คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #29 : บทที่ 3 ความจริงที่เจ็บปวด [6]
บทที่
3 วามริที่เ็บปว [6]
“อย่าิว่าันะลัวุ”
“ไม่ไ้ลัวแล้วัวสั่นทำไม”
เสียหัวเราะในลำอทำให้แ้วมุาอยาะรีร้อ
อยาะ่วนหน้าเา ทำร้ายเาให้สาสมใ “ันไม่ไ้ลัวุ แ่ันยะแยุ่าหา
ไ้ยินมั้ยว่าันยะแยุ เลียุ...พ่อเลี้ยอินทั
ำไว้นะว่าันเลียันยะแยุ”
“เลียันนัใ่มั้ย
ยะแยันนัใ่มั้ย” เาึร่าบาเ้ามาอเอาไว้แน่น แล้วบูบรุนแร้วยวามรุ่นโรธ
บเบียริมฝีปาอิ่มสีุหลาบอย่าัฬะ
เ้าอรสูบ่ำอบัับให้เธอเผยอริมฝีปา้าๆ
่อนะแทรลิ้นร้อนเ้าไปวานหาวามหอมหวานปานน้ำผึ้รว มือหนาะโบมไล้เอวอ
เลิผ้าถุึ้นแล้วเลื่อนลไปอบุมสะโพผาย
“อื้อ...”
หิสาวเหลือาึ้นเมื่อพบว่ามือหยาบล้วลึแล้วเล้นลึสะโพอเธออย่าไม่ออมแร
ทว่ายิ่เธอิ้นเาลับยิ่ร่าเธอแนบไปับเสาไม้
“รัเียันนัใ่มั้ยแ้วมุา...”
เาผละออาริมฝีปาหวานแล้วฝัมูลบนออาว
“ไม่นะปล่อยัน ปล่อยนะไอ้นบ้า
ันบอให้ปล่อย” แมู้บะทำให้เธอหลอมละลายแทบไร้เรี่ยวแร ทว่าหิสาว็พยายามรวบรวมสิที่มีผลัเาอย่าสุแร
แ่ายหนุ่มลับับแนทั้สอ้าอเธอไว้ไป้านหลัเสา แล้วใ้มือหนาเพียมือเียวับเอาไว้
“พ่อเลี้ยรุาปล่อยัน”
แ้วมุาใ้ไม้อ่อนเมื่อพบว่าเธอถูรึไว้ับเสาบ้าน
ไม่สามารถิ้นรนัืนไ้อี่อไป
“เลียันยะแยันนัไม่ใ่หรือไแ้วมุา”
“ปล่อย...”
ริมฝีปาถูปิสนิทอีรั้ รานี้มือหนาอี้าเลื่อนาสะโพผายมาปลบราเียร์ัวสวยอออย่ารวเร็ว
อบุมหน้าอทรโล้นมือ่อนะฟอนเฟ้นหนัเบาไม่เป็นัหวะ
“อือ...อืม...”
หิสาวราเหมือนะาใ
เมื่อเาุไ้ออาว หนวเรารุรัถูไถไปบนเนื้อนวลสร้าวาม่านรัวนนหิสาวนลุัน
มือที่เล้นลึหน้าอยับ้าแล้วสะิยออสวย้วยปลายนิ้วแผ่วเบา
เพียเท่านี้หิสาว็ผวาเฮือ หลอมละลายราวับน้ำาเทียน
“บอสิว่าเธอรัเียัน”
“อือ...”
หิสาวเม้มริมฝีปาเ้าหาัน
นึเลียัวเอที่ส่เสียร้อรวราน่ารัเียออไปแบบนั้น
มันือเสียแห่วามพ่ายแพ้ เพราะนั่นหมายถึเธอไม่ไ้รัเียเาแม้แ่น้อย
“บอสิว่าเธอเลียันมาแ่ไหน”
พูพลา้มลุหน้าลไปบนออิ่ม
แล้วใ้ปลายลิ้นวัลบนยออแทนารบลึ้วยนิ้ว
เพียเท่านั้นเอร่าบา็ผวาอีรั้ หิสาวหายใแรนหน้าอระเพื่อมไปมา
เธอส่ายหน้าัริมฝีปาเ้าหาัน
อีบุ๊ที่รูปเลย่ะ >> 
ความคิดเห็น