ตอนที่ 1 : ตอนที่ 1
ตอนที่ 1
จากกฎพันธุกรรมของเมนเดลที่ว่า โครโมโซมเอ็กซ์ต่อโครโมโซมวายเท่ากับหนึ่งต่อสาม ก็เท่ากับว่า ในการปฏิสนธิหนึ่งครั้ง มีเปอร์เซ็นต์ที่จะเป็นผู้ชายแค่หนึ่งคนต่อผู้หญิงสามคนอย่างนั้นสิครับ
มันจะจริงหรือเปล่า? ผมเองก็ไม่แน่ใจ หากแต่ว่าผู้ชายเดี๋ยวนี้ทำไมมันดูเขียมนักก็ไม่รู้ แต่ที่แน่ๆคือ ผู้หญิงโสดสมัยนี้ มันเยอะกว่าผู้ชายโสดตั้งพะเรอนะสิ
หรือว่าไอ้เปอร์เซ็นต์ผู้ชายโสดนี่ จะกลายร่างเป็นผู้ฉิงโสดไปเสียเกือบครึ่งเกือบค่อน…อ้าว! ผมสันนิษฐานอย่างที่คิดนี่แหละ…คุณผู้ฉิงจะมาค้อนผมทำไม? ผมพูดผิดอะไรเล่านี่
ด้วยเหตุผลกลใด? เพราะอะไร? สวรรค์โพลเองก็ยังหาคำตอบอยู่นะนี่…ว่าเหตุไฉนมนุษย์ปัจจุบันนี้เขาถึงไม่สร้างสถาบันครอบครัวกันให้มั่นให้เหมาะ…ดันไปแสวงหาชีวิตอิสระที่อิสระมานาน…อิสระเท่าไหร่ก็ไม่รู้จักพอ…ไม่ยอมถูกครอบโดยครัวกันเสียที
อ้อ! ลืมแนะนำตัวไป…ผมชื่อกามเทพครับ …ทำไมชื่อแปลกนักหรือ…ผมเองก็ไม่รู้เหมือนกันนะ …ก็ใครๆเรียกพวกเผ่าพันธุ์ผมว่าเช่นนี้นี่ครับ
กามเทพคืออะไร…คุณกำลังสงสัยล่ะสิ ก็ผมเองกำลังจะบอกคุณอยู่นี่ไง…กามเทพเป็นสิ่งมีชีวิตชนิดพิเศษอย่างหนึ่ง …
เป็นเทพชนิดหนึ่ง…ตามชื่อนั่นแหละ …เอ๊ะ! เรียกกามเทพ …จะเป็นเทพแห่งกามารึเปล่า? …นี่คุณอย่าได้คิดลึกไปอย่างนั้นเชียวนะ…แม้มันจะจริงก็เหอะนะ…
เอ๊ะ! นี่ผมพูดอะไรออกไป…พูดอะไรออกไป…เปล่าพูดนะ…ผมแค่คิด…แต่คงจะคิดดังไปหน่อยหนึ่งมังครับ…พวกคุณถึงได้รู้
แหม! ก็มันจริงนี่ครับ ลองเปิดพจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถานขึ้นมาดูสิครับ…กามาคือความอยาก…แล้วไอ้ความอยากมันก็เป็นสัญชาตญาณพื้นฐานของมนุษย์ทุกผู้ทุกคนไม่ใช่หรือครับ? …จะหาว่าผมหยาบคายหรือลามกจกเปรตได้อย่างไรกัน?
