คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : พิภพราชันย์ออนไลน์ :: ทักษะอาชีพลับช่างซ่อมตุ๊กตา (1)
พิ ภ พ ร า ชั น ย์ • อ อ น ไ ล น์
ตอนที่ 6 ทักษะอาชีพลับช่างซ่อมตุ๊กตา (1)
ซีแนลรอพี่ชายของเธอมาเป็นเวลาเกือบหนึ่งชั่วโมงเต็มแต่กลับไม่เห็นวี่แววของเขาเลย ด้วยความเบื่อหน่ายและรำคาญเสียงผู้เล่นจอแจที่จับกลุ่มพูดคุยกันไม่หยุดปากเกี่ยวกับเรื่องอาชีพลับที่โผล่ขึ้นมาแบบปุบปับ เธอจึงหลีกเลี่ยงด้วยการเดินเข้าไปยังอาคารภารกิจที่หมายตาไว้แต่แรก
สายตาอันเฉียบคมของซีแนลเหลือบไปเห็นกลุ่มคนจำนวนมากที่จับกลุ่มมุงดูแผ่นกระดาษที่แปะไว้บนบอร์ด ในนั้นมีภารกิจระดับต่างๆ ที่ระบุตรงหัวมุมขวาตัวใหญ่สีแดง ตั้งแต่ A, B, C. D, E, S, SS เธอสังเกตว่าบางภารกิจสามารถรับได้หลายครั้ง เพราะหลังจากที่ถูกใครคนหนึ่งฉีกดึงออกไปแล้ว มันจะปรากฏแผ่นใหม่แบบเดิมขึ้นมาแทนที่ และทันใดนั้นเองก็มีภารกิจหนึ่งที่ทำให้เธอรู้สึกสนใจเป็นอย่างมาก นั่นก็คือภารกิจระดับต่ำสุด
|
รายละเอียดภารกิจระดับ E ต้นหญ้าสีขาว
ต้นหญ้าสีขาว : จำนวน 100 ต้น ค่าตอบแทน : 1Z
ระดับความยาก : ต่ำมาก ผู้จ้างวาน : แม่มดโดโรธี
สถานที่ : ชายป่าฝั่งตะวันออกของเมือง ระดับสัตว์อสูรต่ำกว่า 15
สถานที่ส่งภารกิจ : บ้านพักรั้วไม้ไผ่สีเขียวทิศเหนือของบอร์นซิตี้
ระยะเวลา : ไม่เกิน 3 วัน (หากเกินระยะกำหนด ภารกิจของท่านจะหายไปและถูกปรับจำนวนเงินเป็นสิบเท่าจากภารกิจที่รับ)
|
ซีแนลดึงมันออกมาสิบใบ เพราะมันเป็นภารกิจที่รับได้พร้อมๆ กันหลายครั้งและเธอน่าจะทำไหว หลังจากคำนวณเงินค่าตอบแทนดูแล้ว 1Z เท่ากับ 1หมื่นG ค่าตอบแทนต้นละ 100G ซึ่งเยอะพอสมควรสำหรับผู้เริ่มเล่นใหม่เลยทีเดียว และเรื่องสำคัญมากที่สุดคือชื่อของผู้จ้างวานทำให้เธอรู้สึกสนใจภารกิจนี้มากเป็นพิเศษ ซีแนลจึงไม่ลังเลที่จะรับภารกิจนี้
ผู้เล่น ซีแนล เฟลคอน รับภารกิจระดับ E ต้นหญ้าสีขาว
เสียงระบบร้องเตือนหลังจากที่เธอฉีกมันออกมาถือไว้ในมือ
หลังจากที่เดินออกมาจากตึกภารกิจก็มีเหตุชวนให้ปวดหัวอีกครั้ง เมื่อลืมนึกไปว่าตัวเองไม่สามารถใช้อาวุธใดได้อีกหลังจากได้รับอาชีพลับ
