วนมสดขึ้นจิบนิดหนึ่งไล่ความฝืดลงคอก่อนจะเงยหน้าสบตากับนัยน์ตาคู่คมสีดำสนิทที่จ้องมาด้วยแววตาล้อเลียน พ่องมึงเหอะน้องปาย หัวเราะหุๆแถมท้ายหาญาติฝ่ายมารดาหรือครับ T^T อย่าแกล้งกูได้ไหมไอ้ปลวก!!
“ อ่า… หลับสบายดีครับ ฝนตกอากาศเย็นสบายดี =_= ”
ผมตอบก่อนจะฝืนยิ้มแหยๆไปให้ไอ้เด็กตรงหน้า เห็นมันหัวเราะชอบใจนิดหนึ่งก่อนจะยกนมขึ้นดื่มหมดแก้วแล้วหันมายิ้มจนตาปิดให้ผม ยิ้มทำไมของมึงวะไอ้นี่ ยิ้มไปก็ไม่ได้หล่อไปกว่ากูหรอกครับน้อง(แน่หรอคะ??>O<) ผมวางขนมปังลงบนจานของตัวเองก่อนจะรับรู้ถึงสายตาคู่คมของอีกคนที่จับจ้องมาอยู่ก่อนแล้ว…
ผมสบประสานสายตาเข้ากับนัยน์ตาคมกริบของปิงที่มองมาพร้อมรอยยิ้มบางๆ >///< วินาทีต่อมาผมก็รับรู้ถึงความร้อนที่แผ่ออกมาจากใบหน้าของตัวเองอย่างทันท่วงที ลมหายใจที่ขาดห้วงไปครู่หนึ่งเพราะความตื่นเต้นกับหัวใจที่สูบฉีดเลือดถี่ๆจนรู้สึกว่ามันดังกว่าที่เคย อะไรวะ สบตาแค่นี้ทำตื่นเต้นไปได้ไอ้อิท เป็นเอามากนะมึงอ่ะเนติ!! >///<
ผมยกแก้วนมขึ้นจิบแก้เขินก่อนจะเสตาหลบไอ้ปิงที่มองมา ได้ยินมันหัวเราะนิดหนึ่งก่อนจะหันไปสนใจกับหนังสือพิมพ์ในมือต่อ ขณะที่ผมดื่มนมสดที่ไอ้เด็กมอปลายมันเป็นคนรินแถมคะยั้นคะยอมาให้เมื่อไม่กี่นาทีก่อน ผมที่กำลังยกแก้วขึ้นจรดริมฝีปากก่อนจะดื่มเข้าไปอึกใหญ่ แทบจะสำลักพรวดออกมาเพราะประโยคของไอ้เด็กเกรียนที่มันเงียบไปพักใหญ่แต่กลับโพล่งออกมาเสียดื้อๆ >///////<
“ เมื่อคืนมันไม่ได้ร้อนไปใช่ไหมครับพี่อิท?? แหม ก็ตอนปายเปิดประตูเข้าไปก็ตกใจหมด…. ”
-_- ??
“ ก็เห็นพี่อิทนอนถอดเสื้อนี่นา เลยนึกว่าร้อน ฮ่าๆ ๆ ๆ ^O^ ”
>O<!!!