หากคนเข้าใจผิดไปตีความหมายคำว่า “กามา” เป็นเรื่องทำนองนั้นไปโหม้ด…มันก็เลยฟังดูไม่ค่อยรื่นหูสักเท่าไร
ในความเป็นจริง…กามเทพอย่างผมเป็นเทพชนิดพิเศษ …คือเป็นเทพแห่งความดี…ฟังๆดูอาจจะคล้ายเทวดา
แต่เป็นเทวดาที่มีหน้าที่พิเศษ…นั่นคือทำให้คนรักกันครับ…อย่าสิ…อย่าทำหน้าสงสัยอย่างนั้น…ว่าผมกำลังน้ำท่วมทุ่งอยู่ทำไม…ผมกำลังจะบอกความหมายและจุดประสงค์ที่แท้จริงแล้วครับ…อย่าพึ่งเบื่อฟังเสียก่อน…
คุณคงจะสงสัยล่ะสิ…ว่าความอยากมันเป็นสัญชาตญาณพื้นฐานของมนุษย์ทุกผู้ทุกนามอยู่แล้ว…เหตุไฉนจึงต้องมีเทวดาเพื่อมาทำหน้าที่ให้คนรักกันอีก
ก็แหม!…ผมชักจะหลายแหม!เต็มที…ก็พวกมนุษย์เองนะแหละ…มีความอยากอันเป็นสัญชาตญาณพื้นฐานมากเกินความจำเป็น…ไม่รู้จักบันยะบันยังควบคุมกันบ้างเลย…
เหมือนอยากกิน…ก็ตะบี้ตะบันกินกัน…คนมันถึงได้อ้วนกันทั้งบ้านล้นเมือง…แม้แต่คิดจะลดความอ้วน…ก็ยังด้วยการกินอยู่เลย…ก็ยาลดความอ้วนที่เกลื่อนกราดนั่นไง
กินแล้วหายอ้วนก็มี…กินแล้วหายไปจากโลกก็มี…ไม่รู้จะไปเสี่ยงอะไรนักหนา…ผลมันเกิดจากเหตุ…หยุดที่เหตุ…ผลมันก็ไม่เกิด…หยุดกิน…มันก็ไม่อ้วนเองแหละ
อุ้ย! สาวอ้วนๆค้อนผมตาเขียวเชียว…นี่ผมนอกเรื่องอีกล่ะสิ…ขอโทษครับขอโทษ…ผมไม่ได้ตั้งใจจะว่าใครสักหน่อย…
บังเอิญว่าไอ้ผมมันก็กามเทพขี้สงสัยเสียด้วยสิ…จะเรื่องอะไรผมก็สงสัยไปหมด…คุณล่ะเคยสงสัยเหมือนผมมั้ย…ว่ากามเทพมันมีจริงหรือเปล่า?…ไอ้อันนี้นะผมรู้คำตอบแล้ว…
หากผมก็ยังสงสัยต่อ…ว่ากามเทพนี้เป็นสิ่งมีชีวิตชนิดพิเศษเช่นไร…และเขามีหน้าที่อะไรกันแน่…แค่ทำให้คนรักกันเท่านั้นหรือ?…แล้วมันยากอะไรนักหนาแค่รักกัน…อย่าพึ่งทำคิ้วผูกโบว์ยุ่งเหยิงอย่างนั้นสิ…ผมกำลังจะเล่าเรื่องที่คุณทั้งหลายสงสัยอยู่ไง
เคยสงสัยไหมว่า…ทำไมหัวใจของคนเราจึงมีดวงเดียว….ในขณะที่…
พระเจ้าให้ขามาสองขา….เพื่อให้เราได้เดินไปทุกที่ที่ต้องการ…
พระองค์ให้แขนมาสองข้าง….ไว้ให้เราหยิบจับสิ่งของต้องประสงค์…โอบกอดถ่ายทอดความรักความอบอุ่นให้แก่กัน…
ให้หูมาสองข้าง….ให้เราได้สตรับรับฟัง ทั้งเสียงที่อยากได้ยินหรือไม่ได้ยินก็ตามที
ให้ตามาสองตา…ไว้มองหาสิ่งต่างๆทั้งที่อยากมองและไม่อยากมอง…
แต่ทำไมพระเจ้าจึงให้หัวใจมาเพียงดวงเดียวเท่านั้นล่ะ?…
เพราะแท้ที่จริงแล้วพระองค์ได้สร้างไว้สองดวง…แต่อีกดวงหนี่ง…อยู่กับอีกคนหนึ่ง…
