คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : Part 9 Appa Who is that noona ?
Part 9 ,Appa Who is that noona ?
Yunho X Yoochun
“ อร่อยมั้ยครับ? ”
“อือ”
เจ้าตัวน้อยพยักหน้าหงึกหงักกับเค้กสีหวานแล้วปีนข้ามเก้าอี้ปะป๊ามานั่งบนตัก นิ้วเรียวยาวไล่เช็ดครีมขาวที่เลอะแก้มยุ้ยแผ่วเบา ริมฝีปากหยักยกยิ้มอย่างเอ็นดูเมื่อมือเล็กๆส่งก้อนเค้กที่กัดไปแล้วกว่าครึ่งแบ่งให้
“อ้ามม” ยุนโฮกัดที่ลูกน้อยป้อนไปนิด เค้กรสสตรอเบอร์รี่หน้าครีมนิลาหวานเลี่ยนไม่ใช่แบบที่เขาชอบ
“อีก อ้าาาม” มือน้อยถือเค้กรอจ่อที่ริมฝีปาก ป๊ะป๊าแสนดีเลยต้องจำใจกัดอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
“จินซอน ป๊ะปาอ้วนแย่แล้วลูก
“ลูกชายเหรอ ? หน้าตาน่ารักจัง” อีกฝ่ายก้มตัวลงมองเด็กชายตัวน้อยบนตักยุนโฮ สองมือน้อยเปื้อนครีมกำลังบรรจงป้อนขนมเค้กปะป๊าดูน่ารักเป็นที่สุด
“ชื่ออะไรครับเนี่ย ? ”
“ปะป๊า พี่สาวเป็นใครเหรอครับ ?”
ริมฝีปากจิ้มลิ้มที่เอ่ยถามทำเอายูชอนแทบหงายหลัง อยากจะถามสักทีว่าไอป๊ะป๊ามันสอนลูกมายังไงถึงได้มาไล่เรียกขนอื่นเขาว่าพี่สาว แต่ถ้าอย่างนั้นก็คงได้ไล่ถามปะป๊าทั้งโซล เพราะเด็กในบริษัททุกคนต่างก็เรียกเค้าว่าพี่สาว ยูชอนเลยได้แต่ยืนยิ้ม
“พี่สาวต้องสวยครับลูก ไม่ใช่แบบนี้” ยุนโฮส่ายหน้า ดึงทิชชู่เปียกของเด็กมาเช็ดมือน้อยสองข้างจนสะอาดเกลี้ยง
“งั้นน่ารักเหมือนหม่ะม๊า หม่ะม๊า!!” ตากลมป๊องเป็นประกาบวาววาบ ชูมือสองแขนจะหาหม่ะม๊าคนน่ารักที่ยืนทำอะไรไม่ถูกไปแล้ว
“ไม่ใช่ครับจินซอน หม่ะม๊าต้องเป็นผู้หญิง อายูชอนเป็นผู้ชายนะลูก”
“ ปะป๊าโกหกเด็กไม่ดี ไม่ดี ” เจ้าตัวเล็กทำหน้ายู่คว้ามือปะป๊าได้ก็ตีไปเสียหลายที
“อาไม่ใช่หม่ะม๊านะครับ” ยูชอนตีหน้าปุเลี่ยน ตัดผมอีกหนคงได้มีไถข้างเป็นแน่
“แล้วหม่ะม๊าล่ะ หม๊ะม๊าอยู่ไหน จะหาหม่ะม๊า” จินซอนแผดเสียง สะอึกสะอื้นแล้วยื่นแขนสุดแขนจะให้หม่ะม๊าอุ้ม
“ไม่ร้องนะครับ จินซอนเด็กดี ร้องไห้แล้วหม่ะม๊าไม่มาหานะลูก” ยุนโฮปาดน้ำตาบนแก้มยุ้ยแผ่วเบา
“ไม่มี หม่ะม๊าไม่มา” จินซอนงอแง น้ำตาอีกหยดหนึ่งทำเอาทั้งปะป๊าทั้งยูชอนใจกระตุกวูบ
ยุนโฮทำหน้าลำบากใจ เป็นทุกครั้งที่ต้องตอบคำถามว่าหม่ะม๊าของจินซอนอยู่ไหนหรอ ?
