คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #37 : พิภพราชันย์ออนไลน์ :: จดหมายสู่ดินแดนนรก (5)
พิ ภ พ ร า ชั น ย์ • อ อ น ไ ล น์
ตอนที่ 19 จดหมายสู่ดินแดนนรก (5)
รอยยิ้มเจ้าเล่ห์แผ่อยู่บนใบหน้าซีแนล ประสบการณ์ที่ผ่านมาเสี้ยมสอนเธอมาเป็นอย่างดีว่า ‘ของฟรีไม่มีในโลก’
ยิ่งเมื่อได้รู้ว่าสถานะตัวเองได้เปรียบกว่า ไหนเลยจะปล่อยให้เรื่องราวผ่านไปง่ายดายนักล่ะ อย่างน้อยๆ ในการช่วยเหลือครั้งนี้เธอก็น่าจะได้อะไรตอบแทนบ้าง
“อย่างแรกเรามาตกลงกันก่อนดีไหม” เธอเอ่ยข้อเสนอ
“เจ้าฉลาดมากมนุษย์” สัตว์เทพอสูรดิราเซียเหยียดยิ้มตรงมุมปาก
ไม่หรอก อันที่จริงแล้วมันควรจะเรียกว่ารอบคอบมากกว่า
“เจ้าปรารถนาให้ข้าทำสิ่งใด” ไม่ทันที่เธอได้ตอบเสียงของสัตว์เทพอสูรอีกตนก็พูดขัดจังหวะขึ้นมาเสียก่อน
“ให้เขามอบดวงตายมทูตเพื่อแสดงเจตจำนงสัตย์สาบานต่อท่าน” คำพูดของสัตว์เทพอสูรหัวกะโหลกทีบีนดึงความสนใจเธอได้ทั้งหมด
เธอหันขวับไปมองเขาขณะคิ้วขมวดยุ่งด้วยความสงสัย
“มันคืออะไร?”
“ทีบีนนี่เจ้าชักเหิมเกริมมากเกินไปแล้ว! ข้าจะมิมอบดวงตาให้ผู้ใด! เจ้ารู้มิใช่หรือ ว่าพลังอำนาจแห่งกาลเวลาในการเรียกคืนของข้าจะใช้ได้มิสมบูรณ์หากสูญเสียมันไป”
“เจ้าจะได้ไม่ต้องทำให้ใครเดือดร้อนและเจ็บตัวอีกอย่างไรล่ะ เพียงแค่สูญเสียดวงตาก็ใช่ว่าพลังของเจ้าจะลงลงเสียเมื่อไหร่ ก็แค่สูญเสียทักษะเวทมนตร์กาลเวลาแห่งการเรียกคืนบทเดียวมิใช่หรือ”
“แต่นั่นมันเป็นความสามารถอันโดดเด่นของข้า! การมอบดวงตาก็มิต่างจากการมอบชีวิต ความคิดของเจ้าเห็นแก่ตัวไปหน่อยกระมัง!” สัตว์เทพอสูรดิราเซียกระแทกน้ำเสียงด้วยความโกรธเกรี้ยว
“แต่มันก็สมควรกับคนที่เคยทำให้เผ่าพันธุ์ตัวเองต้องแปดเปื้อนเช่นเจ้า!”
