ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Sakura Hana House ภาษาญี่ปุ่น น่ารู้ ง่าย ๆ

    ลำดับตอนที่ #365 : [Lesson] บทนำ ตัวอักษรญี่ปุ่น

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 262
      0
      28 ก.ค. 60

    บทนำ ตัวอักษรญี่ปุ่น

     

    (はじ)めまして、()ウイタ(ういた)ーと(もう)します。″hajimemashite paavitaa to moushimasu. ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ ชื่อภาวิตานะคะ

     

                จากประโยคภาษาญี่ปุ่นข้างต้น จะเห็นว่า มีตัวอักษรภาษาญี่ปุ่นที่แตกต่างกันอยู่ซึ่งโดยปกติคนญี่ปุ่นเขาก็ใช้ตัวอักษรเหล่านี้ทั้งหมดนี่แหละ แต่เขาจะมีการแบ่งการนำไปใช้ตามลักษณะของตัวอักษร ดังนี้

     

    [ตัวอักษร]

                1. ตัวอักษร ひらがな{Hiragama : ฮิระงะนะ}

                เป็นตัวอักษรภาษาญี่ปุ่นแบบดั้งเดิม ที่ใช้ออกเสียงคำเรียกสิ่งของ กิริยาอาการต่าง ๆ และใช้เพื่อระบุเสียงอ่านให้เข้าใจได้ง่านขึ้น เช่น

    あいさつ

    Aisatsu

    (ไอสะทซึ)

    ทักทาย

    めいし

    Meishi

    (เมฉิ)

    นามบัตร

    ついか

    Tsuika

    (ซึยะคะ)

    เพิ่มเติม

    よやく

    Yoyaku

    (โยะยะคุ)

    จอง

     

                2. ตัวอักษร カタカナ{Kataktana : คะตะคะนะ}

                เป็นตัวอักษรภาษาญี่ปุ่นที่ใช้สำหรับเขียนคำทับศัพท์ที่มาจากภาษาอื่น ๆ แต่จะออกเสียงแบบที่คนญี่ปุ่นสามารถเสียงได้ เช่น

    コスト

    Kosuto

    (โคะสุโตะ)

    ราคาต้นทุน Cost

    コーヒー

    Koohii

    (โอฮี)

    กาแฟ Coffee

    メール

    Meeru

    (เมรุ)

    อีเมล E-Mail

    タイトル

    Taitoru

    (ไทโทะรุ)

    หัวข้อ Title

     

                3. ตัวอักษร 漢字 {Kanji : คันจิ}

                ตัวอักษรภาษาญี่ปุ่นที่มีลักษณะคล้ายคลึงกับตัวอักษรในภาษาจีนเนื่องจากยืมมาจากจีน แต่ออกเสียงในแบบญี่ปุ่น ซึ่งบางครั้งจะใช้ตัว Hiragana มาช่วยกำกับเสียงอ่าน เช่น

    挨拶(あいさつ)

    Aisatsu

    (ไอสะทซึ)

    ทักทาย

    名詞(めいし)

    Meishi

    (เมฉิ)

    นามบัตร

    追加(ついか)

    Tsuika

    (ซึยะคะ)

    เพิ่มเติม

    予約(よやく)

    Yoyaku

    (โยะยะคุ)

    จอง

                ส่วน ローマ字 {Roomaji : โรมะจิ} เป็นตัวอักษรโรมัน (หรือตัวอักษรภาษาอังกฤษที่ใช้แทนเสียงอ่านในภาษาญี่ปุ่น เหมาะสำหรับผู้ที่เรียนบทสนทนาเบื้องต้น และไม่ได้เรียนภาษาญี่ปุ่นเป็นหลัก

                ตักอักษรในภาษาญี่ปุ่นแต่ละตัวสามารถนำมาผสมกันให้เป็นคำที่มีความหมาย โดยในการออกเสียงก็มักจะออกเสียงตามตัวอักษร ดั้งนี้

     

    ลักษณะของตัวอักษรและการออกเสียง

    ฮิระงะนะ

    คะตะคะนะ

    เสียงอ่านแบบโรมันจิ

    เสียงอ่านแบบไทย

     

     

     

    A

    Ka

    Sa

    Ta

    Na

    Ha

    Ma

    Ya

    Ra

    Wa

    อะ

    คะ

    สะ

    ทะ

    นะ

    ฮะ

    มะ

    ยะ

    ระ

    วะ

     

     

     

    I

    Ki

    Shi

    Chi

    Ni

    Hi

    Mi

     

     

    Ri

     

    อิ

    คิ

    ชิ

    จิ

    นิ

    ฮิ

    มิ

     

     

    ริ

     

     

    U

    Ku

    Su

    Tsu

    Nu

    Fu

    Mu

    Yu

    Ru

     

    อุ

    คุ

    สุ

    ทสึ

    นุ

    ฟุ

    มุ

    ยุ

    รุ

     

