คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #33 : Rhythm Epilogue : You and I บทสรุปส่งท้าย เราและนาย + Special Thanks
“ไปนะคร้าบบบ!!!”
ผมรีบออกจากบ้านแต่เช้า หลังสะพายเป้ที่แทบจะไม่มีสิ่งของอยู่ข้างในเลย ไอ้น้องชายที่ยังคงนั่งแช่อยู่ในบ้านทำหน้างงที่เห็นผมออกจากบ้านเร็ว แต่ก็ช่างหัวมันสิ คนมันอารมณ์ดีนี่หว่า
วันนี้ผมจะได้เป็นนักเรียนม.ปลายวันแรกแล้ว!!
โรงเรียนในเช้าวันนี้เป็นอะไรที่คึกคักสุดๆเพราะมีทั้งเด็กใหม่ที่เพิ่งย้ายมา เด็กป.1 แรกเข้าที่พ่อแม่โคตรห่วงจึงต้องคอยประคบประหงม แล้วก็อีกหลายๆจำพวกที่อยากมาเช้าเพราะแทบจะไม่ได้เจอหน้าเพื่อนเลยตลอดปิดเทอม
ผมเป็นคนประเภทสุดท้ายครับ
“เฮ้ย! วา!!”
พอเดินไปแถวๆตึกกิจกรรมผมก็ได้ยินเสียงไอ้นัทเรียก กลุ่มผมอยู่กันครบทีมเลยครับ มีนัท เพชร ไอ้แฝด จูน แล้วก็กรีน หน้าเดิมๆที่คุ้นกันดี
“โห...กูว่ากูรีบแล้วนะ ไหงมาเป็นคนสุดท้ายได้วะเนี่ย”ผมบ่นเซ็งๆ แต่ก็ไม่ได้จริงจังนัก
“บ้านมึงไกลสุดนี่หว่า ถ้าอยากมาคนแรกมึงก็ต้องค้างบ้านกูแล้วมาเว้ย ฮ่าๆ”ไอ้นัทหยอกกลับ เพชรเลยฟาดแขนมันป้าบจนมันต้องชักสีหน้าเหยเก ทุกคนหัวเราะ บรรยากาศผ่อนคลายสมกับเป็นวันแรก
โรงเรียนผมเครื่องแบบจะเหมือนกันตั้งแต่ประถมยันม.ปลาย ต่างกันแค่ม.ปลายมีเข็มติดหน้าอก ส่วนม.ต้นกับประถมจงแยกเอาจากความเกรียนน่าตบของหัว...ไม่ใช่...จงดูเอาจากความสูงลูกเดียวเท่านั้น
“ปิดเทอมทำไรกันบ้าง”กรีนเปิดประเด็น
“นอน”ไอ้แฝดนรกตอบพร้อมกันจนน่าให้รางวัลซัดเหม่งคนละตุ้บ อ๊ะ...ลืมไป ไม่เหม่งแล้วนี่หว่า ไอ้แฝดไว้ผมรองทรงยาวผิดระเบียบ แต่พวกมันคงยึดหลักพวกกูอยู่วงโยฯไม่ต้องเข้าแถวตรวจความเรียบร้อย(ซึ่งพวกผมก็ใช้มุกนี้กันยกกลุ่ม...แม้แต่เพชรก็ยังเป็นไปกับเขา)
“เดท”คำตอบนี้เป็นของไอ้นัท ก่อนที่มันจะร้องซี้ดเมื่อมือสวยๆของคนน่ารักของกลุ่มยื่นไปบิดเนื้อมันกลับไปกลับมาจนน่าจะเขียวช้ำไปอีกนาน
“วาล่ะ”เพชรหันมาถามผมเสียงใส แต่มือก็ยังคง...จิกไอ้นัท...ฮาๆ น่ารักแต่ดุแบบนี้สิถึงจะคุมไอ้เสือหลายหัวอย่างนัทอยู่ ดูๆไปพวกมันก็สมกันดีว่ะ
“ก็ไม่มีอะไร...”
“เดทกับซีล่ะสิ”แฝดผีแฝดนรกสวนขึ้นพร้อมกัน ผมหันขวับไปมองพวกมันพร้อมทั้งขมวดคิ้วใส่
“อะไรของพวกมึง?”ฮ่าๆ อย่าคิดนะครับว่าผมจะหลุดปากเรื่องแบบนี้ออกไป ให้ตายก็ไม่บอกเว้ย!!