เส้นเลือดตรงขมับของซีแนลเหมือนจะกระตุกขึ้นมาด้วยความปวดหัวเสียให้ได้ เพราะสองฝ่ายชักเริ่มถกเถียงกันหนักขึ้นเรื่อยๆ จนเธอรู้สึกเหมือนเรื่องมันจะเริ่มบานปลายใหญ่โต
ซีแนลตัดสินใจห้ามพวกเขาด้วยการตะโกนขัดจังหวะ “เฮ้! พวกท่านทั้งสองหยุดเถียงกันก่อนแล้วช่วยอธิบายให้ฉันฟังได้ไหมว่าไอ้ดวงตายมทูตมันคืออะไร”
สัตว์เทพอสูรหัวกะโหลกทีบีนสะบัดผ้าคลุมครั้งหนึ่งแล้วขยับเท้าก้าวมาหาเธอหนึ่งก้าว “สำหรับสัตว์อสูรระดับสูงในดินแดนนรก พวกเราล้วนมีจุดอ่อนที่ต่างกันออกไป ส่วนสัตว์เทพอสูรดิราเซีย ดวงตายมทูตของเจ้านั่นเปรียบเสมือนจุดอ่อนที่มิต่างอะไรไปจากหัวใจ ท่านเห็นใช่หรือไม่ เผ่าพันธุ์ยมทูตส่วนมากมีรูปร่างเป็นโครงกระดูกมิได้มีอวัยวะเลือดเนื้ออย่างเช่นที่เผ่าพันธุ์อื่นเป็น ส่วนที่เห็นร่างแปลงนั่นก็เป็นพวกที่ไม่รักศักดิ์ในเผ่าพันธุ์ ทั้งที่จุดอ่อนเป็นสิ่งที่เราต้องแอบซ่อนเอาไว้”
ความจริงข้อนี้ทำให้ซีแนลถึงกับตกตะลึง
เธอไม่รู้มาก่อนว่าจะมีเรื่องแบบนี้ เพราะคิดว่าสำหรับสัตว์อสูรในเกมแล้วก็แค่ฆ่าๆ ให้ตายก็เป็นพอ อย่างนั้นไอ้สัตว์อสูรบางตัวที่ฆ่ายากๆ ก็คงซ่อนจุดอ่อนไว้สินะ ซีแนลกุมคางอย่างครุ่นคิดโดยลืมไปว่าวิธีฆ่ามังกรที่เรียกชื่อเสียงให้ตัวเองในครั้งเก่าก่อนนั่นก็เป็นวิธีเดียวกัน
“เจ้าคงหวาดกลัวสินะดิราเซีย เพราะหากมีผู้ใดครอบครองดวงตายมทูต เจ้าก็จำเป็นจะต้องฟังคำสั่งและปฏิบัติตามทุกอย่างเยี่ยงทาสมิใช่หรือ”
“ทีบีน!! ข้าจะฆ่าเจ้า!!”
“ฉันจะเอาดวงตายมทูต!!!” ซีแนลตัดสินใจตะโกนขึ้นกลางปล้อง เพื่อไม่ให้พวกเขาทั้งสองถกเถียงกันอีก
“ข้าให้ไม่ได้!!”
ซีแนลทำหน้าครุ่นคิดแล้วเอียงใบหน้าไปขอความเห็นจากสัตว์เทพอสูรอีกตน
“หากอีกฝ่ายมิยอมท่านก็มิจำเป็นต้องปลดปล่อยเขาขอรับ” ดิราเซียตวัดดวงตาเกรี้ยวกราดมองสัตว์เทพอสูรหัวกะโหลกทีบีนที่เอ่ยขึ้นมาแล้วตะโกนลั่นทันที
“ถ้าหากเจ้ายังขืนเป่าหูนางอีก ข้าสาบานว่าสักวันจะเด็ดหัวเจ้าทีบีน!!”
เธอตั้งข้อสังเกตว่าทั้งสองคนนี้เหมือนจะสนิทกันแต่ก็ไม่ถูกกัน อาจเป็นเพราะต่างฝ่ายเย่อหยิ่งจนกินกันไม่ลงกระมัง
ซีแนลนั่งขัดสมาธิลงกับพื้นแล้วยกมือเท้าคางมองพวกเขาที่กำลังโต้เถียง
