คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : เสือร้ายขยำกวางสาว(3)
ม่านฟ้าร้อลั่นเมื่อแบร์นาโโถมายลมาทับร่าอเธออีรั้
ริมฝีปาหนาบเม้มไปามเรือนร่าาวโพลน นิ้วสาร่ายลมาามเรียวายาว
่อนะสอเ้าใ้ระโปรสั้นวัอาภร์ิ้นบาออมา้วยเวลาไม่ถึสิบวินาที
มือบาที่ถูปลปล่อยพยายามันร่าสูให้ออห่าแ่็เปล่าประโยน์ในเมื่อร่าอเาไม่ยับเยื้อนแม้แ่นิ
แบร์นาโ้มหน้าลลอเลียับออวบ
ูบ้ำๆ เล้นลึเบาๆ ม่านฟ้า็แอ่นอให้เาเยม้วยวามเสียว่าน
ยิ่เธอ่อ้านเา็ยิ่รุรานเธอหนั ยิ่เธอหนีเา็ยิ่ไล่าม
ไม่มีพื้นผิวายรส่วนไหนหลุรอพ้นาารสัมผัสประทับราาริมฝีปาร้อนๆ
อเาไ้เลย
มือบาที่เยปัป่าย
บันี้่อยๆ อ่อนแรลลับลายเป็นเอื้อมึ้นโอบรัรอบอเาอย่าไม่รู้ัว
แบร์นาโใ้ประสบาร์รัที่ผ่านมานั่อนั
ปรนเปรอโลมเล้าร่าบาแสนพยศให้สยบลเป็นึ้ผึลนไฟในั่วพริบา ายหนุ่มยิ้มริ่มเยหน้ามอนที่หลับาพริ้ม
ใบหน้าเ็มไป้วยเม็เหื่อ บวับเสียหอบหายใถี่ๆ
ทำให้เ้าพ่อหนุ่มเิำหนัในายึ้นมาอย่าบ้าลั่
แบร์นาโหยัายลุึ้น่อยๆ
ปลเสื้อผ้าอัวเออออย่า้าๆ นัยน์าสีนิลยัับ้อร่าบาอย่าไม่วาา
ม่านฟ้าพยายามรวบรวมสิที่แระเิ
ิไร่รอนึถึหน้าอุลุที่พร่ำสอนเธอให้ระวััว
เพราะวามอ่อนแออเธอทำให้โนเาทำร้ายและรัแอย่า่ายาย
แ่เาโลมเล้าแะสัมผัสร่าอเธอ เธอ็อ่อนระทวยยอมำนน่อเาเสียแล้ว
“ุะ ไ้โปร
อย่าทำันเลย” เธอพยายามอร้อเาอีรั้และน้ำเสียอเธอ็ยัอ่อนหวานเ่นเย
ถึแม้ว่าเธอะใ้น้ำเสียอย่าไรมัน็ไม่ทำให้แบร์นาโิะปล่อยเธอออเราะอนนี้เรื่ออเาไม่ินหยุไม่อยู่แล้ว
“ไม่้อลัว
ผมไม่่าุหรอ ผมแ่อยาะสั่สอนุเยๆ เ้าถ้ำเสือมาแล้ว็้อยอมให้เสือฟั
ถือว่าเป็นอำนัลให้เ้าอถ้ำ็แล้วันนะ”
ัออเพื่อป้อันถูแบน่ะ อยาอ่านโปรทิ้อีเมลไว้ไ้เลย่ะ
ารสอบสวนปาำาเ้าหน้าที่ำรวทำให้เรย์มอนโ้รู้สึหุหิ
นี่็ปาเ้าไปหโมเ้าแล้วำรวพวนี้็ยัไม่มีทีท่าที่ะเลื่อนัวออไปาบ้านเาเสียที
“ุำรวรับ
ผมว่าพวุรบวนารพัผ่อนอผมมาพอแล้วนะรับ
ผม็ยืนยันวามบริสุทธิ์แล้วนี่รับว่าผมไม่ไ้เป็นนยิรถำรว” มาเฟียหนุ่มเอ่ยบอเสียเรียบ
หาแววาสีเหล็บ่บอไ้ีว่าเาเริ่มไม่่อยพอใที่พวำรวเ้าออในบ้านที่เป็นส่วนัวอเา
“ุ็บอผมมาสิรับว่าุเอาหลัานที่ผมำลัหาอยู่ไป่อนไว้ที่ไหน” นายำรวหนุ่มฟรานเสโ แอเลโล
ำรวที่อยามิพฤิรรมอแ๊มาเฟียบนเาะิิลีเอ่ยึ้นอย่าใเย็น
“ผม็ใหุู้แล้วนี่รับ
ว่าสิ่ที่พวุำลัหาอยู่มันไม่มีอยู่ในบ้านอผม”
รอยยิ้มอย่าเ้าเล่ห์ปราึ้นบนใบหน้าหล่อเนียนอเรย์มอนโ้
ฟรานเสโ้อหน้าเรยมอนโ้้วยวามเ็บใ
ถึแม้ว่าเาะพยายามับามอเรย์มอนโ้อยู่ลอเวลา
เรย์มอนโ้็ยัสามารถหลุพ้นารับุมไปไ้ทุที
“วันนี้ผมอาะไม่พบอะไร
แ่ราวหน้าผมรับรอว่าไม่พลาแน่ ระวััวไว้ให้ีเถอะุเรย์มอนโ้”
นายำรวฟรานเสโล่าวทิ้ท้าย่อนะหันไปพยัหน้าให้ลูน้ออีสอนายเป็นสัาว่าเสร็สิ้นารปิบัิหน้าที่ในรั้นี้
“ผมไม่ส่นะรับุำรว”
เรย์มอนโ้เอ่ยบอยิ้มๆ
“ไม่เป็นไรรับ
ผมมาเอลับเอไ้ไม่้อให้ใรเินไปส่”
ฟรานเสโหยุเินหันมาบอเสียเรียบ ่อนะ้าวอาๆ ออไป
“ทรีเียโน!”
“รับหัวหน้า” ทรีเียโนลูน้อมือวานสำัปราายเ้ามาเมื่อเรย์มอนโ้เอ่ยเรีย
“นายำัรถอันแล้วใ่ไหม”
“รับหัวหน้า
ผมสั่ลูน้อให้ัารเปลี่ยนสีและถอป้ายทะเบียนออแล้วรับ”
“ีมา
ส่นอเราอยิามฟรานเสโ ันิว่ามันะรู้เรื่ออันมาไปแล้ว”
“รับเ้านาย” ทรีเียโนรับำสั่เสร็็รีบหุนหันเินออไปทันที
ฝานิยายเรื่อเพลิรัปัใ้วยนะะ ิามอ่านลิที่รูปภาพไ้เลย
ความคิดเห็น