ตอนที่ 41 :
เจ้าชายอัศวิน:::
สวัสดีค่ะ หลังจากดองเค็มมาเป็นระยะเวลานาน นาตคิดว่าวันนี้ต้องอัพสักทีละ ดองนานได้อย่างไม่น่าให้อภัย ต้องขอโทษทุกคนด้วยนะคะที่ล่าช้า ตอนนี้นาตปลีกตัวจากการท่องเที่ยวมาพักแต่งนิยาย (เย็นนี้จะเดินทางต่อ ขออัพก่อนเถอะ 5555)
ขอโทษๆ หลายๆ ยก เรื่องนี้ยังไม่จบนะคะ มีต่ออยู่ค่ะ ไม่รู้กี่ตอน อาจจะเพิ่มขึ้นไปเรื่อยๆ แต่คงไม่เยอะหรอกค่ะ จะจบ (ได้ข่าวว่าจะจบมานาน =O=) เริ่มเป็นทางการ 555
ปล. หากภายในอาทิตย์หน้าเพื่อนๆ ยังไม่ได้รับที่คั่น เข้ามารายงานตัวด้วยนะคะ และถ้าหากใครได้รับที่คั่นแล้วก็รบกวนรายงานนาตทีนะ เพราะนาตจะได้เช็คได้ว่าขาดตกน้องคนไหนบ้าง เพราะนาตเพิ่งส่งของเมื่อวันที่ 27 สิงหาคม 2552 นี่เอง เพราะยังหลงกรุงเทพอยู่นาน พอดีเพิ่งลงมาจากปายเลยจัดการทุกอย่างจนเรียบร้อยเลยค่ะ >_< รักทุกคนนะคะ ขอบคุณมากที่ติดตาม ขอโทษที่ช้าค่ะ
*ลบแล้วค่ะ*
ดันแคน =..= ไม่ห้ามนางเอกเลย ก็รู้อยู่ว่านางเอกยั่ว เด็กบ้านี่ก็ตอบสนองจริงๆ ได้ข่าวว่าพ่อแม่ก็อยู่บ้าน ทำไปได้ ^-_- เดี๋ยวก็โดนแบนหรอก
คาเมรอนก็ ตอนบทที่แล้วบอกว่าจะรอ พอได้ยินดันแคนพูดเหมือนเดเมี่ยนหน่อย จะรั้งเขาไว้ด้วยวิธีนี้เลยเหรอ โฮ๊กกกก เลือดกำเดาไหลซิบ >///<
:::เจ้าชายอัศวิน
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
ก็มันสนุกจนอยากอ่านต่อไปเรื่อยโดยไม่อยากหยุดคอมเม้นท์ =.,= เอามาระบายที่เดียวเม้นเดียวเลยดีกว่า ว่ะฮ่าฮ่า
ยังไงก็ขอแนะนำตัวก่อนนะคะ พี่นาต โซชื่อโซเฟียนะคะ เรียกสั้นๆ ว่าโซก็ได้ค่ะ
จริงๆ แล้วโซเห็นนิยายของพี่มาตั้งแต่แวมไพร์เรื่องแรกแล้ว แต่ไม่คิดจะอ่าน +555 พอดีเจอตรงนิยายอัพเดตน่ะค่ะ ฮุๆ แต่ไม่คิดเลยว่ามันจะ...สนุกขนาดนี้้!!!~ >O<
นึกเสียดายที่ตัวเองทำไมไม่อ่านตั้งแต่แรก -__-;; แง้~ สนพ. จอง พี่นาตลบ เลยอดอ่านของสนุกฟรีเลยยยย TOT ตังส์ก็ดั๊นไม่มี จะอุดหนุนก็ดันกระเป๋าว่าง =O=;; คิดแล้วเครียด แง้!!!~