เธอไม่เข้าใจเลยว่าเพราะเหตุใดโฉมหน้าอันหล่อเหลางดงามของสัตว์เทพอสูรดิราเซียนั้นจึงแฝงไปด้วยกลิ่นอายที่ไม่น่าไว้ใจมากขึ้นเรื่อยๆ ฉะนั้น เธอตัดสินใจแล้ว ไม่ว่ายังไงเธอจะเอาดวงตายมทูตอะไรนั่นเพื่อเป็นหลักประกันว่าจะสามารถควบคุมไม่ให้อีกฝ่ายทำผิดหรือก่อเรื่องร้ายแรงได้ในภายภาคหน้า
“เอาเถอะ ฉันจะให้พวกท่านเถียงกันเสียให้พอ เมื่อไหร่ที่ฉันกลับมา หวังว่าคงได้คำตอบเป็นที่แน่นอนแล้วนะ”
ซีแนลเอ่ยบอกคนทั้งคู่ เพราะเมื่อครูนี้ทางระบบเพิ่งเตือนมาว่าเธอเหลือเวลาที่ตั้งออกจากเกมไว้แค่ไม่ถึงสิบนาที และดูเหมือนว่าการโต้แย้งของพวกเขาที่เธอไม่สามารถหาจังหวะสอดแทรกได้นั้นจะฆ่าเวลาไปจนหมด”
สัตว์เทพอสูรทั้งสองหันหน้ามาทำท่าว่าจะอ้าปากพูด แต่ร่างของซีแนลก็หายวับไปเสียก่อน
ผู้เล่น ซีแนล เฟลคอน ถูกล็อคเอาท์ออกจากเกม เนื่องจากครบระยะเวลาที่ตั้งไว้กับทางระบบค่ะ
ฝากระจกครอบเตียงถูกเลื่อนเปิดออก พร้อมกับร่างของเด็กสาวที่ลุกขึ้นยกแขนบิดขี้เกียจเล็กน้อย เธอเดินเข้าไปชำระร่างกายและแต่งตัวเสียใหม่เพื่อจะลงไปทานอาหารเช้ากับพวกพี่ๆ แต่ทว่าพอมาถึงเธอก็รู้สึกเหมือนบรรยากาศมันอึมครึมแปลกๆ ยังไงก็ไม่รู้
“ซี นั่งลงแล้วเล่าพี่มาให้หมดเดี๋ยวนี้” พี่เคนเอ่ยเสียงเข้ม เธอทำหน้างุนงงแล้วถามกลับ
“เล่าอะไรเหรอคะ ซีงงนะเนี่ย แล้วพวกพี่จ้องซีกันทำไม”
“อธิบายมาดีๆ ว่าซีไปรู้จักกับไอ้หมอนี่ได้ยังไง” เสียงหนังสือพิมพ์ฉบับหนึ่งโดนวางลงบนโต๊ะดังตุบด้วยอารมณ์ไม่พอใจของพี่ไค
ซีแนลมองหน้าพวกพี่ๆ ของเธอสลับกับการหยิบหนังสือพิมพ์ที่วางอยู่บนโต๊ะขึ้นมาดูด้วยสีหน้างุนงงคล้ายกับไม่แน่ใจว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่ เพราะตอนนี้เธอรู้สึกมึนงงสับสนในสถานการณ์ที่เป็นอยู่เหลือเกิน
“นี่มันอะไรกันเนี่ย!!”
ซีแนลกรีดร้องเสียงแหลมหลังจากที่เห็นภาพของเธอที่กำลังเหมือนจะซบหน้าตัวเองพิงอกผู้ชายหน้าตาดีอย่างใกล้ชิดคนหนึ่งโชว์หราเต็มหน้าแรก ที่สำคัญเธอแทบจะเป็นลมเมื่อเห็นข่าวพาดหัว “นักธุรกิจมหาเศรษฐีรุ่นใหม่ไฟแรง พ่วงด้วยตำแหน่งผู้เล่นอันดับหนึ่งของเกมพิภพราชันย์ออนไลน์ควงนักศึกษาสาวปริศนาสวีทกลางห้างดัง”
ว๊ากกก!! สวีทบ้าอะไรกันล่ะ ไม่จริงนะ เธอกับหมอนี่พูดกันไม่เกินสามประโยคด้วยซ้ำ
