Vampire Phantom แค้นรักอันตรายนายแวมไพร์เจ้าเล่ห์

ตอนที่ 2 : บทนำ

บทนำ

ความรักของคุณอาจจะเป็นแค่เกมและการล้างแค้น

แต่ความรักของฉันมีอานุภาพมากมายเกินกว่าที่

คนไร้หัวใจอย่างคุณจะสามารถจินตนาการไปได้

เพราะฉะนั้นคุณอย่าได้มาดูถูกความรักของฉันเป็นอันขาด

ลิลี่ คลีฟ

 

‘รังรักแห่งคลีฟ’ คือชื่อคฤหาสน์ของเราที่ท่านพ่อเป็นคนตั้งชื่อขึ้นมา เป็นสมบัติที่ท่านพ่อสืบทอดมาจากบรรพบุรุษ ซึ่งตั้งอยู่ในหมู่บ้านต้องคำสาป หมู่บ้านที่รวบรวมทายาทตระกูลคลีฟจูเนียร์ที่หนึ่ง ที่สอง ที่สาม และครอบครัวอื่นๆ ที่ต้องคำสาปไว้ในหมู่บ้าน

ครั้งหนึ่งบรรดาทายาทแห่งคลีฟฝ่ายชายเคยต้องมีชีวิตอยู่ในฐานะแวมไพร์ ขณะที่ทายาทฝ่ายหญิงเป็นมนุษย์ปรกติธรรมดา เดิมทีแล้วบรรพบุรุษของเราเป็นเพียงผู้มีเวทมนตร์ธรรมดาเท่านั้น ทว่าความแปลกแยกของต้นขั้วบรรพบุรุษเราที่ตีตัวออกหากจากคนในครอบครัวเพราะไม่สามารถลงเอยกับผู้เป็นพ่อได้ทำให้ท่านต้องย้ายออกมาอยู่ที่หมู่บ้านนี้เพียงลำพังแล้วแต่งตั้งตนเป็นคลีฟซีเนียร์ก่อนจะแต่งงานกับหญิงชาวบ้านในหมู่บ้านต้องคำสาป ด้วยความโกรธและความแค้น บิดาของท่านได้สาปแช่งให้ทายาทคนสุดท้ายของท่านกลายเป็นสิ่งเลวร้าย เมื่อคลีฟซีเนียร์และภรรยาให้กำเนิดลูกชายด้วยกันทั้งหมดสามคน สองคนแรกสามารถเกิดมาเป็นผู้มีเวทมนตร์ตามปรกติธรรมดา ทว่าทายาทคนที่สามของคลีฟซีเนียร์กลับเกิดมาเป็นแวมไพร์

ทายาทคนที่สามของคลีฟซีเนียร์ หรือที่เรารู้กันในนามคลีฟจูเนียร์ที่สาม ถูกเลี้ยงดูขึ้นมาแบบต้องหลบๆ ซ่อนๆ เขาถูกกักขังตั้งแต่เด็กยันโต ไม่สามารถใช้ชีวิตได้อย่างคนปรกติธรรมดาทั่วไป เกิดความรู้สึกอิจฉาพี่ชายที่สามารถใช้ชีวิตได้อย่างมีความสุข ขณะที่เขาเกิดมาท่ามกลางความกดดันและมีความปรารถนาอยากได้คนรักของเหล่าพี่ชายอยู่ตลอดเวลาอย่างหาที่สิ้นสุดไม่ได้ เมื่อตนไม่สมหวังในหลายๆ สิ่งหลายๆ อย่าง เขาจึงได้สาปแช่งพี่ชายทั้งสองให้กลายเป็นสิ่งชั่วร้าย ในแบบเดียวกันกับที่ปู่ของเขาเคยทำกับพ่อของเขาเอง

หลายชั่วรุ่นต่อมา ทายาทที่สืบทอดสายเลือดของคลีฟจูเนียร์ที่สามยังคงเป็นแวมไพร์ต่อไป ขณะที่ผลของคำสาปเพิ่งเริ่มออกฤทธิ์เรื่อยๆ ทำให้ทายาทแห่งคลีฟจูเนียร์ที่หนึ่ง และคลีฟจูเนียร์ที่สองกลายเป็นแวมไพร์และหมาป่า โดยไม่มีใครรู้อีกต่อไปเลยว่าใครเป็นทายาทของใครต่อไป มีเพียงทายาทแห่งคลีฟจูเนียร์ที่สามเพียงเท่านั้นที่ยังสามารถระบุได้ชัดเจน นั่นก็คือครอบครัวของเราเอง

