คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #28 : Part 27 Do you like my hair cut ?
Part 27 Do you like my hair cut ? 50%
กระจกเงารีบานใหญ่สะท้อนภาพของยูชอนที่หน้าตาบูดบึ้งบ่งบอกอารมณ์ไม่ดีจนถึงจุดแมกซ์ มือขาวพยายามต่อสู้กับมือเล็กๆที่พยายามจะจรดปลายกรรไกรลงบนผมที่แหว่งไปแล้วกระจุกหนึ่งของตัวเอง
“เอ๊ะ อยู่เฉยๆสิคะ ยูชอนอยากจะผมแหว่งรึไง” นานะแหวลั่น ส่งเสียงจิ๊จ๊ะในลำคอขัดใจ
“ยัยตัวแสบ เธอวางแผนแกล้งกันชัดๆ” ยูชอนผุดลุกขึ้นยืน จ้องมองนานะที่ยืนควงกรรไกรไม่สะทกสะท้าน
“ก็ใช่ค่ะ พอดีเห็นหน้ายูชอนแล้วนึกทรงผมใหม่ออกไงคะ แต่ถ้าขอดีๆยูชอนคงไม่ให้ตัดหรอกใช่มั้ยหล่ะ หิหิ” เด็กสาวหัวเราะน่ากลัวจนยูชอนขนลุกวูบ มือเล็กๆกดไหล่บางให้นั่งลงอีกครั้ง
“ฉันไม่ไว้ใจเธอ” เล่นวางแผนลากเขาเข้าร้านทำผมที่ตัวเองเป็นเจ้าของขนาดนี้ เด็นี่น่ากลัวชะมัด
“หรือว่ายูชอนอยากจะเดินผมแหว่งน่าเกลียดแบบนี้ออกไปหล่ะค่ะ” มือเล็กขยับกรรไกรให้เหมาะมือ ดูท่าทางการจับยูชอนก็รู้เลยว่ายัยนี่โปรเฟชชันแนลมาเองแน่ๆ แต่ก็เพราะแสบอย่างนี้สิ ยูชอนถึงไม่ไว้ใจ
“ตัดผมอย่างเดียวจริงๆค่ะ ตอนนี้ไม่ทำอะไรหรอก ยังคิดแผนไม่ออก” ร่างเล็กขยับเข้าไปใกล้ จับปอยผมนุ่มนิ่มสีเกือบดำของยูชอนได้แล้วแลบลิ้นเล็กๆเลียริมฝีปาก ทำเอาคนถูกจับผมอยู่ผงะ
“ฉันว่ายอมเดินออกจากห้างไปผมแหว่งๆดีกว่า” ยูชอนขยับจะลุกแต่ก็โดนกดลงไปนั่งอีกครั้ง
“ถ้าผมทรงใหม่ไม่ทำให้ยูสวยขึ้น นานะยอมให้ตีเลยค่ะ !”
“เธออ !!”
“รู้แล้ว ใช่คำว่าน่ารักก็ได้ค่ะ !”
“ถ้าออกมาไม่ดีฉันจะตีเธอให้ตายแน่” ยูชอนขยับตัวฟึดฟัดบนเก้าอี้ หลับตาปี๋ตอนได้ยินเสียงกรรไกร แก๊บแก๊บ พร้อมกับความรู้สึกที่ผมตัวเองถูกตัดออกไป
“ยูชอนเนี่ยน้าโชคดีมากรู้เปล่าคะที่นานะตัดผมให้ บางคนมาขอร้องแทบตายนานะยังไม่ตัดผมให้เลยน้า" เด็กแสบพูดด้วยน้ำเสียงสดใสพร้อมกับหัวเราะคิกคัก ดูมีความสุบเสียเต็มประดา
แก๊บ แก๊บ แก๊บ ฉับ ฉับ เสียงตัดฉับ เกิดขึ้นต่อเนี่งทุกครั้งที่กรรไกรจรดลงบนปลายผม
“เธอจะตัดสั้นไปไหนเนี่ย” ยูชอนที่ทนหลับตาไม่ไหวโวยวายพร้อมกับผุดลุกขึ้นจากเก้าอี้ เล่นเอาผมกระจายเกลื่อนพื้น
“อะไรกันค้า อยากจะไว้ยาวเหมือนผู้หญิงรึงายยยยย ผมสั้นก็น่ารักน่ากอดเหมือนกันน่า ” เด็กแสบทำเสียงเจ้าเล่ห์พร้อมกับทำหน้าตากรุ้มกริ่ม
“นานะ !”
