คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #365 : [Lesson] บทนำ ตัวอักษรญี่ปุ่น
บทนำ ตัวอักษรญี่ปุ่น
〝始めまして、パーウイターと申します。″hajimemashite paavitaa to moushimasu. ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ ชื่อภาวิตานะคะ
จากประโยคภาษาญี่ปุ่นข้างต้น จะเห็นว่า มีตัวอักษรภาษาญี่ปุ่นที่แตกต่างกันอยู่ซึ่งโดยปกติคนญี่ปุ่นเขาก็ใช้ตัวอักษรเหล่านี้ทั้งหมดนี่แหละ แต่เขาจะมีการแบ่งการนำไปใช้ตามลักษณะของตัวอักษร ดังนี้
[ตัวอักษร]
1. ตัวอักษร ひらがな{Hiragama : ฮิระงะนะ}
เป็นตัวอักษรภาษาญี่ปุ่นแบบดั้งเดิม ที่ใช้ออกเสียงคำเรียกสิ่งของ กิริยาอาการต่าง ๆ และใช้เพื่อระบุเสียงอ่านให้เข้าใจได้ง่านขึ้น เช่น
あいさつ |
Aisatsu |
(ไอสะทซึ) |
ทักทาย |
めいし |
Meishi |
(เมฉิ) |
นามบัตร |
ついか |
Tsuika |
(ซึยะคะ) |
เพิ่มเติม |
よやく |
Yoyaku |
(โยะยะคุ) |
จอง |
2. ตัวอักษร カタカナ{Kataktana : คะตะคะนะ}
เป็นตัวอักษรภาษาญี่ปุ่นที่ใช้สำหรับเขียนคำทับศัพท์ที่มาจากภาษาอื่น ๆ แต่จะออกเสียงแบบที่คนญี่ปุ่นสามารถเสียงได้ เช่น
コスト |
Kosuto |
(โคะสุโตะ) |
ราคาต้นทุน Cost |
コーヒー |
Koohii |
(โอฮี) |
กาแฟ Coffee |
メール |
Meeru |
(เมรุ) |
อีเมล E-Mail |
タイトル |
Taitoru |
(ไทโทะรุ) |
หัวข้อ Title |
3. ตัวอักษร 漢字 {Kanji : คันจิ}
ตัวอักษรภาษาญี่ปุ่นที่มีลักษณะคล้ายคลึงกับตัวอักษรในภาษาจีนเนื่องจากยืมมาจากจีน แต่ออกเสียงในแบบญี่ปุ่น ซึ่งบางครั้งจะใช้ตัว Hiragana มาช่วยกำกับเสียงอ่าน เช่น
挨拶 |
Aisatsu |
(ไอสะทซึ) |
ทักทาย |
名詞 |
Meishi |
(เมฉิ) |
นามบัตร |
追加 |
Tsuika |
(ซึยะคะ) |
เพิ่มเติม |
予約 |
Yoyaku |
(โยะยะคุ) |
จอง |
ส่วน ローマ字 {Roomaji : โรมะจิ} เป็นตัวอักษรโรมัน (หรือตัวอักษรภาษาอังกฤษที่ใช้แทนเสียงอ่านในภาษาญี่ปุ่น เหมาะสำหรับผู้ที่เรียนบทสนทนาเบื้องต้น และไม่ได้เรียนภาษาญี่ปุ่นเป็นหลัก
ตักอักษรในภาษาญี่ปุ่นแต่ละตัวสามารถนำมาผสมกันให้เป็นคำที่มีความหมาย โดยในการออกเสียงก็มักจะออกเสียงตามตัวอักษร ดั้งนี้
ลักษณะของตัวอักษรและการออกเสียง