จากสถานะตัวละครของเธอที่เพิ่มขึ้นมาคือ ระดับได้เลื่อนเป็นเลเวล10 อาชีพช่างซ่อมตุ๊กตา อาวุธประจำตัวคือตุ๊กตาหมีหน้าโหด ระดับ SS ซึ่งไม่สามารถใช้อาวุธชนิดอื่นได้ และมีทักษะติดตัวสองทักษะ
|
ทักษะประจำอาชีพ
ซ่อมตุ๊กตา : ความสามารถในการซ่อมตุ๊กตาระดับ D
|
|
ทักษะประจำอาชีพ
ทักษะวิญญาณตุ๊กตาอาฆาต : ความสามารถในการโจมตีสัตว์อสูรรุนแรงระดับ C **สะสมพลังวิญญาณให้กับตุ๊กตาจากจำนวนสัตว์อสูรที่สังหารเพื่อปลดล็อคเลื่อนระดับทักษะ ( 0/20)
|
หลังจากทำใจได้แล้วว่าต้องวิ่งไล่ทุบหัวสัตว์อสูรด้วยตุ๊กตาแทนมีดและดาบ ซีแนลจึงเดินเข้าไปในร้านและซื้อพวกน้ำยาเพิ่มHP และMP รวมอื่นน้ำยาอื่นๆ ประเภทลดความเหนื่อยล้าที่ราคาสูงไปจำนวนมาก ซึ่งหมดเงินไปถึง 2,500Z จากเงินที่ได้มาจากการภารกิจเปลี่ยนอาชีพ 5,000Z หลังจากนั้นก็เดินออกไปยังชายป่าฝั่งตะวันออกของเมืองที่มีต้นหญ้าสีขาวอยู่
ตามทางผ่านเธอพบว่าแทบจะไม่มีผู้เล่นอยู่เลยเพราะสัตว์อสูรมีระดับต่ำมาก และที่สำคัญพวกมันไม่โจมตีผู้เล่นก่อน
ในที่สุดเธอก็พบต้นหญ้าสีขาวจนได้ จากนั้นเธอก็นั่งลงและลงมือจัดการถอนมันเก็บใส่กระเป๋าที่บรรจุได้ถึง 300 ช่อง หลังจากที่ซื้อน้ำยาเพิ่มเลือดและมานาสะสมเก็บไว้จำนวนมากมายมหาศาลป้องกันเหตุไม่คาดฝันจากอาชีพอันแสนง่อยของตัวเอง จึงทำให้ช่องในกระเป๋าเหลืออยู่เพียงสองร้อยกว่าช่อง โชคดีแต่ละช่องสามารถจัดเก็บของประเภทเดียวกันได้มากสุดถึงหนึ่งร้อยชิ้น เธอจึงมีช่องว่างในการเก็บต้นหญ้าสีขาวได้อย่างเหลือเฟือ
ขณะที่เธอกำลังเพลิดเพลินอยู่กับบรรยากาศที่แสนเงียบสงบอยู่นั้น เธอก็ต้องวางมือลง เพราะได้ยินเสียงต่อสู้อีกด้านหนึ่งที่เริ่มเข้ามาใกล้มากขึ้นเรื่อยๆ ผู้ชายคนหนึ่งกำลังวิ่งหนีตัวอะไรบางอย่างไกลๆ และใกล้เข้ามา ที่สำคัญเขากำลังวิ่งพุ่งตรงดิ่งมายังตำแหน่งที่เธอนั่งอยู่พอดี
“หลีกไป!!”
“เฮ้ย!”
พลั่ก!!
นาทีนี้เธอหลบไม่ทันจริงๆ และเจ้าบ้านั่นก็ดันพาเธอสะดุดล้มลงไปกับพื้นด้วยอีกคน ทันใดนั้นเองเธอก็เห็นเต็มตาว่าสัตว์ร้ายที่ไล่ตามผู้ชายคนนี้มาคือเสือโคร่งสีขาวตัวใหญ่
เสือลายขาว ระดับหัวหน้า เลเวล 30 ปรากฏตัว ผู้เล่นที่ถูกเสือลายขาวสังหารเลเวลลดลง 2 ระดับ รอเวลาในการเกิดใหม่ 1 ชั่วโมง
บ้าจริง!
“หนีเร็ว!”