“นานะจำชื่อตัวเองได้ค่ะ นั่งลงได้แล้ว หรือว่ายังยืนยันจะเดินออกไปแหว่งๆคะ ไปได้นะคะ” ร่างเล็กผายมือ ทำท่าจะเก็บกรรไกรลงกระเป๋าเครื่องมือ แต่กลับโดนยูชอนเบิ๊ดหัว
“โอ๊ยยยยยย ! นานะจะฟ้องยุนโฮ” มือเล็กกุมศรีษะด้วยสีหน้าแหยเก เห็นไม่สู้ๆ แต่ตีมาทีนี่มือหนักชะมัดเลย
“อย่ามากวนประสาท จะตัดก็มาตัดให้เสร็จ อย่าให้โมโหนะ !”
“ก็อย่าตีนานะสิคะ ! ตีทำไม บอกให้ตีได้ถ้าไม่สวยไงคะ นี่ขนาดตัดไม่เสร็จยังน่ารักขึ้นตั้งเยอะ !”
“เธอว่าฉันเหรออ !!!”
“ขี้บ่นจัง หยุดพูดแล้วนั่งลงไปเลยค่ะ เดี๋ยวต้องทำสีผมอีก นานะไม่ว่างมาตีกับยูชอนทั้งวันนะคะ เวลานานะเป็นเงินเป็นท้องรู้รึเปล่า” เด็กแสบพูดพร้อมกับเบ้ปาก คราวนี้สั่งให้ลูกน้องเอาเชือกมามัดแขนขายูชอนกับเก้าอี้ด้วย
“ยัยตัวแสบ ฉันหลุดเมื่อไหร่เธอตายแน่”
“เงียบเถอะค่ะ นานะไม่อยากมัดปากยูชอนนะคะ” ร่างเล็กว่าพลางขยำโฟมทำสีผมลงบนผมสีดำเปียกหมาดๆของยูชอน
“ถ้าเธอเป็นน้องสาวฉันจะตีเธอไม่เลี้ยงเลยยย”
“แบรรร่ ยูชอนไม่กล้าตีนานะหรอกค่ะ นั่งฟังเพลงไปก่อนนะคะ ซักสิบนาที เดี๋ยวนานะมารับไปล้างผม” เด็กสาวเดินไปเปิดเพลง กระโดโลดเต้นไปตามจังหวะอย่างสนุกสนานจนยูชอนหมั่นไส้
จะว่าไปเด็กนี่ก็น่ารักและสดใสมากจริงๆ ไม่เสแสร้ง แล้วก็จริงใจ คิดอะไรก็พูดก็แสดงออกมาแบบเปิดเผย ถ้ายุนโฮจะชอบแบบนี้ก็คงไม่แปลก
ยูชอนคิดไปถึงร่างสูงที่คงจะยังนั่งกดดันธันเดอร์อยู่ ยุนโฮที่ดูภายนอกเข้มแข็ง สมาร์ท มีเสน่ห์เพรียบพร้อม แต่ถุกอย่างที่เห็นยุนโฮสร้างขึ้นมาบังหน้า ยุนโฮไม่ได้เป็นแบบนี้เวลาที่อยู่กันสองคน
ยุนโฮที่ละเมอกับฝันร้าย ขี้เหงา ขี้หวง ต้องการความรัก ชอบฟังเพลงเศร้า ชอบนอนซุกเขาเวลานอน
“ยูชอน ยูชอนคะ ยูช้อนนนน !!!!”
“โอ้ยยยย หูฉันจะแตก” ยูชอนสะดุ้งโหยง ทั้งตกใจที่หันไปเจอหน้านานะอยู่ใกล้ข้างหู ทั้งตกใจเสียงเล็กแหลมที่เรียกเสียดังลั่น
“ก็เหม่ออยู่ได้ เรียกไม่ได้ยินเอง ไปเร็วๆค่ะ นี่จะยี่สิบนาทีแล้ว” ร่างบางแกะเชือกที่มัดออกให้ ออกแรงกึ่งดึงกึ่งจูงเพราะกลัวจะโดนเบิ๊ดกระโหลกอีกรอบ
....................................
“แหม น่ารักใช่ย่อยเลยนะเนี่ย” มือเล็กจบขั้นตอนสุดท้ายด้วยการลูบมูสจัดแต่งทรงผมกลิ่นหอมวนิลาลงบนเส้นผมทรงเห็ดนุ่มนี่สีน้ำตาลทองที่ถูกตัดรับใบหน้าจนยูชอนดูน่ารักขึ้นมาจากเดิมอีกมากโข
“ขอบใจ” ยูชอนลูบผมตัวเองเขินๆ ไม่อยากจะยอมรับเลยว่านานะเก่งจริงๆ
“ขอตีกลับได้มั้ยคะ ยูชอนตีนานะตั้งหลายที” มือเล็กลูบแขนที่มีรอยแดง ตอนสระผมไดร์ผมนี่ได้ประทะฝีปากแล้วฟาดฟันกันอีกหลายที
“แค่นี้ยังไม่พอรึไง” ยูชอนยกแขนที่มีรอยเล็บกับรอยหยิกแดงอมเขียวด้วยน้ำมือของนานะที่กำลังหัวเราะคิกคัก พร้อมกับกลอกตา
“นานะไม่ละมืออกจากยูชอนง่ายๆหรอกนะคะ เล่นกับยูชอนแล้วสนุกจัง ฮิฮิ”
“ฉันเล่นกับเธอตอนไหน ?”
