ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ประสบการณ์ลดน้ำหนักด้วยตัวเอง เดือนละ 10 กิโลฯ

    ลำดับตอนที่ #112 : ประสบการณ์ต่างๆนานาของ \"ว่า\" ครับผม

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 1.74K
      1
      21 พ.ย. 48





                           คิดถึงเหมือนกันนะ ว่าเคยให้เมลพี่แล้ว แต่เนื่องจากตอนนี้งานเยอะมากๆเลยยังไม่ได้เขียนไปคุยเลย ถ้ายังไงก็เข้ามาคุยกันที่นี่ก็ได้นะ ถ้าว่างครับผม





                          \"หวัดดีครับอาจารย์ พี่ ผมเรียกอาจารย์หรือพี่ดี ครับ เรียกอาจารย์ดีไหม ผมอยากทราบว่ากินพวกปลานึ่ง ปลากระพง ปลานิล แล้วผักนึ่งด้วยครับ นี่ มีกี่แครอลี่ ครับ แล้วถ้ากินกลางวันหนึ่งมื้อจะกินได้ไหม เย็น จะกิน เป็นพวกผลไม้กับน้ำเปล่า ครับ แล้วพวกชาเขียวกินได้รึเปล่าครับ หรือเราควรกินแต่น้ำเปล่า วันก่อนได้ลองกินมาก็อร่อยรสชาติดีถึงว่าคนชอบกินกัน ครับ เ





    อาเป็นว่าหนังสือออกตอนช่วงไหนยังไงช่วยแจ้งให้ว่าทราบด้วยนะครับจะได้อุดหนุน จะได้เอามาอ่าน เป็นบทความที่ดีมากๆ และเป็นแรงจูงใจให้ตัวเอง ในยามท้อด้วยครับ รวมทั้งเพื่อนๆหลายๆคนที่กำลัง อยู่ในช่วงลดน้ำหนัก ควบคุมอาหาร ออกกำลังกาย เหมือนกันครับ แล้วว่าจะถามเรื่องส่วนสูงด้วยครับคืว่าส่วนสูงของคนเรา จะคงที่ถาวรแบบว่าไม่สูงขึ้น อีกแล้ว ครับประมาณช่วง อายุเท่าไร



    มาฟังประวัติคร่าวๆของว่าดูนะ เรียบเรียงเรื่องไม่เป็น ยังไงขออถัยครับ

    ของว่านะครับ ตอนป.6 สูง161 หนัก61 เริ่ม อ้วนขึ้นใช่ไหมครับ ก็เพราะตอนนี้เริ่มกินอย่างบรรลัยไม่หยุดเลย ช่วงนั้นที่บ้านมีแม่ครัวฝีมือเอก อดีต แม่ค้าขายก๋วยเตี๋ยวจ้าวอร่อย แต่ก่อน นั้นตอนว่าเด็กคุณย่าขายก๋วยเตี๋ยวก็ได้กินทุกวันเลยฟรีๆ แต่กินยังไงก็ไม่อ้วนครับ ตอนเด็ก ย่าบำรุงอย่างดี อาหาร ขนม นมเนย ไม่เคยขาด พ่อเองก็ขยันซื้อพวกข้าวเหนียวมะม่วง แต่พอโตมาไงถึงอ้วน จนในที่สุดก็เกิน100 จนแม่ต้องสั่งว่าบอกให้หยุดกินได้แล้ว







    ทุกคนก็เป็นห่วงเพราะเราอ้วนมาก และว่ามีปัญหาเวลาขึ้นม.1 ต้องเรียนยืดหยุ่น ครับ ต้องม้วนตัว ทำก็ไม่ได้เริ่มท้อใจ จริงๆ เพื่อนคนอื่นเขาทำได้เราต้อง ม้วน วกแบบ คนอ้วน อะเพราะไม่ถนัด เหมือนคนอื่นๆ เพื่อให้ทำผ่านได้คะแนน ยากจริงๆครับ ม.2 ก็มาเจอ เรียน กรีฑา พวกวิ่งเนี่ยครับ หนักมาก ปกติเป็นโรค๓มิแพ้รักษามาตั้งแต่เด็กประมาณ ป.4 ที่ ร.พ. รามาฯ เหนื่อยมากเพราะว่าอ้วนและเป็นโรคภูมิแพ้ ด้วย จะหายใจหอบๆเวลาทำอะไรหนักๆหรือเวลาวิ่ง ยิ่งตอนม.2 เกือบ90 กว่า ด้วยแบบนี้ แต่ก่อนตอน นอนจะนอนไม่ค่อยหลับจะคัดจมูกหายใจไม่ออก ทรมานมากเพราะโรคภูมิแพ้ ที่ไปรักษา ร.พ. รามาฯ ตอนเด็ก ก็ต้องใช้ยาพ้นฉีดจมูกจากต่างประเทศ และช่วงป.5 - 6 เบิกค่ายา ยาแพงมากเลยหยุดไม่ได้ไปรักษา เลยครับ ไม่ได้ แบบนี้เป็นมาตั้งแต่ป.6 แล้วเพื่อนจะมาจับหน้าอก แล้วบอกว่าไปฉีดไรมานมใหญ่เหมือนผู้หญิงสะดือก็ใหญ่