คนที่เราต้องใช้สองขาออกเดินตามหาเขา…ใช้สองแขนไว้โอบกอด…สองหูไว้ฟังเสียงของเขา…และสองตาไว้มองหาเขา…ครานี้กระจ่างชัดแล้วหรือยัง?…ว่าทำไมถึงต้องมีกามเทพ
หากแต่ว่ามนุษย์ปัจจุบันนี้ชอบทำเรื่องง่ายๆให้มันยากกันเสียจริง…ไอ้สถิติคนโสดมันก็เพิ่มขึ้นกันเรื่อย…โดยเฉพาะไอ้คนบ้านนี้เมืองนี้…
ผู้ชายถูกเลี้ยงดูฝังหัวมาแต่โบร่ำโบราณว่าให้เป็นช้างเท้าหน้า…ให้มันหยิ่งทะนงในความแข็งแกร่งของตัวเอง…ให้อยู่ในภาวะผู้นำ…เป็นที่พึ่งพิงและพึ่งพาของเพศตรงข้าม
หากว่าผู้หญิงยุคใหม่สมัยนี้…เขาไม่ได้อยู่กับเหย้าเฝ้ากับเรือนเหมือนสมัยก่อนแล้วนะสิ…ผู้หญิงยุคใหม่นี่เขาได้ร่ำเรียนสูง…ทำมาหากินเลี้ยงตัวเองกันได้…กลายเป็นผู้หญิงยุคปฎิวัติ ปลดแอกเมียทาสแบบศักดินาสมัยอยุธยากันแล้ว
เขาไม่มัวมาง้องอนผู้ชายให้เสียเวล่ำเวลาทำมาหากิน…เป็นเหตุทำให้ผู้ชายกลายพันธุ์กันไปเยอะ…เสียสมดุลโลกอย่างที่พระเจ้าท่านตั้งใจไว้แต่แรกเสียโหม้ด…
เดือดร้อนกามเทพอย่างผมที่ต้องมาเสือ……ก….เอ้ย!.ยุ่งวุ่นวายกับเรื่องพวกนี้…เฮ้อ! แค่คิดก็เหนื่อยแล้วนะนี่…
แต่ที่ผมไม่เคยสงสัยและค่อนข้างมั่นใจว่าภารกิจที่ผมกำลังจะกระทำมันเป็นความต้องการเบื้องต้นของมนุษย์ทุกผู้ทุกนามกันนั่นก็คือความรักนี่แหละ…ที่มันผูกพันกับชีวิตมนุษย์ตั้งแต่เกิดจนตายเลยผมว่า
ก็มนุษย์เกิดขึ้นมาเพราะอะไร?…ความรักใช่หรือไม่?…ใครอย่าได้มาเถียงผมเชียวว่าเพราะเซ็กล้วนๆ…น่าเกลียดตายเลย…ผิดวัตถุประสงค์ของพระเจ้า
อ้าว! นี่ผมนอกเรื่องอีกแล้ว…เอาเข้าประเด็นเลยก็แล้วกัน…คือว่านับเนื่องมาจนถึงวันนี้ผมเองก็เป็นหนุ่มแน่นเต็มตัว…พอที่จะใช้การใช้งานได้…อะ..อะ...อย่าคิดลึก…
ภาระกิจของกามเทพอย่างผม ก็คือทำให้คนรักกันนี่ครับ…กามเทพดำรงชีวิตอยู่ได้โดยอาศัยความรักของมนุษย์หล่อเลี้ยงอยู่…
มันเลยต้องเป็นหน้าที่ให้ผมต้องมาทำให้คนเขารักกันนะสิครับ…และตอนนี้ผมเองก็ได้รับมอบหมายงานนั้นมาแล้วเสียด้วย…
เป้าหมายของผมอยู่ในโรงพยาบาลแห่งหนึ่ง….ซึ่งมีสาวๆสวยๆเยอะแยะ …แต่ละนางล้วนมีคุณสมบัติเฉพาะตัวที่หนุ่มๆทั้งหลาย…หมายปองและปิ๊งได้
กลุ่มเป้าหมายเป็นสาวโสดห้าคน…ล้วนแต่มีบุคลิกและลักษณะแตกต่างกันไป และเป็นที่น่าสงสัยว่าทำไม?พวกเจ้าหล่อนถึงได้โสดสนิท…ไม่มีปัญญาหาแฟนเองหรอกหรือ ถึงได้ต้องยืมมือกามเทพอย่างผมเข้ามายุ่งด้วย
มาดูคุณสมบัติของสาวๆแต่ละผู้แต่ละนามกันหน่อยเป็นไง…แล้วคุณจะสงสัยไม่แตกต่างจากผม…ว่าทำไมพวกเจ้าหล่อน…ถึงได้โสด