เรื่องของผมกับซีมันก็...คืบหน้ากว่าก่อนหน้านี้เยอะ แต่ถ้าถามว่าเรายังเป็นเพื่อนกันอยู่หรือเปล่า...ผมตอบว่าใช่ครับ
เราก็ยังเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมนั่นแหละ แต่เป็นเพื่อนที่แสดงความรักต่อกันได้แบบเกินขอบข่ายปกติอยู่สักหน่อย
“เสียดายว่ะ กูกับมึงคงไม่ได้อยู่ห้องเดียวกันอีกแล้ว”ไอ้นัทพูดกับผม ผมหัวเราะตอบ สุดท้ายแล้วผมก็ตัดสินใจลงเรียนศิลป์จีนเพราะอยากต่อทางเอกดนตรีและป๊าก็อยากให้ลูกป๊าสักคนพูดจีนได้ ป๊าเลยเชียร์ผมให้เข้าศิลป์จีนเต็มที่ ส่วนไอ้นัทก็เข้าวิทย์คณิตตามคาด “แต่ไม่เป็นไร กูมีเพชรอยู่แล้ว มึงจะไปไหนก็ไปเหอะวา”
ประโยคสุดท้ายของแม่งนี่น่าสรรเสริญสุดตีน...เออ...เอากับมัน...ไอ้คนได้แฟนลืมเพื่อน
สุดท้ายแฝดบอลบาสก็กระเสือกกระสนสอบขึ้นมาเรียนวิทย์ได้สำเร็จครับ ในขณะที่ไอ้จูนกับไอ้กรีนขอยอมแพ้ ถอยไปอยู่ศิลป์คำนวณดีกว่า ดังนั้นในกลุ่มนี้จึงมีแค่ผมที่เรียนศิลป์ภาษา
“วา”ไอ้นัทเรียก ผมมองมันหน่ายๆ อะไรของมึงอีกล่ะ...
“กูได้อยู่ห้องเดียวกับผัวมึงล่ะ ฮ่าๆๆๆ”
ผมสะดุ้งวาบ แสลงหูสุดทน “กูกับไอ้ซีไม่ได้เป็นอะไรกันเว้ย!!”
“กร๊ากกกกกก”เสียงหัวเราะของไอ้นัทฟังดูโคตรชั่วร้าย “กูพูดสักคำหรือยังว่าหมายถึงไอ้ซี โห ร้อนตัวนะมึง ไปเป็นเมียมันตั้งแต่เมื่อไหร่จ๊ะ?”
“ไม่ได้เป็นเฟ้ย!!!”ไม่ได้โกหกครับ...ยังไม่ได้เป็นจริงๆ
ผมเพิ่งมารู้เอาวันสอบวันสุดท้ายก่อนจบม.3 ว่าซีมันจะยังไม่ไปฮ่องกง แต่ก็นะ...โคตรหมั่นไส้ที่มันบอกผมเป็นคนสุดท้าย ไอ้ผมรึก็อุตส่าห์ร่ำลามันแทบตาย กลัวว่าจะไม่ได้เจอมันอีกแล้ว เสือกแกล้งกันได้...
เรื่องที่นัทมันบอกว่าซีไปจัดการเอกสารเรื่องเรียนที่ผมเข้าใจว่ามันไปทำใบคำร้องขอลาออกน่ะ พอมาถามซีทีหลัง มันก็บอกว่ามันแค่ไปยื่นเรื่องต่อที่นี่เพราะก่อนหน้านี้มันคิดจะไปจริงเลยไม่ได้มอบตัวไว้ แต่เพราะเล่นเส้น+ใต้โต๊ะนิดหน่อยเลยมอบตัวได้ทันโค้งสุดท้ายเฉียดฉิว ส่วนที่พาไปเลี้ยงกันวันนั้นมันเลี้ยงเนื่องในโอกาสที่ซีมันเปลี่ยนใจไม่ไป ไม่ใช่เลี้ยงส่งมันไป ซึ่งทั้งหมดนี้พอมาคิดดูอีกทีแล้วมันก็ผิดที่ผมไม่ยอมถามพวกเพื่อนแต่แรกเองว่าเลี้ยงเนื่องในอะไร
สรุปคือผมโง่เองสินะ? เหอๆ...
แต่อะไรก็ไม่น่าอายเท่าเรื่องที่ผมเผลอร้องไห้ให้มันเห็น!!
ผมโกรธไอ้บ้านั่นชิบๆเลย แต่โกรธอยู่ได้ไม่นานผมก็จำใจต้องเลิกโกรธ เพราะ...ไม่เอาแล้ว...ไม่พูดดีกว่า...ลืมที่ผมพล่ามๆออกมาตะกี้เถอะครับ...เขิน...
ซีมันบอกว่า เรื่องที่มันไปคุยกับเฮียเอวันที่มันลากผมไปบ้านมันนั่นก็คือเรื่องนี้แหละ มันขอเวลาเฮียมันอีกสามปีให้มันจบม.ปลายก่อน และถ้าจบม.ปลายเมื่อไหร่...มันบอกว่าคราวนี้แหละไปชัวร์
ผมหลับตา รู้สึกว่าอากาศร้อนขึ้นมาอย่างฉับพลันเมื่อนึกถึงประโยคต่อท้ายของมัน
“หลังจบม.6 กูไปจริงแน่ และกูจะเอามึงไปด้วย ระหว่างนี้ก็เรียนจีนให้มันกระเตื้องหน่อยล่ะ...”
ผมกลอกตามองฟ้า แดดก็ไม่ร้อน แต่สงสัยคงจะเพราะอากาศเดือนพฤษภาฯมันอบอ้าว ผมถึงได้รู้สึกร้อนวูบวาบไปทั้งตัวแบบนี้...