“ซีไปรู้จักแล้วนัดเจอกับมันได้ยังไง”
นั่นเลย หน้าพี่เคนเหมือนจะเปลี่ยนเป็นยักษ์สีเขียวคล้ำบูดบึ้งไปแล้ว
“เดี๋ยวก่อนสิคะ อย่าเพิ่งอารมณ์เสียกันได้มั้ย พี่ไคก็ด้วยอย่ามองซีด้วยสายตาตำหนิแบบนั้นนะ ซีไม่รู้จักผู้ชายคนนี้ด้วยซ้ำ ตอนที่เดินอยู่บนห้างซีก็แค่บังเอิญไปชนเขา พวกเราไม่ได้รู้จักหรือเป็นอะไรกันอย่างที่ข่าวว่าหรอก โอ้ย! นักข่าวมั่ว พี่เห็นมั้ยว่ามุมกล้องมันไม่ดี แค่ดูก็รู้แล้วว่าอยากขายภาพให้ได้จนตัวสั่นชัดๆ” เธอว่าขณะเหวี่ยงหนังสือพิมพ์ลงบนโต๊ะดังปัง แล้วแอบเหล่ตาดูท่าทีของพวกพี่ๆ อย่างเจ้าเล่ห์ว่าเป็นยังไงกันบ้าง
ความจริงแล้วเธอรู้สึกหวั่นว่าพวกพี่ๆ ของเธอจะพากันวิ่งไปหักคอผู้ชายคนนั้นเสียให้ตายคามือซะเหลือเกิน
“เฮ้อ อย่างนั้นค่อยโล่งอกหน่อย”
พี่เคนผ่อนลมหายใจหนักๆ ออกมา “พี่นึกว่าไอ้จิ้งจอกเจ้าเล่ห์นั่นมันบังอาจมาเกาะแกะหลอกล่อน้องสาวผู้ใสซื่อสุดที่รักของพี่ซะแล้ว”
เธอค้อนประหลับประเหลือกเมื่อพี่เคนหัวเราะร่าเหมือนว่าอาการโมโหของกอริล่ายักษ์ตัวเขียวเมื่อครู่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน
“ไม่มีอะไรแน่นะ” พี่ไคถามย้ำ
“ไม่มีอะไรจริงๆ ค่ะ” เธอตอบพี่ไคอย่างหนักแน่น
ถึงจะเห็นพี่ไคไม่ค่อยแสดงอาการออกมามากอย่างพี่เคนก็เถอะ แต่ไอ้ที่นิ่งๆ นั่นแหละเห็นจะน่ากลัวเป็นที่สุด ไม่ใช่ว่าพอเข้าเกมไปแล้วพี่ไคกับพี่เคนจะชวนกันร่วมมือยกพวกไปถล่มไอ้ผู้เล่นอันดับหนึ่งของเกมพิภพราชันย์ออนไลน์อะไรนั่นหรอกนะ
นี่ขนาดนึกเล่นๆ เธอก็แทบสยองขึ้นมาไม่ได้เลย ถ้าเป็นแบบนั้นเรื่องคงวุ่นวายสุดๆ เลยเชียวล่ะ เธอลอบถอนหายใจหนักๆ ออกมาขณะภาวนาว่าอย่าให้เป็นอย่างที่คิดเลย
ขณะที่คิดว่าทุกอย่างกลับเข้าสู่สภาวะปกติและราบรื่นดีแล้ว เธอก็ต้องชะงักและแทบพลัดตกจากเก้าอี้เมื่อพี่ครีที่เงียบกว่าใครเพื่อนพูดขัดขึ้นมา
“แต่ครีว่าเขาก็หล่อดีออก อีกอย่างเขาก็เก่งด้วย เรื่องผู้หญิงก็ไม่เคยเห็นเป็นข่าว ปกติเขาเก็บตัวจะตาย ไม่เคยมีภาพหลุดออกมาหรอก ก็เพิ่งจะซีที่เป็นข่าวด้วยนี่แหละคนแรก ครีว่านะการงานฐานะชาติตระกูลก็ดี ไม่เห็นมีคุณสมบัติข้อไหนที่ไม่เหมาะกับซีเลย”
“ยัยครี!!!”