“จินซอนอ่าปะป๊าล้อเล่นครับ อา ..เอ้ยหม่ะม๊าอยู่นี่ไง ” เจ้าตัวเล็กดูท่าจะไม่หยุดร้อง ยูชอนเลยขอจินซอนมาอุ้มไว้แนบอก ลูบแผ่นหลังเล็กปลอบใจกระซิบว่าหม่าม๊าอยู่ตรงนี้ไม่ไปไหนแล้ว
“จินซอน มองหน้าหม่ะม๊าหน่อยครับ” ยูชอนพูดข้างใบหูเจ้าตัวเล็ก จินซอนสะอื้นฮัก เช็ดน้ำหูน้ำตาแล้วซุกหน้าลงกับไหล่บาง เรียกกี่ทีก็ดูท่าจะไม่ยอมคุยกันเลย
“จินซอนอ่า ป๊ะป๊าสำนึกผิดแล้วลูก จุ๊บปะป๊าทีนึงเร็ว” ยูชอนพูดกับเจ้าเด็กตัวน้อยที่มองมาตาฉ่ำแหวว จินซอนมองหม่ะม๊าทีป๊ะป๊าทีแล้วก็ยอมยื่นหน้าไปจุ๊บแก้มปะป๊าอย่างว่าง่ายไปหน แล้วถึงกลับมาซุกไหล่หม่ะม๊าต่อ
“ไปกินเค้กกันจินซอน ไปน้ะ” ยูชอนอุ้มเจ้าตัวเล็กไปหน้าตู้โชว์ เค้กอบใหม่ที่ชางมินยังไม่เอาเข้าตู้ส่งกลิ่นหวานหอมจนเจ้าตัวเล็กน้ำลายยืดแล้วยืดอีก ยูชอนขำ มองเจ้าตัวเล็กเช็ดน้ำลายแล้วเอี้ยวตัวมองเค้กอย่างสนใจ
“อันไหนดีครับ บอกพี่ชางมินซิ”จินซอนคว้าตู้กระจกแล้วแนบหน้าเป็นปลาดูด นิ้วเล็กกวาดไปทั่วตู้แล้วมาหยุดที่ชอคโกแลตเค้กหน้านุ่มชิ้นกำลังพอดี
“แล้วของปะป๊าล่ะ ? ปะป๊าจะเสียใจนา”
“อันนี้ของป๊ะป๊า ของหม่ะม๊า” จินซอนจิ้มชีสเค้กข้างๆกัน ยูชอนแอบโล่งใจอย่างน้อยก็ไม่ต้องทนกินครีมสตรอว์เบอรี่หรืออะไรเทือกๆนั้น
“ชางมิน ผมขอนมอุ่นกับชาอีกสองที่ด้วยนะครับ” ยูชอนยิ้มตบท้ายปล่อยเจ้าตัวเตี้ยลงไปวิ่งเล่นที่พื้นแล้วจูงมือกันเดินไปหาปะป๊า คุยกันกระหนุงกระหนิงเหมือนแม่ลูกไม่มีผิด ขนาดยุนโฮกับชางมินยังต้องเอากล้องมือถือขึ้นมาถ่ายเก็บไว้ เพราะภาพที่เห็นออกจะน่ารักเกินไป
“หายโกรธปะป๊าแล้วเราคุยกันว่าทำยังไงครับ ?” ยูชอนปล่อยมือปล่อยให้จินซอนปีนทุลักทุเลขึ้นไปบนตักปะป๊าแล้วดึงมาหอมแก้มเสียหลายฟอด ก่อนจะนั่งจุ้มปุ๊กลงบนตักไม่ไปไหน
“หม่ะม๊าก็ตองทำสิ”
“หม่าม๊าไม่ทำหรอกครับ หม่ะม๊าไม่ได้โกรธปะป๊านี่นา” ยูชอนแก้ตัว รับเค้กรับชาจากชางมินแล้วก็วางตรงหน้าจินซอนกับยุนโฮ
“ใช้ส้อมซิครับจินซอน ดูซิปะป๊าจับยังไงน้อ ?” ยูชอนดักทันก่อนจินซอนน้ำลายยืดจะขยุ้มเค้กด้วยมือทั้งสองข้าง พยักพเยิดหน้าให้ปะป๊าสอนลูกตัวเองด้วย
“แบบนี้ครับ ใช้นิ้วนี้จับไว้นะ” ยุนโฮสอนแล้วจับให้ดูเป็นตัวอย่างท่าทางคล่องแคล่วแต่ดูเหมือนจะยากเกินไปสำหรับเด็กสามขวบ สุดท้ายเลยต้องปล่อยให้ใช้มือกินเค้กจนหนำใจ
“นมด้วยครับลูก” ยุนโฮส่งแก้วนมตามประคองไว้ให้ด้วยสองมือแล้วยกให้จินซอนดื่มทีละอึก
......................................................
“จินซอน มาหาหม่ะม๊ามา ? มาดูสีผมหม่ะม๊าใกล้ๆเอาอ๊ะเปล่า ?” ยูชอนอ้าแขนรับตัวเด็กน้อยที่โผเข้าหา หลังจากจัดการเค้กแล้วตามด้วยนมแก้วโต เจ้าตัวเล็กก็นั่งทำตาปรือปรอย ตากลมนั่นเจียนจะปิดแต่ก็ไม่ปิดซักที ปะป๊าขี้เมื่อยเลยเอาลูกลงไปนอนที่เกาอี้นุ่มไม่ได้ เมื่อยน่าดู
“ขอบใจ” ยุนโฮอ้อมแอม ขยุกขยิกขาไปมาเพราะว่าเหน็บกินเข้าจริงๆ
“ไปดูปลากับหม่ะม๊าเนอะ ?” จินซอนพยักหน้าอย่างว่าง่าย จับปอยผมนุ่มแล้วแนบหน้าลงกับไหล่บาง ไม่สนใจหม่ะม๊าที่พูดพล่ามอะไรสักอย่างเกี่ยวกับปลาตัวโตให้ฟัง หันมาอีกทีจินซอนก็เผลอจับผมนุ่มเพลินมือจนหลับเอาคาไหล่
“มานี่มา เดี๋ยวฉันอุ้มเขาเอง”
“ชู่วว เดี๋ยวเขาก็ตื่นหรอก” ยูชอนอุ้มจินซอนไว้ในอ้อมแขน เขี่ยขนตาเป็นแพรับดวงตากลมปิดสนิทแล้วยิ่งว่าจินซอนน่ารักน่ากอด
“เป็นเด็กนี่ดีจังน้า มีเวลานอนกลางวัน สบายจริงๆ” ยูชอนบิดจมูกจิ้มลิ้มอย่างหมั่นเขี้ยว ชักสงสัยว่าหน้าคุณแม่จะน่ารักเพียงไหนหนอ ?