“อ๊ะ!!”ไอ้แฝดกลมดิ๊ก(บอล+บาส)ร้องขึ้นพร้อมกันแล้วชี้ไปทางข้างหลังผม แม่งจะพร้อมเพรียงกันไปไหนเนี่ย...
ผมหันขวับไปมอง เห็นไอ้จอมมาดมากเจ้าเก่ายืนอยู่ข้างหลัง เสื้อนักเรียนของมันไม่ได้ติดกระดุมอย่างเคยเพราะเดี๋ยวมันก็ต้องไปซ้อมเช้าเลยใส่เสื้อบาสไว้ด้านใน
ซีส่งยิ้มให้พวกผมแทนการทักทาย แล้วก็...คว้าแขนผมหมับ!!
“ยืมตัวแป๊บนะ เดี๋ยวเอามาคืน”
พูดจบมันก็ลากผมออกมาจากตรงนั้น ทิ้งให้ไอ้พวกด้านหลังได้แต่ยืนนิ่งเหมือนยังงงๆอยู่ แต่สักพักผมก็ได้ยินเสียงโห่สนั่นหวั่นไหวดังส่งท้าย
“ฮิ้วววววววว! เฟี้ยวตั้งแต่วันแรกเลยนะมึง! อย่ารุนแรงกันแต่เช้าล่ะ!”
ผมอ้าปากค้าง หน้าแดงฉ่าเพราะนักเรียนเกือบทุกคนตรงนั้นพากันหันมามองเรากันหมด
สาด!! ไอ้ห่านัทนี่ปากไม่มีหูรูดสุดๆ!!
ซีมันลากผมเดินไปใต้ตึกกิจกรรม ชั้นแรกของตึกนี้ตรงกลางจะเป็นสวนหย่อมครับ ผมชะงักทันทีที่ขาก้าวมาถึง ภาพแห่งความทรงจำเมื่อหลายเดือนก่อนวาบเข้ามาในหัว
ที่นี่...ที่ที่ไอ้ซีมันขอคบกับผมเป็นครั้งแรก
ซีหันมายิ้มให้นิดหนึ่งเหมือนแค่ยกมุมปากแล้วก็พาผมเดินต่อเข้าไปในสวน สถานที่เดิม ตำแหน่งเดิม ม้าหินตัวเดิม...
มันหยุดเดินแล้วหันกลับมามองหน้าผม ถึงปากจะไม่ได้พูดอะไรแต่ผมก็พอเดาได้ว่ามันอยากจะสื่ออะไรกับผม
ผมนั่งลงบนม้าหิน เงยหน้ามองมันที่ยืนค้ำหัวอยู่แล้วเอ่ยสั้นๆ “คิดถึงว่ะ”
“อืม”
ผมไม่กล้าใส่ต่อท้ายครับว่าคิดถึงสถานที่หรือคิดถึงมัน...ปิดเทอมไอ้ซีต้องทำงานอยู่ที่บ้าน อยู่กับเหย้าเฝ้ากับเรือน(หมั่นไส้...) ผมกับมันเลยแทบจะไม่ได้เจอกันเลย
ผมเงยหน้ามองมันยิ้มๆ
“ที่นี่สินะ...สถานที่ที่ทุกอย่างเริ่มต้น...จุดเริ่มต้นของกูกับมึง”
ซียิ้มตอบ เป็นรอยยิ้มอ่อนโยนที่นานๆครั้งจะได้เห็น
ผมเดาว่ามันคงพอใจที่รู้ว่าผมเองก็จำได้
ผมหัวเราะหึๆ “กูไม่ได้กำลังหวังให้มึงพูดซ้ำหรอกนะ เพราะยังไงซะ...”
กูก็จำคำพูดของมึงได้แม่นอยู่แล้ว
ไอ้ซีกระตุกยิ้ม ยิ้มเจ้าเล่ห์แต่ดูอ่อนโยนในคราเดียวกัน...เอ่อ…เริ่มน่ากลัวพิกลแล้วว่ะเฮ้ย
“วา...คบกับกูเถอะ”
เหมือนเวลาย้อนกลับไปในวันนั้นอีกครั้ง
โอเค...มันก็เหมือนๆเดิมแหละครับ ที่นี่มันกลางโรงเรียน เสียงเซ็งแซ่รอบกายถึงมันจะดังแต่หลายๆคนก็คงได้ยินที่ซีพูด สังเกตได้ชัดจากสายตาที่มองมาทางเราแบบแปลกๆ
ผม :
นายทิวา โรจนสุนทร
ชื่อเล่นพ่อแม่เรียก : วา
ชื่อเล่นเพื่อนๆเรียก : เชี่ยวา สาดวา ไอ้ห่าวา ไอ้สันดาน ไอ้ส้นตีน ฯลฯ<<<แม่งรักผมจริง
อายุ 15 (ตอนนี้ทำบัตรประชาชนแล้ว!)