พี่เคนกับพี่ไคพร้อมใจกันตะโกนเสียงดังจนเธอต้องรีบยกมือขึ้นอุดหูแทบไม่ทัน
“ครีพูดจริงนี่ นี่ถ้าเขามาจีบครีนะ ครียังคิดว่าจะรับไว้พิจารณาเลย แต่บังเอิญว่าครีเคยเจอเขาแล้วหลายครั้ง แต่เขาไม่มีท่าทีสนใจครีเลยสักนิด แต่ก็นะ เป็นครีเองแหละที่รู้สึกเฉยๆ เพราะไอ้มาดสุขุมไม่ค่อยพูดแบบนั้นมันไม่ใช่สเป็ค แต่ยังไงครีว่าคุณสมบัติเขาก็ครบถ้วนดี มีมากเกินกว่าสามข้อหลักที่ผู้หญิงต้องการซะอีก เก่ง หล่อ รวย ไม่เจ้าชู้ ดูดีมีชาติตระกูล เหลือเฟือเลยใช่มั้ยล่ะ” พี่ครีพูดขณะยกนิ้วขึ้นมานับประกอบ
“หุบปากไปเลยยัยครี!! อย่ามาเป่าหูอะไรซีมั่วๆ นะ” พี่เคนร้องขึ้นอย่างผวา ก่อนจะรีบยกมือขึ้นมาแนบปิดหูเธอไว้ทั้งสองข้าง แต่มันคงไม่ทันแล้วละค่ะ เพราะเธอได้ยินหมดแล้ว
รอยยิ้มแหยๆ ของเธอแทบจะเปลี่ยนเป็นเจื่อนอย่างทันควันเมื่อเหลือบไปเห็นดวงตาที่แทบจะลุกเป็นประกายไฟของพี่ไค
โอ้ย! งานเข้าแล้วแน่ๆ งานนี้จะยังไงก็ช่างเถอะ หมอนั่นที่เป็นผู้เล่นอันดับหนึ่งอะไรนั่นต้องถูกฝังอยู่ในแบล็คลิสของพี่ไคแล้วแน่เลย
พี่ไคยิ่งเป็นพวกร้ายลึกเจ้าเล่ห์แผนการน่ากลัวตัวยงซะด้วย เห็นแบบนี้ไม่รู้ว่าในหัวจะคิดเล่นงานแก้แค้นอะไรที่ทำให้เธอตกเป็นข่าวอยู่หรือเปล่า
โอ้ย! ถ้าเกิดอะไรขึ้น เรื่องนี้เธอไม่มีส่วนเกี่ยวข้องด้วยนะ
การทานอาหารเช้าของพวกเราคล้ายจะผ่านไปอย่างราบรื่นแต่ก็ยังมีรังสีอึมครึมกระจายเป็นหย่อมๆ หลังจากทานอาหารเสร็จพี่เคนกับพี่ไคก็ขอตัวเข้าไปเล่นเกมทันที เพราะว่าวันเสาร์และอาทิตย์เป็นวันหยุด ซึ่งมีไม่บ่อยนักที่จะหาเวลาว่างเล่นติดต่อกันได้ยาวนาน
เรื่องนี้เธอทราบดี วันหยุดทุกๆ สัปดาห์พวกพี่ๆ ของเธอมักจะเข้าเล่นเกมกันอย่างไม่มีหยุดพักจนครบ 24 ชั่วโมงจนถึงตอนที่ระบบตัดออก
พอแปดโมงเช้าเธอก็ถูกพี่ครีลากไปโรงพยาบาลเพื่อนัดเจอกับคุณลุงหมอที่โทรมานัดไว้ตั้งแต่เมื่อค่ำวาน พร้อมทั้งรับเอาอาหารเสริมที่ช่วยในการประคองตัวเล่นได้ระยะยาวนานขึ้น ซึ่งพี่ครีบอกว่าของทุกคนมีครบแล้วยกเว้นแต่ของเธอคนเดียว อีกทั้งพี่ครียังให้เหตุผลว่าอาหารเสริมช่วยทดแทนพลังงานขณะร่างกายนอนหลับและไม่ได้กินอาหารสามารถหาซื้อได้จากศูนย์ตัวแทนจำหน่ายทั่วไป แต่เธอที่เคยเป็นคนไข้มาก่อนพี่ครีจึงรู้สึกไม่ไว้ใจและอยากรับจากมือของคุณลุงหมอมากกว่า
หลังจากเข้ามาในโรงพยาบาลและได้พูดคุยรวมไปถึงรับอาหารเสริมจากคุณลุงหมอเรียบร้อยแล้ว คุณลุงหมอก็แจ้งจุดประสงค์ที่นัดให้เธอมาในวันนี้ว่าให้เธอรออยู่ก่อนเพราะมีใครคนหนึ่งซึ่งเป็นทีมงานของทีมแพทย์อยากพบ
เธอนั่งรออยู่นานกว่าสิบห้านาทีก็มีผู้ชายอายุรุ่นราวคราวเดียวกับพี่ไคคนหนึ่งในชุดเสื้อเชิ้ตสีฟ้าคล้ายพนักออฟฟิตทั่วไปเดินเข้ามา ซีแนลมองสำรวจอีกฝ่ายด้วยความประหลาดใจ เพราะเขาไม่ได้แต่งชุดหมอและไม่มีท่าทางว่าจะเป็นหมอเลยสักนิดเดียว
แล้วไหนคุณลุงหมอบอกว่าเป็นทีมงานแพทย์ล่ะ?