ขุมพลอย …พยาบาลสาววัยยี่สิบเก้าปี ขาว…สวย…หมวย…แต่ตาโต…ปากนิดจมูกหน่อย…ออกจะอวบนิดๆตามฐานะทางการเงินทางบ้านที่เข้าขั้นที่เรียกว่า’มีอันจะกิน’……แต่ดุชะมัดยาด…เป็นคนมีน้ำใจเหลือเฟือ…เฉพาะน้ำใจนะครับ…ไม่ได้ซื้อไม่ได้หานี่ครับ
กุลนารี…นักกายภาพบำบัดสาววัยยี่สิบแปดปี…ขาว…สวย…ลักษณะภายนอกจะละม้ายคล้ายกับขุมพลอยอย่างกะฝาแฝดกันเช่นนั้นแล…แต่นิสัยค่อนข้างแตกต่างกัน…เพราะเจ้าหล่อนค่อนข้างเรียบร้อยไม่ปราดเปรียว..เหมือนรุ่นพี่สาว…รายนี้พูดน้อยแต่ต่อยหนัก…
อรุณรุ่ง…พยาบาลสาววัยยี่สิบหก…เธอมีแฟนแล้วครับ…หากทางนิตินัยก็ยังถือว่าเจ้าหล่อนโสดสนิท…สาวร่างบาง..หุ่นดี..ตาคม…ดุน้องๆยัยขุมพลอยได้…ผมว่าสองคนนี่น่าจะรับจ๊อบเฝ้าบ้านได้นะครับนี่
ปิ่นหทัย…พยาบาลสาวตากลมผมยาววัยยี่สิบสี่ปี…มารยาทเรียบร้อยอ่อนหวาน…หวานชนิดว่ามดยังไม่กล้าตอม…กลัวเป็นเบาหวานไปด้วย…คนนี้ไม่ใช่ภาระหนักใจใดๆของผมหรอก…ค่อนข้างแน่ใจว่าเจ้าหล่อนลงคานชัวร์…หากก็ประมาทไม่ได้..ผู้หญิงที่เพียบพร้อมเกินไป…ทำไมผู้ชายไม่ค่อยกล้าจีบ…ผมเองก็ไม่เข้าใจ
ปูนิ่ม…พยาบาลสาวคนสุดท้ายน้องเล็กสุดอายุยี่สิบสามปี…คงเพราะเจ้าหล่อนอยู่กับพวกรุ่นพี่ที่ท่าทางเขี้ยวลากดินมากเกินไป…เจ้าหล่อนจึงดูติ๊งต๊องงิ๊งง๊อง..เป็นลูกแมวตะแง้วๆอยู่เลย…หน้าตาจิ้มลิ้มน่ารักดีครับ…อืม! ผมปิ๊งคนนี้แหละครับ…แฮะๆ…
ฟังๆดูคุณสมบัติดีเด่นแล้ว…ไม่น่ารอดปากเหยี่ยวปากกามาได้ใช่มั้ยครับ?…หากในความเป็นจริง…พวกเจ้าหล่อนโสดครับ…
บางคนก็โสดสนิท…บางคนก็โสดไม่ค่อยสนิท…บางคนทำท่าจะโสดสนิท…และบางคนก็ดูทีท่าจะโสดสนิทไปตลอดกาล
ปัจจัยภายนอกเช่น…หน้าตา…คารม…และทรงผม…เอ๊ะ..นี่ผมนอกเรื่องอีกแล้ว…มันก็เป็นแค่ด่านแรกสำหรับคัดกรองใครสักคนที่เราจะตกหลุมรัก
หากในความเป็นจริง…ความรัก…มันเป็นสรรพนามเรียกสิ่งที่จับต้องไม่ได้…หรือง่ายๆก็คือมันเป็นนามธรรมนั่นแลครับ…
มันจึงประกอบด้วยนามธรรมอื่นๆ…นอกจากรูปธรรมคือหน้าตา…เชฟ…ความสูงของส้นรองเท้า…หรือความยาวของกระโปรง
มันคือการเรียนรู้…การให้อภัย…การยอมรับ…ความรู้สึกสัมผัสที่ลึกซึ้งกว่าที่ตามองเห็น…หูได้ยินเสียง…ลิ้นสัมผัสรส…มือได้ลูบไล้…
หรือกลิ่นหอมหวนเย้ายวนของนวลแก้มนาง…ที่อาจจะโชยด้วยกลิ่นแป้งเด็กอ่อน…กลิ่นเนื้อนวลจากแป้งมองเล่ยะ…หรือแชลแนลนัมเบอร์ไฟล์ก็ตามแต่กำลังทรัพย์ของแต่ละผู้แต่ละนาง
เพราะความรักเป็นเรื่องของหัวใจ…เมื่อหัวใจดวงหนึ่ง…รับสัมผัสรับรู้ได้ถึงความรู้สึกของใจอีกดวงหนึ่ง…ซึ่งไม่ใช่เกิดในวันเดียวได้
