คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #21 : บทที่ 8.1 - อย่าดีเกินไป
เม้นๆ โหวตๆ เป็นกำลังใจให้เพื่อนแพงด้วยนะคะ
บทที่ 8
อย่าดีเกินไป
มารตีโวยวายลั่นบ้านพาลให้คนเป็นแม่นั่งคอตกเพราะสิ่งที่บุตรสาวคนโตพูดเป็นความจริงทุกประการ
“มันก็ต้องมีบ้างสิลูก
แม่เองก็อยากได้เงินเพิ่มเลยไปลงทุน”
“ลงทุนกับบ่อนเนี่ยนะ
แม่ยังไม่เข็ดอีกหรือไง สูญเสียไปเท่าไหร่แล้วกับคำว่าลงทุนๆ ของแม่เนี่ย?!”
มารตีทิ้งตัวนั่งลงบนโซฟา
ครุ่นคิดหาหนทางแก้ไข ผิดกับสาวิกาที่กำลังนั่งแต่งหน้าสบายใจทำราวกับทองไม่รู้ร้อน
“นี่ยัยสา แกเห็นไหมว่าฉันเครียดอยู่
เคยคิดช่วยกันบ้างไหมหะ หรือวันๆ แกจะเอาแต่ใช้เงินเที่ยวเล่นอย่างเดียว”
มารตีต่อว่าน้องสาว สาวิกาใช้เงินเก่งยิ่งกว่าอะไร
งานการก็ไม่คิดทำหนำซ้ำยังเรียนไม่จบอีกต่างหาก
“แล้วพี่ดีกว่าฉันตรงไหนไม่ทราบ?” คนพูดยอกย้อน
“ดีกว่าตรงที่ฉันรู้จักทำงานทำการก็แล้วกัน!”
มารตีเริ่มหงุดหงิด
เครียดเรื่องเงินว่าหนักแล้ว นังน้องสาวตัวดียังมาพูดจายียวนอีก
“เป็นเพื่อนกินข้าว เพื่อนเที่ยวให้กับพวกเสี่ยรวยๆ
นี่หรือที่ว่าดี งานอย่างพี่สุดท้ายมันก็ไปจบอยู่บนเตียงล่ะว้า”
วาจาดูแคลนของน้องสาวกระแทกใจคนเป็นพี่เข้าอย่างจัง
มารตีทนไม่ไหวลุกจากโซฟาตรงไปหาคนปากเสีย แล้วจัดการพิพากษาด้วยฝ่ามือร้อนจัดทันที
เพียะ!
ใบหน้าสวยคมที่แต่งแต้มเครื่องสำอางค์แบรนด์ดังสบัดไหวไปตามแรง
สร้างความตกตะลึงแก่คนเป็นแม่
“ยายตรี ไปทำน้องทำไม?!”
นงลักษณ์รีบวิ่งไปหาลูกสาวคนเล็ก
มารตีมองภาพเบื้องหน้าพลันแสลงใจ
ใช่ว่าไม่รู้ว่ามารดารักและห่วงใยแต่คนน้องเสมอมา
“มันไม่มีสิทธิ์มาพูดจาดูถูกตรี!”
“แต่น้องยังเด็ก มันก็พูดไปเรื่อย”
นงลักษณ์เข้าข้าง
“ไม่เด็กแล้วมั้งแม่
ลองถ้ามั่วผู้ชายไม่เลือกแบบมันไม่ใช่เด็กแล้วแน่นอน!”
มารตีแสยะยิ้ม
“พี่ตรีหมายความว่าไง?”
สาวิกาตาแข็งกร้าว
ดันร่างของแม่ไปไว้ด้านหลัง ออกไปเผชิญหน้ากับพี่สาวด้วยท่าทีเอาเรื่อง
“คิดว่าฉันไม่รู้เหรอว่าแกเอาเงินที่ได้ส่วนแบ่งจากการขายอีข้าวไปทำอะไรหมด”
สาวิกากำหมัดแน่น ลมหายใจร้อนรุนแรง
“สาก็เอาไปเที่ยวกับเพื่อนไง
ไปต่างประเทศแต่ละทีใช้เงินน้อยๆ เสียที่ไหน!”
“แกแน่ใจเหรอว่าแกเอาเงินไปเที่ยวต่างประเทศอย่างเดียว
ไม่ใช่เพราะแกหิ้วผู้ชายจากไทยไปกินถึงซีกโลกอื่นหรอกเหรอ ไง…
หมดเงินไปเท่าไหร่กับการนอนแลกน้ำสองน้ำของแกน่ะ!”
มารตีกอดอกถาม ถ้อยคำดูแคลนจนสาวิกาเต้นเร่า
“พี่ตรี!
มันจะมากไปแล้วนะ”
น้ำเสียงกรีดร้อง นงลักษณ์อึ้งไม่คิดว่าบุตรสาวคนเล็กจะเป็นได้ถึงเพียงนี้
“ถึงแม้ฉันจะทำงานเป็นเพื่อนเที่ยวเพื่อนนอน
แต่อย่างน้อยฉันก็ได้เงินมาเลี้ยงดูแกกับแม่ ผิดกับแกที่เอาเงินออกไปผลาญหาความสุขใส่ตัวไปวันๆ!”
มารตีจิ้มนิ้วชี้ลงบนศีรษะน้องสาว
“พี่ตรี!”
สาวิกากำหมัดแน่น
ถ้าไม่ติดว่าคนตรงหน้าเป็นพี่ล่ะก็
หล่อนจะกระโจนเข้าใส่เพื่อสั่งสอนให้รู้สำนึกเสียบ้าง
“พอได้แล้ว!!!”
