คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #32 : บทที่ 12 - นี่แหละคือความเสียใจ ( 100% )
เอาหน้าปกมาอวดจ้า
เจอกันเต็มเรื่อง ในแบบ E-Book วันที่ 3.02.62 นะคะ
ราคาเพียง 150 บาท
เท่านั้นจ้า
บทที่ 12
นี่แหละคือความเสียใจ
วันนี้ลูเซียโน่ไม่เข้าคาสิโน เขาตื่นแต่เช้าเพื่อเตรียมอาหารให้กับพิมพ์ชนก พุดซ้อนจะอาสาเป็นลูกมือแต่เขาก็ไม่ยอม บอกต้องการทำทุกอย่างด้วยตัวเอง อาหารเช้าตามสใตล์สากลเรียงรายมากมายอยู่บนโต๊ะ กลิ่นหอมชวนน่ารับประทาน คนทำมองด้วยรอยยิ้ม คาดหวังให้เมียรักเห็นแล้วหายโกรธ เมื่อจัดเตรียมทุกอย่างพร้อมแล้วร่างสูงก็รีบขึ้นไปเรียกคนตัวเล็กทันที
เขาตัดสินใจไขกุญแจโดยไม่ขออนุญาตเจ้าของห้อง
ร่างบางนอนหลับใหลอยู่บนเตียงกว้าง ใบหน้านวลยังคงซีดเซียวและอ่อนล้า
พาลให้คนมองรู้สึกผิดไม่เลิกรา
“ใบข้าว”
น้ำเสียงนุ่มทุ้มเอ่ยราวกระซิบ
ลูบไล้แก้มนุ่มของเธอแผ่วเบา ไม่กล้าลงน้ำหนักมือเพราะกลัวเธอจะเจ็บ
“ข้าวจ๋า… ตื่นเถอะ” เขาหอมหน้าผากมน
พิมพ์ชนกเริ่มรู้สึกตัว
เปลือกตาคู่งามกระพริบถี่ๆ ขับไล่ความง่วง นัยน์ตาเหยี่ยวจ้องมองเธอด้วยรอยยิ้ม
“ทานข้าวเช้ากันนะ
ฉันเตรียมอาหารไว้หมดแล้ว วันนี้ฉันลงมือเข้าครัวเองเลยน้า”
เขารีบอวดทว่าคนฟังกลับเมินเฉย
ไม่แสดงท่าทีใดๆ
ลูเซียโน่เริ่มเจื่อน
แต่ไม่นานก็ปรับสีหน้าให้กลับมาสดใสเหมือนเดิม
“เดี๋ยวฉันไปเตรียมน้ำอุ่นให้นะ
อากาศหนาวแล้ว เช้าๆ แบบนี้อาบน้ำเย็นมันไม่ดี”
พูดจบก็รีบลุกไปจัดการตามที่ว่าเสร็จสรรพ
พิมพ์ชนกมองแผ่นหลังกว้างพลางกำมือแน่น ปากอิ่มเม้มสนิทเป็นเส้นตรง
ภาพความใจดีของเขาไม่ได้ทำให้เธอลืมค่ำคืนแสนโหดร้าย ภาพที่เขาฉีกกระชากเสื้อผ้าของเธอจนไม่เหลือแม้แต่เศษซากเด่นชัดทุกการกระทำ
แววตาอ่อนหวานแข็งกระด้าง ลูเซียโน่เดินออกมาจากห้องน้ำถึงกับตกใจกับสีหน้าของอีกฝ่าย
“ใบข้าว”
“ออกไป”
น้ำเสียงนิ่งๆ แต่ทรงพลัง
“ฉันเตรียมน้ำอุ่นให้แล้วนะ”
เขาฝืนพูด
“ไสหัวออกไป!”
พิมพ์ชนกตวาดกร้าว
ลูเซียโน่อึ้งตาค้าง ไม่เคยเห็นเธอเดือดดาลขนาดนี้มาก่อน ผู้หญิงตัวเล็กๆ
ที่มักจะมองเขาผ่านม่านน้ำตากำลังจ้องราวกับจะฆ่าแกง หัวใจแกร่งปวดหนึบ
ลำคอแห้งผาก
ชายหนุ่มตัดสินใจเดินออกจากห้อง
เขาเหมือนคนไร้วิญญาณไปชั่วขณะ เดินลงบันไดด้วยสีหน้าเครียดจัด ทิ้งตัวนั่งลงบนเก้าอี้ตรงหัวโต๊ะ
ยกมือกุมขมับทั้งสองข้าง พิมพ์ชนกทำให้เขากังวลและกลัวไปหมด
เธอแสดงชัดเจนว่าเกลียด มันชัดมากจนกลัวว่าเธอจะไม่ให้อภัย
ทางด้านคนอ่อนแอปล่อยน้ำตาให้ไหลริน
หล่อนประคองร่างกายบอบช้ำเดินเข้าห้องน้ำอย่างช้าๆ แปรงสีฟันพร้อมใช้งานวางอยู่บนขอบอ่างล้างหน้า
น้ำอุ่นกำลังดีผสมครีมอาบน้ำหอมละมุน บ่งบอกว่าเขาตั้งใจเตรียมทุกอย่างให้เป็นอย่างดี
แล้วยังไงเหรอ? คิดว่าทำแค่นี้มันจะลบล้างความเลวทรามได้หรือไง
“หึ!”