“ไม่หรอก จินซอนไม่นอนกลางวันมานานแล้วตั้งแต่แม่เขาไม่อยู่ กลางคืนก็หลับไม่ค่อยสนิท”
“เธอ ... เอ่อ ..ทิ้งนายกับลูกไปเหรอ... ?”
“เปล่าหรอก เธอตั้งท้องลูกคนที่สองเมื่อสองปีก่อน เลือดเด็กเป็นพิษกับเลือดแม่ แต่จีซอนไม่ยอมเอาลูกออก สุดท้ายก็เลยไม่รอดด้วยกันทั้งคู่
“แย่จัง” ยูชอนกระชับอ้อมแขนเข้ามาแนบอก กดจูบเข้ากับแก้มยุ้ยไปหลายหน ยิ่งคิดถึงตอนจินซอนร้องหาแม่แล้วยิ่งสงสาร ถ้างั้นจะยอมเป็นหม่ะม๊าให้ไปก่อนก็แล้วกันนะจินซอน
แชะ แชะ
“อะไร จะเอาไปขายหรือไง ? “ นึกขึ้นได้ว่ายุนโฮเคยถามเขาครั้งนึง ตามประสาเด็กจำฝังใจเลยขอย้อนกลับ ดีไม่ดีเจ้าตัวจะตอบว่าเขาน่ะหลงตัวเองเหมือนกันหรือเปล่านะ?
“เอาไปให้พ่อเขาดูนะสิ เป็นปีแล้วมั้งที่ไม่ได้เห็นลูกชายหลับสนิทขนาดนี้”
“ตกลงไม่ใช่ลูกนาย ?”
“ลูกของพี่ชาย”
“พาเค้ามาบ่อยๆได้หรือเปล่า ถ้าหากว่าจับผมแล้วหลับล่ะก็”
“จินซอนต้องไปโรงเรียน วันนี่ที่ไม่ไปก็เพราะว่างอเเงไม่รู้ทำไม ? ” เขารับจินซอนคืนมา ยิ่งมองก็ยิ่งเหมือนแม่ สงสัยที่ว่าลูกชายหน้าเหมือนแม่จะอาภัพก็คงจะจริง
แต่ว่าจินซอนก้ยังมีอานี่น่า
“แล้วเจอกันนะครับเจ้าตัวเล็ก” ยูชอนช่วยยุนโฮถือเสื้อหนาวกับกระเป๋าของจินซอนไปส่งที่รถ เพราะอีกคนต้องอุ้มจินซอนสองมือ แถมหูฟังกับหนังสืออะไรพวกนั้นอีกก็ทุลักทุเลพอดู
ยุนโฮวางเจ้าตัวเล็กที่หลับปุ๋ยเบาที่สุดบนที่นั่งของเด็กที่เซฟไว้ข้างหลัง กดจูบลงกับหน้าผากขาวแล้วพยักหน้าขอบคุณยูชอนที่ช่วยหอบของพะรุงพะรังมาส่ง
“แล้วอีกอย่างจินซอนก็ยังมียูชอน”
..........................................
Talk : เเอ๊กสสส์ อย่าพึ่งปาร้องเท้าใส่หนูนะที่ยุนโฮมีลูก เบ๋ยยย
ตอนเเรกว่าจะเอามุนบิน ที่หน้าเหมือนยุนโฮเเต่ว่าน้องโตไปเเล้ว
ก็เลยได้จินซอนมากเเทน คริคริๆ (หัวเราะคนเดียว)
ขอบคุณทุกคนที่ติดตามอ่านนะคะ คือจะเปิดเทอมเเล้วอาจจะหายไปพักใหญ่ (มาก)
ดังนั้นถ้ายังอยากจะอ่านก็ทิ้งเม้นไว้เน้อ ถ้าทนเสียงเรียกร้องไม่ไหวจะจัดให้
55555 จะมีไหมเนี่ย ? เรามีรูปเค้กของจินซอนกับคุณป๊ายุนคุณม๊ามิคกี้มาให้ดูด้วยค่า น่ากิน เเผล็บๆ
ส่วนรูปคุณลูกชายจินซอนดูที่คาเเรคเตอร์โลดจ้า
ความคิดเห็น