ไอ้รักแรกพบนะ…มันก็มีเยอะแยะอยู่…หากว่าไอ้พบแล้วมันจะได้ใช้เวลาเรียนรู้กันหรือเปล่า?…ยิ่งในช่วงเวลาเป็นเงินเป็นทองอย่างปัจจุบัน…
ใคร้…ใครกันมันจะมานั่งเสียเวลาเป็นแรมเดือนแรมปี…เพื่อตามหารักแท้…ที่มันกินไม่ได้…เลี้ยงปากเลี้ยงท้องไม่ได้…หากบูรณาการจิตใจให้ชุ่มฉ่ำดีนักแล
ความรักมันยิ่งใหญ่นักสำหรับผม…ก็มันเลี้ยงกามเทพให้มีชีวิตอยู่ด้วยความรักจากคุณ…มันทำให้ผมมีงานทำ…งานที่ทำแล้วได้ทั้งบุญ…ทั้งชุ่มชื่นหัวใจดีแท้
เกิดมาเป็นกามเทพมันก็ดีอย่างนี้แหละครับ…ได้อยู่กับความรัก…ความหอมหวาน…สิ่งสวยๆงามๆ…พูดก็พูด..ผมออกจะภาคภูมิใจในเผ่าพันธุ์ของตัวเองอยู่มาก
งานของกามเทพจะว่าง่ายๆก็ไม่ง่ายนัก…หากจะว่ายาก…อืม! ก็พูดไม่ได้อีกนั่นแหละ…แต่ภาระกิจที่ผมได้รับมอบหมายมา…สร้างความหนักใจให้ผมอยู่ไม่น้อยนา
เพราะสาวๆแต่ละนางที่อยู่ในลิสต์ที่ผมจะต้องดันลงคานนั้น…มาๆไปๆผมอาจจะตกหลุมรักเจ้าหล่อนเสียเองก็ได้…คุณสมบัติดีเด่นกันทั้งนั้นนี่นา
จะว่าประชากรสาวๆเขาจะล้นโลกก็กระไรอยู่…เพราะสมัยนี้ ผู้หญิงนิยมทำงานนอกบ้านเป็นเวิร์คกิ้งวูแมนมากขึ้น
มันเป็นภารกิจอันหนักหนาสาหัสสากรรจ์ยิ่งกว่าภารกิจไหนๆของผม ก็ผมเองไม่รู้นี่นาว่าพวกเจ้าหล่อนที่ดูสวย แอนด์ เฟอเฟ็คทั้งหลาย เหตุไฉนไยค้างเติ่งอยู่บนคานกันทั่วหน้า
และไอ้ภารกิจดันสาวๆลงจากคานนี่ มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลย โดยเฉพาะสาวๆที่มีคุณสมบัติดีเด่นแต่ไร้คู่…มันก็ต้องมีเหตุสิครับ…
แล้วเหตุนั้นมันเป็นเหตุไฉนกันเล่า?…คุณเองก็คงสงสัยไม่แตกต่างจากผม สิ่งที่เราจะร่วมลุ้นระทึกกันก็คือสิ่งที่เราต้องติดตามกันต่อไป
มาครับ…ตามผมมา …และร่วมเป็นกำลังใจให้กับผมด้วย…ภาระกิจครั้งนี้ใหญ่หลวงยิ่งนัก…แต่มันเป็นหน้าที่…หน้าที่ที่จะดำรงไว้ซึ่งเผ่าพันธุ์ของมนุษยชาติ…หน้าที่ที่จะจรรโลงโลกให้สวยงาม…อบอวลไปด้วยความชุ่มชื่นแห่งเสียงหัวเราะและความฉ่ำบานของความรัก…
ผมเริ่มสแกนเบื้องต้นสำหรับเป้าหมายแรกในกลุ่ม เธอเป็นพยาบาลสาวหน้าหวานตาโต…พึ่งจบมาหมาดๆ และวันนี้ก็วันเริ่มงานวันแรกของเธอเสียด้วยสิ…มาเป็นกำลังใจให้ผมทำงานสำเร็จ…และมาเป็นกำลังใจให้เธอสำหรับการทำงานวันแรกกันดีกว่า
“ ชื่อปิ่นหทัย ไชยนิยมค่ะ “ เจ้าหล่อนรายงานตัวเสียงเจื้อยแจ้วกับบรรดารุ่นพี่ในวอร์ด
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