อยู่ ม.4(หมาดๆ)โรงเรียนเครือคริสต์เขตปริมณฑล(ไม่ขอระบุชื่อครับ)
ความสนใจมีแต่เรื่องดนตรี+เกม+หนังสือการ์ตูน+หนัง<<บ้าอนิเม&หนังฮอลลีวู้ด
ประวัติการเรียน : ใช้ได้...มั้ง
ประวัติการแอบรักใคร : เป็น 0 <<<ยังไม่เคยรักใครข้างเดียวครับ
ประวัติการมีแฟน : เป็น 0 <<<จริงๆ เพราะยังไม่เคยตอบตกลงเป็นแฟนกับใคร ยังไม่มีใครเป็นตัวเป็นตน(แต่ถ้าแบบมึนๆมั่วๆ...ก็อีกเรื่อง)
ประวัติการถูกขอเป็นแฟน : 3!! ให้แจงก็ไอ้ซี พี่กานต์ แล้วก็...ไอ้ซีอะเกน
ความรู้สึกของผมในวันนี้ต่างไปจากเดิมนิดหน่อย...คราวนี้ผมรู้สึกดีใจล่ะ
“คำตอบล่ะ?”ไอ้ซีเลิกคิ้ว ท่าทางกวนตีนพอใช้เลยนะไอ้เพื่อนรัก...
ผมยิ้มกว้างตอบมันไป
“อืม!”
ผมกับมัน...ได้เริ่มต้นกันอย่างจริงๆจังๆแล้ว...ณ สถานที่ที่เป็นจุดเริ่มต้นแรกสุดของเรา
ไม่อยากจะบอก แต่พูดตรงๆนะคะว่าโนว์ไม่คิดเลยว่าจะเขียนมาได้ถึงตอนนี้ เพราะเรื่องนี้เขียนขึ้นมาด้วยอาการคันมือและหมั่นไส้ชีวิตใครบางคนเลยเริ่มพิมพ์แบบนึกอยากพิมพ์ก็พิมพ์ พล็อตอะไรไม่เคยมีในหัว แต่เขียนได้ก็เพราะตัวละครที่นิสัยเช่นนี้และประวัติคล้ายๆแบบนี้มีตัวตนอยู่จริง สถานที่ก็มีจริงและดัดแปลงด้วย แต่กรุณาอย่าเสียเวลาเดาค่ะว่าที่ไหนเพราะโนว์เอามาผสมกันที่ละนิดที่ละหน่อยเป็นที่สนุกสนาน 5555
เรื่องเดียวที่โนว์วางแผนก็คือตอนจบ โนว์อยากได้ตอนจบแบบบทเริ่มต้น เพราะที่นี่คือสถานที่ที่ซีสารภาพรักหนูวาครั้งแรก(ใครจำไม่ได้ไปเปิดดูนะจ๊ะ) โรแมนซ์แบบนานๆทีใช่มั้ยล่าาาาา เอิ๊กๆๆ ><
เป็นนิยายเรื่องแรกที่เขียนจบภาค 1 สมบูรณ์ สาระแม้จะไม่ค่อยมีแต่ก็นับว่าโอเคแหละนะ 555555
ตามสัญญาค่ะ ตอบเม้นท์ อา คิดถึงๆ โนว์ไม่ได้ว่างตอบเม้นท์แบบนี้มานานละ ย้อนอีกรอบเผื่อลืมค่ะ โนว์จะตอบตั้งแต่เม้นท์แรกในหน้าแรกที่โนว์เห็นนะคะเพราะโนว์ไม่รู้ว่าอันแรกมันเริ่มตรงไหน ถ้าผิดพลาดตรงไหนก็ท้วงได้นะคะ ^^
คุณ W@Y - ฮ่าๆ พูดแบบนี้แปลว่าโนว์หายหัวไปนานโคตรสิเนี่ย(รู้ตัวๆ) แต่ก็จริงอย่างที่ว่าค่ะ แต่นี่ก็เป็นตอนจบในฝั่งของซีนะ ฝั่งซีจบแบบนี้ แต่ฝั่งวายังไม่จบ 555 วายังมีคดีต้องเคลียร์ ซีดันทำตัวหน้าหมั่นไส้เองนี่นะ ช่วยไม่ด๊ายยยยยย ไอ้หมอนี่มีอะไรก็ไม่เคยจะพูดให้เคลียร์ ไมรู้ปากทำด้วยอะไร แข็งเกิ๊นนน
