Pit-♡-Pat
Inspiration: 7 MEN Samurai Enjoying the last leg of our Youthful Journey! & woo!ah! – Rollercoaster Selfcam (Adventure Ver.) (MV, 2022)
Playlist: woo!ah! – BLUSH / woo!ah! – Rollercoaster
ในที่สุด...กลุ่มก๊วนหกคนซึ่งนัดกันมาเที่ยวเล่นในสวนสนุกตั้งแต่ช่วงบ่ายหลังเลิกเรียนครึ่งวันต่างก็แยกย้ายสลายตัวในตอนค่ำ
เริ่มต้นจากสองคู่รักอย่างอิซเซย์และมิกิที่อยากจะไปดูการแสดงโชว์เบาๆ ขณะที่สายครึกครื้นอย่างไทโช
นาสุ และโซระโกะก็อยากไปเล่นรถไฟเหาะที่อุตส่าห์ตั้งตารอให้คิวเหลือน้อยมาตลอดทั้งวัน มีแค่อามาเนะคนเดียวเท่านั้นที่อยากไปเดินเล่นดูไฟประดับอย่างที่ชอบ
แม้เพื่อนๆ จะบอกว่าไว้ค่อยรอไปด้วยกันทีหลังก็ได้ แต่เมื่อลองคำนวณเวลาคร่าวๆ ในหัวแล้ว อามาเนะก็ไม่คิดว่าจะมีพอ
“ฉันเดินเล่นคนเดียวได้น่า!”
ให้อามาเนะต้องยืนยันคำพูดของตัวเองด้วยน้ำเสียงหนักแน่น โดยเฉพาะกับมิกิที่คอยเป็นห่วงเป็นใยคนอื่นอยู่เสมอว่า
“แล้วถ้าใครเกิดนึกสงสารฉันขึ้นมาจนเปลี่ยนแผนของตัวเองแล้วล่ะก็ ฉันจะโกรธมากจริงๆ
ด้วย!”
เพราะต่างก็รู้นิสัยของกันและกันดีตลอดสองปีที่ได้อยู่เป็นเพื่อนร่วมห้อง...ก่อนที่จะกลายมาเป็นเพื่อนร่วมหัวจมท้ายกัน และในที่นี้หมายถึงความหัวร้อนอย่างไม่มีเหตุผลของอามาเนะ
แม้ว่าโซระโกะอาจจะเป็นหนึ่งในคนที่ไม่ยี่หระกับเรื่องนั้นจากฐานะลูกพี่ลูกน้องตั้งแต่เกิด
แต่ย่อมไม่มีทางที่หล่อนจะพลาดการได้อยู่กับเด็กผู้ชายที่แอบชอบอย่างนาสุ และอามาเนะที่เอือมกับคำพร่ำเพ้อเต็มแก่ก็ไม่มีทางยอมให้หล่อนพลาดด้วย
ด้วยความที่พวกเขาไม่อยากมีปัญหากันเพราะเรื่องเล็กน้อยแค่นี้ ทุกคนจึงตกลงแยกย้ายกันไปตามแผนของใครของมันที่วางไว้ แล้วค่อยติดต่อกันหลังจากเสร็จสิ้นกิจกรรมของแต่ละกลุ่มกันอีกทีหนึ่ง
การได้พักหูจากเสียงตะโกนโหวกเหวกของทุกคนบ้าง
(อามาเนะหมายถึงไทโช นาสุและโซระโกะ) ก็ไม่เลวเท่าไหร่ ขณะที่เดินไปพลางคิดเช่นนั้นไปพลาง
เธอก็เป็นอันต้องได้สะดุ้งโหยงอย่างกับถูกไฟฟ้าช็อตจากคนที่จู่ๆ ก็ถือวิสาสะเข้ามาควงแขนกันดื้อๆ และคนที่กล้าท้าความตายพอที่จะทำเรื่องแบบนี้จะเป็นใครได้อีกนอกจาก...
“ไอ้บ้าไทโช!”
ถึงจะโดนตะคอกใส่พร้อมค้อนวงโตเข้าให้ เจ้าตัวก็ยังคงส่งยิ้มเผล่ทำหน้าระรื่นอยู่ได้ แถมยังดัดเสียงพูดกับเธอเหมือนเด็กตัวเล็กๆ ว่า “โอ๋ๆ มาสวนสนุกทั้งทีไม่เอาไม่โกรธสิ อามาเนะจัง” จนเธอต้องถองเอวคนตัวสูงกว่าเข้าไปเต็มแรงให้อีกฝ่ายได้ร้องโอดโอยยกมือขึ้นกุม
แล้วถอยห่างออกมายืนอยู่หน้าเขาด้วยสีหน้าที่แสดงออกอย่างชัดเจนว่าบอกบุญไม่รับสุดๆ!