“ พรวด!! แค่กๆ… T^T ”
ผมสำลักนมที่ตัวเองยกขึ้นดื่มก่อนจะสะบัดหน้าแดงก่ำของตัวเองขึ้นมองใบทางใบหน้าหล่อของไอ้น้องปายที่กำลังขำอย่างเอาเป็นเอาตายเพราะท่าทางของผม ฮือ… เหี้ยยยยยยยยยย!! เด็กเหี้ยยยยยยยยยย!! TOT แซวกูทำม๊ายยยย?? กูแกล้งลืมไปหมดแล้วเนี่ยว่าเมื่อคืนมันเกิดเรื่องหอกหักห่าเหวอะไรขึ้นบ้าง >///< มึงจะมารื้อฟื้นให้กูทำไมมิทราบ โฮ… ไอ้เนติอยากตายครับ กูแม่งโดนเด็กมอปลายถากถาง ฮือ… T^T
“ ปาย พูดมากนะเราอ่ะ ไปเรียนพิเศษเลยไป… ”
ปิงเอ่ยเสียงเข้มขึ้นก่อนที่มือเรียวนั่นจะรีบหยิบทิชชู่มายื่นให้ผมที่กำลังไอคอกแค่กเพราะพึ่งสำลักไปเมื่อครู่ ไอ้คนโดนดุยิ้มหน้าทะเล้นพร้อมกับหัวเราะฮี่ๆส่งมาให้ก่อนจะลุกขึ้นยืนเต็มส่วนสูงแล้วทำท่าจะไปตามที่พี่ชายมันสั่ง หากแต่ก่อนที่เจ้าของใบหน้าหล่อทะเล้นนั่นจะจากไป ก็ยังไม่วายทิ้งประโยคไว้ให้ผมสำลักเล่นอีกรอบ T^T
“ มีตอนเช้าอีกยกรึเปล่าอ่ะพี่ปิง?? หักโหมไม่ดีนะฮ๊าฟ ฮ่าๆๆๆ ^O^ ”
“ ปาย!! ”
ปิงพูดเสียงดุก่อนจะหยิบกล่องทิชชู่บนโต๊ะขว้างไล่หลังน้องชายที่วิ่งหนีไปพร้อมเสียงหัวเราะเจ้าเล่ห์อย่างรู้ทัน ผมหน้าแดงก่ำเพราะประโยคแซวต่างๆนานาจากไอ้เด็กนั่นมันดันไปรื้อฟื้นเรื่องราวที่ผมใช้เวลาตลอดทั้งเช้าในการทำตัวให้เป็นปรกติและแกล้งลืม จนถึงขั้นเกือบลืมไปในที่สุด YOY หากแต่เพียงคำพูดไม่กี่ประโยคของไอ้เกรียนรูปหล่อที่พึ่งเดินจากไป กลับทำให้ทุกฉาก ทุกตอน ทุกเอฟเฟ็คกลับสว่างพึ่บขึ้นมาในสมองเสียดื้อๆ YOY…
ถ้าผมบอกว่า เมื่อคืนไม่มีอะไรเกิดขึ้น…. ทุกคนคงจะสกรีมใส่หน้าว่าผมตอแหลใช่ไหมครับ T^T ก็มันไม่มีอะไรเกิดขึ้นจริงๆนะครับ เมื่อคืนนี้ ผมกับปิงก็แค่… >O<
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ผมจำได้ว่าตัวเองหลับตาปี๋หลบภาพริมฝีปากของคนที่ทาบทับอยู่กดลงมาแผ่วๆบริเวณต้นคอ สัมผัสอุ่นร้อนเจือกลิ่นหอมของแอลกอฮอล์ทำให้ทุกสติสัมปชัญญะเตลิดเปิดเปิงจนได้ที่… ผมรับรู้ถึงใบหน้าหล่อของปิงที่คลอเคลียอยู่ใกล้ๆไม่ห่างจากริมฝีปากของผมออกไปเท่าใดนัก สัมผัสแผ่วหวานจากริมฝีปากบางที่ทาบทับลงมาครั้งแล้วครั้งเล่าทำให้ต้องแอบลืมตามองอย่างไม่อาจหลีกเลี่ยง… >///<
