คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #45 : EP 43 แดงฉาน
หัวระแทแล้วิว่าัวเอเป็นฮันเอร์ในำนาน
EP 43 แาน
แวบแรอวามรู้สึือแน่นและมืมิไปทั้ัว ผมพยายามยับแน ไม่ไ้ พยายามยับา ไม่ไ้ พยายามลืมา เออ อันนี้ทำไ้แหะ
“อูย...”
ภาพแรือทุอย่าแสบาไปหม ผมร้อรวในปา่อนที่ะพยายามระพริบาถี่ๆ เพื่อปรับแส
นในที่สุ็พอะเห็นเบื้อหน้าไ้บ้า
“อ่าว ไ้สิแล้วเรอะไอ้หอหันี่”
เรื่อแร ือผมไ้สิแล้วอันนั้นถู้อ ส่วนเรื่อที่สอ หออผมยัแ็เป๋ไม่หั่ายๆ
“อุ... ุ... ุเลรุ?”
มอไป้านหน้าแล้ว็พบว่าเป็นนันเอ สภาพอนนี้ือถูมัมือมัา้วยเือหลายเส้นนสิ้นอิสระภาพ ทว่าหลัานั้นวามทรำ่อนภาพั็ายัึ้นมาในหัว
มันเริ่มา
มีแอาินในหน่วยนหนึ่เสียีวิ
ผมโนธนูปัแน
โนเพื่อนร่วมหน่วยโมี
่อนสลบ็ไ้ยินเสียุเอลรุัึ้นมาา้านหลั
้วยวามที่ผมเป็นฮันเอร์ระับสู สหายเลล์สมอเลยมีมา ันั้นึสรุปเรื่อราวไ้ไม่ยา
พวเาำลัเ้าใผิ
“เี๋ยวนะรับ ผมไม่ไ้เป็นน่านะรับ”
พวเา้อเ้าใผิแน่ๆ ว่าผมเป็นน่าแอาินนนั้น ผมรีบอธิบาย่อ “พอผมมาถึ เา็ายอยู่แล้ว”
เอลรุมวิ้วแน่น
“ไม่มีใริหรอว่าแเป็นน่าน่ะ” เาี้ไปยัศพ “เห็นๆ ันอยู่ว่าโน็อบลิน่าาย”
ผมระพริบาปริบๆ เออ แล้วแบบนั้นพวุะับผมทำไมวะรับ
แ่แล้วำพู่อมาอเา็ทำเอาผมไปไม่เป็น
“เหมือนแไ ายเพราะ็อบลิน”
ห้ะ
เอลรุทำหน้ายิ้มแย้ม “โมราเอ๋ย แไม่รู้สินะ ว่าัวเอมี่าหัวน่ะ ันไม่รู้หรอนะว่าแไปเหยียบเท้านให่นโนไหนเ้า แ่ที่แน่ๆ... แถูสั่่าว่ะ แล้วัน็ะเป็นนไ้รับเินราวัลไป”
ล่าวบพวเาอีสามนที่ล้อมรอบผม็หัวเราะออมา
ใบหน้าผมนิ่้าไปแล้ว
อะไรนะ
ผมไปเหยียบเท้านให่นโ?
แ่เหยียบเท้าือ้อ่าันเลยเรอะ
“เี๋ยว่อน เาให้พวนายเท่าไหร่ เี๋ยวผมให้เป็นสอเท่าเลย”
เอลรุาโ
“ิว่าันะเื่อแเรอะ? ฮันเอร์แร์ E ะมีเินแ่ไหนันเียว อีอย่า นี่น่ะเป็นำสั่าหัวหน้าอันอีที ไม่มีอะไรแ้ไไ้แล้วโว้ย”
ในอนนั้นเอที่ลูน้อหนึ่ในนั้นเอ่ยระิบ
“เอ่อ ุเอลรุรับ พูมาไปนินะรับ”
“ลัวอะไรไม่เ้าท่า” เอลรุหัวเราะ “เห็นๆ อยู่ว่ายัไมัน็ไม่รอแน่ๆ”
ผมัฟันรอ หนอย แิว่าันผู้เป็นฮันเอร์ระับสูะมาายแบบนี้เรอะ
ในอนนั้นเอที่ผมรีบหาทาหนี
‘เอาไี เือนี่ เราพอะีมันออไ้ไหมนะ’
แบบในหนัไ ที่เบ่ล้ามแรๆ แล้วเือาไรี้
ผมเรียูทันทีว่าระยะสิลอมะละื่มินยัเหลือวิาอีี่ว
- สิล : อมะละื่มิน : วิา็อบลินx6 -
เยี่ยม วิายัอยู่ พละำลัยัมี แบบนี้อาะีเือออ็ไ้
“ฮึบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ”
ผมำรามเม้มปาแล้ว็พยายามีเือที่มัรอบัวและแนผมออ โอ้ย เ็บ เือรัแนผมนเ็บไปหม
“อุฟ” หนึ่ในพวเาหัวเราะ “แิริๆ เรอะว่าะีเือให้าไ้? แิว่าัวเอมีแรพอๆ ับ็อบลินวอริเออร์รึไวะ ฮ่าๆๆๆๆ”
ทุนหัวเราะ ูมั่นอมั่นใมาว่าผมไม่มีทาทำไ้
แ่ผมไม่ยอมแพ้หรอ!
“ฮึบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ”
โถ่เว้ย ไม่ยับเลยสันิ นี่ถ้าผมมีแรเท่า็อบลินวอริเออร์นะ เือแ่นี้สบายมา
เอลรุส่ายหน้าแล้วหันไปสั่าร์ลูน้อ
“ไปล่อพว็อบลินมา ะไ้บานะที”
“รับ” ลูน้อนนึวิ่หายไปในป่า เท่าับว่าอนนี้พวเามีอยู่ันสามน
“ฮึบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ”
ผมรวบรวมแรทั้หมเพื่อที่ะีเือให้า โถ่เว้ย าสิเว้ย า
ปึ... และในอนนั้นเอ เือที่มัผม าออเส้นนึ
!!!!!
!!!!!
!!!!!
ทุนใหม รวมไปถึผม้วย แ่้วยวามที่พวเาเอาเือหลายเส้นมาๆ มัผมเอาไว้ ารที่เือาแ่เส้นเียวนั่น็ไม่ไ้ทำให้ผมเป็นอิสระแ่อย่าใ
แ่มันลับทำให้ผมสามารถยับแนไ้มาึ้น
“ระ-รีบไปหยุมัน!!!!” เอลรุะโนลั่น
ผมแววาลายเป็นุันึ้นมา านั้นพยายามสุแรเพื่อเลื่อนมือไปที่บริเวหน้าอึ่เ็บหินมานาอ็อบลินวอริเออร์เอาไว้แล้วเรียใ้สิล
- สิล : รัววิา ึวิา็อบลินวอริเออร์ออาหินมานา -
- สิล : อมะละื่มิน : วิา็อบลินx6 วิา็อบลินวอริเออร์x1 -
ราวับพลัมันหลั่ไหลมาาทุุในร่าาย ผมแววาเปร่ประาย านั้นพลันใ้แรทั้หมระาเืออีรา
แว !!!!
เิมทีผม็มีพละำลัมหาศาลาวิา็อบลิน 6 วอยู่แล้ว แ่นี่มีวิา็อบลินวอริเออร์เพิ่มเ้ามาอีว ันั้นผมึรูสึแ็แร่เป็นอย่ามา
“รรรรรร”
เสียำรามในอเปล่ออมาโยไม่อาห้าม แล้วผม็วาสายาุันไปที่พวเาทั้สามทันที
ะ่าันเรอะ?
ฮันเอร์แร์่ำอย่าพวแ ิะ่าัน โมรานนี้ ผู้เป็นฮันเอร์ในำนานอะนะ?
ประสาทแไปแล้วเหรอ!
“ไอ้พวลูเี๊ยบ!” ผมัฟันรอ ถ้าไม่ิว่าพวเาเอาอาวุธผมไป่อน ผมัาบออมาฟันพวเาะแล้ว “อยาายสินะ”
“เี่ย... ปะ-เป็นไปไม่ไ้!!” หนึ่ในลูน้อเอ่ยออมา
“ั้สิ ฝ่ายเรามีสาม” เอลรุเรียวัำลัใ “ไม่้อรอ็อบลินแล้ว เอาล่ะ รุม่ามันเลย!”
“รับ!” พวที่เหลืออีสอนรับำ แล้วพวเา็มุ่รเ้ามาทาผม
เอลรุใ้าบสั้น แอาินอีสอนใ้มี
ผมอยู่ในสถานาร์ึ่ไม่่อยีนั มีเพียสอมือและปราศาอาวุธ
“าย!!”
หนึ่ในนั้นแทมีมาทาผม แววาระหายเลือ ที่มมีมีแสสีม่วปลุมเอาไว้
สิลั้นรึ?
“เอ๋?” ผมร้อออมา้วยวามประหลาใ ไม่ใ่ว่าใในสิลออีฝ่ายนะ แ่ใที่ารเลื่อนไหวอเา ทำไมมัน... ้าัล่ะ
้อเป็นเพราะวิา็อบลินวอริเออร์แน่ๆ ที่ทำให้่าสถานะผมสูึ้น ว่อไวึ้น เลยมอารโมีออีฝ่ายออไ้่ายๆ
ันั้นผมเลยใ้มือแทออไปแล้วปัที่้อมืออเา เพราะโนระแททิศมีเลยเบี่ยไปาผม านั้นนิ้วทั้ห้าอมืออี้าำแน่นเป็นหม ่อนะ่อยออไปสุแรที่หน้าอออีฝ่าย
ปั
เิเสียัทึบๆ พร้อมับระเบิเล็ๆ ในเวลาเียวัน มืออผมเหมือนว่าแรเริ่ม็มีแร้านาารปะทะอยู่หรอ แ่อนนี้แร้านมันไม่มีอีแล้ว
พอมอีๆ แล้วึไ้รู้
อ่าว... ผม่อยลาออเาทะลุไปถึ้านหลั
เลือสาระายไปหม
ทุอย่าลายเป็นสีแาน....
tbc.
ะรีบอัพอน่อไปนะฮับ
อมเม้น์ันเยอะๆ นะรับ รับรอว่าอ่านทุอมเม้น์แน่น้อนนนน
ความคิดเห็น