เมื่อสี่ปีก่อนพี่ชายคนโตของฉัน เซอร์คัส คลีฟ ได้ค้นพบจดหมายที่ระบุวิธีถอนคำสาปของวงศ์ตระกูล ซึ่งถูกเขียนขึ้นโดยคลีฟซีเนียร์ แต่ถูกคลีฟจูเนียร์ที่สามซ่อนเอาไว้จนเจอ แล้วได้เข้าพิธีสอนคำสาปร่วมกับโลเอลและราฟาเอล คลีฟ ซึ่งเราไม่สามารถระบุได้ว่าพวกเขาสืบทอดสายเลือดมาจากคลีฟจูเนียร์ที่หนึ่งหรือที่สอง โดยที่การเข้าพิธีถอนคำสาปต้องใช้เลือดคนรักของทายาทจากสามตระกูลคลีฟจูเนียร์ เพื่อประสานรอยร้าวของวงศ์ตระกูลเข้าด้วยกัน จนกระทั่งคำสาปอันตรธานหายไปหลังจากทำพิธีถอนได้เจ็ดวัน ทว่าในตอนนั้น พี่ชายคนรองของฉัน ลูคัส คลีฟ ได้เคยทำบาปกับคนรักของพี่เซอร์คัสเอาไว้ ในวันเดียวกันก่อนจะถึงเวลาเข้าพิธีถอนคำสาป ลูคัสได้พยายามบีบบังคับแฟนของเซอร์ หรือนิชาให้ดื่มเลือดเขา โดยที่เขาดื่มเลือดเธอ เพราะต้องการให้นิชารักเขาด้วยเหตุผลที่ตัวเขาเองก็ไม่สามารถระบุได้ ว่าทำไมเขาถึงรักและต้องการเธอในตอนนั้น ทว่าเราต่างมาค้นพบในภายหลังว่าพี่ลูคัสนั้นเป็นผู้ที่ถูกคลีฟจูเนียร์ที่สามเลือกให้เป็นทายาทผู้สืบทอดความเลวร้ายของเขาเอาไว้ในตัว เขาจึงถูกขนานนามว่าให้เป็นเจ้าชายแวมไพร์

การที่พี่ลูคัสดื่มเลือดนิชาเข้าไป ทำให้เขาไม่สามารถหลุดพ้นจากคำสาป และติดอยู่ในคำสาปพร้อมกับถูกผลกรรมทำร้ายให้ทรมานอยู่นานในระยะหนึ่ง จนกระทั่งเขาได้เจอกับอลิซาเบธและได้เลือกเธอให้เป็นคนรักของตนอย่างไม่ได้ตั้งใจ ทว่าในตอนท้ายอลิซาเบธก็สามารถเป็นคนช่วยเขาให้หลุดพ้นจากการเป็นแวมไพร์ได้ในที่สุด

หนึ่งปีถัดมาหลังจากที่ลูคัสถอนคำสาปให้ตัวเองเรียบร้อยแล้ว ดันแคน น้องชายคนที่ถัดจากฉันไป ได้พบรักกับแวมไพร์ที่หลุดออกมาจากอีกภพ ซึ่งมีส่วนเกี่ยวข้องและพัวพันกับครอบครัวของพวกเราและครอบครัวของอลิซาเบธแฟนสาวของพี่ลูคัสโดยบังเอิญ แต่โชคดีของเขาที่สามารถทำให้เธอสามารถดำรงชีวิตอยู่กับพวกเราได้อย่างสบายโดยไม่มีปัญหาอะไรมากนัก

แต่ถึงอย่างนั้น...

ฉันและดีแลนน้องชายคนสุดท้องของบ้าน ก็ยังรู้สึกฝังใจกับเหตุการณ์เลวร้ายที่เคยเกิดขึ้นภายในครอบครัวของเราไม่หาย พวกเราไม่อาจตัดใจจากภาพเหล่านั้นได้เลย ฉันและดีแลนยังคงหวาดระแวงคำสาปของวงศ์ตระกูลอยู่เสมอตราบจนทุกวันนี้ และค่อนข้างระมัดระวังตัวเป็นพิเศษไม่ว่าพวกเราคิดจะทำหรือตัดสินใจอะไร อันเป็นเหตุทำให้ฉันและน้องชายตัดสินใจไม่ไปร่วมงานสังสรรค์ประจำตระกูลคลีฟในคืนจันทราสีเงินแห่งค่ำคืนอันศักดิ์ศิทธิ์ ค่ำคืนที่ผู้คนส่วนใหญ่จะได้เฉลิมฉลองด้วยกัน เพียงเพราะพวกเรากลัวว่าอาจมีเรื่องผิดพลาดเกิดขึ้นในงานได้ ที่จะเป็นสาเหตุทำให้ใครคนใดคนหนึ่งในครอบครัวต้องย้อนกลับไปยังวงเวียนของสิ่งเลวร้ายที่ขึ้นชื่อว่าเป็น ‘ปีศาจแห่งรัตติกาล’ ผู้ดื่มเลือดเป็นอาหาร แต่เราสองคน...ต่างไม่เคยรู้เลยว่า ยิ่งพยายามหลบหนีสิ่งเหล่านี้มากเท่าไหร่ มันกลับวิ่งเข้าหาเราอย่างหาทางหลีกเลี่ยงไม่ได้