ทันทีที่ผมเปิดเปลือกตาขึ้น ก็พบกับใบหน้าหล่อที่อยู่ไม่ห่างออกไปมากนักจนวัดเป็นมิลลิเมตรได้ จมูกโด่งที่แนบชิดอยู่กับจมูกของผมมาพร้อมกับริมฝีปากที่กดลงมาแผ่วๆก่อนจะผละออกไปราวกับกลั่นแกล้ง ริมฝีปากที่กดจูบลงมาเมื่อครู่คลี่ยิ้มมาให้ ก่อนที่มือเรียวที่เคยลากไล้อยู่แถวบั้นเอวจะยกขึ้นเสยผมที่ปรกใบหน้าของผมออก…
ผมสบประสานสายตากับนัยน์ตาสีดำสนิทของคนตรงหน้าอยู่ครู่ใหญ่ รอยยิ้มที่มักเห็นจนชินตาของคนๆนี้ทำให้อาการประหม่าของผมลดฮวบลงไปทันที… ก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน ว่าทำไมถึงชอบใจเต้นกับคนที่พึ่งรู้จักกันได้ไม่นานแบบไอ้บ้านี่ และที่ตัวผมเองไม่เข้าใจที่สุด คงจะเป็นการที่จู่ๆตัวเองก็ยอมมานอนร่วมเตียงให้ผู้ชายด้วยกันมันจูบอยู่แบบนี้ T^T ฮือ… เป็นเกย์แน่แล้วมึงไอ้อิท!! TOT
“ คิดอะไรอยู่ครับอิท?? คิ้วขมวดเป็นปมเลย ^^ ”
เสียงทุ้มนั่นว่าพร้อมกับริมฝีปากบางราวกับผู้หญิงที่จูบลงที่หว่างคิ้วของผมแผ่วเบา ผมส่ายหน้าเบาๆปฏิเสธก่อนจะเสตาหลบนัยน์ตาคมของอีกคนที่จับจ้องมาราวกับจะเค้นเอาคำตอบ… มึงหวังคำตอบอะไรจากกูวะปิง? หวังว่ากูจะยอมบอกมึงว่า กูกำลังคิดอยู่ ว่าทำไมตัวเองถึงเป็นเกย์งั้นหรอ?? ฮือ…. ไอ้เหี้ยปิง มึงทำกูเบี่ยงเบนทางเพศ!! TOT
“ ทำไมถึงเป็นเราหล่ะปิง?? คนอื่นก็มีตั้งเยอะไม่ใช่หรือไง?? ”
ผมยกท่อนแขนขึ้นปิดหน้าเพื่อหลบสายตาคมที่จับจ้องมาราวกับจะทำให้ละลาย ได้ยินเสียงคำพูดแต่ละคำของตัวเองหลุดผ่านริมฝีปากออกไปแผ่วช้าหากแต่ก็จบประโยคในที่สุด… และทันทีที่ผมพูดจบ ได้ยินเสียงหัวเราะแผ่วๆแอบแฝงความหมายดังออกมาจากริมฝีปากบางของคนตรงหน้าอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะเงียบไป… รออยู่ไม่นานนัก เสียงทุ้มนั่นก็ให้คำตอบกลับมาพร้อมสัมผัสของริมฝีปากที่กดลงที่ปลายจมูกของผมแผ่วเบา >///<
“ ก็เพราะว่าเป็นอิทไง… ถ้าไม่ใช่อิท เราก็ไม่รู้ว่าจะกอดคนอื่นไปทำไมเหมือนกัน ”
คำตอบง่ายๆแบบไม่คิดอะไรนั่นทำให้ผมรับรู้ได้ว่าหัวใจของตัวเองพองโตขึ้นแค่ไหน เสียงหัวใจที่เต้นตุบๆไม่เป็นจังหวะทำให้ผมเริ่มหวาดกลัวว่า สักวินาทีหนึ่งมันจะหยุดเต้นลงเอาเสียดื้อๆเพราะคำพูดเรียบง่ายหากแต่แฝงไปด้วยความหวานของคนตรงหน้า >///< กี่ครั้งแล้วนะ ที่ผมเผลอหวั่นไหวกับคนๆนี้… แล้วนี่มันกี่ครั้งกันแล้วนะ ที่ผมเผลอปล่อยให้คนตรงหน้าชักนำบงการหัวใจเช่นนี้ >///<
.
.
.
.
.
.
.
.