    จนถึง เข้าโรงเรียนใหม่ก็ยังไม่วายโดย จับหน้าอก บอกเหมือนกันว่านมใหญ่ หาว่าไปฉีดไรมา เพื่อนก็เรียกเราว่าไอ้อ้วน บ้างต่างๆนาๆ ไอ้อืด อีก เจ็บใจมากๆ มีแรงที่สุดบอกให้เราไปใส่ยกทรงผู้หญิงได้แล้ว พอจากเรียนจบมา อีก1ปี จนพอมาปรึกษากับหมอ ด้วยน้ำหนักมากที่สุดเลยถึง 108 และใกล้จะ110 เต็มที เลยได้แรงใจที่จะมาลดครับ ทำทั้งถูกๆผิดๆทุกวิธี ก็เคยมีเกือบเฉียดตายเกือบรุ้เท่าไม่ถึงการณ์ไปกินยาลดความอ้วนเสียแล้วโชคดีที่ ไม่ได้ไปกินยาลดเลยครับ ได้แรงจูงใจจากพ่อๆเคยอ้วนถึง80 ตอนเลิกกินเหล้าครับพ่อก็เก่งมากยังชนะใจตัวเองเลิกเหล้าในเวลา3ปีได้หว้าก็เลยคุยกับหมอขอเวลา1ปีให้ตัวเอง ว่าต้องทำให้ได้ครับ







    ว่าอยากชนะใจตัวเอง อยากพิสูจน์ตัวเองด้วยเวลาอะไรเงี้ย แต่จะสำเร็จหรือไม่ยังไงก็จะสู้ครับ เพราะไม่มีใครช่วยเราออกกำลังกายได้ไม่มีใครมาช่วยเราออกได้ ตัวเราเองเท่านั้น เป็นที่พึ่งแห่งตนจริงๆ ตอนว่าเริ่มวิ่งจาก20นาทีตอนน้ำหนักมากตอนนั้น อยู่ ม.2 ก็ไม่เข้าใจว่าส่วนสูงๆมาได้จากไหน คงจะเป็นเพราะนมครับ พ่อก็บำรุงตั้งแต่เด็กให้กินนมจืดตราหมีทุกวันตั้งแต่ขึ้นป.1 ก่อนไปโรงเรียนกินได้จนถึง ป.6 ก็เลิกกินนมพวกนี้ครับ ม.21ว่าสูง175 80กว่า ได้แล้ว







    ม.2สูง1 78 หนัก90 กว่า ม.3 เริ่มใกล้100 แล้ว สูง 181หนัก97 - 98 พอจบม.3 ช่วงที่ไม่ได้เรียนก็กินๆนอนๆ หนัก105 จนมากสุดถึง 108 ครับ และส่วนสูง181 ครึ่งแต่น้ำหนักเกินพิกัด 108 -109 กิโลกรัม ตอนซื้อเสื้อหาไซด็ยากไม่มีจนต้องสั่งร้านตัดเป็นพิเศษ เอว อีก 45 มากที่สุด รองเท้าเบอร์45 และเวลาซื้อเสื้อลองใส่XL ไม่พอ ครับ ต้อง XXL ใหญ่มากๆ และนี่คือสิ่งที่ทำให้ว่า คิดที่จะเปลี่ยนตัวเอง ในหนึ่งปี และว่าจะทำได้ไหม ถ้าทำได้ว่าจะดีใจมาก และ ถือว่าวันที่10 มกราคม 2549 ปีหน้านี้







