คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : The Little Project Devil Boy [ 2 ] [[ ไอ้แบม !! O_O ]]
ตอนที่ 2 : The Little Project Devil Boy [ 2 ] [[ ไอ้แบม !! O_O ]]
โรงอาหารยามพักเที่ยงเต็มไปด้วยนักเรียนที่ทยอยลงมาจากอาคารเรียนเพื่อหาซื้อข้าวกลางวันทาน...โต๊ะยาวหลายร้อยตัวดูจะไม่พอปริมาณนักเรียนเป็นพันๆทำให้ต้องมีการเคลียร์พื้นที่โต๊ะเมื่อทานเสร็จ โดยให้นักเรียนเก็บจานชามช้อนส้อมไปวางไว้ในที่ๆทางโรงเรียนจัดไว้ให้...
ฉันกำลังนั่งอยู่ที่โต๊ะอาหารตัวหนึ่งโดยมีแนทเพื่อนสนิทฉันอยู่ด้วย....ไม่ไกลจากโต๊ะที่ฉันกับแนทนั่งคือโต๊ะที่แบมนั่งอยู่ รอบข้างเธอมีแต่พวกผู้ชายที่รายล้อมรอบเต็มไปหมด..ให้ตายสิ...มันไม่ใช่ดาราสักหน่อย ทำไมต้องไปสนอกสนใจมันขนาดนั้นนะ..จะหมั่นไส้ก็เพราะตรงนี้เนี่ยล่ะ -_-*** ที่สำคัญ 1 ในจำนวนผู้ชายเหล่านั้นมี เต้ อยู่ด้วยน่ะสิ โฮๆๆ....TTwTT
"หมั่นไส้มันจริงๆ!!!"
ฉันพึมพำขึ้น..ดูสิ..แหม..ผู้ชายเฝ้าพะเน้าพะนอ ให้ตายสิ...ทำเหมือนไม่เคยเห็นผู้หญิงไปได้
"เอาน่าแป้ง..ก็แบมเขาน่ารัก"
ควับบบ!!!...ฉันหันไปมองยัยแนททันที แก..แก..นังเพื่อนทรยศ แกกล้าชมศัตรูของฉันว่าน่ารักอย่างนั้นเหรอ!!! แนทสะดุ้งเฮือกเล็กน้อยเมื่อทราบถึงบรรยากาศอันคุกรุ่นที่โต๊ะ..แถมฉันก็จ้องมองมันราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ...เธอได้แต่ยิ้มแห้งๆแล้วก้มลงหลบตาอย่างศิโรราบ....
แต่เอาเถอะ..ฉันจะไม่กินแก..เพราะฉันต้องคอยจับตามองยัยนั่น...ป้องกันมันเชิดเต้สุดที่รักของฉันไป ว่าแล้วฉันก็จดจ้องมันต่อไป...ฉันมองเห็นแบมหยิบกระเป๋าสตางค์ใบเล็กๆสีชมพูขึ้นมา คงกำลังไปซื้อข้าวหรือน้ำมาทาน...หากแต่ว่า เต้ก็เอ่ยถามขึ้นมาเสียก่อนเมื่อมองกระเป๋าสตางค์ของเธอแล้วเห็นรูปใครบางคนในนั้น...
"รูปใครน่ะแบม...หล่อดี..แฟนแบมเหรอ"
เต้เอ่ยถามด้วยความสงสัย ขณะที่แบมชะงักไปเล็กน้อยแล้วเธอก็ยิ้มหวานตอบไป...
"พี่ชายน่ะค่ะ..."
ยัยนั่นมีพี่ชายด้วยเหรอเนี่ย...แหม..จะหล่อจริงหรือเปล่า..อยากรู้จริงเชียว......ลืมตัว..ได้ยินเรื่องผู้ชายหล่อไม่ได้เลยฉัน...ฮี่ๆๆๆ แต่เอาเถอะพี่มันจะหล่อหรือไม่หล่อก็ไม่เห็นเกี่ยวกับฉัน ที่สำคัญมันตอนนี้ต่างหาก เต้เข้าไปเจ๊าะแจ๊ะกับมัน..กรี๊ดดๆ... ทนไม่ไหวแล้วเฟ้ย..ฮึ่ย....ว่าแล้วฉันก็ลากตัวยัยแนทออกไปจากตรงนั้นทันที ทนเห็นภาพบาดตาไม่ไหว ฮึ TTwTT
........................
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!!"
ฉันโวยวายวี้ดว้ายในห้องน้ำหญิง จนแนทสะดุ้งเฮือกเพราะเสียงฉัน ก็แหม.... ฉันไม่เคยมีใครมาทาบรัศมีความน่ารักขนาดนี้เลยนะ ดูมันสิ... พวกผู้ชายล้อมหน้าล้อมหลัง แถมมันยังได้หน้าได้ตา จากกิริยาที่ดูอ่อนหวาน หน้าตาน่ารัก ผิวพรรณผุดผ่อง น้ำเสียงใสกังวานดุจระฆัง ( วัด ) คนอะไร้....มันจะเพอร์เฟคได้ขนาดนี้...