คุณ kaokorn - ซีมันแอบโรแมนซ์ค่ะ ปกติชอบเก๊กแมนแต่บทจะหวานก็หวานขึ้นมาดื้อๆ พ่อคุณเขาเป็นพวกทำตามอารมณ์ ขึ้นๆลงๆเหมือนประจำเดือนมาไม่ปกติ(นี่คำพูดวา โนว์เปล๊าาาา) ส่วนเรื่องที่บอกว่าถ้าไม่หวานวาจะรักเหรอ....อันนี้ไปเคลียร์กะเจ้าตัวเองนะ ฮ่าๆ (วา - ใคร๊ ใครรักมันครับ ไม่มี้!!!)<<ซีเหล่นิดๆ แล้วเดินมาลากแขนวาไป.....แต่ไปทำอะไร....โนว์ไม่ยู้----- 55555
คุณ a-fairy-tale-story - อ่า มาเม้นท์ตอนหนึ่งโนว์เลยไม่รู้ว่าอ่านถึงไหน แต่เอาเป็นว่ายินดีต้อนรับนะคะ ขอให้สนุกกับนิยายเรื่องนี้ ถ้าอ่านจบแล้วไงก็มาเม้นท์คุยกันนะ โนว์อาจะไม่ว่างตอบแบบนี้ตลอดแต่ถ้ามีเวลาก็จะตอบนะ ^^
คุณ nonyya - ขอบคุณมากค่ะที่รอ ได้ยินแบบนี้แล้วฮึด รีดเดอร์รอเราอยู่ ถึงจะยุ่งก็ต้องฝ่ามรสุมมาอัพ!!! (นังเว่อร์ - - ) แหะๆ ดีใจจริงๆค่ะที่รู้ว่ามีคนรออ่าน ขอให้สนุกกับนิยายเรื่องนี้นะจ๊ะ ^^
คุณ Himamori - ขอบคุณที่ชอบค่ะ ถ้าสนุกก็ขอให้อ่านอย่างมีความสุขนะคะ ระวังอย่าบริโภคเกินวันละสองครั้งและกรุณาเช็คระดับน้ำตาลในเลือดกันเบาหวาน กร๊ากกกกกกก
คุณ yunjae-kyumin - วาเก๊งเก่งงงงง พูดไม่ได้ฟังไม่รู้เรื่อง ฟังออกแต่ xie xie คำเดียว 5555 ตอนที่แล้วมันเหมือนจะจบ แต่ยังค่ะยัง มันยังมีต่ออีกนี๊ดดดดดดด มาอ่านกันต่ออีกสองตอนที่เหลือด้วยนะคะ(ออกแนวบังคับ ฮ่าๆๆ)
คุณ blackwild - ป๊าเขาใจป้ำแต่ก็ไม่ได้ออกปากว่าจะยกลูกชายให้ค่ะ "ยกลูกชายให้" คำนี้ฟังดูทำใจยาก ขนาดพี่สาวของเจ้าวาเขายังไม่มีใครเป็นตัวเป็นตนเลย กร๊ากกกก ปกติมีแต่ยกลูกสาว อันนี้ยกลูกชาย สงสารป๊าวาจะเครียดพิลึก ฮาๆ ตาซีน่ารักเฉพาะแค่กับวาค่ะ จากปากคำคนอื่น กับเพื่อนทั่วไป "มันอย่างเxยอ่ะ(เซ็นเซอร์)" นี่คือคำพูดของเพื่อนๆ เอิ๊กๆ แสดงว่าอาการน่ารักๆสงวนไว้สำหรับหนูวาเท่าน้านนนน
คุณ p_infinity - คิดถึงพี่ปูเช่นกัน สู้ๆกับงานใหม่นะคะพี่สาววววว โนว์เองก็จะพยายามค่ะ ^^ จงอย่าได้แคร์สื่อ ลุยไปเล้ยยยย 555 พอคิดได้แบบนี้แล้วก็โล่ง บางทีถ้าพี่ปูก็เอาไปใช้บ้างโนว์ว่ามันก็ดีนะ โล่งสบาย เอิ๊กๆ สองตอนสุดท้ายมาแล้ว ในที่สุดก็จบหลังจากที่เคี่ยวกันมาตั้งแต่ตอนหลังๆ โว้ววววว(ดีใจ)
คุณ kiss&hugs - มาถึงตอนจบแล้วค่ะพี่จูรี่ ^^ แหะๆ อยู่กันมาตั้งแต่เริ่มลงเลย ซีกับวามันโตขึ้นบ้างรึเปล่าเนี่ย ก็ยังเห็นวามันอยู่กันไปตีกันไปกับซีตลอด รักกันแบบแปลกๆ 5555 ดีใจที่พี่จูรี่ชอบค่ะ แต่แหม....ไม่ต้องเหน็บโนว์ว่ารอนานมากก็ได้ โนว์รู้อ่ะ งึมๆ = =a เขิลลลลลลล ฮ่าๆๆ จะพยายามไม่ให้พี่ชายคนดีรอนานนะคะ ><