ดันแคนน่าร้ากกกกกก แต่มีความรู้สึกชอบลูคัสมากกว่าค่ะ ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน เห็นในเม้นบอกว่าลูคัสเคยดิบ เถื่อนเหรอคะ? ถ้าเป็นอย่างนั้นล่ะก็สเปกหนูโซเล้ย >///< โซชอบคนแบบโหดๆ แต่พออ้อนแล้วน่าร้ากกกก กรี๊ด...ละลาย...นิชคุณว่าที่พ่อของลูกขา...ช่วยพยุงโซเร็ว!!~ ไม่งั้นโซจะเอาลูคัสมาแทนที่ เอาดันแคนมาเป็นกิ๊กนะ! >O< ( ได้ข่าวว่ากิ๊กเพียบไม่ใช่เหรอ ทุกคนที่หล่อๆ ยัยนี่เอาเรียบ ผมก็ด้วย มีชีวิตอยู่สงบสุขแท้ๆ ดันถูกบังคับมาให้เป็นว่าที่พ่อของลูก T^T << นิชคุณ )
ตอนสุดท้ายแอบกรี๊ด เห็นชื่อตอนแล้วคลิ๊กทันที (=.,=)\/ ....ถูกของพี่นาต นักอ่านตูมันเก็บกดจากไหนเปล่ากว่า +555
อ๊ายยยย! >////< อ่านไปเขินแทน ไม่ดีๆๆๆ มันผิดขนบธรรมเนียม ต้องแต่งกันก่อนเซ่ แต่ก็ช่างเถอะ แอบเชียร์ให้มันเกิดฉากแบบนี้มานานแล้ว ฮุๆ -.,O
เม้นสั้นไปหรือเปล่าสำหรับค่าตอบสี่สิบกว่าตอน ก็ไม่รู้ว่าจะเม้นอะไรต่อดีน่ะค่ะ เพราะบอกได้คำเดียวว่า
สนุก!!!!
ยังไงก็สู้ๆ นะคะ โซนักอ่านตัวกลมคนนี้จะคอยเป็นกำลังใจให้
ตราบสิ้นลมหายใจ....
( กรี๊ดดดด แอบคมคาย >O< ) <<< อาการหนักนะเนี่ย +555
อยากจารู้ว่าคาเมรอนจาได้เป็นมนุษย์รึป่าว
สู้ๆนะคะ
พี่นาตตต ติดเรทแล้ววววววววว
ไวไฟไปแล้วววววววววนายดัน
อ๊ากกกกกกกกกกกกพี่อย่ามากระตุกต่อม..ต่อมอะไร 555+
เรื่องนี้ใกล้จะจบแล้ว T^T
(หื่นอย่างหนูเลยรีบคลิกเข้ามาทันทีฮ่าๆ)
แต่ในที่สุดนิยายของพี่ก็มีฉากแบบนี้>///<
ดันแคนอายุเท่าไรนะพี่นาตหนูลืมไปแล้ว(ดู๊ดูดูดันแคนทำสิ)
หวังว่าคงไม่มีปัญหาอะไรแล้วใช่มัยเนี้ย (เห็นพี่นาตชอบกลั่นแกล้งดันแคนและคนอื่นๆอยู่บ่อยๆ -3-)
55555555555555555555
เอารูปมาลงให้ดูด้วยน่ะ...(ก้อเค้าเกาะติด นาตไปด้วยอ่ะ เห็นปะ่ อยู่ด้านล่างนี่งัย....เงาเงา)
อย่าลืมอัพ อีก สองเรื่องด้วนน่ะ..โดยเฉพาะ ลิลลี่กะ หลุย อ่ะ..
