ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : PAST : เวลาเริ่มนับ
เปลือาบาประับ้วยแพนาหนาอนยาวยับ และ่อยๆ เปิึ้นรับแสอาทิย์้าๆ ่อนที่ะหยีเล็ลให้ปรับแสและลวามบวม้ำอวาที่ผ่านารร้อไห้อย่าหนัมา ร่าสวยพยายามลุึ้นหลัาที่หมสิเพราะเสียใน็อไปสามวันเ็ม สมอน้อยๆ นึย้อนทบทวนถึเรื่อราวที่นเอพบเอในยามนิทราว่าัวเอนั้นเป็นนาร้ายในเมยอนิยม ที่ับอนาถายมันทุรูท รวมถึหมายู่่าาผู้ายที่นหลรัมาเนิ่นนาน เพื่อนที่เ้าใว่าัวเอนั้นสนิทมาโยลอ และเหล่าพี่ายที่รัอัวเอ เนื้อวามในหมายนั้น็ไม่มีอะไรมา แ่บอว่าให้เลิราวีพวเาและเลิยุ่ับแม่นาฟ้าแสนีามนาม ลูน่า สเลนโนล์
"เออ....แ่นา็ีรินั่นแหละ" ไม่ใ่เสียในหัว แ่เป็นเสียแหบแห้ที่เปล่ออมาเบาหวิว าปาอวบที่อนอนนี้แห้เป็นินาน้ำ สอาเรียวเลื่อนที่หย่อน้าเียามวาม้อารอเ้าัว สายาลมสวย้อมอที่ประู เพื่อรอใรสันเปิประูเ้ามา 4 นาที 8 นาที 10 นาที ........ อีนิพระันทร์ึ้นแล้วนะ ปิะ้อมีนโผล่มาสันไม่ใ่หรือไามบทน่ะ ทำไมมันเียบสั โรั็ไ้ยินแบบนี้่ะ
เมื่อรอนัเนแล้วว่าไม่มีใรมานาร้ายสาวสวยนามวาเเนีย อนริน่า ึพาร่าบอบบาอัวเอไปเปิประู าสีแราวทับทิมู่สวยเบิว้าและสมอน้อยๆ ็ถึบาอ้อทันที
"ว่าล่ะ ทำไมไม่มีใรมา แม้ระทั่สาวใ้ นี่เราอยู่ที่หอโรเรียนเนลาลูสี้นี่หว่า" วาเเนียเอ่ยับัวเอในใ พลาส่ายศรีษะไ้รูปเล็น้อย เส้นผมสีเินสลวยสะบัไหวเบาๆ มือาวเรียวยึ้นนวมับนเอเล็น้อยเพื่อปรับวามสมุลอสายา ่อนพาัวเอไปอาบน้ำำระาย และหาอะไรลระเพาะที่ว่าเปล่ามาหลายวัน โยไม่แปลใว่าทำไมถึไม่มีใรมาามหาเธอ ในลอระยะเวลาที่หิสาวไม่ไปเ้าเรียน เพราะเธอไม่มีเพื่อนและไม่ใ่นัเรียนีเ่นที่ะยันเ้าเรียนทุวัน ึเป็นเรื่อปิอทุนที่เห็นเธอหายไปไม่เ้าเรียน แ่ที่เธอเ้าโรเรียนเวทมนร์อันับหนึ่และอยู่ลาส S ับพวัวเอไ้เพราะเวทย์มืหายา สมอที่มีวามำเป็นเลิศแม้เธอะอบไล่ามผู้...อะเอ่อ..วามรั แ่เธอ็ไม่เยทิ้ารเรียนเพื่อเรสวยๆ ไปให้ท่านพ่อ อนสแนิน ยุผู้ยิ่ให่อวยหรอนะ
หลัาที่ทำิวัรทั้หมเสร็เรียบร้อยร้อยแล้ว นาร้ายสาว็พาัวเอมานั่รับลมริมระเบีย แววาสวยมีวามเศร้าเสียใพาผ่าน น้ำาใสราวเม็ริสัลที่เ้าัวพยายามลั้นร่วเผาะ แม้ะเฝ้าบอับัวเอว่าไม่สนไม่แร์ำพูที่นเอถูไล่มาเป็นร้อยเป็นพันรั้ แ่รั้นี้มันุและเ็บหนันฝืนเ้าหาใร่อไม่ไหว แล้วหายิ่เธอวิ่ามะาไปเรื่อยๆ เธอ็ะพาท่านพ่อที่รัเธอว่าใริ่ลเหวไป้วย เรียวแนเสลาสอ้ายึ้นอัวเอและเริ่มร้อไห้เียบๆ ไร้เสียสะอื้นใๆ นเ้าัวพอใ ่อนะลุึ้นยืนปาน้ำาลวๆ ยืัวึ้นูำปั้นสอ้าึ้นสุแน ใบหน้าสวยเี่ยวเยมอพระันทร์เบื้อหน้า เมื่อสวรร์เห็นใให้เธอเห็นอนาที่รออยู่เบื้อหน้าแล้วล่ะ็...เป็นไเป็นัน ่อนะะโนออมาสุเสียโยไม่สนใว่า้าห้อะลุึ้นมาปาะละมัมาให้
"อนนี้ไม่มีใรรั รััวเอไป่อน็ไ้วะ แล้วะหาสุหล่อ มาแมน แพ็แน่นมาบ" ปาอิ่มสวยเปล่เสียนพอใ็พาร่าัวเอไปเ้านอน เพื่อพร้อมรบ เอ่อ....เอัวเอในวันพรุ่นี้
เม้นให้ำลัใเ้าหน่อยนะมนุษย์
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น