คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #33 : บทที่ 13.1 - เจ็บปวด!
ขออนุญาตชี้แจงเรื่องการวางขาย
E-Book
ของ
“กรงรักเถื่อนสวาท”
จากตอนแรกบอกสามารถโหลดได้คือ
วันที่ 3.02.62 ต้องขอแจ้งให้ทราบว่า สามารถโหลดได้ตั้งแต่ วันที่ 5.02.62
เป็นต้นไปนะคะ
เนื่องจากว่าไฟล์นิยายเพื่อนแพงมีปัญหาเพิ่งส่งแก้ไปยัง MEB ทุกอย่างเลยล่าช้านิดหน่อยจ้า ขอโทษนักอ่านทุกคนด้วยนะคะ
สำหรับบางท่านที่รอ แต่หลังจาก วันที่ 5.02.62
สามารถโหลดอ่านความฟินกันได้เต็มที่เลยจ้า
ในราคาเพียงแค่ 150 บาทเท่านั้น
รับประกันความแซ่บนัว
อิอิ
บทที่ 13
เจ็บปวด!
พิมพ์ชนกตื่นแต่เช้ามาใส่บาตร
พุดซ้อนยืนขนาบข้างร่างบาง ทั้งสองมีใบหน้าเปี่ยมสุขยามได้ทำบุญ โดยเฉพาะหญิงสาว
เธอดูสดใสขึ้นมากหลังได้กรวดน้ำอุทิศส่วนบุญส่วนกุศลให้บิดาผู้ล่วงลับ
“วันนี้เป็นวันอะไรหรือคะถึงอยากใส่บาตร”
พุดซ้อนเอ่ยถามขณะช่วยเธอเก็บของเข้าบ้าน
“วันเกิดข้าวค่ะ” เธอบอกแล้วยิ้ม
แต่ไม่นานใบหน้าก็เศร้าหมอง
“มีอะไรหรือเปล่าคะนายหญิง”
“วันนี้เป็นวันเกิดของข้าว
แล้วก็เป็นวันที่ข้าวสูญเสียคุณพ่อด้วยเช่นกันค่ะ”
เสียงหวานสั่นเครือ
ภาพใบหน้าใจดีของบิดาเธอยังคงคิดถึงตลอดเวลา
หากท่านยังอยู่ชะตาชีวิตคงไม่เลวร้ายแบบนี้ หากท่านยังอยู่แม่ก็คงไม่ทอดทิ้งเธอไป
บ้านของเราก็จะยังอบอุ่น ครอบครัวของเราคงมีแต่เสียงหัวเราะและรอยยิ้ม
“และความจริงข้าวอยากไปหาท่านด้วยตัวเอง
แต่ข้าวรู้ว่าข้าวไปไม่ได้”
“โธ่…
นายหญิงของป้า”
พุดซ้อนสงสารเธอจับใจ
นี่คงกลัวลูเซียโน่จะอาละวาดอีกกระมังถึงไม่อยากออกไปไหน นั่นสินะ
โดนทำร้ายแบบนั้นก็คงเข็ดและขยาดไปอีกนาน
“แต่ข้าวไม่คิดมากแล้วค่ะ
ได้ทำบุญให้ท่านข้าวก็มีความสุขแล้ว”
พิมพ์ชนกยิ้มกว้าง
ไม่อยากให้พุดซ้อนต้องพลอยทุกข์ใจกับเรื่องของตน
“ป้าพุดซ้อนคะ เดี๋ยววันนี้ข้าวจะตำส้มตำให้ทุกคนทานนะคะ
วันก่อนพี่สวยบอกว่าอยากทาน”
เธอพูดขณะที่ล้างมือในครัว
“จริงหรือคะนายหญิง!”
สวย หนึ่งในสาวใช้ทำท่าลูบปากน้ำลายสอ
ครั้งก่อนพิมพ์ชนกทำให้ทานพวกคนงานต่างติดใจไปตามๆ กัน
“ขอแซ่บๆ เลยนะคะ
แต่ถ้าจะให้ดีต้องมีไก่ย่างกับข้าวเหนียวด้วยค่ะ โอ๊ย!
