ตอนที่ 12 : บทที่ 6.1 - ไม่อาจกลับหลัง
บทที่ 6
ไม่อาจกลับหลัง
“ฉิบหายแล้วไง!”
ส้มอุทานลั่นเมื่อผ่านมาเห็นเหตุการณ์พอดี สาวใช้รีบวิ่งไปหาคุณสุนีย์ทันที เดาได้เลยว่าหลังจากนี้ศึกอันใหญ่หลวงต้องเกิดขึ้นเป็นแน่ ส่วนบรรดาคนอื่นๆ ต่างใจจดใจจ่อกับการปะทะคารมระหว่างหญิงสาวกับชายหนุ่ม
นัยน์ตาคมเข้มหลับแน่นก่อนจะค่อยๆ ลืมขึ้นมองเธออย่างช้าๆ ไฟแห่งความโกรธลุกโชนจนเธอสัมผัสได้ แล้วยังไงล่ะ วาจาเหยียดหยามของเขาก็ทำให้เธอขุ่นเคืองไม่แพ้กัน แล้วทำไมเธอจะต้องเป็นฝ่ายกลัวในเมื่อความผิดทั้งหมดไม่ได้อยู่ที่เธอ
“กล้าดียังไงทำแบบนี้กับฉัน?” เสียงเข้มถาม ขนาดสภาพร่างกายไม่สมบูรณ์เขายังมีอานุภาพมากพอที่จะทำลายล้างทุกอย่าง มารีญาไม่ปฎิเสธว่าผู้ชายคนนี้สามารถฆ่าคนได้เพียงแค่ใช้สายตามอง
“ต่อให้ฉันดูถูกเธอยังไง เธอก็ไม่มีสิทธิ์มาทำแบบนี้กับฉัน” คริส วู กล่าว
“เห็นแก่ตัว!” มารีญายิ้มหยัน “คุณจะบอกว่าคุณด่าทอคนอื่นได้อยู่ฝ่ายเดียวงั้นสิ?”
“ใช่!” คนตัวโตตวาดลั่น ไม่เพียงแต่ร่างบางเท่านั้นที่ตกใจ บรรดาพวกแอบฟังก็สะดุ้งเฮือกไปตามๆ กัน
หากกระนั้นก็ยังเลือกที่จะฟังต่อ
“ฉันเป็นนายจ้างของเธอ หรือถึงไม่ใช่ ฉันก็เป็นคนมีอำนาจมากกว่าเธอ เพราะฉะนั้นเธอไม่มีสิทธิ์มาทำแบบนี้กับฉัน”
“แค่มีเงินก็เที่ยวตัดสินความสำคัญของคนงั้นเหรอ ตลกสิ้นดี ไม่น่าเชื่อว่าคนรวยๆ เขาจะมีความคิดได้ตกต่ำถึงเพียงนี้”
“มารีญา!”
ใบหน้าหล่อเหลาชาวาบ เกิดมายังไม่เคยมีใครกล้าพูดแบบนี้กับเขามาก่อน
“ว้าว… รู้จักชื่อของฉันด้วย เป็นเกียรติจังเลยค่ะ แสดงว่าคุณก็คงสนใจนางพยาบาลต่ำต้อยอย่างฉันอยู่ไม่น้อย” ได้ทีหล่อนก็ขอยั่วสักหน่อย ซึ่งมันได้ผลเกินคาด
“หุบปากไปเลยนะ!” เขาชี้นิ้วสั่ง มารีญาปัดมือเขาทิ้งอย่างไม่ใยดี
“คุณนั่นแหละที่ต้องหุบปาก อย่ามาสั่งฉันนะ ได้… ในเมื่อไม่อยากให้ฉันทำงานอยู่ที่นี่นักฉันไปก็ได้ ถ้าต้องดูแลคนป่วยทางอารมณ์แบบคุณ สู้ให้ฉันไปเลี้ยงควายกลางทุ่งยังจะดีซะกว่า อย่างน้อยๆ พวกมันก็ยังมีประโยชน์มากกว่าคนอย่างคุณ!”
“หยุดได้แล้วมารีญา!”