“ช่างเถอะค่ะ อ่ะ ยุนโฮโทรมาแล้ว ไปกันเถอะ เดี๋ยวนานะจะพาผลงานโบว์แดงของนานะไปอวด” เสียงหวานว่าพร้อมกับบรรจงติดโบว์สีแดงขอบทองอันเล็กๆลงบนผมของยูชอน
“รับรองว่ายุนโฮเห็นต้องอยากกอดอยากจูบแน่ แต่ว่า ... นานะไม่ยอมยกยุนโฮให้ง่ายๆหรอกนะคะ !”
.................................
“ โอ๊ย หยุดจ้องเราได้มั้ยเนี่ย !” ยูชอนปาหมอนอิงใส่ร่างสูงที่นั่งดูหนังด้วยกันบนโซฟาตัวยาวข้างๆ ดูหนังไม่รู้เรื่องเลยจริงๆ หันไปทีไรก็เจอสายตากรุ้มกริ่มที่พาให้ทำหน้าไม่ถูก แถมมือไม้ก็ดูเกะกะ ไม่รู้จะเอาไปวางไว้ตรงไหน
“....”
“บ้าชิบ ฆ่ากันเลยเถอะ” ร่างบางแทบอยากจะเปลี่ยนตัวเองเป็นอากาศแล้วสลายตัวไปเสียตรงนั้น เพราะพอตั้งใจจะดูหนังพระนางก็กำลังจูบกันดุเดือด จนยูชอนที่ทำท่าตั้งใจดูถึงกับหน้าแดงแล้วแดงอีก
“ไม่อยากบุหรี่เหรอ?”
“.....”
“ว่าไง ?”
“ไม่ ” ริมฝีปากอิ่มเอ่ยตอบ มือขาวยันไหล่ร่างสูงที่ขยับตัวเข้ามาใกล้ จนรู้สึกถึงลมหายใจอุ่นรินรดแก้ม
“มาซ้อมฉากเลิฟซีนกัน”
“ม..อื้อ” คำปฏิเสธถูกกลืนพร้อมกับริมฝีปากที่ถูกฉกชิง มืออุ่นสอดหายเข้าไปในชายเสื้อยืดก่อนจะตวัดเอวบางขึ้นมาบนตัก
“ยุนโฮ อ เอามืออ อื้ออ” ร่างบางที่อุส่าห์สะบัดหน้าหนีออกมาถูกช่วงชิงคำพูดอีกครั้ง ริมฝีปากบางเบียดเข้ามาบดริมฝีปากแดงนุ่มนิ่มจนยูชอนยอมเผยอให้ลิ้นร้อนสอดเข้าไปดูดกลืนกันและกัน มืออุ่นร้อนลูบไล้ทั่วแผ่นหลังเนียนพร้อมกับดันให้ร่างกายแนบชิดกันทุกสัดส่วน
“น่ารัก ... รู้ตัวบ้างมั้ย” มืออุ่นเกลี่ยผมสีทองที่ปรกแก้มสีอ่อน แตะริมฝีปากลางลงตามคางสวยก่อนจะประทับจูบที่ลำคอ
“ไม่รู้เว้ยย !!” ยูชอนพยายามผลักไหล่ร่างสูงเพื่อหนีออกจากวงแขนอุ่นๆ ลมหายใจร้อนๆ และสายตาหวานๆ เพราะมันกำลังทำอันตรายกับหัวใจดวงน้อยเหลือเกิน
ท่าทางที่ร่างบางในอ้อมแขนพยายามดิ้นหนีและเอาหน้าตัวเองให้ออกห่างจากเขาจนผมเผ้ากระเซิง มันดูน่ารักน่าเอ็นดูจนร่างสูงอดยิ้มไม่ได้
“อย่ามายิ้มนะเว้ย !” ยูชอนที่หลุดออกจากอ้อมแขนยุนโฮสำเร็จยืนหายใจหอบ ร่างบางฟึดฟัด ปัดผมเผ้าให้เข้าทางแล้วเดินตึงตังเข้าห้องนอน หนีเสียงหัวเราะสดใสของยุนโฮที่ดังไล่หลัง
ชองยุนโฮสาบานว่าเจอนานะรอบหน้าจะตบรางวัลให้อย่างงาม เขาชอบใจผมทรงนี้มากกว่าผมยาวเคลียบ่านั่นเสียอีกประกายสีน้ำตาลทองยิ่งขับให้ใบหน้าขาวจัด ดวงตาสีน้ำตาลเข้มก็ดูโด่ดเด่น จมูกโด่ง ริมฝีปากแดงๆ
ยิ่งทำปากเบ้น่าบึ้งเวลาโดนเขาแหย่ว่าน่ารักแล้วหล่ะก็ น่าฟัดเป็นที่สุด
มืออุ่นเผลอยกทาบที่อกซ้าย....