ภาพจำลองความโหวกเหวกของโซระโกะ (ข้างหลังคือไทโชนาสุ)
2024年04月13日
_______________
★ ผ่านมาหนึ่งปีกับอีกห้าเดือน ในที่สุดกูก็กลับมาแล้ว (หมายถึงกลับมาทำคาแรกฯ) เพราะวงอู้อ้าที่เป็นแรงบันดาลใจคัมแบคแล้วในรอบแสนล้านปี (ส่วนวันนี้เป็นวันสงกรานต์ มีบีทูบ คอน Gates+ ที่เซนได และปล่อยภาพวิชวลทงคัตสึร็อคจ้าา นางเอกทชแต่งตัวสไตล์กูมาก บทนักข่าวกับเซนเซต้องมาแล้วสินะ ส่วนมึงเอาไบเกอร์ไปนะ) ขอบคุณเพลงโรลเลอร์โคสเตอร์และคลิปเซลฟ์แคมที่ไปสวนสนุก เลยทำให้คิดถึงคลิปที่เซเว่นเม็นไปโยมิอุริแลนด์ (ไม่แน่ใจว่าบชนก็ไปถ่ายแพมเฟล็ตคอน Gates+ ที่โยมิอุริหรือเปล่านะ แต่เหมือนมีคนพูด กูมั่ว ไม่รู้) และตอนนั้นไฮบีก็เพิ่งจะไปเล่นสวนสนุก...เหรอวะ อันที่ต้องนั่งรถไฟเหาะจำเพลงอาราชินั่นป่ะ 55555 และเพราะหน้าหนาวก็ต้องคิดถึงสวนสนุกกับอิลลูมิเนชั่นยังไงล่ะ!
★ เดิมทีมันคือแก๊งละครโจฮาชิเคน คิดเอาว่านานแค่ไหน >_< ก็ให้บังเอิญมากที่เมนกูสามคนนี้ (ตอนนี้เหลือสองแล้วจ้า ไม่มีสีฟ้า บายๆ >_<) ได้โคจรมาพบกันในทงคัตสึร็อค! ฟิคสามใบเถาหลังโดไนจึงได้หวนคืนอีกครั้ง >_< แต่คู่ที่เด่นก็มีแค่นาสุไทนั่นแหละ ไทโชเล่นแทนเคนได้เหมาะมาก เปิงมาก อิสเสเป็นโอฮาชิก็โอ แต่นาสุเป็นโจนี่ไม่แน่ใจ อาจต้องงัดบทตัวตลกในสายตาเธอว์ออกมา TwT ส่วนนามสกุลนางเอกแต่ละคนลักมาจากบทของสามคนนี้ในทงคัตสึร็อค ก็ถือว่าเป็นฟิคที่กลับมาถูกจังหวะเวลา เช่นมึงที่หายจากอีเรไปนานจนมาเจอคัมล่าสุดแล้วกลับมา ส่วนมินซอก็เป็นเมนกูมาตั้งแต่ซิงที่สองแต่หน้ายังโดนใจไม่สุด อาจเพราะนานะกินรอบวงหมด (กูว่าวงนี้หน้าตาแบบฟีลเด็กห้องศิลป์จีนโรงเรียนเก่าเรามาก หน้ารวยหน้าหมั่น คนหน้าซื่อๆ ก็ยังดูมีฮั่นอย่าง 55555) กระทั่งคัมนี้ที่ตัดหน้าม้าแล้วน่ารักเว่อร์ถูกใจใช่กับกูมากกกก วันนี้ที่กูรอคอยได้มาถึงแล้ว...และวงยังไม่แตกโว้ยยย! / ที่จริงกูชอบเพลงโรลเลอร์โคสเตอร์ที่สุด แต่เพราะวางให้คู่โจได้ไปเล่นรถไฟเหาะตั้งแต่แรกแล้ว (เพราะมึงกลัวตายงับ) ประจวบเหมาะกับที่เพลงใหม่ใสมาก น่ารักมาก คู่กูเลยรับจบเองจ้ะ / และขอบคุณชื่อเรื่องจากบั้มของอู้อ้าเช่นกันงับ
★ และภาพคอมมิชตั้งแต่หนึ่งปีที่แล้วจากคุณ Act Master (ถ้ามึงรู้ราคาตอนนั้นแล้วจะเป็นลมเพราะถูกมาก รับไม่ได้) ที่บอกไปว่าขอแบบฟีลเอ็มวีอู้อ้าที่เป็นเซลฟ์แคมในสวนสนุกนะคะ ให้เค้าเลือกเองเลยว่าจะวาดที่ไหนอะไรได้หมด เพราะงั้นกูเลยได้นั่งโต๊ะ ส่วนมึงเป็นม้าหมุน (อิจช้า U_U) เพราะกูแอบปลื้มการลงสีงานของเค้ามากกกๆๆๆ เลยคิดว่าสักครั้งต้องมา ของมันต้องมี พอเห็นงานปุ๊บก็ประทับใจทั้งแสงสี ดีเทล เอฟวรี่ติง แม้แต่ม้าหมุน ได้ฟีลไนท์ไลฟ์ วินเทอร์ แฟรี่เทล วิบวับ อบอุ่นละมุนละไม ใช่กับใจกู U_U เสื้อผ้าทรงผมของกูมาจากโซระ ส่วนมึงจากนางแบบจีนที่เจอในพินฯ ส่วนชุดจากอูยอน เมคอัพบนหน้าก็กูนี่แหละจ้า ดวงดาวหัวใจ (ละทำไมกูไม่ดวงดาวเอ่ยยยย) ★ ไม่แน่ว่าหน้าหนาวฟิคนี้อาจกลับมา (แต่ไม่น่ามาหรอก) แต่อากาศตอนนี้ร้อนมากกกกกกๆๆๆๆ หมดอารมณ์โรแมนติก เห้ออม์ O<--<
ความคิดเห็น