ตอนที่ 3 : เดือนที่ 2 : หลงเสน่ห์ดวงดาว
ชี้แจงก่อนเริ่มอ่าน
เรื่องนี้เปิดให้อ่านฟรี 90% ของเนื้อหาทั้งหมด
มีติดเหรียญช่วงตอนจบ 3 ตอน (10% ของเนื้อหา)
ในราคา 50 Coins (หรือประมาณ 25 บาท) นะคะ
UNISTAR ✦ เดือน.กลบ.ดาว ✦
- เดือนที่ 2 : หลงเสน่ห์ดวงดาว -
(เครดิตภาพ : Shutterstock)
แม้แต่ดวงดาวพรายระยับบนฟากฟ้า กี่วันเดือนปีผ่านไป ก็ยังมองได้อย่างไม่รู้สึกเบื่อ
แล้วดวงเดือนที่สวยยิ่งกว่าดาวอย่างซี ยูนิสตาร์คนนี้
ผมคงขอเชยชมความงดงามไปตลอดทั้งชีวิตนี้
หลังจากจบกิจกรรมบนเวทีที่ผมเผลอปล่อยไก่จนน่าขายหน้า ก็เข้าสู่ช่วงกิจกรรมสุดท้ายของแฟนมีตติ้ง นั่นก็คือ ไฮทัชและแฟนไซน์
ตอนแรกผมก็กังวลอยู่ว่า ผมอุตส่าห์ได้ของขวัญสุ่มจากพี่ซีทั้งที แต่บัตรหายไปแล้วจะเป็นอะไรมั้ย แต่เจ้าหน้าที่บอกว่าผมสามารถเปิดแอคเคานท์จองบัตรในเว็บไซต์ เพื่อยืนยันรับสิทธิ์ได้เหมือนกัน นั่นก็ทำให้ผมรู้สึกโล่งอก
แต่ในใจก็นึกเสียดายบัตรแข็งเข้างานอยู่ เพราะผมเก็บสะสมมาทุกงาน ยังดีที่ของที่ระลึกอื่นๆ กับบัตรไฮทัช ผมเก็บไว้ในกระเป๋า ไม่งั้นถ้าปลิวไปด้วยนะ ผมคงร้องไห้แน่ๆ
ตอนนี้ผมกำลังยืนต่อคิวเพื่อรอไฮทัชกับพี่ซีที่ทางออกตามประตู เจ้าหน้าที่ก็ยังอุตส่าห์ไปเก็บซากแท่งไฟที่ยับเยินของผมมาคืนให้ ผมรู้สึกขอบคุณก็จริง แต่น้ำตาก็แทบไหลพราก
ไม่น้า...แท่งไฟโผ้ม ขอไว้อาลัยสักหนึ่งชั่วโมง งานหน้าผมจะเก็บตังค์มาซื้อใหม่
ระหว่างที่รอคิว ผมก็ยังนึกถึงความน่าอับอายของตัวเองในวันนี้วนไปวนมา เหมือนว่าแฟนคลับยูนิสตาร์หลายคนที่จะจำหน้าผมได้จากวีรกรรมปาแท่งไฟทิ้งของผม แต่ผมก็ไม่ค่อยกังวลเรื่องภาพลักษณ์เด็กเรียนเท่าไหร่
เพราะตอนอยู่มหา’ลัย ยุธิภัค เป็นเด็กเรียนสวมแว่นหนาเตอะ ผมเผ้าเซอร์ๆ แต่งชุดนิสิตถูกตามระเบียบเป๊ะ สวมมาดใบหน้าเคร่งขรึม
แต่ตอนที่ผมกลายร่างเป็นยูกิ ด้อมนางนวล อย่างเช่นตอนนี้ ผมเป็นหนุ่มชิคๆ ใส่คอนแทคเลนส์ตาสีฟ้า เซ็ตผมแบบอินเทรนด์ แถมยังย้อมผมชั่วคราวด้วยสเปรย์ฉีดผม แต่งตัวทันสมัยสไตล์เกาหลี แถมท่าทางยังแสดงความติ่งแบบเต็มที่