ผมนอนนิ่งรับรู้ถึงริมฝีปากกับลิ้นร้อนที่แทรกเข้ามาในโพรงปาก รสจูบหวานหอมเจือกลิ่นแอลกอฮอล์ดำเนินไปอย่างเชื่องช้าไม่รุนแรงนัก มือเรียวเย็นเฉียบที่ไล้ลงที่บั้นเอวถูกมือของผมยับยั้งไว้ก่อนที่มันจะเลยเถิดมากไปกว่าคำสัญญาที่อีกฝ่ายเอ่ยปากไว้ เพราะสัญญาเฮงซวยนั่นกูก็เสียเปรียบมากพออยู่แล้ว T^T เพราะฉะนั้นมึงอย่ามาได้ใจให้มากนักไอ้หล่อ!! TOT
“ อิท… ทำมากกว่าจูบได้ไหม?? ”
=[]=!!!
ผมอ้าปากค้างกับประโยคเรียบเฉยที่ถูกส่งมาพร้อมรอยยิ้มหน้าด้านของไอ้คนตรงหน้า =[]=!! มึงจะมากไปไหมวะไอ้หล่อ แค่ไอ้สัญญาฉบับเก่านี่กูก็เสียเปรียบทั้งขึ้นทั้งล่องแล้วนะเว้ย!! นี่แม่งยังมีหน้ามาพูดว่า ขอทำมากกว่าเดิม!! หน้ามึงมันทำด้วยคอนกรีตซีแพ็คหรอวะแสส!! -0-
“ ไม่!!! ”
ผมว่าเสียงแข็งก่อนจะใช้มือดันใบหน้าหล่อที่ทำท่าจะโน้มเข้ามาลวนลามนั่นออกห่างๆจากใบหน้าของตัวเอง เห็นคนตรงหน้ายู่หน้าทำปากจู๋เชิงงอนๆๆมาให้พร้อมกับสายตาวิ้งๆออดอ้อน หูย… น่ารักตายแหละมึง -_- ตัวก็ยังกะควายมาทำท่าแอ๊บแบ๊วใส่กูไป กูก็ไม่ได้จะพิศวาสมึงหรอก -*-
“ นะอิทนะ นะๆ….. T^T ”
“ ไม่!! ”
ผมอ้าปากตอบคำถามไอ้บ้านั่นเสียงดังด้วยอารมณ์โกรธนิดๆพร้อมกับยกมือขึ้นปิดหน้าเพื่อไม่ให้ริมฝีปากบางที่หวังจะกดจูบลงมานั่นได้ทำตามที่มันหวัง แม่ง กูขอยกเลิกสัญญาฉบับเก่าด้วยเลยก็แล้วกัน ได้คืบจะเอาศอกนะมึงอ่ะ!! เห็นกูเป็นมูลนิธิประชาสงเคราะห์หรอครับแสส?? ถึงจะได้ให้ใครที่ไหนก็ได้มาป่ามป๊ามกูแบบสบายใจเฉิบอย่างที่มึงขออยู่เนี่ย กูลูกมีพ่อมีแม่นะเฮ้ย -0- (ไปไกลละเฮียอิท -_-)
“ ง่า… งั้นแค่จูบเหมือนเดิมก็ได้… นะๆๆ นะอิทนะ T^T ”
“ ไม่!!! ”
“ อิทอ่า มาจูบกันเหมือนเดิมเถอะ นะๆ T^T ”
“ ไม่!! ไม่!! มะ… ”
แล้วเสียงปฏิเสธของผมก็ต้องกลืนหายไปในลำคอเมื่อจู่ๆมือเรียวของคนตรงหน้าที่เริ่มเหมือนจะหมดความอดทนกับอาการงอแงของผมกระชากเข้าที่ข้อมือของผมที่ใช้ยกขึ้นปิดหน้า… ผมเบิกตาโพลงก่อนจะรับรู้ถึงข้อมือของตัวเองที่ถูกตรึงไว้บนเตียง >///< นัยน์ตาคู่คมนั่นทอดมองผมนิ่งด้วยอารมณ์ไม่ผมไม่อาจจะเดาออก ใบหน้าหล่อนั่นโน้มลงมาใกล้ๆอย่างเชื่องช้าก่อนที่ริมฝีปากบางราวกับผู้หญิงนั่นจะเอ่ยเอื้อนแผ่วต่ำ
“ เราจริงจังนะอิท… เพราะฉะนั้น เราจะถามครั้งสุดท้าย… ”
“ ทำมากกว่าจูบ ได้ไหม?? ”