ผู้ชายคนนั้นตะโกนเสียงดังหลังจากที่เขาลุกขึ้นและตะโกนสั่งให้เธอหนีไป และออกคำสั่งโดยไม่แม้แต่จะหันหน้ามา ซีแนลเห็นเพียงผมสีเงินที่ยาวถึงกลางหลังที่รวบไว้ลวกๆ ของเขาเท่านั้น เธอรู้ว่าเขาเป็นผู้เล่นใหม่เพราะสวมชุดเริ่มต้นแบบเดียวกับเธอเป๊ะ
แต่ดูเหมือนว่าเขาจะตั้งท่าจะสู้กับเสือลายขาวระดับ 30 ตัวนั้นจริงๆ และขอเดาว่าเขาคงตายเปล่า ไม่มีทางสู้ไหวแน่ ระดับชั้นห่างกันมากเกินไป แต่เอาเถอะเห็นแก่ที่ผู้ชายคนนี้เป็นคนดีอุตส่าห์ถ่วงเวลาให้เธอหนีไปก่อน เธอจึงตัดสินใจร่วมช่วยสู้กับเขาอีกแรง เพราะไหนๆ ตอนนี้ระดับเธอเองก็ยังอยู่ที่ระดับสิบ ลดไปสองระดับจึงไม่ได้รู้สึกเจ็บปวดอะไรนัก
แม้เธอจะเป็นคนที่ไม่ชอบยุ่งเรื่องของคนอื่นและเมินเฉยต่อเหตุการณ์รอบตัวหลายครั้ง แต่อย่างน้อยเธอก็ไม่เมินคนที่คิดดีทำดีกับตัวเองก่อน
เปรี้ยง!
เสียงดาบฟาดลงบนตัวเสือแบบเฉียดฉิว พริบตาเดียวดาบของเขาก็ถูกตะปบเข้ากับกรงเล็บของมันจนเกิดเสียงดังลั่นและจนเขากระเด็นออกไป
ทว่าชายคนนั้นพุ่งตัวและกลิ้งตัวหลบหนีได้อย่างงดงาม ก่อนจะคอยหาจังหวะและช่องว่างฟาดฟันเข้าแลกกับมันอีกหลายครั้ง เสือตัวนั้นค่อยๆ เกิดร่องรอยบาดแผลและได้รับบาดเจ็บหลายแห่ง
เมื่อผ่านไปหลายนาทีโดยไม่มีท่าทีว่าฝ่ายไหนจะแพ้หรือชนะ ขณะเดียวกันต่างฝ่ายก็เริ่มจะหมดแรง
จากสถานการณ์ที่เห็น เมื่อเห็นชายตรงหน้าเริ่มจะสู้ไม่ไหว เธอจึงล้วงเข้าไปหยิบตุ๊กตาหมีออกมาจากกระเป๋ากำไว้แน่นเพื่อสร้างกำลังใจตัวเอง
ทันทีที่เสือตัวนั้นกระโจนพุ่งลงบนตัวเขาในจังหวะที่เขาเสียหลักล้มลง ซีแนลรู้ด้วยสัญชาตญาณว่าเธอต้องขว้างสิ่งที่อยู่ในมือออกไปและเรียกใช้ทักษะที่ได้รับมา
“วิญญาณตุ๊กตาอาฆาตเอ๋ยจงมอบพลังให้แก่ข้า ทำลายล้างศัตรูให้หมดสิ้นพสุธา”
เปรี้ยง!