เรียกได้ว่าต่างกันแบบสุดขั้ว
ทว่า ถึงแม้ผมจะอยากให้พี่ซีจำผมในฐานะยูกิได้ แต่มันต้องไม่ใช่จำได้เพราะผมปาแท่งไฟสิ
ผมอุตส่าห์เปลี่ยนลุคหล่อเหลา ก็เพราะอยากให้พี่ซีจนจำผมแต่ด้านดีๆ แต่ก็นะ...แฟนคลับมีตั้งกี่หมื่น มันคงไม่ใช่ง่ายที่ไอดอลอย่างพี่ซีจะจดจำแฟนคลับได้ทุกคน
ตั้งแต่วันที่ผมเข้ามาเป็นด้อมนางนวลเต็มตัว ผมก็ดั้นด้นหาบัตรมามีตติ้งยูนิสตาร์ตลอดมา มีหลายคนที่เขานกบัตรกัน แต่ผมก็มีวิธีที่จะไม่นก แม้มันจะต้องยอมลงทุนและใช้ความพยายามอย่างสูงมากก็ตาม
แต่ผมเป็นคนมุ่งมั่นการเรียนฉันใด ผมก็มุ่งมั่นในการหาบัตรก็ฉันนั้น
ผมยังหมดเงินเปย์ไปกับสินค้าที่ยูนิสตาร์เป็นแบรนด์แอมบาสเดอร์มากมาย เพราะผมจะต้องสะสมแต้ม UNITY Points เพื่อมาแลกบัตรไฮทัชกับพี่ซี
พูดถึงแบรนด์แอมบาสเดอร์และไฮทัช ว่าแล้วผมก็หยิบแฮนด์ครีมยี่ห้อ Molly Wolly ขึ้นมาบีบแล้วทามือ สูดกลิ่นหอมในมืออย่างชื่นใจ
สินค้าแฮนด์ครีมสำหรับไฮทัชยูนิสตาร์ จะขายดีมากสุดๆ โดยเฉพาะก่อนวันแฟนมีตติ้ง แถมยูนิสตาร์แต่ละคนก็จะโฆษณากลิ่นที่ตัวเองชอบอีก พี่ซีเป็นพรีเซ็นเตอร์กลิ่นพีชด้วย พี่ซีโฆษณาว่า ทามือแล้วมือนุ่ม กลิ่นพีชอันนี้พี่ซีชอบ ผมก็โดนป้ายยาจนเหมายกโหลเลย
เวลาที่เข้าไปไฮทัชมีแค่ 10 วินาทีเท่านั้น ซึ่งเอาเข้าจริงๆ ก็ผ่านไปอย่างรวดเร็วมาก ถึงผมจะมาแฟนมีตติ้งหลายครั้งแล้ว แต่ทุกอย่างก็วนเป็นลูบเดิมทุกครั้ง คือ พี่ซีถามชื่อเล่นผม เซ็นโปสการ์ด จากนั้นก็ให้จับมือสั้นๆ แปบเดียว แค่นี้ก็หมดเวลาแล้ว ผมไม่เคยมีโอกาสคุยกับพี่ซีเลย นอกจากแค่พูดชื่อ ‘ยูกิ’ สองพยางค์
แต่แค่ได้เห็นใบหน้าสวยๆ ของพี่ซีใกล้ๆ แค่ได้สัมผัสมือเรียวสวยของพี่ซี แค่ได้ฟังเสียงนุ่มนวลชัดๆ ของพี่ซี แม้จะเป็นเวลาแค่ไม่กี่วินาที นั่นก็ถือว่าคุ้มค่าแล้ว
ผมซื้อบัตรแฟนมีตติ้งลงทุนสะสมแต้ม ก็เพื่อแค่ความฟินใน 10 วินาทีนี้ แต่มันก็เป็น 10 วินาทีที่ผมมีความสุขมากจนบรรยายไม่ได้