เสียงทุ้มที่กระซิบแผ่วต่ำข้างใบหูทำเอาผมอ้ำอึ้งไปพักใหญ่ด้วยอารมณ์ที่สับสนมึนงงไปหมด น้ำเสียงจริงจังกับนัยน์ตาสีเข้มที่จับจ้องมาราวกับตัวเร่งปฏิกิริยาเคมีชั้นดีเพื่อที่จะทำให้ผมได้ตอบคำถามมันเร็วขึ้น ฮือ… ไอ้แสส ป๊ามึงเหอะปิง TOT ถ้าจะจ้องกูขนาดนี้นะ เว้นจังหวะให้กูได้คิดมั่งเถอะขอร้อง YOY
“ ว่ายังไงครับที่รัก… ได้ไหม? ”
เสียงทุ้มนั่นกระซิบเร่งเร้ามาอีกครั้ง หากแต่ครั้งนี้มันเติมตัวเร่งปฏิกิริยาลงมาในสมการด้วยคือจมูกโด่งสันที่กดลงบนผิวคอแผ่วๆก่อนจะตามมาด้วยฟันคมที่ขบลงบนติ่งหูแผ่วเบา ฮือ… ปิ๊ง อย่าพึ่งทำอะไรกูสิบวิได้ไหม กูขอสิบวิในการคิดคำตอบสำหรับคำถามมึงเถิด… YOY
“ อิท!!... หนึ่ง… ”
=[]=!!
“ สอง!!... ”
T[]T!!
“ สะ… ”
“ ไม่!!! ไม่เว้ย!! ไม่ๆๆๆๆๆๆ!! กูไม่พร้อม!! TOT ”
ผมแหกปากตอบออกไปเสียงดังเหมือนคนสติหลุด เห็นใบหน้าหล่อของอีกฝ่ายนิ่งไปครู่หนึ่งเหมือนจะอึ้งกับคำตอบของผม นัยน์ตาคมคู่นั้นจับจ้องมาที่ผมครู่ใหญ่หากแต่แล้วใบหน้าหล่อของคนตรงหน้าก็ค่อยๆคลี่ยิ้มมาให้อย่างขำๆก่อนที่ริมฝีปากบางนั่นจะโน้มมากดลงที่หน้าผากของผมแผ่วเบา…
“ กะแล้วว่าอิทต้องตอบแบบนี้ หะๆ ^O^ ”
เสียงทุ้มนั่นกลั้วหัวเราะมาให้พร้อมกับใบหน้าหล่อที่กลับกลายเป็นยิ้มแย้มเฉกเช่นทุกครั้งที่คนนี้เคยเป็น กะแล้วว่ากูต้องตอบแบบนี้ หมายความว่ายังไงวะ?? นี่หมายความว่า มึงแค่แกล้งกูเล่นหรอวะปิง?? -*- จะมากไปแล้วนะเฮ้ย!! แต่เอาเป็นว่า มึงไม่ได้ตั้งใจจะซั่มกูจริงๆจังๆก็แล้วกันไปเนอะ เพราะไม่อยากจะบอกว่า ตอนโหมดดาร์กเมื่อกี๊ กูกลัวมึงมาก กูแม่งกลัวมึงดาร์กแล้วเนียนปล้ำกูเอาเสียดื้อๆ แต่เมื่อไม่มีอะไรเกิดขึ้นก็แล้วกันไปเนอะ -0-
“ ไว้อิทเต็มใจเมื่อไหร่ค่อยว่ากันเนอะ… ^O^ ”
ริมฝีปากนั่นเอ่ยแผ่วๆด้วยรอยยิ้มร่าเริง แม่ง มึงยังคิดว่ามันจะมีคราวหน้าอีกหรอวะ?? =[]=!! กูหลอนมึงแล้วเหอะปิง ไม่คิดว่าหน้าตาใสซื่อแบบมึงจะเชี่ยวได้ขนาดนี้ T^T พระเจ้าครับ บอกผมทีว่าผมคิดผิดใช่ไหมที่ยอมให้มันลากมานอนด้วยในคืนนี้ YOY
“ งั้นเรามาชดเชยเรื่องคืนนี้ด้วยแบบนี้แทนก็แล้วกัน….^O^ ”
แล้วผมก็ต้องตกใจเพราะไอ้อาการหน้าด้านชอบทำอะไรโดยไม่ขออนุญาตของไอ้คนตรงหน้าอีกครั้ง เมื่อจู่ๆมือเรียวเย็นเฉียบที่เคยขึงอยู่ที่ข้อมือของผมกลับคว้าเข้าที่ชายเสื้อนอนของผมก่อนจะกระชากผ่านศีรษะของผมออกไปโดยไม่ทันแม้แต่จะได้ทักท้วงอะไรแม้แต่น้อย O_o!!