ร่างบางเย้ยหยัน… จัดการชำระล้างร่างกายพลางนึกถึงความเลวระยำที่ผู้ชายร้ายกาจทำกับเธอ
ยิ่งคิดก็ยิ่งเกลียด! เล็บแหลมคมจิกข่วนไปตามเรือนร่างอมชมพู
สัมผัสของเขาเธอขยะแขยงเหลือเกิน
“น่ารังเกียจที่สุด! ผู้ชายสารเลว… ฮืออ”
สุดท้ายก็ทนไม่ไหว ซบหน้าร้องไห้ปานจะขาดใจ
ความเป็นหญิงร้าวระบมเพราะถูกรุกราน เธอนิ่วหน้าด้วยความเจ็บยามต้องล้างทำความสะอาด
ทุกความรวดร้าวมันตอกย้ำว่าเขาลงทัณฑ์เธออย่างโหดร้าย ไม่แม้แต่จะสงสาร ทำราวกับเธอไม่ใช่คน
สัตว์เดรัจฉานมันยังไม่ถูกทารุณเยี่ยงเธอเลย แต่เขากลับทำร้ายผู้หญิงคนหนึ่งให้ตายทั้งเป็น!
แบบนี้หรือที่จะให้อภัย?
ลูเซียโน่นั่งรอประมาณครึ่งชั่วโมงแต่ไร้วี่แววร่างบาง… เขาชะเง้อมองจนเจมส์อดสงสารไม่ได้
“ไปตามนายหญิงมาทานข้าว”
เขาเอ่ยกับพุดซ้อน
“ค่ะนาย”
พุดซ้อนรับคำ
กำลังจะหมุนตัวขึ้นบันไดเพื่อไปตามหญิงสาว ทว่าพิมพ์ชนกกลับปรากฏอยู่เบื้องหน้า
“นายรอทานข้าวค่ะ”
พุดซ้อนยิ้มเล็กน้อย
พิมพ์ชนกไม่พูดไม่จา หล่อนเดินไปนั่งเก้าอี้ที่ประจำ กวาดตามองอาหารพลันเหยียดยิ้ม
“ไม่รู้ว่าเธอชอบอะไรฉันเลยทำทั้งหมดเลย”
เขาพูดพลางยิ้มกว้าง
“ไส้กรอกลมควันยี่ห้อนี้อร่อยมากนะ
ลองทานดูสิ” เขาจัดการหั่นให้เสร็จสรรพ
พิมพ์ชนกไม่แม้แต่จะจับช้อนด้วยซ้ำ
เธอเบนสายตามองไปยังพุดซ้อนที่ยืนอยู่ไม่ไกลนัก
“ป้าคะ
มีข้าวต้มหรือโจ๊กร้อนๆ ไหมคะ ข้าวอยากทาน”
ลูเซียโน่หน้าเสีย
พุดซ้อนก็เช่นกัน เช้ามานายใหญ่ของบ้านก็เข้าครัวทำนั่นทำนี่คนเดียว
เธอเลยไม่ได้เตรียมอย่างอื่นสำรองไว้
“คือว่า…”
“ถ้าเธออยากทานเดี๋ยวฉันทำให้นะ
ฉันทำเป็น”
เขารีบเสนอตัว
ลนลานลุกจากเก้าอี้หวังไปทำเมนูตามใจเมีย แต่ยังไม่ทันได้ก้าวเท้าเข้าครัว เสียงโครมครามก็ดังขึ้นตามหลัง
ลูเซียโน่หันไปมองก็เห็นพิมพ์ชนกกำลังปัดจานอาหารที่เขาลงมือทำด้วยความตั้งใจตกลงสู่พื้น
เศษแก้วแตกละเอียดไม่มีชิ้นดี
“ใบข้าว”
น้ำเสียงของเขาเลื่อนลอย
ช้อนสายตาขึ้นมองเธอช้าๆ
“ฉันบอกแล้วใช่ไหมว่าอย่าเรียกชื่อนี้!”
พิมพ์ชนกชี้หน้าดุดัน
แววตาเธอขึงขัง พุดซ้อนและคนอื่นๆ ต่างตกตะลึงกับอารมณ์ร้ายของเธอ
ปกติหญิงสาวมักอ่อนหวานและยิ้มแย้มเป็นกันเอง
ไม่เคยสักครั้งที่จะแสดงกิริยาร้ายกาจออกมา
“แล้วก็ไม่ต้องสะเออะทำอะไรเพื่อฉันทั้งนั้น
ความดีเท่าหางอึ่งมันลบล้างสิ่งเลวๆ ไม่ได้หรอกนะ!”
เธอเจ็บปวดถึงที่สุด
พิมพ์ชนกพยายามกลั้นน้ำตาไม่ให้ไหล แววตากลมโตแดงก่ำสั่นระริก
“อย่าทำให้ฉันต้องรู้สึกขยะแขยงไปมากกว่านี้เลย
สิ่งที่คุณพยายามทำมันน่าสมเพชในสายตาฉัน!”