คุณ Sacho - มาสั้นๆแต่รู้เรื่อง ฮ่าๆๆ ขอบคุณมากค่ะ ถ้าชอบโนว์ก็ดีใจ อ่านจบแล้วคิดยังไงก็มาเม้นท์คุยกันได้นะจ๊ะ ^^
คุณ Fay - ตาซีเก๊กแมนตลอดค่ะ แต่ยังดีที่มันแค่เก๊ก ไม่ได้แอ๊บ - - (ซียกเท้าขู่) เห็นด้วยกับพี่เฟย์ ทำไมเราไม่โชคดีมีคนดีๆแบบนั้นมารักบ้างนะ - -" แต่งเองยังอิจฉาวาอยู่ลึกๆ คนที่จะมั่นคงแบบนี้นี่หายากจริงๆค่ะ นี่ถ้าเกิดหนูวาไปชอบคนอื่นคงได้มีคนเขียนทะเลาะกับตัวละคร เอ้ยยยย ไม่ไหวๆ อินเกิ๊นนนน 5555 ดีใจนะคะที่ยังตามอ่านกันอยู่ ถ้ารอกันนานไปบ้างอะไรบ้างก็ต้องขอโทษด้วยค่ะ ^^
คุณ *4_m3* - ชีวิตวุ่นและใกล้ Y เอ้ยยยย ล้อเล่นจ้า แหมๆ สอบเสาร์นี้สนามปริมณฑล แตงโมก็อยู่ม.6 ใช่ปะคะ จะเจอกันมั้ยหว่า ฮ่าๆ แต่คงไม่ได้แข่งหรอกเพราะโนว์เด็กศิลป์จ้า ^^ โนว์เองก็ชอบตอนหลังๆนะ มันดูสบายๆขึ้น ไม่ค่อยเครียดเหมือนช่วงเกือบหลัง(เอ๊ะ เรื่องนี้มันเคยเครียดด้วยเหรอ?) ส่วนตาซี...รายนี้แอ๊บแมน เอ้ยยย เก๊กแมนได้ตลอด เอาเหอะ เก๊กให้ตลอดเรื่องล่ะพ่อคู๊ณณณณ(หมั่นไส้ตัวละครตัวเองก็เป็น ฮ่าๆๆ)
ปล. PS ก็ PS จ้ะ ยังไงโนว์ก็ไม่เอาไม่ว่าจะ PS หรือบาจา 555555
ปล.2 อ่านข้อความลับแล้วจ้ะ ตอบไปแล้ว ตื่นเต้น+แปลกใจสุดๆ ลองเช็คดูนะจ๊ะว่าได้รับหรือยัง ^^
คุณ naminie - เจ๊นามิอย่ากัดคอหนู หนูกลัวแล้วววว = = เอ้ย หมกส้วมก็ไม่เอานะ เอ็ม 79 ไล่ยิงก้อขอผ่าน วางระเบิดยิ่งเซย์โน แอ๊ะ พอเหอะ เดี๋ยวโดนสายตรวจสกัดจับในเน็ต 55555 ป้าบอกซีกะวาน่ารักน่ากด ถามจริงเหอะเจ๊ขา จะกดคนไหนคร้าาาา(กดวา ซีไม่ยอม กดซี ซีสู้ตาย 5555) หง่ะ เจ๊หัวเราะน่ากลัวว่ะ ไม่เอาละๆ จะพยายามไม่ให้รอนาน เดี๋ยววันดีคืนดีคาร์บอร์มไปจอดหน้าบ้านไม่รู้ตัว - - 55555
ปล กลับมาแล้วค่ะ แต่กลับฟรีๆไม่ต้องมีหอมก็ได้จ้ะ โนว์เกรงใจ๊ เอิ๊กๆๆๆๆๆ
ปล2 ระวังขาดใจตายนะคะ แต่ถ้าไม่ว่าอะไร โนว์ขอของเลี้ยงเป็นกระเพาะปลาไข่นกกระทามหาศาลนะเจ๊ 555
คุณ kittykid - มันก้อแบบนี้ล่ะนะนิยาย วาเองก็คงเซ็ง คุยอะไรทำไมตรูไม่รู้เรื่อง เป็นโนว์โนว์ก็เซ็ง 5555 ป๊าวาเขาใจสปอร์ตค่ะ กล้าขอก็กล้าให้(แต่ให้ไม่ให้คิดดูก่อน) ตาซีนานปีมีหนจะพูดอะไรได้ตรงไปตรงมาเยี่ยงนี้ ทุกทีนี่ช้างลากงัดปากยังไม่ยอมอ้า แต่ที่คราวนี้กล้าก็คงเพราะมันใกล้จบแล้ว เอิ๊กๆๆๆ(ไม่เกี่ยว...)