เฮ้อ ความติ่งทำให้คนตาบอด แต่ผมก็ขอยอมบอดอย่างเต็มใจ เพียงแค่ได้เจอคนสวยอย่างพี่ซี
ปกติแล้ว ผมมักพยายามหาหลักการวิทยาศาสตร์มาอธิบายเหตุผลทุกเรื่อง แต่เรื่องทุกอย่างของพี่ซีนั้น อยู่เหนือขอบเขตของตรรกะใดๆ ทั้งปวง
ความรักที่มีให้พี่ซี มันไม่มี Logic มีแต่ Emotion ล้วนๆ
“เข้าไปได้ค่ะ”
ผมสะดุ้งได้สติ หลังจากที่ยืนเหม่ออยู่นาน ในที่สุดก็ถึงคิวของผมแล้ว ผมใจเต้นระรัวขึ้นมาอย่างกะทันหัน ผมจะได้เจอพี่ซีแล้วเหรอเนี่ย
ผมเดินเข้าไปพร้อมกับใจที่ตุ้มๆ ต่อมๆ ขาและมือสั่นเล็กน้อย
พี่ซีนั่งอยู่ที่โต๊ะซึ่งถูกยกระดับเหนือพื้นปกติเล็กน้อย แต่พอเข้าไปเจอพี่ซี ผมก็ลืมสนใจบรรยากาศใดรอบตัว ผมเอาแต่มองหน้าพี่ซีไม่วางสายตา
พี่ซีเป็นผู้ชายที่มีใบหน้าพริ้มเพรา ผิวขาวเกลี้ยงเกลา ดวงตาสวยสุกใส จมูกเรียวโด่ง คิ้วคมได้รูป รูปร่างพี่ซีที่เห็นในทีวีจะดูเหมือนหุ่นบาง แต่ตัวจริงถือว่าตัวสูงสมส่วน
สรุปแล้ว พี่ซีเป็นผู้ชายที่มีทั้งความหล่อและความสวยในคนเดียวกัน
ความสวยของพี่ซีอาจจะเอาไปเทียบกับนางงามไม่ได้ เพราะพี่ซีสวยแบบเป็นธรรมชาติอย่างที่ไม่ปรุงแต่งจนเกินจริง และใบหน้าของพี่ซียังมีเค้าโครงความสดใสอย่างบริสุทธิ์ เป็นตาลักษณะที่ที่เข้าสเป็คของผู้ชายส่วนใหญ่
ไม่แปลกใจเลยที่พี่ซีสามารถตกแฟนบอยได้ขนาดนี้ รวมถึงผมที่ติดเบ็ดอย่างเต็มใจ
“อ๋อ น้องคือผู้โชคดีที่โยนแท่งไฟทิ้งนี่เอง” พี่ซีเห็นผมก็ส่งยิ้มให้
ผมเผลอฟังเสียงนุ่มๆ ก้องๆ ใสๆ ของพี่ซีจนใจมันเตลิดไปไกล
“ครับ? เอ่อ..”
เมื่อกี้นี้พี่ซีพูดว่าอะไรนะ มัวแต่มองหน้ากับเคลิ้มเสียง เลยไม่ได้ตั้งใจฟัง
พี่ซีสำรวจท่าทีของผมอย่างพินิจ จากนั้น พี่ซีก็หยิบกล่องหนึ่งขึ้นมาวางบนโต๊ะ เป็นกล่องสีน้ำเงินที่พิมพ์ฟอยสีทอง เขียนว่า ‘UNISTAR Light Stick’
นี่มันแท่งไฟยูนิสตาร์นี่นา ผมคิดในใจ พี่ซีหยิบขึ้นมาทำไมเหรอ
“เพราะพี่จับได้เลขที่นั่งน้อง ทำให้น้องตกใจหรือดีใจกันนะ” พี่ซีเอ่ยถาม ดวงตาคู่สวยที่จับจ้องมองผมไม่วาง ทำให้ผมรู้สึกขัดเขินจนต้องหลบสายตา
“ผม...ดีใจครับ!”