ร่างบางทิ้งท้ายก่อนจะวิ่งขึ้นห้องไปทันที
พุดซ้อนรีบตามเพราะห่วงใยหญิงสาว
บรรดาชายชุดดำไม่มีใครกล้ามองสถานการณ์เบื้องหน้าเลยสักคน
ต่างก้มหน้านิ่งแล้วยืนเอามือไขว้หลังด้วยท่าทีสุขุม ลูเซียโน่ยืนหลับตาข่มกลั้นความทุกข์ระทม
เขาก้มลงเก็บเศษอาหารที่หกกระจาย น้ำตาลูกผู้ชายหยดลงสู่พื้น
ความรวดร้าวตีตื้นในอก
“นายครับ
ให้คนมาทำความสะอาดเถอะครับนาย”
เจมส์ทนไม่ไหวเอ่ยบอก
ทว่าเขาไม่ฟัง ยังคงก้มเก็บสิ่งที่เธออาละวาดโดยไม่พูดอะไรสักคำ
“นาย…”
เจมส์ลากเสียง
ตั้งแต่ทำงานรับใช้ลูเซียโน่มาไม่เคยคิดว่าจะมีโอกาสได้เห็นภาพแบบนี้
ผู้ชายที่ใครต่อใครต่างบอกว่าดุดันและเป็นมาเฟียแห่งธุรกิจเสี่ยงโชค
ตอนนี้กำลังพ่ายแพ้ให้กับผู้หญิงตัวเล็กๆ อย่างเธอคนนั้น
แพ้อย่างราบคาบ!
ร่างสูงเก็บเช็ดทำความสะอาดด้วยตัวเอง
เสร็จแล้วก็เข้าครัวทำข้าวต้มให้เธออีกครั้ง พอเสร็จก็ให้สาวใช้นำไปให้เธอถึงห้อง
แต่สิ่งที่ได้กลับมาก็คือ
“นายหญิงอย่าทำแบบนี้เลยค่ะ”
สาวใช้เดินตามร่างบาง
พยายามร้องห้ามคนที่กำลังโกรธจนขาดสติ
เพล้ง!
พิมพ์ชนกเทข้าวต้มราดรดจากชั้นสองพร้อมด้วยโยนชามกระเบื้องตกแตกต่อหน้าต่อตาคนทำ
หล่อนมองเขาแล้วแสยะยิ้มมุมปาก แววตาเลือดเย็นไร้ความปราณี
เหมือนหัวใจถูกควักไปเหยียบขยี้ ความเจ็บปวดที่เธอมอบให้ยังน้อยนักหากเทียบกับสิ่งที่เขากระทำลงไป
ทว่ามันกลับสร้างบาดแผลให้เขาเจ็บเจียนตาย
สองมือกำหมัดแน่น เขาไม่ได้โกรธเธอ หากโกรธและเกลียดตัวเองมากกว่าที่คืนนั้นปล่อยให้อารมณ์อยู่เหนือทุกอย่าง
ทั้งๆ ที่เราสองคนกำลังมีช่วงเวลาดีๆ ร่วมกัน
แต่ทุกอย่างพังทลายเพราะความหึงหวงอันบ้าคลั่งของเขาเอง
ลูเซียโน่ไม่โทษใครทั้งนั้นนอกจากตัวเอง!
เอาน่าเฮีย ทำกรรมกับเขาไว้ก็ต้องทนหน่อยเนอะ
เรื่องแบบนี้จะยอมง่ายๆ ก็ใช่เรื่อง จริงมะ >O< #ทีมใบข้าว
อัพให้อ่านเป็นตัวอย่างก่อน E-Book
จะวางจำหน่ายประมาณ 50% ของเนื้อเรื่องนะคะ ฝากติดตามด้วยน้า
อัพนิยายทุก
จ - ส และ
หยุดอัพวันอาทิตย์นะคะ
เม้นๆ โหวตๆ เป็นกำลังใจให้เก๋าด้วยน้าตะเอง จุ๊บๆ
ขอบคุณสำหรับคอมเม้นนะคะ
ดีใจที่ทุกคนชอบนิยายของเพื่อนแพงจ้า
สำหรับนิยายเรื่อง “กรงรักเถื่อนสวาท” นั้น
เพื่อนแพง
จะอัพให้อ่านถึงบทที่ 13
นะคะ หลังจากนั้นสามารถตามเรื่องเต็มได้ที่
MEB ในรูปแบบของ E-Book ในราคา
เพียงแค่ 150
เท่านั้นค่ะ ลงขายวันที่ 3.02.62
รับประกันความสนุกครบทุกรสแน่นอนจ้า
ฝากนิยาย E-Book ของเพื่อนแพงด้วยนะคะ
รับรองว่า แซ่บ สนุก จ้า
กดเข้ามาที่ลิ้งค์นี้เลยค่ะ
จะเจอนิยายทุกเรื่องของเพื่อนแพง
ฝากแฟนเพจด้วยนะคะทุกคน
ความคิดเห็น