"อยู่กับข้าที่นี่ มอบจุมพิตของเจ้าให้ข้าต่อไปอีกสักพัก"
แหม เจ้ เสนอเองเลยเรอะ ทุกทีไม่ยอมให้ดันแคนจูบบ่อย ๆ เพราะกลัวสึกเหรอไม่ใช่เหรอ อิอิ
อ๊ายยยยย ดันแคน+คาเมรอน 2 become 1 already
ว่าแต่ ใครเริ่มก่อนล่ะเนี่ย
"ข้าคงต้องกลายเป็นคนบาป ที่ผิดสัญญากับตัวเอง"
บางครั้งเราก็จำเป็นต้องผิดสัญญากับตัวเองบ้าง เพียงเพราะเราต้องการในสิ่งที่เราปรารถนา (งงมั้ยเนี่ย)
พูดง่าย ๆ ก็คือ ความปรารถนาในบางสิ่งบางอย่างอย่างแรงกล้าของเรา ก็อาจจะทำให้เราสูญเสียความเป็นตัวของตัวเองได้
(งงยิ่งกว่าเดิมอีก)
เอาง่าย ๆ เลยนะ เมื่อเราต้องการสิ่งใดมาก ๆ เราก็จะทำทุกวิถีทางเพื่อให้ได้มันมา
แม้ว่าการที่จะได้สิ่งนั้นมานั้น อาจจะทำให้เราฝ่าฝืนกฎเกณฑ์ที่ตัวเองได้สร้างขึ้น
ในกรณีนี้ คาเมรอนบอกให้ดันแคนรอจนกว่าจะถึงเวลาที่เหมาะสม (ตอนที่แล้ว)
แต่สุดท้ายแล้ว คาเมรอนก็ไม่อาจฝืนใจตัวเองได้ ว่าลึก ๆ แล้ว เธอนั้นปรารถนาดันแคนมากเพียงใด
ช่วงท้าย ๆ ของตอนนี้ซึ้งจังเลย เจ้นาต แต่ love ก็ยังอยากได้ซึ้งจนน้ำตาไหลอ่ะ เจ้นาตจัดให้หน่อยสิ
เอาเหมือน Do you love me part 2 เลยนะ ตอนนั้น love อ่านแล้ว น้ำตาไหลจริง ๆ นะ ซึ้งมากกกกก
เที่ยวให้สนุกนะคะ เจ้นาต แล้วอย่าลืมหลุยส์+ลิลี่ กับ ดีแลน+วาเลนเซีย นะ
Have a nice trip! Gute Reise! ค่ะ เจ้นาต
"ลูคัสส่งข่าวเรื่องดันแคนให้พวกเรารู้อยู่ตลอดเวลา"
เหอ ๆ ๆ ๆ ท่านลูคกลายเป็นพิราบสื่อสารซะแล้ว
"ชายวัยกลางคนเอ่ยขึ้นพร้อมกับรอยยิ้ม แต่ก็ไม่ได้กว้างจนจรดติ่งหูเท่าหนุ่มน้อยแห่งรัตติกาลที่ยืนอยู่ข้าง ๆ ข้าหรอก"
แหม เจ้คาเมรอน บรรยายซะเห็นภาพเลย
"ข้าไม่เคยมีเจตนาที่จะรักเขา เช่นเดียวกันกับท่านพี่เดเมี่ยน และเพราะข้าไม่เคยมีเจตนา ข้าเลยเผลอตัวไปรักพวกเขาสุดหัวใจ"
อืม เรื่องความรักน่ะ ไม่มีคำว่า "ตั้งใจ" หรอกนะ คาเมรอน มีแต่คำว่า "บังเอิญ"
เพราะว่า อยู่ดี ๆ คนบนฟ้าก็นำทางเราให้มาพบกับคน ๆ นั้น คนที่จะอยู่เคียงข้างเราไปตลอดชีวิต
คนบางคนตามหาคนที่ใช่สำหรับตัวเองมานานแสนนาน แต่ก็ไม่พบ
วันหนึ่งเมื่อเราเหนื่อยจนเลิกตามหาคน ๆ นั้นแล้ว คนบนฟ้าก็จะพาคน ๆ นั้นมาหาเราเอง
อย่างในกรณีของคาเมรอน (คิดเอาเอง+อ้างอิงจากเนื้อเรื่องเล็กน้อย)
ในตอนแรกนั้น คาเมรอนไม่ยอมเชื่อว่าเดเมี่ยนตายไปแล้ว เธอจึงออกตามหาเขา
แต่แล้ว ในช่วงที่ระหว่างตามหาเดเมี่ยนนั่นแหละ เธออาจจะรู้สึกเหนื่อย ท้อ สิ้นหวังแล้ว และอาจจะกำลังหาทางกลับบ้าน
ขณะที่คาเมรอนเดินกลับบ้านนั้น จู่ ๆ ก็โผล่เข้ามาในยุคของดันแคนซะงั้น สุดท้ายแล้ว สองคนนี้ก็เลยร้ากกกกกกัน
"สงสัยดันแคนของเราจะได้มือดีมาปราบความทะเล้นของเขาเสียแล้ว"