คำตอบของผม ทำให้พี่ซีเปล่งเสียงหัวเราะเบาๆ อย่างน่าหลงใหล
“แต่ที่น้องทำแท่งไฟพัง ก็ความผิดพี่ด้วยส่วนหนึ่ง ขอให้พี่ชดเชยให้แล้วกันครับ”
แล้วพี่ซีเลื่อนกล่องแท่งไฟ ส่งมาทางผม
นั่นทำให้ผมเบิกตากว้างอย่างตกตะลึง นี่มัน...
พี่ซี...เอาแท่งไฟให้ผมเหรอ
“น้องซีครับ ให้ของแฟนคลับโดยส่วนตัว ถือว่าผิดกฎนะครับ”
การ์ดหน้าเข้มที่ยืนคุมอยู่ด้านหลังพี่ซีเอ่ยเสียงขรึม
จริงด้วยสิ ยูนิสตาร์ถูกคุมเข้มภาพลักษณ์ด้วยกฎหลายอย่าง
แต่พีดีกวางก็เคยให้สัมภาษณ์ว่า กฎบางข้อของยูนิสตาร์ก็ยืดหยุ่นได้ตามความต้องการของแฟนคลับ หากไม่ส่งผลกระทบต่อภาพลักษณ์ เพราะยังไงแฟนคลับก็สำคัญที่สุด
ถึงกระนั้น ผมก็รู้สึกเกรงใจและเป็นห่วงพี่ซี แต่ยังไม่ทันที่ผมจะได้พูดอะไร
พี่ซีกลับหันไปมองการ์ดนิ่งๆ ด้วยสายตาคมกริบที่แฝงความดุดัน
“ถ้าคุณการ์ดไม่บอกใคร ก็ไม่มีใครรู้ จริงมั้ยครับ”
พี่ซีกล่าวด้วยรอยยิ้ม แต่น้ำเสียงเหมือนกำลังขมขู่
แม้แต่การ์ดหน้าเข้ม ก็ยังฟังแล้วหน้าซีดทันที การ์ดรีบหลบหน้าหันไปทางอื่น ทำเป็นเหมือนไม่รู้ไม่เห็นอะไรทั้งนั้น
ผมมองพี่ซีอย่างอึ้งๆ ปกติพี่ซีมักยิ้มแย้มและเป็นมิตรเสมอ ผมเพิ่งเห็นพี่ซีทำสีหน้าเยือกเย็นแบบนี้
ชั่ววูบหนึ่งผมเผลอครุ่นคิดว่า นกนางนวลแปลงร่างเป็นเหยี่ยวได้ด้วยเหรอ
ทว่าเพียงครู่เดียว พี่ซีก็หันกลับมายิ้มให้ผมอย่างเป็นมิตรตามเดิม ทำให้ผมคิดว่าเมื่อกี้คงตาฝาด
พี่ซียังเป็นนกนางนวลแสนบริสุทธิ์สำหรับผมเสมอ อันนี้สิคือความจริง
“น้องชื่ออะไรครับ” พี่ซีถาม
“ยูกิครับ” นี่คงประโยคเดียว ที่ผมพูดได้อย่างคล่องแคล่วตอนอยู่ต่อหน้าพี่ซี
เพราะเข้าใกล้พี่ซีทีไร ผมรู้สึกไม่เป็นตัวของตัวเอง ตอนนี้ใจก็ยังเต้นตึกๆ ตึกๆ อยู่เลย
พี่ซีเซ็นชื่อผมลงบนโปสการ์ด จากนั้นก็ยื่นส่งให้พร้อมกับกล่องแท่งไฟ