“ให้ตายเถอะ นายเป็นอันตรายต่อหัวใจเกินไปแล้วจริงๆ”
........................................................................................
วันนี้มีงานเลี้ยงสังสรรค์หลังเลิกกอง ยุนโฮก็มาตามมารยาท ใจจริงอยากกลับไปนอนดูหนังหนุนตักร่างบางที่ออกไปเต้นอยู่กลางฟลอร์เรียบร้อยแล้วใจจะขาด
ผมสีทองกับหน้าขาวใสที่มักจะมีรอยยิ้มประดับทำให้วันนี้ยูชอนดูโดดเด่นกว่าทุกวัน ผมสีน้ำตาลทองที่สะบัดบนแก้มสีแดงระเรื่อเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ หุ่นเพรียวบางใต้แขนยาวสีม่วงเข้มกับกางเกงสีอ่อนทำให้ละสายตาได้อย่างยากเย็น
ร่างบางถูกรุมล้อมด้วยชายหนุ่มและหญิงสาวมากหน้าหลากตา เครื่องดื่มสีสดใสแก้วแล้วแก้วเล่าถูกหยิบยื่นให้กับยูชอน แต่ร่างบางที่กำลังโยกอยู่ใต้แสงไฟสีนวลในผับก็ไม่มีปฏิเสธ นี่เป็นครั้งแรกที่ยูชอนจับเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ให้เขาเห็น
อยากจะเข้าไปคว้าเอวแล้วจูบแสดงความเป็นเจ้าของให้ไอพวกที่มาเกาะแกะนั่นรู้เลยว่าใครเป็นใคร แต่จะในฐานะอะไรหล่ะ ผู้จัดการกับนายแบบเหรอ ไม่เข้าท่าเอาซะเลย ....
ร่างสูงจิบเครื่องดื่มอุ่นร้อนที่ซาบซ่านทั่วโพรงปาก จะว่าไปแล้ว ความสัมพันธ์ของพวกเขาไม่ชัดเจนเอาเสียเลยจริงๆ
แต่สำหรับเขา ก็แค่อยู่ด้วยกันแล้วมีความสุข ก็พอแล้วไม่ใช่เหรอ ?
จะต้องห่วงอะไรกับคำนิยามความสัมพันธ์กันหล่ะ ... ?
“เชี่ยแล้วไง” ตาเรียวจับจ้องไปที่ผู้มาใหม่ ร่างสูงกับรอยยิ้มน่ารักเห็นร้อยยิ้มเผล่มาแต่ไกลโดนรุมล้อมตั้งแต่ต้นประตู
“ธันเดอร์มันไม่เคยเข็ดเลยจริง”
“สงสัยจะต้องเริ่มทำอะไรให้ชัดเจนแล้วจริงจัง” เขาแตะขอบแก้วที่ริมฝีปากขณะที่ใช้ความคิด สายตาจับจ้องร่างบางที่โยกๆเบาๆอยู่กลางฟลอร์ แสงไฟสีส้มระบิบสาดกระทบร่างแบบบาง กับร่างสูงของรุ่นน้องตัวยุ่งที่ฝ่าวงล้อมเข้าถึงตัวยูชอนจนได้
ร่างสูงที่วางแก้วเตรียมจะลุกถึงกับต้องชะงักเมื่อได้ยินเสียงหวานกรีดตะโกนชื่อผู้มาใหม่เสียงดัง ก่อนจะถลาตัวพุ่งเข้ากอดชายหนุ่มอีกคนจมแทบจมหายลงไปกับอกกว้าง
“พี่แจจุงงงงงงงงงงงงง !”
ยุนโฮไม่เห็นหน้าพี่แจจุงของยูชอน เพราะเขากำลังซุกหน้าลงจูบไหล่ร่างบางในอ้อมกอด
ชองยุนโฮหลับตาลง ภาวนาขออย่าให้เป็นแจจุงคนเดียวกับคิมแจจุงคนเมื่อหลายปีก่อนที่เขารู้จักเลย ..
ได้โปรด ....
.............................................................
ยูชอนเจ้าสเน่ห์ในงานสังสรรค์ค่ะ
ชอบมิคกี้ลุคนี้จริงๆเล้ยยยยยย :)
ความคิดเห็น