“สวัสดีครับ พี่ชื่อชัยยุทธ์เป็นคนที่เขียนโปรแกรมเนื้อหาของเครือข่ายการรักษาพยาบาลในเกมพิภพราชันย์ให้กับน้อง”
ซีแนลเบิกตาโตกว้างอย่างตกตะลึงทันที
ผู้ชายคนนี้เนี่ยนะ! เธอจ้องเขาตั้งแต่หัวจรดเท้าใหม่อีกครั้งด้วยความตกใจ
“น้องเป็นคนไข้รายที่ห้าที่พี่เขียนโปรแกรมเนื้อเรื่องให้ แล้วก็เป็นคนที่สร้างปัญหาให้กับพี่มากที่สุด”
เอ๋ สร้างปัญหาเหรอ?
ซีแนลต้องงุนงนเมื่อน้ำเสียงของอีกฝ่ายที่เอ่ยออกมาไม่ได้แสดงถึงการต่อว่าสักนิด นอกจากจะเต็มไปด้วยรอยยิ้มอบอุ่นที่ใจดีคล้ายคุณลุงหมอแล้ว ในดวงตาของเขาไม่มีประกายความโกรธหรือรู้สึกขุ่นเคืองอย่างที่พูดเลย
“ซีขอบคุณนะคะสำหรับการช่วยเหลือของพี่ แต่ว่าซีสร้างปัญหาอะไรให้พี่เหรอคะ” เธอถามด้วยความสงสัย
อีกฝ่ายคลี่รอยยิ้มกว้างอย่างอ่อนโยนแล้วขยับตัวนั่งลงบนเก้าอี้ใกล้ๆ
“เริ่มแรกเลยคงจะเป็นชื่อของน้อง อย่างที่น้องทราบมาก่อนแล้วว่าการรักษาพยาบาลจะมีฐานข้อมูลที่เชื่อมโยงอยู่กับเกมพิภพราชันย์ออนไลน์ซึ่งมีผู้เล่นจำนวนหลายล้านคน และกฎของเกมจะไม่อนุญาตให้ผู้เล่นตั้งชื่อซ้ำกัน ดังนั้นน้องซึ่งเป็นผู้ป่วยที่ถูกส่งตัวมาจากอเมริกาได้ถูกกำหนดชื่อมาก่อน นั่นก็คือ C JANE ตามชื่อสกุลจริง แต่ทว่าในประเทศไทย ชื่อน้องคล้ายคลึงและใกล้เคียงกับผู้เล่นคนอื่นๆ เกินไป
ทางเราจึงเซ็ตให้ระบบตั้งชื่อให้ใหม่โดยการประมวลผลจากชื่อเดิม ซึ่งพี่เองก็ไม่คิดเหมือนกันว่า ชื่อมันจะออกมาเป็น 2พยางค์ นั่นก็คือ ซีแนล และ เฟลคอน เมื่อทีมงานจะทำการแก้ไขแต่กลับพบว่าไม่สามรถแก้ไขได้แล้ว เพราะข้อมูลถูกรันพร้อมกับเนื้อเรื่องบางส่วนของเกมที่ติดมาถูกฝังในข้อมูลไปเป็นที่เรียบร้อย”
ซีแนลทำตาปริบๆ ขณะฟังคำอธิบายตรงหน้า ไม่อยากคิดเลยว่าแค่ชื่อของเธอก็สามารถสร้างปัญหาได้ด้วย
“แล้วเนื้อเรื่องอะไรที่ติดมาเหรอคะ” เธอถามต่อด้วยความสงสัยที่ค่อยๆ เพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ
พี่ชัยยุทธ์ส่งยิ้มให้เธอและเหยียดแขนวางบนโต๊ะอย่างช้าๆ
“เผ่าพันธุ์และชื่อที่ใช้ซึ่งตรงกับชื่อทวีปในเกม”
ซีแนลพยักหน้า อันนี้เธอเองก็พอจะรู้มาบ้างแล้ว เรื่องเผ่าพันธุ์จอมมารและเฟลคอนที่ดันไปตรงกับชื่อของทวีปเฟลคอน แต่เธอก็ไม่ได้คิดมากอะไร