love เห็นด้วยจ้า ท่านแม่ สุดท้ายแล้ว นายเพลย์บอยของเราก็ต้องสยบแทบเท้าของจอมใจ
โฮ่ ๆ ๆ ๆ อดทนไว้ คาเมรอน ถึงแม้ว่าเธอจะอยากดื่มเลือดแค่ไหนก็ต้องอดทนเอาไว้
อีกไม่นาน เธอก็จะได้กลายเป็นมนุษย์แล้วนะ ขันติ ๆ ๆ ๆ ๆ ท่องเอาไว้นะจ๊ะ
"หากคุณจะเชิญผมเข้าไปด้านใน ให้ไปนอนกับคุณบนเตียงผมก็ไม่ปฏิเสธนะ"
น้อย ๆ หน่อย ดันแคน ทำอย่างกับว่านายไม่เคยนอนเตียงเดียวกับคาเมรอนงั้นแหละ ถึงจะไม่เคย xxx กันก็เถอะ
ความลามก+ทะลึ่งของดันแคนไม่เคยจางหายจริง ๆ
เฮ้อ ทำไมเรื่องทุกเรื่องของคาเมรอนต้องเกี่ยวพันกับดันแคน+เดเมี่ยนด้วยนะ
ลองคิดดูสิ อักษรตัวแรกของชื่อของสองคนนี้ก็เหมือนกันแล้ว แล้วไหนจะคำพูดที่สองคนนี้พูดกับคาเมรอนอีก
ก็สมควรอยู่หรอก ที่อยู่ดี ๆ คาเมรอนจะคิดถึงเดเมี่ยนขึ้นมาซะงั้นทั้ง ๆ ที่อยู่กับดันแคน
"ถึงเราจะหน้าตาเหมือนกัน แต่ถ้าคุณพูดถึงเขาบ่อย ๆ ผมก็หึงเป็นนะ"
ว้าว ดันแคนหึงเป็นด้วย แต่สงสัยจัง ว่าก่อนจะเจอกับคาเมรอน ดันแคนเคยหึงใครรึเปล่า เดาได้ว่าไม่มี
ก็แหม คุณชายเธอออกจะเป็นสุภาพบุรุษร้อยรัก หึงกับเขาเป็นซะที่ไหน คงเพิ่งจะมาเป็นกับคาเมรอนนี่ล่ะมั้ง
"ข้ารักเขาแต่ไม่สามารถหยุดคิดได้เลยว่าเขาอาจจะเป็นเดเมี่ยนกลับชาติมาเกิด"
อย่างว่าแต่เจ้คิดเลย คาเมรอน love+คนอ่านท่านอื่น ก็คิดเหมือนกัน คิดมาตั้งนานแล้วด้วย
"คุณไม่ควรจะใส่ใจหนุ่มน้อยจอมทะเล้นมากนัก สิ่งที่คุณควรใส่ใจคือความรักที่เชามีให้คุณต่างหาก"
แหม ๆ ๆ ๆ ๆ ดันแคน หวานซะ
สองคนนี้ พ่อแง่แม่งอนใส่กันอีกแล้ว น่ารักที่สุดเลยอ่ะ
(แบ่งเม้นท์ 2 พาร์ทนะจ๊ะ ยาวเกินนโยบายอีกแล้ว)
วันนี้กลับมาจากทัศนศึกษา กว่าจะถึงบ้านตั่ง 3 ทุ่มครึ่งแนะ เหนื่อยมาก ๆค่ะ แต่พอเข้ามาเจอพี่นาตอัพดันเเคนแล้ว ชื่นใจหายเหนื่อยเลยค่ะ ตอนนี้กำลังอมยิ้มขณะอ่านค่ะ
พี่นาตแอ๊มจะหายต๋อมไปนานหน่อยนะคะ ใกล้สอบมากๆๆๆๆๆๆ ต้องไปอ่านหนังสือแล้วง่ะ T_T
อย่าเพิ่งคิดว่าแอ๊มหายไปไหนนะเออ
ยัยกี๋ตกลงเธอมีสลอดกี่หาบยะ แบ่งพี่มั่งจิ
ทำไมทำ...กันก่อนเเต่งล่ะคราวนี้ งงพี่นาตเพราะไม่ค่อยเห็นพี่นาตแต่งแนวนี้อ่ะ
ดันแคนนายแน่มาก
ทั้งสองเลยได้ป่ะ ฮ่าๆๆ คิดถึงท่านเซอร์ด้วยคน อิอิ
หนุ่มน้อยรัตติกาลทำคนแก่อีกคน (เตย -.,-) หื่น เอ้ย!~ ไม่ใช่ค่ะ เขินแทน >//<
เรื่องนี้ฉากสวีทกิ๊บกิ้วเยอะมากก อร๊ายยย ชอบๆๆ พระเอกเสร็จนางเอกแล้ว
อย่าไปนะ ..แหมๆๆ เจ๊บิวตี้ของเรา ในที่สุดก็ทนไม่ไหว กร๊ากกก อยากแซวๆ
ดีนะที่ปิดประตูมิดชิด ไม่เหมือนตาน้องชาย (ดีแลน) อันนั้นตาลูคเปิดประตูมา โป๊ะ เชะ พอดี
ฮ่าๆๆ
ไปแล้วค่ะ วุ้ย ..เขิน อัตราหัวใจเต้นแรง เลือดสูบฉีด ..>//<
เรื่องนี้หายไปนานเลยอ่ะ
เมื่อไหร่จะอัพดันแคนซักที
ติดตามอยู่คร้า...........