แม้ว่าผมจะยังเกรงใจไม่หาย แต่มันก็ตื่นเต้นที่พี่ซีเตรียมของให้ผมด้วย ในวินาทีนั้น ผมคิดอะไรไม่ออก นอกจากรับของทั้งหมดมาถือไว้ แล้วเดินไปยังทางออกอย่างเลื่อนลอย
“เดี๋ยวครับ ได้ของแล้ว ลืมพี่เลยเหรอ”
เสียงเรียกของพี่ซี ทำให้ผมชะงักฝีเท้า
ผมหันไปเห็นพี่ซียกมือข้างขวาค้างไว้ พี่ซีมองผมด้วยรอยยิ้ม ดวงหน้าสวยกำลังเลิกคิ้วอย่างสงสัย นั่นทำให้ผมเพิ่งได้สติ
ชิบหายแล้ว! ผมมัวแต่ดีใจที่ได้รับแท่งไฟจากพี่ซี จนลืมไปเลยว่า ผมแลกสิทธิ์ไฮทัชมาจับมือกับพี่ซี
โอ๊ย ไอ้ยูเอ๊ย ทำไมวันนี้ถึงปล่อยไก่ออกเล้าไปตั้งหลายตัว
ผมกลืนน้ำลายเอื้อกแล้วเดินเข้าไป ยกมือขึ้นอย่างสั่นไหว ก่อนจะสัมผัสลงบนฝ่ามือของพี่ซี
วูบหนึ่งเหมือนมีไฟฟ้าสถิตย์ จนผมเผลอสะดุ้งอย่างหวิวๆ สัมผัสจากฝ่ามือของพี่ซีทั้งอบอุ่นและนุ่มนวล จนทำให้ผมใจเต้นแรง
ผมควรรีบดึงมือออก เพราะตามกฎมันควรเป็นแค่การจับมือหรือแปะมือสั้นๆ เท่านั้น ผมจะต้องให้เกียรติไอดอลที่ชื่นชอบ
ทว่า พอผมกำลังจะดึงมือกลับ พี่ซีกลับใช้นิ้วเรียวกำมือผมไว้หลวมๆ ทำให้ผมไม่สามารถดึงมืออกมาได้
“พี่ซี...”
หัวใจผมกระตุกแรง จนทำอะไรไม่ถูกทันที
พ....พี่ซี...กำมือผมมม
“พี่ลืมบอก อย่าลืมลงทะเบียนแท่งไฟนะ” พี่ซีพูดเสียงแผ่ว
“ค...ครับ” ผมพยักหน้า หัวใจมันเต้นโครมครามราวกับจะหลุดออกมากระโจนใส่พี่ซี
แท่งไฟยูนิตี้ของแท้จะมี Serial Number ใช้ลงทะเบียนกับเว็บไซต์ยูนิสตาร์โดยใช้ Login เดียวกับที่สะสมแต้ม UNITY Points
ปกติแท่งไฟจะเป็นแสงสีน้ำเงิน แต่ตอนที่ลงทะเบียน จะสามารถเลือกด้อมได้ แล้วมันก็จะลิ้งค์กับบัตรแฟนมีตติ้ง เชื่อมต่อเข้ากับระบบแสงสีของงาน ซึ่งบางครั้งก็จะมีเล่นสีประจำด้อมด้วยระบบ Wireless
แท่งไฟอันเก่าที่ผมเพิ่งทำพัง ก็ลงทะเบียนด้อมนางนวลไว้ เวลาเข้างานแฟนมีตติ้ง มันก็จะเปลี่ยนเป็นแสงสีขาวโดยอัตโนมัติ
“แล้ว...จำคำพูดพี่ไว้นะ...”