พูดแล้วหิว” สวยพูดอย่างตื่นเต้น
“น้อยๆ หน่อยนังสวย เห็นคุณเขาใจดีเข้าหน่อยลามปามเลยนะยะ”
พุดซ้อนมองดุ
“จัดไปค่ะพี่สวย”
พิมพ์ชนกยิ้มกว้าง แท็กมือกับสาวใช้ก่อนครุ่นคิด
“แต่เอ…
เราไปทานกันที่สวนหลังบ้านดีไหมคะ อากาศร่มรื่น เอาเสื่อไปปูแล้วทานด้วยกัน”
“นายหญิงจะทานร่วมกับพวกคนงานหรือคะ?” พุดซ้อนถาม
“ใช่ค่ะ ข้าวไม่อยากทานคนเดียว มันเหงา”
พิมพ์ชนกทำหน้ามู่
“ทานกับนายไงคะ
หลายวันแล้วนะคะที่คุณไม่ยอมร่วมโต๊ะกับนาย นายเสียใจมากนะคะ”
คำพูดของพุดซ้อนพรากรอยยิ้มสดใสไปจากปากอิ่ม
ทุกคนมองหน้ากันทันที
“ป้าคะ ข้าวรู้นะคะว่าป้าเป็นห่วงเจ้านายของป้า
ข้าวเข้าใจทุกคนค่ะ แต่ข้าวขอร้องอะไรอย่างหนึ่งได้ไหมคะ”
“อะไรคะ” พุดซ้อนทำหน้าที่ถามแทนทุกคน
“ข้าวไม่อยากได้ยินชื่อหรืออะไรก็ตามที่เกี่ยวข้องกับผู้ชายคนนั้น
ข้าวอยากมีเวลาส่วนตัว ข้าวไม่อยากรับรู้ความเคลื่อนไหวของเขา
จะเป็นจะตายก็ช่างกรุณาอย่ามาบอกข้าว ข้าวไม่อยากฟัง!”
หารู้ไม่ว่าคำพูดของตนเขาได้ยินทุกประการ
ลูเซียโน่ที่เดินลงบันไดมาพอดีถึงกับหน้าถอดสี ลำคอแห้งผาก นัยน์ตาสั่นไหวยามทอดมองร่างบางที่เขาโหยหาสุดหัวใจ
หล่อนอยู่ใกล้เพียงแค่เอื้อมแต่เขาก็ไม่กล้าเอาหน้าสารเลวเข้าไปเฉียดใกล้
กลัวความเกลียดชังจะเพิ่มพูนแล้วตัวเขาเองจะทนรับแรงชิงชังเหล่านั้นไม่ไหว
เขายอมรับว่าเจ็บปวดจากการถูกเมิน
พิมพ์ชนกทำให้เขาทุกข์ใจอย่างแสนสาหัส
“รถพร้อมแล้วครับนาย”
เจมส์เดินมาบอกผู้เป็นนาย
พิมพ์ชนกตกใจที่เห็นร่างสูงตรงบันใด เสี้ยววินาทีที่สายตาของทั้งคู่สบประสานมองกัน
หญิงสาวรีบหันหน้าหนีทันที ยิ่งตอกย้ำให้คนเบื้องหลังปวดร้าว
ลูเซียโน่ยิ้มสมเพชตัวเองก่อนเดินออกจากบ้านไป
“นายไปแล้วค่ะ” พุดซ้อนบอก
“ไปซะได้ก็ดี!”
พิมพ์ชนกว่าก่อนหันไปเปิดตู้เย็น “พี่สวยมาช่วยข้าวหน่อยสิคะ
วันนี้ข้าวว่าจะทำหลายอย่างเลย”
หญิงสาวเปลี่ยนอารมณ์กะทันหัน
สวยและบรรดาสาวใช้คนอื่นๆ ต่างมองหน้ากันเลิ่กลั่ก
พุดซ้อนพยักเพยิดให้พวกหล่อนทำตัวปกติ หญิงชราชะโงกมองก็เห็นรถของเจ้านายยังอยู่
ร่างท้วมเดินไปที่หน้าบ้าน
“นายคะ…”
ลูเซียโน่ที่ยืนสูบบุหรี่หันหน้ามองตามเสียงเรียก
เขาปล่อยบุหรี่ลงพื้นแล้วใช้เท้าเหยียบขยี้จนไฟดับมอด
“โทษทีนะ”
เขากล่าวเพราะรู้ดีว่ากลิ่นควันบุหรี่มันไม่ดีต่อสุขภาพผู้อื่น
“ไม่เป็นไรค่ะนาย”
พุดซ้อนเข้าใจ คงจะเครียดมากจนต้องพึ่งมัน
เธอจำได้ว่าเขาเลิกสูบไปเยอะแล้ว แต่ตั้งแต่ทะเลาะกับพิมพ์ชนกชายหนุ่มก็กลับมาสูบหนักอีกครั้ง
อย่าว่าแต่บุหรี่เลย เลิกงานกลับถึงบ้านเธอได้กลิ่นเหล้าแทบทุกวัน
บางคืนก็มาดื่มต่อที่ห้อง เจมส์บอกกับเธอว่าข้าวปลาก็แทบไม่กิน วันๆ
เรียกหาแต่เหล้า ดื่มแทนน้ำไปเสียแล้ว
“มีอะไรหรือเปล่า”
“วันนี้เป็นวันเกิดของนายหญิงค่ะ”
พุดซ้อนตัดสินใจบอก
“จริงเหรอ” ลูเซียโน่ตื่นเต้น
“ฉันนี่แย่จริงๆ เลย วันเกิดเมียตัวเองแท้ๆ กลับไม่รู้เรื่อง”
“แล้ววันนี้ก็เป็นวันที่นายหญิงสูญเสียคุณพ่อด้วยเช่นกันค่ะ”
คำพูดของพุดซ้อนยิ่งทำให้ลูเซียโน่สงสารจับใจ
พิมพ์ชนกต้องเจ็บปวดแค่ไหนกันนะ วันเกิดของตัวเองแต่กลับเป็นวันที่สูญเสียผู้มีพระคุณ
เขาอยากกอดปลอบร่างบางเหลือเกิน หากตอนนี้ทำไม่ได้อีกแล้ว แค่หน้าเขาเธอยังไม่อยากมอง
นับประสาอะไรจะไปแตะเนื้อต้องตัว
“แล้วฉันควรทำยังไง?”
