คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #20 : บทที่ 5 ตะกรุด วิญญาณ ความฝัน ความตาย [4]
“อื้อ!” เสียพยายามร้อ้วยวามหวาลัวัมาาลาสระ
หิสาวึลสายาลมอ้วยวามใ
ภาพที่เห็นือหิั้รรภ์นอนหายบนเรือและพยายามิ้นรนราวับถูมัมือมัเท้าไว้
ึ่ไม่เป็นผล
อีฝั่ือเาำทะมึนอหิสาวร่าผอมบาำลัูอะไรบาอย่าในมือึ้น...อะไรบาอย่าที่มีปลายแหลม
แวววาวในวามมื
มี!
บัวบุษบายมือึ้นปิปาแน่น้วยวามระหน
่อนเห็นหิั้รรภ์ถูรีหน้าท้อนูนรั้แล้วรั้เล่า
่อนาระปลายมีลนเลือระู
บัวบุษบาอยารีร้อแ่ร้อไม่ออ...
อยาวิ่หนีแ่เหมือนมีมือที่มอไม่เห็นรึาเธอไว้!
หินนั้นวามีลแล้วเริ่มแหวท้อออให้ว้า
รู่่อมา หล่อน็่อยๆ แะอะไรบาอย่าออมา
มันือร่าเล็ระ้อยร่อยอเ็ทาร!
บัวบุษบารีร้อ้วยวามใสุีวิ
แ่ราวับเสียอเธอหาส่ไปถึารไม่เพราะหล่อนยัภูมิใในผลานอัวเอ
เสียหัวเราะ้วยวามสะใัไปทั่วุ้น้ำ ่อนท้อฟ้าะแลบแปลบปลาบ
สายฟ้าเส้นหนึ่ฟาเปรี้ยลยัผืนิน เิแสวูบวาบนบัวบุษบา้อหลับาแน่น
วามรู้สึพะอืพะอมและมวนใน่อท้อีื้นึ้นมา
หิสาวทำท่าะอาเียน ัสินใหันหลัแล้ววิ่สุฝีเท้า
แ่แล้ว็เหมือนหล่อนร่วลสู่หุบเหวในั่วพริบา!
“บัว!”
หิสาวสะุ้เฮือ
ลืมาื่นและพบว่านเอว้าแนสามีเอาไว้มั่น วามพะอืพะอมู่โมึ้นถึอหอยน้อลุวิ่เ้าห้อน้ำไปอาเียนึ่็มีแ่น้ำย่อยที่ออมา
ีเลิศามมาลูบหลั เาไม่รู้ว่าภรรยาเป็นอะไร
่วหลัเธอมัละเมอระสับระส่ายราวับำลัฝันร้ายรุนแร
และสะุ้ื่นแบบนี้บ่อยรั้ แ่บัวบุษบาไม่เยเล่าวามฝันให้เาฟัเลย
แล้ว็ไม่เยอาารหนัถึั้นอาเียนมา่อน้วย
“เป็นไบ้า” ายหนุ่มส่น้ำให้เธอลั้วอ
่อนประอภรรยาลับมานั่บนเียและเปิโมไฟในห้อพอให้เห็นหน้าัน
านั้นึนั่ล้าๆ ยมือแะหน้าผา เนื้อัวอบัวบุษบา็เย็นเียบ
ไม่ไ้มีไ้ “ไม่สบายรไหนหรือเปล่า ไปหาหมอมั้ย
อาเียนออมานานี้บัวอาะป่วย็ไ้นะ เอ๊ะ หรือว่า...”
เาแย้มยิ้มอย่ายินี
“หรือเราะมี่าวี”
บัวบุษบาสั่นศีรษะ เธอยมือึ้นลูบหน้า
พยายามปัภาพ วามฝันออไปาสมอแ่ราวับมันหลอหลอนอยู่ลอเวลา หิสาวอบอสามี ระิบบอเสียแพร่า
“รอบเือนบัวเพิ่หม่ะ ไม่ใ่หรอพี่โ”
ีเลิศฟัแล้วให่อเหี่ยว
แ่็ออบภรรยา ่อนที่หิสาวะันัวเอออมามอสบาเา
และเลื่อนมือลุมมือายหนุ่มบีบไว้เบาๆ
“บัวอโทษนะะที่มีลูให้พี่ไม่ไ้เสียที”
“ไม่เอาน่า” ีเลิศลูบผมเธออย่ารัใร่
“วามผิบัวเสียที่ไหน พี่่าหาที่ไม่มีน้ำยา”
ความคิดเห็น