พี่ซีขยิบตาให้ผมหนึ่งที
“น้องไปไหนไม่รอดแล้ว”
ผมมัวแต่ใจชักกระตุกเพราะพี่ซีส่งวิ้งค์ ปากก็เลยงึมๆ งึมๆ สมงสมองคิดอะไรไม่ทัน
“โทษครับ เผลอจับมือน้อง ไม่ได้ตั้งใจ”
พี่ซียิ้มกว้างแล้วปล่อยมือผม จากนั้นพี่ซีก็ทำเป็นเหมือนลืมไปแล้วว่าก่อนหน้านี้พูดอะไรไป
พี่ซีคนสวยจับมือโผ้มมม
ผมยังคงไม่ได้สติ
“เกินเวลาแล้วครับ”
ผมยืนฟินได้แค่แปบเดียว การ์ดหน้าเข้มก็ขึ้นเสียงดุใส่ผมบอกว่าหมดเวลาแล้ว แถมผมยังโดนการ์ดอีกคนเดินมาดึงให้ออกมา เพื่อให้แฟนคลับคนถัดไปได้มาไฮทัชต่อ
ผมก็โดนการ์ดลากออกมาอย่างเลื่อนลอย ได้แต่มองมือตัวเองอย่างแทบไม่อยากจะเชื่อ
สัมผัสนุ่มนวลจากมือพี่ซีเมื่อกี้นี้ เหมือนยังติดอยู่ในมือผมเลย
ผมตั้งมั่นกับตัวเอง ผมจะไม่ล้างมือหนึ่งคืน!
“ผู้โชคดีที่ได้ Lucky Draw อย่าลืมนำบัตรที่นั่งหรือแสดงหลักฐานการจองบัตร เพื่อไปรับของขวัญได้ที่เคาน์เตอร์ลงทะเบียนนะคะ”
จนกระทั่งผมได้ยินเสียงทีมงานประกาศออกไมค์ ผมถึงเพิ่งนึกได้ว่า ผมจะต้องไปเอาของขวัญด้วยนี่ผม
ผม...โดนความสวยของพี่ซีสะกดจิต จนลืมทุกสิ่งอันแม้แต่ตัวเองมาทำอะไรที่นี่
ผมพยายามเรียกสติแล้วเดินไปที่เคาน์เตอร์ เพราะบัตรผมหายไปแล้ว ผมเลยต้องแสดงหลักฐานการจองในมือถือ พร้อมทั้งบัตรประชาชนว่าตรงกับข้อมูลในบัตร
พอทุกอย่างเรียบร้อยดี ทีมงานก็ส่งห่อของขวัญให้กับผม
ผมรับของมาอย่างตื่นเต้น ของขวัญมีขนาดเล็กและแบน น้ำหนักค่อนข้างเบา
มันถูกห่อด้วยกระดาษสีเงินที่เป็นลายโลโก้ของยูนิสตาร์ บนกล่องมีผูกโบว์พร้อมกับห้อยการ์ดที่พิมพ์ไว้ว่า ‘Special Gift from Sea UNISTAR’
มันคืออะไร อะไรกันนนน พี่ซีให้อะไรมา แม้อยากรู้ใจแทบขาด แต่ผมยังไม่อยากรีบแกะตอนนี้ เพราะกลัวถ้าเปิดแล้วจะเผลอร้องดีใจจนอายเขา ผมจึงรีบออกจากฮอลล์ โบกรถแท็กซี่กลับหอพักมหา’ลัยทันที
เมื่อผมถึงที่หอพัก สิ่งแรกที่ผมทำคือหยิบห่อของขวัญจากพี่ซีมากอดน้วย ชื่นชมอยู่หลายนาที แต่ยังทำใจแกะไม่ได้ เพราะเดี๋ยวกระดาษเยิน
ผมจึงหยิบกล่องแท่งไฟมากอดหอมต่อ
นี่เป็นแท่งไฟที่พี่ซีให้ผมเชียวนะ~
ถึงผมเดาว่าพี่ซีคงให้ทีมงานไปซื้อมาจากบูธออฟฟิเชียล แต่มันก็เป็นแท่งไฟที่พี่ซีอุตส่าห์เอามาให้ผมโดยเฉพาะเชียวนะ
โอ้ย ฟินครับ ทำไมพี่ซีถึงได้เป็นไอดอลที่ใส่ใจขนาดนี้
เห็นผมทำแท่งไฟพัง ก็อุตส่าห์เอาแท่งใหม่มาให้
พอคิดแล้ว ผมก็ใจพองโตสุดๆ ก็เลยเปิดกล่องแท่งไฟออกมาชื่นชม รูปร่างมันก็เหมือนแท่งไฟยูนิตี้ที่ผมเคยใช้ เป็นแท่งพลาสติกสีทอง หลอดไฟเป็นรูปทรงพระจันทร์กับดวงดาวสี่แฉก สัญลักษณ์ตามโลโก้ยูนิสตาร์
ผมหยิบคู่มือเล่มจิ๋วขึ้นมา ซึ่งในคู่มือนี้จะมีรายละเอียดการใช้งานและเลข Serial Number ไว้ใช้ลงทะเบียนในเว็บไซต์
“หืม อะไรเนี่ย” ผมมองปกคู่มืออย่างสับสน
UNISTAR Light Stick
COMPLIMENTARY only, NOT for sell.