“ปกติแล้วเนื้อเรื่องของผู้ป่วยที่ทางทีมงานสร้างขึ้นเพื่อช่วยในการรักษา จะไม่มีความสัมพันเกี่ยวข้องกับชื่อหรือสถานที่ในเกม ดังนั้นเมื่อข้อมูลไม่สามารถแก้ไขได้ พี่จึงจำเป็นต้องทำเนื้อหาให้สอดคล้องเพื่อรับกับปัญหานี้โดยเฉพาะ นั่นก็คือการสร้างทวีปหนึ่งที่มีลักษณะคล้ายๆ กันขึ้นมาและเชื่อมโยงเนื้อเรื่องส่วนต่างๆ ให้ญาติของคนไข้สามารถเข้าไปมีส่วนช่วยเหลือได้เช่นเดียวกับคนไข้รายอื่นๆ นั่นก็คือ การส่งพี่ชายของน้องเข้าไปและให้น้องรับรู้จากการปลูกฝังของเอไอว่าเป็นบุตรของจอมมารและจะมีครอบครัวเข้ามาเกี่ยวข้องซึ่งสอดคล้องกับเผ่าพันธุ์ที่น้องได้รับมาก่อนหน้า”
“แล้วมันไม่ดีตรงไหนเหรอคะ” เธอเอียงคอครุ่นคิดอย่างไม่เข้าใจ เพราะไม่เห็นจะมีอะไรแปลกเลยนี่
“ไม่ใช่ไม่ดีหรอกครับ แต่ที่เป็นปัญหาคือน้องดันเดินเควสลับที่ดันไปเกี่ยวข้องกับเนื้อหาหลักในเกม นั่นก็คือการเอาสัตว์เทพอสูรตัวบิ๊กออกมาเป็นผู้รับใช้นั่นต่างหากล่ะ”
“ซิเรียสนะเหรอคะ!” เธอเอ่ยเสียงดังด้วยความตกใจ
“ใช่ครับ ดูเหมือนตอนนี้ทางระบบจะวุ่นวายกันใหญ่ เพราะน้องได้เริ่มเควสเนื้อหาที่จะชุบชีวิตมันแล้วใช่ไหมครับ”
ซีแนลพยักหน้า
“นี่ก็เป็นจุดประสงค์ที่พี่มาพบน้องในวันนี้ เนื่องจากฝ่ายทีมงานแพทย์ที่พี่ทำอยู่พวกเราจะถูกแยกและไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกันกับฝ่ายที่ดูแลระบบในเกม ซึ่งตอนนี้พวกเขาได้มาขอร้องให้พี่ช่วยแก้ปัญญาเกี่ยวกับเรื่องนี้นั่นก็คือการลบเควสเนื้อหานี้ออกไป”
พอได้ฟังแล้วเธอก็ต้องหน้าซีดเผือดไปทันที
หมายความว่ายังไง!
“หมายความว่าพี่จะลบซิเรียสออกไปจากข้อมูลของซีเหรอคะ” ฝ่ามือของเธอรู้สึกเย็นเฉียบขณะกำเข้าหากันแน่น
“ไม่ใช่ว่าพี่ไม่อยากลบนะครับ แต่พี่ลบไม่ได้ต่างหาก ถ้าลบได้พี่คงลบมันตั้งแต่ตอนที่น้องเริ่มทำการเข้าไปในเกมครั้งแรกแล้ว โดยเฉพาะอย่างยิ่งสัตว์อสูรตัวนี้เป็นตัวแรกๆ ที่ทีมงานผู้สร้างเกมได้สร้างขึ้น ซึ่งมีแต่ผู้บริหารระดับสูงเท่านั้นที่เคยเห็นเพราะมันถูกลบข้อมูลออกและเก็บไว้ใช้สำหรับโครงการที่จะอัพเดทแพทช์เมื่อเกมดำเนินเนื้อเรื่องเข้ารูปเข้ารอยเป็นที่เรียบร้อยในอนาคตข้างหน้า”
อีกฝ่ายส่งรอยยิ้มกว้างอย่างอ่อนโยนให้เธอเมื่อเห็นว่าเธอเริ่มหน้าซีดหนัก
“น้องไม่ต้องกังวลเรื่องนี้ไปหรอกครับ เพราะพี่แจ้งฝ่ายโน้นไปเรียบร้อยแล้วว่าไม่สามารถแก้ไขหรือลบข้อมูลของน้องได้ และควรปล่อยให้มันดำเนินไปตามเนื้อเรื่องเอง”