ฮิระงะนะ |
คะตะคะนะ |
เสียงอ่านแบบโรมันจิ |
|
เสียงอ่านแบบไทย |
あ |
か |
さ |
た |
な |
は |
ま |
や |
ら |
|
|
|||||||||
あ |
ア |
か |
カ |
さ |
サ |
た |
タ |
な |
ナ |
は |
ハ |
ま |
マ |
や |
ヤ |
ら |
ラ |
わ |
ワ |
A |
Ka |
Sa |
Ta |
Na |
Ha |
Ma |
Ya |
Ra |
Wa |
||||||||||
อะ |
คะ |
สะ |
ทะ |
นะ |
ฮะ |
มะ |
ยะ |
ระ |
วะ |
||||||||||
い |
イ |
き |
キ |
し |
シ |
ち |
チ |
に |
ニ |
ひ |
ヒ |
み |
ミ |
|
|
り |
リ |
|
|
I |
Ki |
Shi |
Chi |
Ni |
Hi |
Mi |
|
|
Ri |
|
|||||||||
อิ |
คิ |
ชิ |
จิ |
นิ |
ฮิ |
มิ |
|
|
ริ |
|
|||||||||
う |
ウ |
く |
ク |
す |
ス |
つ |
ツ |
ぬ |
ヌ |
ふ |
フ |
む |
ム |
ゆ |
ユ |
る |
ル |
|
|
U |
Ku |
Su |
Tsu |
Nu |
Fu |
Mu |
Yu |
Ru |
|
||||||||||
อุ |
คุ |
สุ |
ทสึ |
นุ |
ฟุ |
มุ |
ยุ |
รุ |
|
||||||||||
え |
エ |
け |
ケ |
せ |
セ |
て |
テ |
ね |
ネ |
へ |
ヘ |
め |
メ |
|
|
れ |
レ |
|
|
E |
Ke |
Se |
Te |
Ne |
He |
Me |
|
|
Re |
|
|||||||||
เอะ |
เคะ |
เสะ |
เทะ |
เนะ |
เฮะ |
เมะ |
|
|
เระ |
|
|||||||||
お |
オ |
こ |
コ |
そ |
ソ |
と |
ト |
の |
ノ |
ほ |
ホ |
も |
モ |
よ |
ヨ |
ろ |
ロ |
を |
ヲ |
O |
Ko |
So |
To |
No |
Ho |
Mo |
Yo |
Ro |
Wo / O |
||||||||||
โอะ |
โคะ |
โสะ |
โทะ |
โนะ |
โฮะ |
โมะ |
โยะ |
โระ |
โวะ/โอะ |
||||||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ん |
ン |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
N |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
อึน |
NOTE ノート
* ตัวอักษร は (ha : ฮะ) จะออกเสียงเป็น “wa : วะ” ในกรณีที่เป็น “คำช่วย” เพื่อบ่งชี้ประธานของประโยต
* わ/を/ん เป็นตัวอักษรญี่ปุ่นที่ไม่มีการใส่เสียงเหมือนกับตัวอักษรอื่น ๆ และสามารถนำไปใช้ได้โดย . . . .
- わ (wa : วะ) สามารถใช้ผสมกับอักษรอื่นเป็นคำได้ เช่น
わかる |
Wakaru |
วะคะรุ |
เข้าใจ |
ワイン |
Wain |
ไวอึน |
ไวน์ |
- を (wo / o : โวะ / โอะ) จะใช้เป้น “คำช่วย” เพื่อชี้กรรมของประโยค เช่น
日本語 を 勉強します。
Nihongo o benkyou shimasu.