เสียงทรงอำนาจดังขึ้น หญิงสาวหันไปมองก็พบกับสตรีวัยกลางคนที่กำลังย่างกรายเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของห้องเรือนกระจก กลุ่มก้อนสาวใช้แตกกระเจิงไม่หลงเหลือ มีเพียงส้มที่เป็นสาวใช้คนโปรดเดินตามหลังผู้เป็นนายเท่านั้น
“เธอพูดเกินไปหรือเปล่า ทำไมต้องด่าทอลูกฉันแบบนั้นด้วย” คุณสุนีย์กล่าวขึ้น แววตาเรียบนิ่งไม่แสดงท่าทีใดๆ
“ลองถามลูกชายของคุณก่อนไหมคะว่ามันเกิดเรื่องอะไรขึ้น เขาดูถูกฉันก่อนและฉันจำเป็นต้องพูดเพื่อปกป้องตัวเอง” มารีญาไม่ยอมอ่อนข้อให้ง่ายๆ
คุณสุนีย์ไม่ต้องถามให้มากความเพราะรู้อยู่แก่ใจว่าบุตรชายของตนเป็นคนเช่นไร
“แต่ฉันจ้างเธอให้มาดูแลเขา เพราะฉะนั้นเธอควรทำหน้าที่ของตัวเองให้ดี แล้วนี่อะไร ทำไมถึงสาดน้ำใส่หน้าลูกของฉัน” เจ้าของบ้านได้รับรู้เรื่องราวบางส่วนจากส้มมาก่อนแล้ว
“ขอโทษด้วยนะคะคุณนีย์ ถ้าการที่ฉันรับงานนี้แล้วต้องมาเจอกับผู้ชายเจ้าอารมณ์ งั้นฉันขอลาออกค่ะ”
ไม่รอให้อีกฝ่ายพูดอะไรร่างบางก็รีบเดินออกจากห้องเรือนกระจกทันที แม้จะเสียดายเงินเดือนมหาศาล แต่ศักดิ์ศรีของเธอมีค่ามากกว่านั้น สู้ไปตายเอาดาบหน้าดีกว่ามานั่งรองรับอารมณ์ร้ายกาจของคนไร้จิตสำนึก ไม่ขอทนให้เขาดูถูกโดยใช้เงินฟาดหัว มันมากเกินไปสำหรับเธอ
มือเรียวกวาดเสื้อผ้าภายในตู้ออกมาเหวี่ยงลงกลางเตียงกว้าง แล้วหยิบกระเป๋าเดินทางขนาดใหญ่เปิดออกเพื่อนำสัมภาระของตนใส่ลงไป เก็บของเสร็จก็ตั้งใจจะโทร. หาปุ๊กกี้ให้มารับทันที ทว่ามือถือเครื่องโปรดกลับดังขึ้นเสียก่อน หญิงสาวหยุดการกระทำทุกอย่างแล้วกดรับสายอย่างไว
“ว่าไงมาตัง?” มารีญาพยายามควบคุมน้ำเสียงไม่ให้สั่นเครือ
( ยะ แย่แล้วพี่ญา แย่แล้ว! ) หากน้ำเสียงของอีกฝ่ายกลับดูร้อนรนจนเธอตกใจ
“มีอะไรมาตัง เป็นอะไร?”
( ยะ ยาย ยาย! )
“ยายเป็นอะไรมาตัง ยายเป็นอะไร?!” มารีญาลนลาน
( ยายเข้าโรงพยาบาล อาการของยายกำเริบ พี่ญา… หนูกลัว แล้วหมอบอกว่าคะ ค่ารักษาพยาบาลแพงมาก เราจะมีเงินจ่ายเขาไหม ถะ ถ้าเราไม่มีเงินแล้วยายจะเป็นอะไรไหม ) ปลายสายพูดไปร้องไห้ไป
หัวใจดวงน้อยหล่นวูบ มือไม้เย็นชื้นขึ้นมากะทันหัน
“ใจเย็นๆ นะมาตัง ยายต้องไม่เป็นอะไร เอางี้ ลองโทร. หาพี่ปุ๊กกี้ดูสิว่าถึงไหนแล้ว ให้พี่ปุ๊กกี้ไปอยู่เป็นเพื่อนก่อน เดี๋ยวพี่จะส่งข้อความบอกพี่เขาให้อีกที”
มารีญารีบหาทางออก ถ้าหล่อนอยู่ตรงนั้นก็คงจะดีไม่น้อย
หญิงสาวจัดการส่งข้อความหาปุ๊กกี้ให้ไปอยู่เป็นเพื่อนมาตังที่โรงพยาบาลตามที่น้องสาวส่งโลเกชั่นมาให้ ร่างบางทิ้งตัวนั่งลงบนเตียงกว้าง ยกมือกุมใบหน้าอย่างหมดหนทาง
เกือบสองชั่วโมงที่มารีญาเอาแต่นั่งคิดไม่ตกว่าจะทำเช่นไร ยายมาป่วยกะทันหันเช่นนี้ค่ารักษาพยาบาลไม่ต้องพูดถึงเลย เงินเก็บที่มีก็แทบจะหร่อยหรอลงไปทุกที
ก๊อกๆ
เสียงเคาะประตูดัง มารีญารีบเช็ดน้ำตาที่นองใบหน้าออกอย่างลวกๆ แล้วลุกขึ้นไปเปิดประตู สตรีวัยกลางคนยืนทำหน้าเรียบนิ่งอยู่หน้าห้อง ในมือถือแก้วน้ำยื่นส่งให้กับเธอ
“ดื่มสักหน่อยไหมเผื่อจะได้ใจเย็นขึ้น”