จู่ๆ เขาก็หมดหนทางที่จะงอนง้อ
สายตาเต็มไปด้วยความกังวลยามเอ่ยถามพุดซ้อน
“แทนการซื้อของขวัญแพงๆ ให้
ลองเอ่ยปากชวนนายหญิงไปไหว้พ่อผู้ล่วงลับดูสิคะ”
พุดซ้อนสัมผัสได้ว่าพิมพ์ชนกต้องการอะไร
แต่ที่ไม่กล้าเพราะยังกลัวพิษสงของเจ้านายอยู่ แม้ตอนนี้จะแสดงท่าทีขึงขังแต่ลึกๆ
แล้วผู้หญิงที่ถูกกระทำแบบนั้นมักจะฝังใจอยู่ข้างใน
“เขาจะยอมไปกับฉันเหรอ”
ลูเซียโน่ไม่กล้าคาดหวังให้เธอพูดคุยด้วยด้วยซ้ำ
“ต้องลองชวนดูค่ะ ข้อนี้พุดซ้อนเองก็ตอบไม่ได้”
พิมพ์ชนกเดาใจยากเหลือเกิน
พุดซ้อนเองก็ตามไม่ทันในบางครั้ง
“อืม… ฉันจะลองดูนะ
แต่ตอนนี้ต้องรีบไปประชุมก่อน”
ลูเซียโน่ติดประชุมงานสำคัญในช่วงเช้า เขาจึงต้องตัดใจจากเมียรักเพื่อไปทำหน้าที่ของตน หลังเสร็จสิ้นภารกิจเขาจะรีบกลับมาชวนเธอออกไปเยี่ยมบิดาตามที่แม่บ้านผู้อาวุโสแนะนำ ความหวังที่จะพิชิตใจพิมพ์ชนกเริ่มมีแสงสว่าง
ชายหนุ่มยิ้มกับตัวเองพลางวาดภาพว่าเธอต้องปลาบปลื้มกับสิ่งที่เขาจะทำให้
แล้วมาดูกันว่าเมียตัวน้อยจะซาบซึ้งไปกับอิเฮียไหม ฮ่าๆ (
ทำไมหัวเราะชั่วร้าย )
ทนความเจ็บปวดกันไปพลางก่อนเน้อ
ถ้าคืนดีเมื่อไหร่รับรองว่าหวานล้ำแน่นอน แต่ความรักย่อมมีอุปสรรค์
อันนี้ก็ต้องติดตามในรูปเล่มนะคะ >O<
อัพให้อ่านเป็นตัวอย่างก่อน E-Book
จะวางจำหน่ายประมาณ 50% ของเนื้อเรื่องนะคะ ฝากติดตามด้วยน้า
อัพนิยายทุก
จ - ส และ
หยุดอัพวันอาทิตย์นะคะ
เม้นๆ โหวตๆ เป็นกำลังใจให้เก๋าด้วยน้าตะเอง จุ๊บๆ
ฝากนิยาย E-Book ของเพื่อนแพงด้วยนะคะ
รับรองว่า แซ่บ สนุก จ้า
กดเข้ามาที่ลิ้งค์นี้เลยค่ะ
จะเจอนิยายทุกเรื่องของเพื่อนแพง
ฝากแฟนเพจด้วยนะคะทุกคน
ความคิดเห็น