คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ชายหนุ่มปริศนา
“พี่ชาย ที่นี่น่านอนจังเลยนะ อืมม์”เดอิดาระพูดแล้วกระโดดขึ้นไปนั่งบนเตียง
“แถมยังเด้งได้ด้วยแน่ะ อืมม์”เดอิดาระฉีกยิ้มกว้างแบบที่เคยทำเป็นประจำ
ซาโซริส่ายหัว “ไอ้หนูเลิกเล่นอะไรแผลงๆได้แล้ว”
“พี่ชายหิวจัง อืมม์”เดอิดาระเอามือลูบท้องตัวเอง
“แกก็ไปกินข้าวสิ”ซาโซริบอก
“พี่ชายไปเป็นเพื่อนหน่อยสิ อืมม์”
“ไม่!!!ไอ้หนูอย่าทำตัวน่ารำคาญให้มากนัก”ซาโซริตวาดเดอิดาระ
“นะๆๆๆพี่ชายนะๆๆ อืมม์” เดอิดาระอ้อน
‘แล้วบอกว่าตัวเองไม่ใช่เจ้าหนู เฮอะ แบบนี้ยิ่งกว่าซะอีก’ซาโซริคิด
“ฟังชั้นให้ชัดๆนะไอ้หนู ไม่-มี-วัน”ซาโซริย้ำ
“ว้า...”ซาโซริหันมามอง
“แล้วก็หยุดทำตัวเหมือนแม่หนูซักที”ซาโซริที่อยู่ในฮิรุโกะหัวเราะเบาๆ
“พี่ชาย!!!ทำไมชอบแกล้งชั้นเรื่อยเลยนะ อืมม์”เดอิดาระบ่น
“ชั้นพอใจ”ซาโซริตอบสั้นๆง่ายๆ
“ชั้นไม่กินแล้วก็ได้ อืมม์”เดอิดาระพูดแล้วล้มตัวลงนอน
กลางดึกคืนนั้น
“ฮ้าว!”เดอิดาระตื่นขึ้นมากลางดึก
‘ยังไม่เช้าเลยพี่ชายตื่นซะแล้วมิน่าล่ะไม่เคยตื่นก่อนพี่ชายเลย’
เดอิดาระลุกขึ้นจากที่นอนแล้วเดินออกไปยังห้องนั่งเล่น สายตาที่เริ่มคุ้นกับความมืดกวาดไปรอบๆห้องนั่งเล่นจนไปสะดุดกับร่างๆหนึ่งซึ่งนั่งหันหลังอยู่บนโซฟา ผมสีแดงเพลิงพลิ้วไหวไปตามสายลม ดูท่าทางแล้วคงยังไม่รับรู้ถึงการมาของเขา
‘แล้วพี่ชายหายไปไหน คงไม่ได้...’เดอิดาระคิดแล้วส่ายหัว
‘จะเป็นไปได้ไงกัน พี่ชายเก่งจะตาย’
ร่างบนโซฟาลุกขึ้นยืนเต็มความสูง
เดอิดาระตัดสินใจพุ่งเข้าหาอีกฝ่าย แต่เค้าชะล่าใจเกินไปอีกฝ่ายมองการเคลื่อนไหวออก คุไนที่อยู่ในมือหล่นลงพื้นจนเกิดเสียงก้องทั่วห้อง
‘เคร้ง’
“แกเอาตัวพี่ชายไปไว้ไหน อืมม์”เดอิดาระถาม
หนุ่มที่มีผมสีเพลิงขมวดคิ้ว
เดอิดาระหรี่ตามอง แต่ก็ยังเห็นใบหน้าอีกฝ่ายแค่ลางๆเท่านั้น
“เฮ้อ!นายช่วยหลับต่อไปแล้วกันนะ”อีกฝ่ายพูด เดอิดาระรู้สึกคุ้นกับเสียงนั้นมาก
คิดได้แค่นั้นเดอิดาระก็วูบไป
><><รุ่งขึ้น><><
เมื่อเดอิดาระได้สติก็โวยวายใหญ่
“ใจเย็นหน่อยไอ้หนู แกพูดอะไรชั้นฟังไม่รู้เรื่อง”
“เมื่อวานมีคนผมแดงเค้ามาที่ห้องด้วยมันไม่ได้ทำอะไรพี่ชายเหรอ อืมม์”
‘ชั้นจะทำร้ายตัวเองทำไม’
“แกละเมอนะสิ เมื่อคืนนี่ชั้นไม่เห็นเจอใครเลย”
“ได้ไงกัน เมื่อคืนชั้นยังสู้กับมันอยู่เลย อืมม์”
‘แค่ทำคุไนหล่นไม่ใช่หรือไงกัน’
“ฝันแน่อาการแบบนี้ไอ้หนู ชั้นคงทารุณแกมากไป”
“ไม่ฝันแน่นอนพี่ชายไม่เชื่อชั้นเหรอ อืมม์”
“ไปอาบน้ำได้แล้วไอ้หนูเราต้องเดินทางต่อ”
เดอิดาระเกาหัวก่อนเดินไปเข้าห้องน้ำ
‘ไม่ได้ฝันจริงๆนะแถมเสียงก็เหมือนกับพี่ชายมากด้วย อืมม์’
เดอิดาระเดินไปดูที่ห้องนั่งเล่นเมื่อวาน โซฟายาวที่ตั้งอยู่หน้าทีวีเป็นจุดที่เค้าเห็นชายหนุ่มผมสีเพลิงครั้งแรก และตรงนี้ที่เค้าทำคุไนหล่นเมื่อคืน มันน่าจะเหลือร่องรอยบ้าง
เดอิดาระเดินมาที่หน้าโซฟาตัวนั้นสำรวจดูรอบๆ และที่เค้าเห็นคือ...เส้นผมสีแดงเพลิงใช่เค้าไม่ได้ฝันจริงๆ
“เอาไปให้พี่ชายดูดีกว่า อืมม์”
“ไอ้หนูแกมัวทำอะไรอยู่ เร็วๆสิ”เดอิดาระเมื่อถูกซาโซริเรียกก็สะดุ้งเส้นเมื่อรู้ตัวผมเส้นนั้นก็ปลิวไปซะแล้ว
“โธ่เอ้ย!ต้องรู้ให้ได้ว่าเค้าเป็นใคร อืมม์”
‘ไอ้หนูนั่นคงไม่รู้ใช่มั้ยเนี่ย’ซาโซริถอนใจเฮือกใหญ่เมื่อเห็นเดอิดาระทำท่าจะสืบเรื่องนี้ให้ได้
ความคิดเห็น