“ เฮ้ย!! ”
“ พี่ปิงกลับมาแล้วใช่ไหมมมมมมมมมม? ปายขอโทษเรื่องพี่อิทด้วยนะพี่ชายที่ร๊ากกกกกกกก!! ”
ผมร้องเสียงหลงทันทีที่เสื้อหลุดออกจากตัว หากแต่เสียงที่ดังอย่างทันท่วงทีจากคนที่เปิดประตูห้องเข้ามากลับกลบเสียงผมลงอย่างง่ายดาย ผมกับปิงสะบัดสายตาไปมองใบหน้าหล่อของคนที่จู่ๆก็เปิดประตูห้องเข้ามาอย่างไม่ให้สุ้มให้เสียง คนมาใหม่อ้าปากค้างจับลูกบิดประตูมองมาที่ผมกับปิงซึ่งอยู่บนเตียงในท่าชวนอึ้ง ก่อนจะค่อยๆเดินถอยหลังออกไปจากห้องพร้อมกับมือเรียวที่ดึงประตูให้ปิดลงตามเสียดื้อๆ =[]=!!
>///< <<< Mr.It
-_- <<< MR. Ping
O[]O!! <<< Mr. Pai
มันก็เป็นแบบที่เล่ามานั่นแหละครับ YOY ผมบอกแล้วไงว่ามันไม่ได้มีอะไรเกิดขึ้น ก็แค่ไอ้เด็กบ้านั่นมันเข้าใจผิดเป็นตุเป็นตะไปเอง ก็แค่นั้นเอง…จริงจริ๊ง เชื่อผมสิครับ เชื่อโผมมมมมสิคร้าบบบบบบบบ!! >O<
Talk Talk Talk : เป็นตอนที่ยาวเหี้ยๆ -_- ฮ่าๆ ๆ แอบฮาน้องปาย มีการเปิดประตูเดินเข้ามา แล้วช็อกเดินถอยหลังออกไปเสียดื้อๆ เอิ๊กๆ แต่แบบขอสกรีมหน่อย ผู้ชายชื่อปิงหน้าด้านไม่ไหวแล้ว กรี๊ดๆ >O< สรุปแล้วสองคนนี้ก็ยังไม่ได้ A-Zกัน(?) อิอิ รอลุ้นกันต่อไปค่า ว่าเฮียอิทจะเสร็จหมาป่าอย่างพี่ปิงตอนไหน ฮ่าๆ
Ps. ปอปกปอเชียร์จะโผล่อีกแล้วนะฮ๊าฟ (ก็แหม แฟนคลับคู่นี้มันเย๊อะ!!) ^O^
Ps. ขอโทษที่หายไปนานและขอบคุณมากสำหรับกำลังใจจ้า ^O^
Ps. ในเมื่อฉบับสิบสามเน้นโรแมนติกไม่เน้นฮา งั้นฉบับสิบสี่อินดี้จัด ไม่เน้นขาย ฮ่า ๆๆ
beyo ng
ความคิดเห็น