มันบอกว่าเป็นของอภินันท์เท่านั้น ไม่ใช่สำหรับจำหน่ายงั้นเหรอ
ผมไม่ได้เอะใจอะไร ผมเปิดเว็บไซต์ล็อกอินตามปกติ แล้วนำรหัสบนแท่งไฟไปลงทะเบียนทับกับแท่งไฟอันเก่าของผม
มันยืนยันว่าซีเรียลนัมเบอร์ถูกต้อง แต่พอถึงขั้นตอนต่อไป ที่ให้กดเลือกด้อมในแท่งไฟ
มันบังคับให้ผมลงเป็น ‘ด้อมนางนวล’ โดยอัตโนมัติ ผมไม่สามารถเลือกด้อมอื่นได้
ผมงงอยู่พักใหญ่ จนกระทั่งเห็นหมายเหตุตัวแดงที่แสดงกำกับอยู่ด้านล่าง
*แท่งไฟนี้เป็นอภินันทนาการจากบริษัท MW Enterianment
มอบให้ ‘ซี ยูนิสตาร์’ ภายใต้ลิขสิทธิ์ของ UNISTAR Project
ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงข้อมูลการตั้งค่าหรือนำไปจำหน่ายได้
“เฮ้ยยย นี่มัน..” ผมช็อกทันที
เพราะผมติดตามโปรเจ็คยูนิสตาร์มาตั้งแต่ก่อนเข้ามหา’ลัย ผมจึงพอรู้ข้อมูลวงในมาบ้างว่า เวลาที่ค่ายผลิตสินค้าของยูนิสตาร์ ยูนิสตาร์ทุกคนจะได้รับของอภินันท์ฟรีด้วยจำนวนหนึ่ง แต่อภินันท์จะมีเงื่อนไขว่าไม่สามารถนำไปจำหน่ายได้
ผมเคยเห็นพี่วายุ หนึ่งในสมาชิกยูนิสตาร์อีกคน โพสต์รูปนาฬิกาข้อมือด้อมหวาย บอกว่าบริษัทให้มา 3 เรือน แล้วมีแฟนคลับเมนต์บอกว่าอยากได้บ้าง แต่พี่วายุตอบแฟนคลับว่า มันถูกจำกัดการตั้งค่าบางอย่าง ไม่สามารถใช้งานได้ปกติเหมือนเวอร์ชั่นที่ทางออฟฟิเชียลขาย
ผมจึงรู้ทันทีว่า...แท่งไฟนี้เป็นอภินันท์ที่ทางบริษัทให้พี่ซีโดยเฉพาะ คงตั้งใจให้พี่ซีเก็บไว้เป็นที่ระลึก หรือแจกจ่ายพ่อแม่เพื่อนสนิท และเงื่อนไขของมันก็จำกัดการตั้งค่าด้อม ให้เลือกเฉพาะด้อมนางนวลนั่นเอง
ฉับพลันทันใด คำพูดส่งท้ายของพี่ซีในตอนนั้น ก็ดังกึกก้องขึ้นมาในหัวผม
“แล้ว...จำคำพูดพี่ไว้นะ...น้องไปไหนไม่รอดแล้ว”
พี่ซีอุตส่าห์ย้ำให้ผมลงทะเบียนแท่งไฟ แล้วยังบอกว่า...ไปไหนไม่รอดแล้วเหรอ
นั่นมัน...