    สิ่งนี้แหละจะเป็นของขวัญวันเกิดให้ตัวของว่าเอง และ ไม่ต้องการของวสิ่งไหนเท่ากับสิ่งนี้ แต่ยังไงคงไม่มีใครให้คำตอบได้เท่ากับตัวว่าเอง ว่าต้องทำให้ได้ ครับ และทุกคนที่พยายาม ออกกำลังกาย ก็ต้องทำได้ เป็นกำลังใจให้กันและกันครับ สำหรับอาจารย์ และ ทุกๆคน ที่ออกกำลังกาย และลดน้ำหนัก อย่างต่อเนื่อง และ ได้อ่านบทความของอาจารย์มาดี อย่างมากๆเลยครับ เป็นแรงจูงใจให้ทุกคนหันมาห่วงสุขภาพ และ ควบคุมน้ำหนัก ลดน้ำหนัก อย่างถูกวิธี กินไปด้วยแต่รู้ให้พอปริมาณ และขาดไม่ได้เลยครับออกกำลังกายทุกวัน ทำให้เขาเป็นกิจวัตเลย ก็ได้ เพราะถ้าไม่มีเขาเราก็ไม่มีวันลดได้







    แต่ยังไงตัวเราก็เป็นคนกำหนดเอาชนะจิตใจตัวเองให้ได้ และจะสำเร็จเองถึงจะช้าจะท้อ จะยังไงก็ตาม ทำทุกวันทำเลื่อยๆ ถึงจะช้า แต่ก็คุ้มค่าแน่ๆ เพราะสิ่งของบางอย่างไม่มีใครได้มาอย่างรวดเร็วถึงจะรวดเร็วแต่ก็ไม่มีผลดี อย่าง ถ้าคุณจะต้องการลดน้ำหนักแค่1 เดือนเอง ให้เห็นผลอดๆไปแบบบทความของอาจารย์ก็ต้องมีวันที่คุณตบะแตก ครั้งใหญ่ผมเจอมากับตัวเองเพราะเคยใช้วิธีผิดๆถูกๆ เพียงเพราะอยากให้น้ำหนักลดเร็วแต่ผลที่ได้น้ำหนักลด แต่สุขภาพไม่ดีเพลียหน้าซีดทำไรไม่ได้จะเป็นลม ปอป เข้าอย่างหนัก กินไรไม่เลือกที่ ตาลายไปเลย เจอไรหยิบกินไปหมดทุกอย่างพวก ขนมโดโซ๊ะ ที่เต็มไปด้วยแป้ง เคยกินมากถึง2 ซอง ใหญ่มาแล้ว ส้มกินมากถึง10 ลูก เพราะช่วงนั้นไม่มีสติบวกกับไม่กินอาหารอะไรกินแต่น้ำ





    ผลเสียอีกคือน้ำหนักที่ลดไปไม่กี่วันกลับขึ้นมาพรวดมากกว่าเดิม 3 - 5 โล เลย น่ากลัวมาก วันนี้ก็กลับมากินปกติแต่ไม่ใช่ว่าปกติเหมือนตอน ยังไม่เริ่มลดนะครับ คือกินเที่ยง กินพอควร พวกซุบผัก กระหล่ำ เงี้ย แต่คนอื่นๆควรกินข้างดีกว่า ถึงจะลดแป้ง แต่ก็ควรกินนะครับ กิน แค่ทับพีเดียวพอ ของว่าจะกินมื้อเที่ยง กับมื้อเย็น เป็นพวกผลไม้ และน้ำเปล่า เอาให้เรารุ้รส และ อิ่มก็พอแล้วอย่าตามใจปากมากครับ แล้วก็พอรู้ตัวว่าอิ่มก็ไปแปรงฝันเลย หรือ อมหมากฝรั่งดับกลิ่นปากแบบไม่มีน้ำตาลที่มีขายก็ได้ น่าจะช่วยหลีกเลี้ยงได้กินน้ำเยอะๆ นะครับ



    ตอนนี้ว่าก็ได้อ่านบทความของพี่แล้วมาช่วยแก้ปัญหาต่างๆได้ดีมากๆเลยครับ



    เมลล์ของว่าครับ อยากคุยกับพี่มากๆ skywhitsoil@yahoo.com ขอบคุณที่ช่วย คลี่คลายปัญหาให้ครับ และขอบคุณที่มาตอบ ให้เสมอๆ\"



    จาก : ว่า [ IP : 61.91.79.39 ]  E-mail :  

    วันที่ 28 มิถุนายน พ.ศ. 2548  

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×