(นิฮงโกะ โอะ เบ็งเคียว ชิมัส)
จะเรียนภาษาญี่ปุ่น
(を ชี้กรรมของประโยค คือ ภาษาญี่ปุ่น)
- ん (n : อึน) เป็นตัวอักษรที่ทำหน้าที่เป็นตัวสะกดเท่านั้น ซึ่งการอ่านออกเสียงจะแตกต่างไปตามตัวอักษรนำ เช่น
あんない |
Annai |
อันไน |
คำแนะนำ |
メンテナンス |
mentenansu |
เม็นเทะนันสุ |
บำรุงรักษา Maintenance |
การเปลี่ยนเสียง
ในภาษาญี่ปุ่น จะเติมเครื่องหมายบนตัวอักษรฮิระงะนะหรือคะตะคะนะ เพื่อทำให้ตัวอักษรมีเสียงอ่านที่เปลี่ยนไป โดยเติม ” (tenten) ในวรรค か、さ、た、はและเติม ” (tenten) หรือ ○ (meru) ในวรรค はดังนี้
ฮิระงะนะ |
คะตะคะนะ |
เสียงอ่านแบบโรมันจิ |
|
เสียงอ่านแบบไทย |
か |
さ |
た |
は |
||||||
が |
ガ |
ざ |
ザ |
だ |
ダ |
ば |
バ |
ぱ |
パ |
Ga |
Za |
Da |
Ba |
Pa |
|||||
กะ / งะ |
ซะ |
ดะ |
บะ |
พะ / ปะ |
|||||
ぎ |
ギ |
じ |
ジ |
ぢ |
ヂ |
び |
ビ |
ぴ |
ピ |
Gi |
Ji |
Ji |
Bi |
Pi |
|||||
กิ / งิ |
จิ |
จิ |
บิ |
พิ / ปิ |
|||||
ぐ |
グ |
ず |
ズ |
づ |
ヅ |
ぶ |
ブ |
ぷ |
プ |
Gu |
Zu |
Dzu |
Bu |
Pu |
|||||
กุ / งุ |
ซุ |
ซึ |
บุ |
พุ / ปุ |
|||||
げ |
ゲ |
ぜ |
ゼ |
で |
デ |
べ |
ベ |
ぺ |
ペ |
Ge |
Ze |
De |
Be |
Pe |
|||||
เกะ / เงะ |
เซะ |
เดะ |
เบะ |
เพะ / เปะ |
|||||
ご |
ゴ |
そ |
ゾ |
ど |
ド |
ぼ |
ボ |
ぽ |
ポ |
Go |
Zo |
Do |
Bo |
Po |
|||||
โกะ – โงะ |
โซะ |
โดะ |
โบะ |
โพะ / โปะ |
ตัวอย่างเช่น
ざいむ |
Zaimu |
โซมุ |
การเงิน |
でんわ |
Denwa |
เด็งวะ |
โทรศัพท์ |
ごかい |
Gokai |
โกะใค |
เข้าใจผิด |
ぶひん |
Buhin |
บุฮิน |
ชิ้นส่วน |
カード |
Kado |
ดาโดะ |
การ์ด Card |
データ |
Deta |
เดดะ |
ข้อมูล Data |
リーダ |
Rida |
รีดา |
ผู้นำ Leader |
スピード |
Supido |
สุบีโดะ |
ความเร็ว Speed |
ตัวสะกดและเสียงควบในภาษาญี่ปุ่น
* ตัวสะกด
ในภาษาญี่ปุ่นมักจะใช้ตัวอักษร ん และつ เป็นตัวสะกด โดย...
ตัวอักษร ん เป็นตัวอักษรที่ทำหน้าที่เป็นตัวสะกดเท่านั้น ซึ่งสามารถวางไว้ระหว่างคำหรือท้ายคำ เช่น
べんり |
Benri |
เบ็นริ |
ความสะดวก |
メンバー |
Menbaa |
เม็มบา |
สมาชิก Member |
ตัวอักษร つ นอกจากจะนำมาผสมกับอักษรตัวอื่นเป็นคำศัพท์แล้ว ยังสามารถเป็นตัวสะกดได้ด้วย โดยเขียนเป็นตัวเล็กและวางไว้ระหว่างคำเท่านั้น สำหรับการออกเสียงจะเป็นการออกเสียงควบแค่ครึ่งเสียง เช่น
けっか |
Kekka |
เค็คคะ |
ผลลัพธ์ |
カット |
Katto |
คัดโตะ |
ตัด Cut |
* เสียงควบ
ตัวอักษรที่ทำหน้าที่เป็นเสียงควบได้ ก็คือ や、ゆ、よโดยจะเปลี่ยนให้เป็นตัวเล็กแล้วใช้ประสมกับอักษรในวรรคเสียงอิ ดังต่อไปนี้
|
や |
ゆ |
よ |