     

     

     

    E

    Ke

    Se

    Te

    Ne

    He

    Me

     

     

    Re

     

    เอะ

    เคะ

    เสะ

    เทะ

    เนะ

    เฮะ

    เมะ

     

     

    เระ

     

    O

    Ko

    So

    To

    No

    Ho

    Mo

    Yo

    Ro

    Wo / O

    โอะ

    โคะ

    โสะ

    โทะ

    โนะ

    โฮะ

    โมะ

    โยะ

    โระ

    โวะ/โอะ

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

    N

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

    อึน

     

    NOTE ノート

                * ตัวอักษร (ha : ฮะ) จะออกเสียงเป็น “wa : วะ” ในกรณีที่เป็น “คำช่วย” เพื่อบ่งชี้ประธานของประโยต

                * わ/を/ん เป็นตัวอักษรญี่ปุ่นที่ไม่มีการใส่เสียงเหมือนกับตัวอักษรอื่น ๆ และสามารถนำไปใช้ได้โดย . . . .

                            - (wa : วะ) สามารถใช้ผสมกับอักษรอื่นเป็นคำได้ เช่น

    わかる

    Wakaru

    วะคะรุ

    เข้าใจ

    ワイン

    Wain

    ไวอึน

    ไวน์

     

                            - (wo / o : โวะ / โอะ) จะใช้เป้น “คำช่วย” เพื่อชี้กรรมของประโยค เช่น

    日本語(にほんご) を 勉強(べんきょう)します。

    Nihongo o benkyou shimasu.

    (นิฮงโกะ โอะ เบ็งเคียว ชิมัส)

    จะเรียนภาษาญี่ปุ่น

    ( ชี้กรรมของประโยค คือ ภาษาญี่ปุ่น)

     

                            - (n : อึน) เป็นตัวอักษรที่ทำหน้าที่เป็นตัวสะกดเท่านั้น ซึ่งการอ่านออกเสียงจะแตกต่างไปตามตัวอักษรนำ เช่น

    あんない

    Annai 

    อันไน

    คำแนะนำ

    メンテナンス

    mentenansu

    เม็นเทะนันสุ

    บำรุงรักษา Maintenance

     

    การเปลี่ยนเสียง

                ในภาษาญี่ปุ่น จะเติมเครื่องหมายบนตัวอักษรฮิระงะนะหรือคะตะคะนะ เพื่อทำให้ตัวอักษรมีเสียงอ่านที่เปลี่ยนไป โดยเติม ” (tenten) ในวรรค か、さ、た、はและเติม ” (tenten) หรือ (meru) ในวรรค ดังนี้

    ฮิระงะนะ

    คะตะคะนะ

    เสียงอ่านแบบโรมันจิ

    เสียงอ่านแบบไทย

     

    Ga

    Za

    Da

    Ba

    Pa

    กะ / งะ

    ซะ

    ดะ

    บะ

    พะ / ปะ

    Gi

    Ji

    Ji

    Bi

    Pi

    กิ / งิ

    จิ

    จิ

    บิ

    พิ / ปิ

    Gu

    Zu

    Dzu

    Bu

    Pu

    กุ / งุ

    ซุ

    ซึ

    บุ

    พุ / ปุ

    Ge

    Ze

    De

    Be

    Pe

    เกะ / เงะ

    เซะ

    เดะ

    เบะ

    เพะ / เปะ

    Go

    Zo

    Do

    Bo

    Po

    โกะ – โงะ

    โซะ

    โดะ

    โบะ

    โพะ / โปะ

     

    ตัวอย่างเช่น

    ざいむ

    Zaimu

    โซมุ

    การเงิน

    んわ

    Denwa

    เด็งวะ

    โทรศัพท์

    ごかい

    Gokai

    โกะใค

    เข้าใจผิด

    ひん

    Buhin

    บุฮิน

    ชิ้นส่วน

    カード

    Kado

    ดาโดะ

    การ์ด Card

    データ

    Deta

    เดดะ

    ข้อมูล Data

    リーダ

    Rida

    รีดา

    ผู้นำ Leader

    スピード

    Supido

    สุบีโดะ

    ความเร็ว Speed

     

    ตัวสะกดและเสียงควบในภาษาญี่ปุ่น

                * ตัวสะกด

                ในภาษาญี่ปุ่นมักจะใช้ตัวอักษร และ เป็นตัวสะกด โดย...