หรือพี่ซีกำลังจะบอกผมว่า...
ถ้าผมใช้แท่งไฟนี้แล้วล่ะก็...ผมหนีจากด้อมนางนวลไม่ได้อีกต่อไป
“โอ้มายก็อด Heart Attack!”
ทั้งของขวัญผู้โชคดี แถมวันนี้ยังโดนกำมือ แล้วยังจะมีแท่งไฟ
ไหนจะบอกว่า ‘น้องไปไหนไม่รอดแล้ว’ อีก
“เอื้อ...ลาตายแป๊บ”
ผมสลบลงบนเตียงด้วยเสียงหัวใจที่เต้นแรงยิ่งกว่าโดนไฟฟ้าช็อต
สิ่งที่ผมได้รับจากที่พี่ซีในวันนี้ ทำเอาผมน็อคเอาต์ไปเรียบร้อย
ทำไมพี่ซีถึงต้องสวย ใสซื่อ และขยันโปรยเสน่ห์ เหวี่ยงให้ผมตกเข้าหลุมกลางด้อมบ่อยๆ แบบนี้
แค่นี้ ผมก็หาทางออกจากด้อมไม่เจอแล้ว!
✦✦✦✦✦✦✦✦
Writer's Talk
ความติ่งบังตา ทำให้น้องยูไม่สามารถมองเห็นพี่ซีเหมือนกับที่หลายๆ คนหวาดผวาได้เลย มีแต่สวยใสซื่อบริสุทธิ์เท่านั้น 5555
พูดถึงเรื่องติ่งแล้ว เมื่อวานเปิดจองบัตรน้องแพจินยอง (เจ้าของอิมเมจพี่ซี) เราอาจไม่ได้เซียนกดบัตรแบบยู เพราะต้องรอบัตรหลุดหลายรอบกว่าจะกดได้ แต่เราก็จะไปชื่นชมพี่ซี เอ๊ย น้องแพ ~ เดี๋ยว...อินจนเบลอ 555 อันที่จริงเรื่องอิมเมจ ผู้อ่านไม่จำเป็นต้องเห็นเหมือนเราก็ได้น้า สามารถจินตนาการได้ตามสะดวกเลยจ้า เราไม่ซีเรียสเนอะ ^^ แต่แพจินยองน่ารักมากจริงๆ >< ไปติดตามน้องกันเยอะๆ นะคะ
จริงๆ เราแล้วเราชอบไปงานแฟนมีตติ้งมาก ถ้าเป็นไปได้ก็อยากไปอีกหลายงาน แต่บางทีงบและวันเวลาไม่อำนวย แถมยังมีปัจจัยที่ควบคุมไม่ได้ยิ่งกว่าคือ ดวงนกบัตร กร้ากกก //อยากจะยืมทักษะจองบัตรยูมาสักครึ่งนึงจริงๆ
ขอบคุณผู้อ่านที่ติดตามและมาต้อนรับพี่ซีกับน้องยูกันอย่างอบอุ่น ผู้อ่านน่ารักมากเลย
ฝากเข้าด้อมนางนวลเป็นเพื่อนยูกันเยอะๆ น้าาา //กอดดดด
-------------------------------
แฮชแท็กประจำเรื่อง #เดือนกลบดาว
Twitter : @colourfulearth ใช้ชื่อว่า L.Loklalla จ้า
Facebook Page : EarthLok - ล.โลกลัลล้า
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
#ยีราฟแสดงถึงคอยาวๆอันเป็นเอกลักษณ์ของเมนชั้นน