5555555555 คาเมรอนนน เจ้าาา เจ้าาา เป็นผู้หญิงแบบไหนกันแน่ =..=^
ไม่อายหรือไง ยูนี้ อ่านไปหน้าแดงไปเลยนะพี่นาตตต แต่งได้ โห้ยย โหยยย ขอกระดาษซับกำเดาหน่อย TwT
ดันแคนก็ ไม่ปฎิเสธเลยน้ะย้ะ !! 555555555 คงอดใจไม่ไหวแล้วหล่ะสิท่าา
เอ๊ะพี่นาต ยังไม่จบ งั้นอีกอีกตอนเล้าาา ถึงจะจบอย่างสมบูรณ์ TwT รอลูคัวตีพิมพ์ก็ว่านานแล้วนะ =_=
ต้องรอดันแคนถึงปีหน้าเลยหรือไง T..T^
สนุกมากกๆๆๆ อัพต่อนะคะ ^^
ทำไมดันแคนกะคาเมรอนใจร้อนอย่างนี้ >///<
อุ๊ย...เขิล(สาบานได้ว่าไม่ได้หื่นนะ55+)
คาเมรอนทำไมไม่รู้จักหักห้ามใจตัวเองให้มันดีกว่านี้ล่ะ ดั้นของเค้าเสียหายเลย เฮ้ออ น่าเสียดาย เสียตัวให้คาเมรอน TOT(ฝ่ายหญิงต่างหากล่ะที่เสียหายอ่ะ =O=) ไม่รู้ ไม่สน ตัดหน้าเรา งอลเชอะ - -*
ทำไมคาเมรอนต้องเอ่ยชื่อเดเมี่ยนบ่อยๆด้วยเนี่ย ขัดใจวัยรุ่นจริงเลย >9< คิดไว้ในใจก็พอแล่วว พูดทำไมดั้นน้อยใจแย่เลย คาเมรอนนี่ทำเรื่องขัดเจ๊หลายทีแล้วนะ อร๊ายยยย เอาสลอดยัดปากเลยนี่ - -*
แต่ก็แอบน่าสงสารเหมือนกันนะบางทีอาจจะสับสนความคิดกับสิ่งที่เป็นอยู่ ก็น่าสงสารแหละ ให้อภัยแล้วกัน นี่ถ้าพี่นาตไม่เขียนให้ชีวิตอาภัพนี่ไม่สงสารแน่นอน - -*
ตอนนี้รอลุ้นว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไป เดาสถานการณ์ไม่ออกค่ะ >O< นิยายพี่นาตจะเกิดอะไรขึ้นก็ได้ตามอารมณ์คนแต่ง ฮ่าๆๆๆๆ เกิดวันไหนพี่นาตอารมณ์วายขึ้นมานี่คง จับลูคัสมาเป็นนางเอกแทนคาเมรอนแน่ๆ นอกเรื่องแล้ว กำลังลุ้นอยู่ว่าคาเมรอนจะกลายเป็นมนุษย์ได้รึป่าวต่างหากเล่า ออกนอกรันเวย์ไปซะไกลเลย =O=
หลังจากอ่านเเล้ว
สนุกๆมากๆยิ่งฉากมันหวานกันอ่ะยิ่งชอบ(เเหะๆ)