                ตัวอักษร เป็นตัวอักษรที่ทำหน้าที่เป็นตัวสะกดเท่านั้น ซึ่งสามารถวางไว้ระหว่างคำหรือท้ายคำ เช่น

    べんり

    Benri

    เบ็นริ

    ความสะดวก

    メンバー

    Menbaa

    เม็มบา

    สมาชิก Member

                ตัวอักษร นอกจากจะนำมาผสมกับอักษรตัวอื่นเป็นคำศัพท์แล้ว ยังสามารถเป็นตัวสะกดได้ด้วย โดยเขียนเป็นตัวเล็กและวางไว้ระหว่างคำเท่านั้น สำหรับการออกเสียงจะเป็นการออกเสียงควบแค่ครึ่งเสียง เช่น

    けっか

    Kekka 

    เค็คคะ

    ผลลัพธ์

    カット

    Katto 

    คัดโตะ

    ตัด Cut

     

                * เสียงควบ

                ตัวอักษรที่ทำหน้าที่เป็นเสียงควบได้ ก็คือ や、ゆ、よโดยจะเปลี่ยนให้เป็นตัวเล็กแล้วใช้ประสมกับอักษรในวรรคเสียงอิ ดังต่อไปนี้

     

     

     

     

     

    きゃ

    キャ

    きゅ

    キュ

    きょ

    キョ

     

     

    にゃ

    ニャ

    にゅ

    ニュ

    にょ

    ニョ

    Kya

    Kyu

    Kyo

     

    Nya

    Nyu

    Nyo

    เคียะ

    คิว

    เคียว

     

    เนียะ

    นิว

    เนียว

    ぎゃ

    ギャ

    ぎゅ

    ギュ

    ぎょ

    ギョ

     

     

     

     

     

    ひゃ

    ヒャ

    ひゅ

    ヒュ

    ひょ

    ヒョ

    Gya

    Gyu

    Gyo

     

    Hya

    Hyu

    Hyo

    เกียะ

    กิว

    เกียว

     

    เฮียะ

    ฮีว

    เฮียว

     

     

    しゃ

    シャ

    しゅ

    シュ

    しょ

    ショ

     

    びゃ

    ビャ

    びゅ

    ビュ

    びょ

    ビョ

    Sha

    Shu

    Sho

     

    Bya

    Byu

    Byo

    ชะ

    ชิว

    โชะ

     

    เบียะ

    บิว

    เบียว

    じゃ

    ジャ

    じゅ

    ジュ

    じょ

    ジョ

     

    ぴゃ

    ピャ

    ぴゅ

    ピュ

    ぴょ

    ピョ

    Ja

    Ju

    Jo

     

    Pya

    Pyu

    Pyo

    จะ

    จิว

    โจะ

     

    เปียะ

    ปิว

    เปียว

     

     

    ちゃ

    チャ

    ちゅ

    チュ

    ちょ

    チョ

     

     

    みゃ

    ミャ

    みゅ

    ミュ

    みょ

    ミョ

    Cha

    Chu

    Cho

     

    Mya

    Myu

    Myo

    ชะ

    ชิว

    โชะ

     

    เมียะ

    มิว

    เมียว

    ぢゃ

    ヂャ

    ぢゅ

    ヂュ

    ぢょ

    ヂョ

     

     

    りゃ

    リャ

    りゅ

    リュ

    りょ

    リョ

    Ja

    Ju

    Jo

     

    Rya

    Ryu

    Ryo

    จะ

    จิว

    โจะ

     

    เรียะ

    ริว

    เรียว

                และถ้าทำเสียงควบให้เป็นเสียงยาว ก็สามารถทำได้โดยการเติม ไว้ที่ท้ายคำนั้น ตัวอย่างเช่น

    きゅうりょう

    Kyuuryou   

    คิวเรียว

    เงินเดือน

    ちょうさ

    Cyousa   

    โชวสะ

    สำรวจ

     

    NOTE ノート

                ตัวอักษรคะตะคะนะ จะใช้สำหรับเขียนหรืออ่านคำที่มาจากภาษาต่างประเทศ ดังนั้น เพื่อให้ออกเสียงคำได้ใกล้เคียงตามสำเนียงคนญี่ปุ่น จึงมีการนำตัวอักษรบางตัวมาใช้เป็นเสียงควบด้วย ดังนี้

     

     

     

     

     

    ワィ

     

    クァ

     

    ツァ

     

    ファ

     

    ティ

     

    ヴァ

    Wi

     

    Kwa

     

    Swa  

     

    Fa

     

    Di

     

    Va

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

    ワゥ

     

     

     

    ツェ

     

    フィ

     

    デゥ

     

    ヴィ

    We

     

     

     

    Swe

     

    Fi

     

    Du

     

    Vi

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

    ワォ

     

     

     

    ツォ

     

    フェ

     

     

     

    ヴゥ

    Wo

     

     

     

    Swo

     

    Fe

     

     

     

    Vu

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

    フォ

     

     

     

    ヴェ

     

     

     

     

     

     

    Fo

     

     

     

    Ve

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

    ヴォ

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

    Vo

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

    ตัวอย่างเช่น

    フォーマット

    Fuumatto    

    โฟมัทโตะ

    รูปแบบ format

    コンファーム

    Konfamu    

    คอนฟามุ

    ยืนยัน confirm

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×