คุณ ping_ping - หวานมากเกินระวังน้ำตาลขึ้นนะจ๊ะ ดีแล้วล่ะที่ซีมันทำอะไรตามขั้น (แต่ลึกๆโนว์ก็แอบเชียร์ให้มัน "ลัดขั้น" นะ เอ้ยยยยยย<<<เดี๋ยวไว้ลงภาคสองค่อยดูไอ้คนทำอะไรลัดขั้น โนว์คิดไว้แล้วล่ะว่าจะเอาไง 55) อย่างซีนี่ขนาดจะบอกรักก็ยังบอกแบบวามันไม่รู้ตัว อยู่ๆบทจะพูดก็พูดไม่มีเตรียมการอะไรล่วงหน้า เป็นคนที่จะว่าตรงก็ตรง แต่บทจะปากแข็งก็ง้างไม่เคยได้ เหอๆ เห็นด้วยค่า ดีแล้วล่ะที่เจ้าวาไม่รู้ว่าเขาคุยอะไรกัน ไม่งั้นมีเฮ 555
คุณ PMD_OongFong - ฮ่าๆๆ เดี๋ยวน้องฟองก็หาเจอน่า(มั้ง......)<<<ตัวเองก็ยังหาไม่เจอ ดังนั้นจึงไม่กล้าออกความเห็นแต่อย่างใด อ่ะ หยุด พอ ปิดประเด็นเรื่องนี้! แหมๆๆ กว่าจะลงเอยกันได้นี่ลุ้นกันจนกระดูกสันหลังแทบโก่ง(เอ๊ะยังไง?) เอาน่า ต้องมีสักวัน แต่...ท่ามกลางทะเลผู้คนนับล้านนี่พี่ก็ว่าคงยากว่ะ เหอๆๆๆ
คุณ ทอมเซอๆ - ตาซีพูดน้อยต่อยหนัก ต่อยทีจุกแอ้กแถมบางทีวายังโดนต่อยไม่รู้ตัว เอ๊ะสรุปนายเอกเรื่องนี้ซื่อบื้อสิว่างั้น? ฮ่าๆๆๆๆ คำว่ารักมันยังพูดแบบอยู่ๆก็พูด ถ้าวาไม่ตกใจก็เกินคนล่ะ ขอบคุณที่ให้กำลังใจนะคะ พี่เองก็สู้ๆเหมือนกันค่ะ เป็นกำลังใจให้รีดเดอร์ทุกคน ^^
คุณ { 규 혁 } - ฮ่าๆ ก็บอกแล้วว่าโนว์มีทางเดียวให้ ต้องย้อนกลับไปอ่านเองเท่านั้น ไม่เป็นไรน่า อ่านเยอะๆยิ้มบ่อยๆไม่เสียหาย(อีนี่พูดจาเข้าหาตัว - - ) ขอหวานก็จัดไปค่ะ แต่ตอนจะจบนี่ไม่แน่ว่าหวานแบบไหน แหม จะว่ามันปั๊ปปี้เลิฟก็คงไม่ใช่ แต่...มากกว่านั้นก็ไม่ใช่อีก อู๊ยย งง
คุณ TonLax - รอก็มาต่อให้แล้วคร่า ไม่รอนาน(เกินไป)นะคะ ฮาๆๆ(ยังจะมีหน้ามาพูด - -)
คุณ ohmpresto - อุ้ย แรว๊งงงงง แต่มันก็จริงนะ ของดองข้ามชาติ 5555 ไม่เถียงค่ะไม่เถียง ว่าแต่ โนว์เจอตัวละ ก็ว่าคุ้นๆเหมือนใครเคยทักว่าโนว์จะมาแบบนันสต๊อป ก็อยากนะ ถ้าทำได้ก็จะทำ แต่ไม่รับปากนะ กลัวเสียคำพูด(รีบออกตัว) ฮาๆ เอาเป็นว่าถ้ามาช้ากรีดร้องกับตอนเก่าๆไปก่อนได้มั้ยจ๊ะ(รีบวิ่งหนีกันโดนกระทะขว้างใส่)
คุณ พอสศรีมณีเด้งดึ๋ง - เง้ยยยยยย เลือดออกด้วยเหตุอันใดเจ้าคะ โนว์ว่าไม่มีฉากเรียกเลือดนะ เอ๊ะ หรือดูผิด = = อ่ะ รีบสูบเลือดกลับเข้าตัวเร็วเถอะค่ะ อันตร๊ายยยยย 55555 ถ้าอ่านแล้วสนุกก็โอเค สนุกแบบพอประมาณ แต่เลือดอย่าหมดตัวนะคะ เอิ๊กๆๆๆๆ
เฉพาะหน้าตอบเม้นท์นี่หมดแล้วค่ะ โนว์ตอบแค่ของตอนล่าสุด นี่ก็พิมพ์ไปอัพไป เดี๋ยว Special Thanks จะมาต่อท้ายค่ะ ^^
Special Thanks
ไม่มีความหมายอะไรลึกซึ้งค่ะ แค่แด๊ะนึกอยากทำเหมือนเรื่องอื่นๆบ้าง เป็นรายชื่อแฟนที่ตามมาตั้งแต่แรกค่ะ บางคนก็ยังอยู่เหนียวแน่นบางคนก็หายๆ แต่ไม่เป็นไร โนว์จะแปะเท่าที่ขุดได้นะ ^^
1 frem
2 ping_ping>
3 PMD_OongFong
4 kiss&hugs
5 Fay
6 Puipeepo
7 ^o^NoNaE-GaNg *-* *-*
8 >>>BulldoG
9 อลิซ
10 p_infinity
11 naminie
12 Sacho
13 งงปะ
14 bummi
15 pea pae
16 SILVER_KNIGHT&Lovely Hee chuL
17 Prince"Z
18 HuG_sUnGmIn
19 k_he
20 ang ang
