ดั่งบุพเพหวนคืน
นางเป็นจักรพรรดินี ทั้งใต้หล้าต่างเรียกขานนางว่า สตรีที่ไร้ใจ! ส่วนเขาเพราะเล่ห์กล ทำให้ต้องตระบัดสัตย์ที่เคยให้ไว้กับสตรีผู้หนึ่ง! ส่วนบุรุษอีกผู้หนึ่ง แม้นางจะไม่เคยเหลียวแลเขา แต่เขาก็ยังพยายาม
ผู้เข้าชมรวม
9,672
ผู้เข้าชมเดือนนี้
183
ผู้เข้าชมรวม
ดั่งบุพเพหวนคืน เฟยลี่ ท่านอ๋อง จักรพรรดินี Browniie la นิยายจีนโบราณ ย้อนยุค ฝ่าบาท ดอกกุ้ยฮวา องค์รัชทายาท องค์ชาย ความรัก รักสามเศร้า
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
นางเป็นจักรพรรดินีแห่งแคว้นหนาน
ทั้งใต้หล้าต่างเรียกขานนางว่า สตรีที่ไร้ใจ!
ส่วนเขา เพราะเล่ห์กล
ทำให้ต้องตระบัดสัตย์ที่เคยให้ไว้กับสตรีผู้หนึ่ง!
ส่วนบุรุษอีกผู้หนึ่ง แม้นางจะไม่เคยเหลียวแลเขา
แต่เขาก็ยังเพียรพยายามทำทุกอย่างเพื่อให้ได้ใจนาง!
เครดิตรูปภาพ https://www.pinterest.com
ซินอวีเดินเข้าไปในห้องประชุมอย่างไม่รีบร้อน
วันนี้นางแต่งกายเต็มยศ เกล้าผมมวยสูงและปักปิ่นระย้า ทำให้เสียงปิ่นกระทบกันทุกครั้งที่นางก้าวเดิน
นางก้าวอย่างสง่างามเข้าไปในห้อง
ตัวแทนจากทุกแคว้นนั่งประจำเป็นที่เรียบร้อยแล้ว เหลือแต่แคว้นเป่ยที่เก้าอี้ยังคงว่างเปล่าไร้วี่แววของผู้แทน
ทันใดนั้นเสียงเปิดประตูห้องประชุมก็ดังขึ้น เสียงฝีเท้าหนักแน่นมั่นคงดังก้องไปทั่วห้อง แล้วเจ้าของฝีเท้าก็มาหยุดลงตรงหน้าหญิงสาวและนั่งลงประจันหน้ากับนาง
ซินอวีตกตะลึงเพราะไม่คาดคิดว่าบุรุษผู้นี้จะมาร่วมประชุมด้วยตัวเองเช่นนี้!
แต่ไม่นานสีหน้าของนางก็แปรเปลี่ยนเป็นเรียนเฉยดังเดิม
ตัวแทนจากแต่ละแคว้นแนะนำตัวเองอย่างเป็นทางการในห้องประชุม แต่พอมาถึงแคว้นเป่ยบุรุษผู้นี้กลับเอาแต่เงียบและจ้องหน้าหญิงสาวอยู่นานโดยไม่พูดอะไร
“ข้าไม่มีเวลาว่างทั้งวันหรอกนะ”
ซินอวีเอ่ยขึ้นอย่างเย็นชา
“ข้าคิดถึงเจ้า อาอวี”
สีหน้าของหญิงสาวแปรเปลี่ยนเป็นบึงตึงทันที!
นางตบโต๊ะดังลั่นและตวาดว่า
“เลิกพูดเล่นได้แล้ว!!”
“ข้าไม่ได้พูดเล่น ข้าคิดถึงเจ้าจริงๆ อาอวี”
และมันทำให้หญิงสาวหมดความอดทน
“เลิกประชุม!!!”
ซินอวีลุกออกจากห้องประชุมทันที
เกิดเสียงเซ็งเซ่ดังขึ้นภายในห้องมากมาย
ตลอดเวลาหลายปีที่ผ่านมา พวกเขาไม่เคยเห็นฝ่าบาททรงกริ้วผู้ใดมาก่อน แต่คำพูดเพียงไม่กี่คำของบุรุษผู้นี้กลับทำให้ฝ่าบาททรงกริ้วได้ขนาดนี้!
ท่านอ๋องจากแคว้นเป่ยไม่ธรรมดาจริงๆ
แต่เหล่าขุนนางของแคว้นหนานและแคว้นเป่ยต่างส่ายหน้าและเอามือกุมขมับกันเป็นแถว เพราะพวกเขาต่างรู้เบื้องลึกเบื้องหลังของคนทั้งคู่เป็นอย่างดี และไม่มีใครคาดคิดว่าทั้งสองพระองค์จะได้กลับมาเจอกันอีกครั้ง
เพียงวันแรกที่เจอหน้า ท่านอ๋องแห่งแคว้นเป่ยก็ทรงพูดจาเช่นนี้เสียแล้ว จะมิให้ฝ่าบาททรงกริ้วได้อย่างไร
ช่างน่านับถือความใจกล้าบ้าดีเดือดของท่านอ๋องโดยแท้!
ซินอวีเดินอย่างรวดเร็วไปตามโถงทางเดิน นางก้าวฉับๆ อย่างว่องไว เสียงปิ่นกระทบกันดังต่อเนื่อง บ่งบอกถึงความรีบร้อนของนางได้เป็นอย่างดี
ไม่นานท่านอ๋องก็เดินตามนางทันและคว้าข้อมือนางเอาไว้
หญิงสาวสะบัดข้อมือออกอย่างแรง
“ข้ายังพูดไม่จบ”
ชายหนุ่มพูด
“แต่ข้าไม่มีอะไรจะพูดกับเจ้า!”
หญิงสาวพูดเสียงดัง
หลีหยางกุมมือนางเอาไว้อีกครั้ง และคราวนี้เขาจับมือนางแน่นราวกับจะไม่ยอมปล่อยให้นางหนีไปไหนอีก
หญิงสาวบิดข้อมือให้หลุดพ้นจากการเกาะกุมของชายหนุ่มแต่ไม่เป็นผล
“ทหาร!! พาท่านอ๋องกลับตำหนัก!! และคอยดูพระองค์อย่าให้หลงทางจนมาเพ่นพ่านตำหนักอื่น!!”
หญิงสาวสั่งเสียงกร้าว
“พ่ะย่ะค่ะ”
ทหารรับคำสั่งอย่างแข็งขัน ก่อนจะพาท่านอ๋องไปยังตำหนักที่พำนักทันที
ที่ซินอวีมีคำสั่งเช่นนี้หมายความว่า ให้เหล่าทหารคอยจับตาดูชายหนุ่มเอาไว้ไม่ให้ไปเพ่นพ่านตำหนักอื่นรวมถึงตำหนักของนางด้วย!!
ไรท์มีช่อง Youtube แล้ว ฝากติดตามด้วยจ้า :)
คลิกที่รูปด้านล่างได้เลย!
นิยายเรื่องอื่นๆ ของไรท์จ้าา ฝากติดตามด้วยน้าา ^^
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ผลงานอื่นๆ ของ Browniie la, เฟยลี่ ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ Browniie la, เฟยลี่
ความคิดเห็น