|
|
や |
ゆ |
よ |
||||||
き |
きゃ |
キャ |
きゅ |
キュ |
きょ |
キョ |
|
に |
にゃ |
ニャ |
にゅ |
ニュ |
にょ |
ニョ |
Kya |
Kyu |
Kyo |
|
Nya |
Nyu |
Nyo |
||||||||
เคียะ |
คิว |
เคียว |
|
เนียะ |
นิว |
เนียว |
||||||||
ぎゃ |
ギャ |
ぎゅ |
ギュ |
ぎょ |
ギョ |
|
ひ |
ひゃ |
ヒャ |
ひゅ |
ヒュ |
ひょ |
ヒョ |
|
Gya |
Gyu |
Gyo |
|
Hya |
Hyu |
Hyo |
||||||||
เกียะ |
กิว |
เกียว |
|
เฮียะ |
ฮีว |
เฮียว |
||||||||
し |
しゃ |
シャ |
しゅ |
シュ |
しょ |
ショ |
|
びゃ |
ビャ |
びゅ |
ビュ |
びょ |
ビョ |
|
Sha |
Shu |
Sho |
|
Bya |
Byu |
Byo |
||||||||
ชะ |
ชิว |
โชะ |
|
เบียะ |
บิว |
เบียว |
||||||||
じゃ |
ジャ |
じゅ |
ジュ |
じょ |
ジョ |
|
ぴゃ |
ピャ |
ぴゅ |
ピュ |
ぴょ |
ピョ |
||
Ja |
Ju |
Jo |
|
Pya |
Pyu |
Pyo |
||||||||
จะ |
จิว |
โจะ |
|
เปียะ |
ปิว |
เปียว |
||||||||
ち |
ちゃ |
チャ |
ちゅ |
チュ |
ちょ |
チョ |
|
み |
みゃ |
ミャ |
みゅ |
ミュ |
みょ |
ミョ |
Cha |
Chu |
Cho |
|
Mya |
Myu |
Myo |
||||||||
ชะ |
ชิว |
โชะ |
|
เมียะ |
มิว |
เมียว |
||||||||
ぢゃ |
ヂャ |
ぢゅ |
ヂュ |
ぢょ |
ヂョ |
|
り |
りゃ |
リャ |
りゅ |
リュ |
りょ |
リョ |
|
Ja |
Ju |
Jo |
|
Rya |
Ryu |
Ryo |
||||||||
จะ |
จิว |
โจะ |
|
เรียะ |
ริว |
เรียว |
และถ้าทำเสียงควบให้เป็นเสียงยาว ก็สามารถทำได้โดยการเติม うไว้ที่ท้ายคำนั้น ตัวอย่างเช่น
きゅうりょう |
Kyuuryou |
คิวเรียว |
เงินเดือน |
ちょうさ |
Cyousa |
โชวสะ |
สำรวจ |
NOTE ノート
ตัวอักษรคะตะคะนะ จะใช้สำหรับเขียนหรืออ่านคำที่มาจากภาษาต่างประเทศ ดังนั้น เพื่อให้ออกเสียงคำได้ใกล้เคียงตามสำเนียงคนญี่ปุ่น จึงมีการนำตัวอักษรบางตัวมาใช้เป็นเสียงควบด้วย ดังนี้
ワ |
|
ク |
|
ツ |
|
フ |
|
テ |
|
ウ |
ワィ |
|
クァ |
|
ツァ |
|
ファ |
|
ティ |
|
ヴァ |
Wi |
|
Kwa |
|
Swa |
|
Fa |
|
Di |
|
Va |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ワゥ |
|
|
|
ツェ |
|
フィ |
|
デゥ |
|
ヴィ |
We |
|
|
|
Swe |
|
Fi |
|
Du |
|
Vi |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ワォ |
|
|
|
ツォ |
|
フェ |
|
|
|
ヴゥ |
Wo |
|
|
|
Swo |
|
Fe |
|
|
|
Vu |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
フォ |
|
|
|
ヴェ |
|
|
|
|
|
|
Fo |
|
|
|
Ve |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ヴォ |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Vo |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ตัวอย่างเช่น
フォーマット |
Fuumatto |
โฟมัทโตะ |
รูปแบบ format |
コンファーム |
Konfamu |
คอนฟามุ |
ยืนยัน confirm |
ความคิดเห็น