21 ampakire
22 Casanovy / PaiN ChilDen
23 koala_march91
24 แม่หมอ
25 Tip_KaRaT
26 LadY_s
27 เจ้าหญิงแห่งนางฟ้า
28 ReNaI----aWaRe
29 อาเบะ โนะ มาซาฮิโระ
30 archmess
31 EdSOuL
32 whitewoo
33 ว้าว
34 yunjae-kyumin
35 SnowPrincess"
36 trista
37 ต.ต้าคุง(แชมป์คุง)
38 Chani_Berry
39 darku
40 puriku
41 พอสศรีมณีเด้งดึ๋ง
42 puppylove
43 lll_PeaChEriNo_lll
44 W@Y
45 [B]a[K]u..zz
46 พี่ชายน้อย
47 ผู้วิเศษในคราบมนุษย์
48 คนพเนจรหมอนเน่า
49 noony
50 black butterfly
51 Memory@Cream
52 kaotoxs
53 majoong
54 Walk by myself
55 mo-ko
56 hahn
57 ZAFFIROBLU
58 jedi2550
59 //-_-//Love ทุกสิ่งที่หล่อลาก
60 *4_m3*
61 nonyya
62 kaokorn
63 Hinamori
64 blackwild
65 ทอมเซอๆ
66 ohmpresto
67 *.*
68 Di NatcheSS
69 ++คนรู้จัย ม่ะรู้จิง++
70 -x-:LaDieS-OdiNz:-x-
71 rf_never_die
72
73 Linea-Lucifer
74 แมวน้อย
75 TonLax
76 saiyuki_sanso
77 ki_hae
78 ถึงเป็นหญิงก็รัก YaOi
79 คนไร้ค่า
80 [[CoCoNuT]]
81 Zebra
82 Student Superintendent
83 cupcakez
84 FaTe*เพราะว่าฉันคือโชคชะตา
85 StilWaiting
86 RasberryAngel
87 ANWA
88 TEAUTA
89 kawaiipanda
90 kawaiiiii
91 Poppygirl
92 kittykid
93 creed [c of dmcr]
94 Dew_wed
95 น้ำ
96 บางคนที่ไม่มีใคร
เอื๊อก....แทบอ้วกแน่ะ ตอนแรกโนว์กะไว้ประมาณ 50 ทำไมพอมาพิมพ์จริงๆมันดันคูณสองไปได้ =*= อึ้งเลย ไม่น่าเชื่อว่ามีรีดเดอร์เคยเม้นท์เรื่องนี้เยอะขนาดนี้ นี่ยังไม่หมดนะคะ แต่โนว์จิ้มมาจากคนที่น่าจะอ่านถึงปัจจุบันไม่ก็โผล่มาให้เห็นบ่อย ดังนั้นถ้าบางคนเล็ดลอดสายตาโนว์ไปชื่อไม่ขึ้นก็ขออภัยค่ะ ท้วงมาได้นะ เดี๋ยวโนว์จะใส่เพิ่มให้ จงอย่าคิดว่าเป็นเรื่องน่าเกลียดค่ะเพราะนิยายเรื่องนี้เกิดขึ้นได้ก็เพราะมีรีดเดอร์ทุกคน จะเม้นท์แค่ครั้งเดียวหรือสองครั้งคุณก็คือรีดเดอร์ของโนว์ โนว์ยินดีใส่ชื่อเพิ่มนะจ๊ะ ^^
นี่นั่งพิมพ์เอง ใครบอกโนว์ก๊อป fav เชิญมาหลังไมค์กันได้เลยค่ะ ตัวต่อตัว - - เอ้ยยยยยย ล้อเล่น โนว์ไม่ใช่อันธพาลเด้อออออ 55555
ขอบคุณมากค่ะสำหรับทุกสิ่งทุกอย่าง(พูดเหมือนจะจบตรงนี้?) โนว์จะพยายามมาต่อให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ ระหว่างนี้ถ้าว่างโนว์อาจจะเอาตอนพิเศษมาชาร์จให้ก่อนเริ่มภาคสองนะ จะได้เคลียร์เรื่องที่ยังไม่เคลียร์(แต่พูดไปแล้วมันก็เหมือนโนว์แต่งตามใจตัวเองนั่นแหละ ฮาๆๆ ตามใจคนเขียนพิกล)
ระหว่างนี้ใครอยากโหวตตอนพิเศษก็เข้ามาได้นะคะ หรือใครอยากอ่านของแปลก ซีXกานต์ ไม่ก็กานต์Xซี หรือ วาXตะวันก็ว่ามา โนว์จัดห้ายยยยยยย(อีนี่แอบอยากแต่ง 5555 แต่มันจิ้นขึ้นจริงๆนะ กร๊ากกกก)
เอ้อ เกือบลืม โนว์ยังไม่ลืมพี่อั๋นพี่กล้านะคะ ถ้ามีเวลาก็อยากเล่นคู่นี้อยู่หรอก 55555 "ถ้ามี"อ่ะนะ.....
ไปจริงแล้วค่ะ เจอกันอีกครั้งเมื่อมีตอนพิเศษ(ตามใจโนว์)ค่ะ ฮ่าๆๆๆ
ขอขอบคุณจากใจจริง
Snowy Moon
Writer
ความคิดเห็น