คนเป็นแม่ทนไม่ไหวที่เห็นเลือดเนื้อเชื้อไขยืนถกเถียงกันไปมา
ลำพังเรื่องเงินก็เครียดมากพอแล้ว
ทำไมต้องมีเรื่องความขัดแย้งเข้ามาเป็นตัวแปรด้วย
“เอาเวลาเถียงกันมาช่วยคิดเรื่องเงินที่จะเอาไปใช้หนี้พนันดีกว่าไหม
ล่าสุดมันบอกจะมายึดบ้านเราด้วยนะลูก” นงลักษณ์ลนลาน
“เป็นเพราะแม่คนเดียว
ถ้าแม่ไม่บ้าจี้เอาเงินสิบยี่สิบล้านไปลงบ่อนหมด เราก็คงไม่ซวยแบบนี้!”
พอได้ยินคำว่า ยึดบ้าน สาวิกาก็ดูเหมือนจะอยากมีส่วนรวมกับหัวข้อสนทนานี้ทันที
นงลักษณ์ไม่แก้ตัวในเมื่องานนี้เธอผิดจริง
สตรีกลางคนมองใบหน้าสวยเซ็กซี่ของบุตรสาวคนโต
“แม่จ้องตรีแบบนี้หมายความว่ายังไง?” มารตีไม่ไว้ใจ
“วันก่อนแม่เจอเสี่ยวิชัย
คนที่แม่เคยเล่าให้แกฟังน่ะจำได้ไหม?” นงลักษณ์เอ่ยถาม
มารตีพยักหน้า
“จำได้
คนที่เป็นเจ้าของหมู่บ้านจัดสรรและมีร้านทองมากกว่าสามร้อยแห่งในประเทศไทยใช่ไหม”
มารตีสาธยายความมั่งคั่งของอีกฝ่าย
“ใช่ๆ” นงลักษณ์รีบพยักหน้าด้วยรอยยิ้ม
ก่อนจะเอ่ยต่อ “แม่อยากให้ตรีไปทานข้าวกับเสี่ยเขาสักมื้อนะลูก”
คนฟังชาวาบตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า
จดจ้องมารดาด้วยสายตาเจ็บปวด
“นี่แม่จะส่งหนูไปบำเรอมันเหรอ!”
“อย่าพูดแบบนั้นสิตรี เขาแค่อยากเจอลูก
อยากทานข้าวกับลูกสักมื้อ”
“แบบนั้นเขาเรียกว่าขายลูกกินแม่!”
มารตีโวยวาย น้ำตาไหลทะลักที่ถูกยัดเยียดสิ่งเลวร้าย
“ทำไมแม่ไม่ส่งยัยสาไปล่ะ”
“อะไรกันพี่ตรี อย่ามาโบ้ยสานะ
สาไม่ใช่สายขายตัวเหมือนพี่สักหน่อย”
สาวิกาแสยะยิ้ม
สะใจไม่น้อยที่เห็นมารดาพยายามผลักไสพี่สาวให้ไปลงนรก เป็นที่รู้กันว่าเสี่ยวิชัยโรคจิตและสกปรกเพียงใด
เพราะร่ำรวยมหาศาลหรอกถึงมีสาวๆ ไปคลอเคลีย ลองถ้าไม่มีเงินประโคมตัวดูสิ
ไอ้แก่ตัณหากลับคนนั้นก็คือชายซกมกคนหนึ่งดีๆ นี่เอง
“อีสา อีน้องชั่ว!”
มารตีจะพุ่งเข้าใส่สาวิกาหากถูกมารดาขวางไว้ทัน
“แม่ถอยไป ตรีจะตบปากเอาเลือดชั่วๆ มันออก!”
“หยุดบ้ากันสักที!!!”
นงลักษณ์โวยวายอย่างเหลืออด…
“เงินก็ไม่มีบ้านก็กำลังจะถูกยึด
ยังมีหน้ามาทะเลาะกันอยู่ได้” คนจนตรอกหมดหนทาง
“จริงสิแม่!”
จู่ๆ สาวิกาก็โพล่งขึ้นท่ามกลางความเงียบ “เราลืมนังใบข้าวไปได้ยังไง
อย่าลืมสิว่ามันได้ดิบได้ดีกับอีตามาเฟียนั่น”
ทั้งมารตีและนงลักษณ์ต่างยิ้มออกในบัดดล
สามแม่ลูกมองหน้ากันอย่างมีความหวัง
คุยกันหน่อยนะคะ
อสรพิษกันทั้งบ้านเลยจ้า
มาช่วยเป็นกำลังใจให้พิมพ์ชนกว่าจะรับมือกับครอบครัวนี้ยังไง
อัพให้อ่านเป็นตัวอย่างก่อน E-Book
จะวางจำหน่ายประมาณ 50%
ของเนื้อเรื่องนะคะ ฝากติดตามด้วยน้า
อัพนิยายทุก
จ - ส และ หยุดอัพวันอาทิตย์นะคะ
เม้นๆ โหวตๆ เป็นกำลังใจให้เก๋าด้วยน้าตะเอง จุ๊บๆ
ฝากนิยาย E-Book ของเพื่อนแพงด้วยนะคะ
รับรองว่า แซ่บ สนุก จ้า
กดเข้ามาที่ลิ้งค์นี้เลยค่ะ
จะเจอนิยายทุกเรื่องของเพื่อนแพง
โปรโมรชั่นนิยายทุกเรื่องลดราคาเหลือเพียง
62
บาท
เท่านั้นจ้า รีบไปโหลดกันเด้อ
ความคิดเห็น