ทันใดนั้นเองเธอก็เบิกตากว้างอย่างตกตะลึง เมื่อตุ๊กตาหมีหน้าโหดที่เธอไม่คิดมาก่อนว่าจะทำอะไรได้ กลับขยับตัวราวกับมีชีวิตอย่างรวดเร็ว มันกระโดดถีบลงบนหัวของเสือทะยานขึ้นไปกลางอากาศแล้วล้วงเข้าไปดึงดาบเล่มใหญ่ระดับต่ำที่มีร่องรอยบิ่นของการใช้งานมานับไม่ถ้วนออกมาจากบริเวณอกกลางลำตัวตรงตำแหน่งที่มีร่องรอยขาดจนปุยนุ่นทะลักฟุ้งกระจายออกมาฟาดฟันเข้าตรงบริเวณลำคอเสือตัวนั้นจนขาดกระเด็นและสิ้นใจตายทันทีในพริบตาเดียว
ผู้เล่น ซีแนล เฟลคอน สังหารเสือลายขาว ระดับหัวหน้า เลเวล 30 บรรลุเงื่อนไขการเลื่อนระดับ เลเวลเลื่อนขึ้นเป็น 13
ผู้เล่น ซีแนล เฟลคอน ได้รับเกราะเสือขาว ระดับD 1 ชิ้น กรงเล็บเสือขาว ระดับ D 1 ชิ้น รองเท้าเสือขาว ระดับ D 1 คู่ ได้รับหนังเสือ 1 ผืน ได้รับเงินจำนวน 2,000Z
หลังจากเสือตัวนั้นตายแล้วซีแนลก็ทรุดนั่งลงอย่างหมดแรง เจ้าตุ๊กตาหมีหน้าโหดเอาดาบเล่มใหญ่เสียบกลับไว้ตรงตำแหน่งกลางลำตัวซุกซ่อนมันราวกับเล่นกล ก่อนจะเดินสะเปะสะปะราวกับคนหมดเรี่ยวแรงมาหยุดตรงหน้าเธอ มันเงยหน้ามองสบตากับเธอครั้งหนึ่งก่อนจะล้มลงด้วยร่างตุ๊กตาผ้าที่ไร้ชีวิตราวกับขาดสิ้นใจตายลงตรงนั้น
เธอยกมือขึ้นมาปิดปากตัวเองอย่างเหลือเชื่อ ซีแนลแทบพูดอะไรไม่ออก ดวงตาที่สบกันกับมันเมื่อครู่นี้ราวกับมีชีวิต
ตลอดระยะเวลาที่อยู่ในเกม นี่เป็นครั้งแรกที่เธอรู้สึกเศร้าและสะเทือนใจอย่างร้ายแรง
อาวุธตุ๊กตาหมีหน้าโหด ระดับ SS พลังโจมตีระดับ C ของท่านชำรุด ไม่สามารถใช้การได้ชั่วคราว กรุณาซ่อมแซม
หลังจากที่เสียงระบบเตือน เป็นครั้งแรกที่เธอรู้สึกซาบซึ้งใจจนอยากนึกร้องไห้ เธออยากอยากเอ่ยขอบคุณเจ้าตุ๊กตาหมีตัวนี้เหลือเกินที่มันยังอุตส่าห์เค้นแรงออกมาทั้งที่ร่างกายของมันเหมือนเศษผ้าที่พร้อมจะขาดฉีกได้ทุกเมื่อเพื่อปกป้องเธอ
ตอนนี้บอกตามตรงว่าเธอชอบอาชีพช่างซ่อมตุ๊กตาเข้าแล้ว!! ถึงจะอ่อนและดูง่อยแค่ไหนก็ไม่สน!
“เฮ้ เมื่อครู่นี้เธอใช้ทักษะอะไรเหรอ ทำไมฉันถึงไม่เคยเห็นมาก่อนเลย แปลกดีนะ”
ซีแนลเงยหน้ามองชายคนเมื่อครู่ที่ต่อสู้กับเสือจนเหน็ดเหนื่อย ตอนนี้เขากำลังนั่งดื่มน้ำยาเพิ่มเลือดให้กับตัวเอง ดูจากสภาพร่างกายแล้วคงจะอาการสาหัสอยู่ไม่น้อย ถ้าเมื่อครู่เขาไม่ได้ต่อสู้กับเจ้าเสือนั่นจนทำให้มันอ่อนแรงลง เธอเองก็คงจัดการกับมันไม่ไหวเหมือนกัน
“นี่เป็นส่วนแบ่งของนาย” เธอจัดการโยนกรงเล็บเสือขาวและรองเท้าเสือขาว ระดับ D ให้เขาไป
“ขอบใจ ฉันชื่อ ฮาเอล แล้วเธอล่ะชื่ออะไร”
“ฉัน ซี ยินดีที่ได้รู้จัก”
“เธอรู้หรือเปล่าว่าเธอเป็นผู้หญิงประหลาดคนแรกที่ไม่ส่งเสียงกรีดร้อง แล้วก็ไม่วิ่งหนีไปแบบที่พวกผู้หญิงเค้าทำกัน”
“ฉันถือว่านั่นเป็นคำชมนะ” ซีแนลยักไหล่อย่างไม่แคร์ ทำให้อีกฝ่ายส่งรอยยิ้มถูกใจออกมาน้อยๆ
“ดูเหมือนเธอจะเด็กกว่าฉันหลายปีนะ เธอต้องเรียกฉันว่าพี่สิ แต่เอาเถอะ ไม่เป็นไรถ้าเทียบกับความกล้าหาญเมื่อครู่นี้ เธอใจกล้ามากกว่าคนเท่าฉันซะอีก”
“โทษที แต่ฉันอายุยี่สิบเอ็ดแล้ว”
“ล้อเล่นหรือเปล่า ทำไมถึงเท่ากับฉันได้เนี่ย หน้าเธออย่างกับนักเรียนม.ปลายปีสองแน่ะ”
“งั้นก็แล้วแต่สมองน้อยๆ ของนายจะคิดสิ” ท่าทางอีกฝ่ายไม่มีท่าทีว่าจะสะทกสะท้านกับคำว่ากระทบกระแทกของเธอแม้แต่น้อย มันยิ่งกลับทำให้เขายิ้มออกมาไม่หยุด
เขาสติดีเหรือเปล่าเนี่ย!
จากสถานการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อครู่นี้เธอคิดว่าเขาเป็นคนที่น่าคบหาคนหนึ่ง ปกติแล้วในเวลาคับขันคนเรามักจะแสดงธาตุแท้และความเห็นแก่ตัวออกมาเสมอ แต่สำหรับคนๆ นี้ไม่ใช่
“เฮ้ ฉันชักถูกชะตากับเธอซะแล้วสิ มาเป็นเพื่อนกันเถอะ”
เธอเลิกคิ้วมองหน้าเขาเล็กน้อยก่อนจะพยักหน้าตกลงแบบส่งๆ และกดส่งขอเพิ่มรายชื่อเพื่อน
“ซีแนล เฟลคอน เฮ้ย! อย่าบอกนะว่าเธอคือคนที่ได้อาชีพลับวันนี้น่ะ!!”
“นายจะตะโกนทำไมเนี่ย!”
ฉันถลึงตาดุใส่เขาก่อนจะหันไปมองรอบๆ อย่างระมัดระวัง ลอบสังเกตว่ามีใครได้ยินบ้าง นับว่าโชคดีที่ไม่มีผู้เล่นคนอื่นอยู่แถวนี้เลยสักคน เฮ้อ เกือบจะเจอเรื่องวุ่นวายเข้าแล้วมั้ยล่ะ
“เธอนี้โคตรเจ๋งไปเลยแฮะ เอาเถอะรับรองว่าฉันไม่บอกเรื่องนี้กับใครแน่ แต่ดูท่าทางแล้วเป็นผู้เล่นใหม่สินะ”
“พูดอย่างกับว่านายไม่ใช่”
“ความจริงก็ไม่เชิงนักหรอก ก่อนหน้านี้ระดับของฉันก็ค่อนข้างสูงอยู่เหมือนกัน แต่ดันไปมีเรื่องกับกิลใหญ่กิลหนึ่งเข้าจนถูกตามฆ่าจนระดับเหลือ 1 พวกนั้นตามรังควานไม่หยุด สุดท้ายก็ต้องลบตัวทิ้งแล้วสร้างตัวละครเล่นใหม่”
“ให้ตายเถอะ นายนี่มันหาเรื่องใส่ตัวชัดๆ”
“ก็คงงั้นมั้ง” หมอนั่นยักไหล่เลียนแบบเธอ
พวกเราทั้งคู่หัวเราะออกมาพร้อมกันเล็กน้อย สงสัยว่าฉันจะถูกชะตากับเจ้าหมอนี่เข้าแล้วจริงๆ มันคงจะดี... ถ้าหากเขาไม่หักหลังฉันไปซะก่อนเหมือนเพื่อนคนที่แล้วๆ มา
“อย่างนั้นฉันขอตัวก่อนล่ะ ตอนนี้สภาพร่างกายชักไม่ไหวแล้วจริงๆ แล้วไว้เจอกันนะซี”
To be continue…
ความคิดเห็น