“ขอบคุณค่ะ” มารีญารับแก้วน้ำมาถือไว้ในมือ “เอ่อ… เชิญข้างในก่อนสิคะ”
ท่าทางของคุณสุนีย์ดูเหมือนต้องการพูดอะไรกับเธอ ร่างบางเบี่ยงตัวหลบให้อีกฝ่ายก้าวเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของห้อง กลิ่นน้ำหอมประจำกายสาวเจ้าอบอวลไปทั่ว
“กำลังจะไปเหรอ?” คนพูดจ้องมองกระเป๋าเสื้อผ้าขนาดใหญ่
“ค่ะ” มารีญาพยักหน้า มือที่ถือแก้วน้ำสั่นระริก “ตะ แต่ว่า” เสียงหวานเงียบไป ไม่กล้าเอ่ยต่อ
“มีอะไรหรือเปล่า” คุณสุนีย์เอ่ยถาม จ้องมองปฎิกิริยาของหญิงสาว ดูกังวลราวกับมีเรื่องเครียดอยู่ในใจ
“พูดมาเถอะ ฉันพร้อมที่จะรับฟัง”
มารีญาสบนัยน์ตาของผู้หญิงที่มีอำนาจสูงสุดภายในบ้านหลังนี้ แม้บุคคลิกจะดูเรียบนิ่งติดออกไปทางเย็นชาในบางครั้ง ทว่าเธอกลับรู้สึกได้ถึงความอ่อนโยน
“เมื่อครู่น้องสาวของดิฉันโทร. มาบอกว่ายายอาการกำเริบ ต้องเข้ารับการรักษาด่วน แต่ว่าค่ารักษามัน เอ่อ… มันแพงมาก” ร่างบางหลบสายตา
จะให้เธอพูดอย่างไร ทำกับลูกชายเขาขนาดนั้นแล้วจะให้พูดหน้าตาเฉยว่าขออยู่ที่นี่เพื่อทำงานต่องั้นหรือ?
“งั้นเธอก็คงไม่มีทางเลือกแล้วสินะ” คุณสุนีย์พูดอย่างใจเย็น มารีญาขมวดคิ้ว “ยายมาป่วยเข้าโรงพยาบาลกะทันหันแบบนี้ ถ้าเธอออกจากงานแล้วจะเอาเงินที่ไหนไปดูแลยายล่ะ จริงไหม?”
“หมายความว่า…”
“ฉันจะให้เธอทำงานที่นี่ต่อ แล้วฉันจะให้เธอเบิกเงินล่วงหน้าหนึ่งเดือน เอาไปจ่ายค่ารักษายาย”
น้ำตารินไหลอาบแก้ม รู้สึกโล่งและหวั่นใจในเวลาเดียวกัน หมดห่วงเรื่องของยายก็จริง แต่เรื่องของผู้ชายคนนั้นกลับทำให้เธอคิดหนัก
“ส่วนคริส ไม่ต้องกังวล วันนี้ฉันจะให้เธอพักผ่อนให้เต็มที่ เดี๋ยวพรุ่งนี้ค่อยเริ่มทำกายภาพบำบัดเลยแล้วกัน”
“เขายอมหรือคะ?” เสียงหวานรีบถาม
“นั่นแหละคือหน้าที่ของเธอ ทำยังไงก็ได้ให้เขายอมรักษาตามกะบวนการ” คุณสุนีย์ยื่นคำขาด
ซึ่งเวลานี้หล่อนไม่มีทางเลือกนอกจากก้มหน้ารับชะตากรรม
“พักผ่อนให้เต็มที่ พรุ่งนี้งานของเธอจะเริ่มต้นขึ้น”
คุยกันหน่อยจ้า
นิยายเรื่อง "หัวใจมาร" จะอัพให้อ่านแค่บทที่ 6 เป็นบทสุดท้ายแล้วนะคะ เพราะจัดจำหน่ายในรูปแบบ E-Book วันที่ 30.12.61 ในราคาเพียงแค่ 149 บาท เท่านั้นค่ะ ( ราคากำลังดีเหมือนเดิมจ้า ) ฝากด้วยนะคะทุกคน ไปให้กำลังใจนางเอกของเรารับมือกับอีตาอารมณ์ขึ้นๆ ลงๆ กันเต๊อะ ฮ่าๆ
ขอบคุณทุกการสนับสนุนนะคะ แม้ไม่มีคอมเม้นเลยแต่เก๋ารู้ว่ายังมีคนแอบอ่าน ฮ่าๆ พบกันใหม่เรื่องหน้านะคะ
อ้อ ฝากนิยายเรื่อง "กรงรักเถื่อนสวาท" ด้วยนะคะ เพื่อนแพงอัพบทนำไปเรียบร้อยแล้วค่ะ จะเริ่มอัพต่อจากนี้จนกว่าจะหมดโควต้า 50% ของเนื้อเรื่องนะคะ เป็นแนวสายโรแมนติกดราม่า ร้อนแรง สายฮอตปรอทแตกห้ามพลาดเด้อ จุ๊บๆ รักทุกคนเบย
ฝากนิยาย E-Book ของเพื่อนแพงด้วยนะคะ
รับรองว่า แซ่บ สนุก จ้า
กดเข้ามาที่ลิ้งค์นี้เลยค่ะ จะเจอนิยายทุกเรื่องของเพื่อนแพง
ช่วงนี้แต่ละเรื่องกำลังโปรฯ ลดราคาค่า
ฝากแฟนเพจด้วยนะคะทุกคน
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
