ตอนที่ 47 : เมียจำแลง
ตอนที่ 47
เมียจำแลง
“แม่” เสียงปาณัสม์ร้องเรียกดังลั่น พร้อมกับวิ่งเข้ามากอดเธอ
ลลัลดาหันไปกอดลูกชายแน่น ปล่อยโฮจากความรู้สึกอึดอัดคับแค้นใจที่เก็บกลั้นเอาไว้
“แม่ร้องไห้ทำไม? ใครทำแม่” คำถามประสาซื่อตาแดงเบะปากจะร้องไห้ตาม ทำให้ลลัลดาต้องรีบเช็ดน้ำตาโดยไว
“ปาหายไปไหนมา แม่บอกแล้วใช่ไหมว่าให้อยู่กับน้าแจง อย่าไปไหนกับคนอื่น ทำไมไม่ฟังแม่”
“ปาไปกับพ่อ” ตอบประสาซื่อ แล้วเหลียวหน้าไปทางวาคิม
“ก็พ่อคิมเป็นพ่อ ไม่ใช่คนอื่นนี่แม่” ตาใสแป๋วกะพริบปริบๆ คำพูดจาไร้เดียงสาสั่นสะเทือนหัวใจเธอเหลือเกิน
ไม่เท่านั้นเจ้าตัวจ้อยยังซุกหัวเข้าหาอ้อมอกของผู้ชายที่เรียกพ่อเต็มปากเต็มคำอย่างคุ้นเคยเป็นอันดี ภาพที่เห็นมันเต็มตื้นในความรู้สึกเหลือเกิน หน้าตาพวกเขาก็เหมือนกัน ลูกเธอมีความสุข สนิทสนม และติดเขาแจ วาคิมเองก็ทำหน้าที่พ่อให้กับปาณัสม์มาด้วยดี ตั้งแต่ที่ความจริงยังไม่แตกนั่นแล้ว มาถึงนาทีนี้ ปฏิเสธไม่ได้ ว่าลูกต้องการเขา และเธอเองก็ด้วย
ที่สุดลลัลดาก็ผงกหน้าระรัวเพื่อเห็นแก่ลูก น้ำตาเธอร่วงพรูเป็นสาย ทางผู้ใหญ่ฝ่ายชายแทบร้องเฮแสดงความยินดีกันลั่น แต่ที่แสดงออกได้เพียงแค่ยิ้มอย่างโล่งอกโล่งใจ
**** ตอนนี้ เข้าไปอ่านได้ที่เว็บ รีดอไรท์ นะค๊า...****
ชอบก็อย่าลืมกดหัวใจด้านล่าง
และคอมเม้นต์เป็นกำลังใจให้คนเขียนด้วยนะจ๊ะ
_/|\_ ขอบคุณมากๆ นะค๊า ที่ติดตามกันมาจนถึงตอนนี้
ว่านิยายเรา ทำให้เขามีความสุขยังไง ฟินยังไง อิ่มเอมใจยังไง
นักเขียน ยังคงมีพลัง แรงกาย แรงใจ และความฝันที่จะทำงานฟิลกู๊ด ออกมาอีก
ก็ด้วยแรงสนับสนุนของนักอ่าน ทั้งคำติ คำชม คอมเม้นต์ และช่วยกันโหลดนี่แหละค่า
รักกัน ชอบกัน อยากอ่านผลงานกันอีก ก็อุดหนุนกันด้วยนะคะ
โหลดอ่านนิยายฉบับเต็มได้ที่...
![]() |
|
กดติดตามผลงานของนักเขียนได้ที่เพจนี้นะจ๊ะ
จะได้ไม่พลาดการติดตามน๊า ^^
- จบบริบูรณ์ -
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