แม้จะรู้สึกหายกังวลไปบ้างแล้วแต่ร่างกายของเธอก็ยังรู้สึกสั่นๆ ด้วยความกลัวและกังวลอยู่ดี เพราะซิเรียสเป็นสัตว์อสูรตัวแรกในเกมของเธอเชียวนะ และเธอยอมรับว่าเธอรู้สึกผูกพันและจดจำมันได้ดีตั้งแต่ที่เห็นมันครั้งแรก มากพอๆ กับตัวอื่นนั่นแหละ ถึงแม้ว่าจะเป็นการพบกันแค่เพียงครั้งเดียวก็ตาม
แต่เชื่อเถอะว่าการพบกันครั้งนั้นเปรียบเสมือนสายใยเส้นสีดำเล็กๆ บางๆ ที่คล้ายใยแมงมุงมัดแน่นพันรอบตัวเธอจนยุ่งเหยิงไปหมด
มันเป็นความผูกพันที่มีต่อตัวละครในเกมอย่างลึกซึ้งที่เธอเองก็ไม่สามารถอธิบายเป็นคำพูดได้เช่นกัน แต่พอนึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้เธอก็รีบถามอีกฝ่ายทันที
“จริงสิ พี่เป็นคนสร้างเซมีนเหรอคะ!” บอกตามตรงว่าจนถึงทุกวันนี้เธอก็ยังคิดถึงเซมีนผู้แสนดีอยู่เสมอ
พี่ชัยยุทธ์พยักหน้า “ใช่ครับ เซมีนเป็นเอไออัจฉริยะที่ช่วยในการฟื้นฟูรักษาผู้ป่วยโดยมีอุปนิสัยคล้ายกับคนจริงมากที่สุด นอกจากนี้ยังมีทักษะข้อมูลของพยาบาลชั้นดีปลูกฝังลงไปด้วย คนไข้สี่รายก่อนหน้าก็ได้เซมีนทำการช่วยเหลือในขั้นปฐมพยาบาลทั้งหมด”
“อย่างนั้นเหรอคะ” เธอพยักหน้าหงึกๆ เซมีนใจดี อ่อนโยนและเก่งเหมือนพยาบาลจริงๆ นั่นแหละ
“เอาล่ะ งั้นเรามาพูดถึงจุดประสงค์หลักในการพบน้องวันนี้กันเถอะ”
ซีแนลเงยหน้าขึ้นทันที
“ความจริงแล้วพี่มีเรื่องอยากขอร้องน้องอยู่เรื่องหนึ่งนั่นก็คือ อยากให้น้องช่วยรับปากว่าจะไม่เปลี่ยนเผ่าเป็นเผ่าพันธุ์ยมทูตอย่างเด็ดขาด”
“เอ๊ะ! ทำไมเหรอคะ แล้วไอ้เผ่าพันธุ์นี่มันเปลี่ยนกันได้ด้วยเหรอ” เธอถามขึ้นอย่างสงสัย เพราะเธอเองก็ไม่เคยคิดถึงเรื่องนี้มาก่อน ว่าก็ว่าเถอะเผ่าพันธุ์ที่ได้รับมามันก็ดีอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ
“คือจะว่ายังไงดีล่ะ อาจเป็นเพราะทีมงานดูแลเกมฝ่ายโน้นไม่สามารถเข้ามาสอดแทรกการเล่นของผู้เล่นได้ ดังนั้นจึงขอร้องผ่านทางพี่มา เพราะพี่เองก็เหมือนจะสร้างปัญหาให้เขาอยู่ไม่น้อย”
ซีแนลยิ้มแหยและพยักหน้าเข้าใจ คงเพราะเรื่องเผ่าพันธุ์และซิเรียสที่ติดตัวเธอไปนั่นแหละ
“ว่าก็ว่าคือ น้องมีสัตว์อสูรที่เกี่ยวข้องกับเผ่าพันธุ์ยมทูตในระดับสูงมากเกินไป เห็นอีกฝ่ายเค้าแจ้งมาอย่างนี้นะครับ”
To be continue…
ความคิดเห็น