ตอนที่ 44 : ขอให้ผมได้ดูแลคุณ...ตลอดไป
ตอนที่ 44
ขอให้ผมได้ดูแลคุณ...ตลอดไป
“แจงปล่อยให้เขาเอาปาไปได้ยังไง?”
ลลัลดาโวยวายทันทีเมื่อรู้ว่าวาคิมมารับปาณัสม์ออกไป แล้วยังไม่ยอมเอากลับมาส่งจนป่านนี้ เธอรู้หรอกว่าเขาพยายามง้องอนเธออยู่ อันที่จริงเธอเองก็เริ่มจะใจอ่อนแล้วล่ะที่เห็นความพยายามของเขา อีกทั้งลูกชายก็ยังติดเขาแจ ก็เล่นตามใจกันทั้งของเล่นขนมนมเนยประเคนให้เสียขนาดนั้น
“ด้าน่าจะกลับไปคุยกับเขาให้รู้เรื่องนะ” เจนจิราแนะนำ
“ด้าไม่มีอะไรจะคุยกับเขา” ใบหน้าสวยเต็มไปด้วยความกังวล เมื่อคิดว่าจะพาปาณัสม์กลับมาได้ยังไง
“ไม่มีจริงหรือ? เห็นก็เห็นอยู่ วันไหนเขามาช้าก็ชะเง้อคอรอคอย พอเขามาก็ทำเป็นปั้นปึงใส่ เขาก็ดีกับทั้งด้าทั้งปา แจงว่าคุณวาคิมเป็นผู้ชายใช้ได้เลยนะ ฐานะ หน้าที่การงาน หน้าตาทางสังคมของเขา เลือกผู้หญิงคนไหนก็ได้ ถ้าเขาไม่รักไม่แคร์ด้า เขาจะเทียวไปเทียวมาอย่างนี้หรือ?” เจนจิราเตือนสติให้เธอได้ฉุกคิด
แต่ก็นั่นแหละ เธอยังคงมีทิฐิ เพราะเรื่องที่วาคิมทำมันไม่ใช่ว่าจะยกโทษให้ได้ง่ายๆ
และความร้อนรนกังวลใจทำให้ในอีกชั่วโมงต่อมา เธอก็แล่นมาหาเขาราวกับพายุบุแคมที่บ้านหลังสวยที่เคยอยู่ด้วยกัน แล้วลลัลดาก็ชะงักตั้งแต่ก้าวแรกที่เปิดประตูเข้าไปภายในบ้าน เมื่อบ้านทั้งหลังสว่างไสวไปด้วยแสงจากเทียนที่จุดไว้โดยรอบและดอกกุหลาบหอมกรุ่นราวกับสวนดอกไม้
ดวงตางามกวาดมองไปรอบๆ บ้าน อย่างเริ่มหวาดระแวง วาคิมต้องรู้แน่ๆ ว่าเธอจะมาที่นี่ เมื่อเขายึดลูกชายเธอเอาไว้เป็นตัวประกันอย่างนี้ แต่สิ่งที่เห็นตรงหน้า และที่ชายหนุ่มกำลังทำอยู่ คืออะไร? การง้องอนอย่างนั้นหรือ? วาคิมจะลงทุนเพื่อเธอขนาดนี้เลยหรือ?
แล้วคนที่เธอต้องการตัวก็เดินออกจากมุมไหนของบ้านไม่ทันเห็น วาคิมอยู่ในชุดลำลองสีขาวสะอาดตา ท่าทางของเขาเหมือนเจ้าป่าผู้ทรงอำนาจที่กำลังเยื้องย่างเข้ามาหาเหยื่อตาเป็นมัน และพร้อมจะตะปบให้อยู่ภายใต้อุ้งเล็บ
แต่เธอไม่กลัวหรอก เพราะเธอก็มาด้วยวิญญาณของนางเสือสาวเพื่อทวงลูกคืนเช่นกัน
“ปาณัสม์อยู่ไหน?” พูดเข้าประเด็นไม่เยิ่นเย้อว่าอะไรคือเหตุที่ทำให้เธอแล่นมาถึงนี่
**** ตอนนี้ เข้าไปอ่านได้ที่เว็บ รีดอไรท์ นะค๊า...****
ชอบก็อย่าลืมกดหัวใจด้านล่าง
และคอมเม้นต์เป็นกำลังใจให้คนเขียนด้วยนะจ๊ะ
โหลดอ่านนิยายฉบับเต็มได้ที่...
 |
|
กดติดตามผลงานของนักเขียนได้ที่เพจนี้นะจ๊ะ
จะได้ไม่พลาดการติดตามน๊า ^^
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