ระหว่างที่ฉันกำลังครุ่นคิดอย่างเคืองแค้น แต่แล้วก็เป็นบุญพาวาสนาส่ง.....ส่งยัยนั่นเข้ามาในห้องน้ำพอดี.... ฮ่าๆ อ้อยเข้าปากเสือมีหรือจะรอด ( เฮ้ยๆ… เข้าปากช้างๆ จาก Sw. ) แบมเดินเข้ามาล้างมือที่อ่างล้างมือไม่ห่างจากฉันเท่าไรนัก ฉันยิ้มพลางเข้าไปตีซี้ตีสนิทอย่างคนมีมรรยาท
"แบมมาเข้าห้องน้ำเหรอจ้ะ"
ฉันชะงัก เพราะเพิ่งรู้ตัวว่า พูดอะไรออกไปเนี่ย... -_-" ก็มันมาเข้าห้องน้ำนี่หว่า แล้วเราจะไปถามมันทำไม เอาใหม่ๆ ฮึ่ย!!
"มาล้างมือเหรอจ้ะ"
เออ!!! เอาเข้าไป ก็เห็นๆอยู่ว่ามันมาล้างมือ ตูเมาความน่ารักของมันหรือเปล่าเนี่ย ชักงง …. ขณะที่ฉันยังคงเบลอเอ๋อๆอยู่ ยัยแบมก็หันมาพลางหัวเราะคิกคักเอามือป้องปากทำท่าน่ารัก
"ค่ะ..แป้งก็เห็นอยู่ไม่ใช่เหรอคะ ว่าแบมมาล้างมือ"
เออว่ะ ...เสียงหัวเราะของยัยแนทดังขึ้นประสานเสียงหัวเราะของยัยแบม ฉันหันไปมองหน้าแนทที่บัดนี้หัวเราะร่วนไม่เกรงใจฉัน..... ทำไม..แกไม่เคยเห็นคนสวยพูดผิดเหรอยะ!!!
"เฮ้ย..แป้ง..ฉันขอออกไปรอข้างนอกดีกว่า..กลัวจะขำตายแล้วสิงสถิตในห้องน้ำว่ะ"
แนทหัวเราะลั่นพลางเดินออกไป เออ….เอากับมัน เส้นตื้นจริงๆ... แต่ก็ดี ตอนนี้ฉันอยู่กับยัยนี่ 2 คน ฮ่าๆ เสร็จๆ 1 ต่อ 1 ฉันเสร็จ..เอ้ย..มันเสร็จแน่ๆ ฉันจะเฉ่งเรื่องเต้เสียให้เข็ดว่าของใครเป็นของใคร ว่าแล้วฉันก็เริ่มคุยกับมันอีกครั้งเพื่อเปิดประเด็นเรื่องที่จะพูด
"แบมจ้ะ....."
"มีอะไรก็ว่ามา...จ้ะๆจ๋าๆอยู่ได้ มันน่ารำคาญรู้มั้ยยัยสมองนิ่ม!!!!"
เงียบบบบ...... บรรยากาศรอบข้างเงียบลงจนน่าวังเวง เมื่อสักครู่ฉันคงหูฝาดจนได้ยินอะไรผิดไปกระมัง...
"เอ่อ.....อะไรนะ"
ฉันเอ่ยถามอีกทีเพื่อความแน่ใจ ว่าสิ่งที่ได้ยินเมื่อสักครู่ชัวร์มั้ย
"อ้าว..ไม่ได้ยินเหรอ...ยัยสมองกลวง!!!"
กรี๊ดดดดดดดด!!!...คราวนี้ได้ยินชัดเจนแจ่มแจ๋วทั้ง 2 รูหูเลย.... ยัยแบมจ้องหน้าฉันพลางสะบัดน้ำที่มือ แล้วเท้าเอวอย่างเอาเรื่อง ควันเริ่มออกหูฉัน ความโกรธเริ่มเดือดพล่านในตัว....
"เธอว่าฉันเหรอห่ะ!!!!"
ฉันโวยวายใส่มันทันที…. ทว่า ยัยนั่นกลับทำท่าทีนิ่งเฉยไม่รู้สึกรู้สา แล้วยังตอกกลับมาว่า
"อ้าว... มีกันแค่สองคน เธอนึกว่าฉันจะพูดกับใครล่ะ อ่างล้างมือเหรอ....สมองทั้งนิ่มทั้งกลวงจริงๆนะ มิน่าล่ะตอนเรียนถึงได้ไม่รู้เรื่องอะไรเลยกับโจทย์ง่ายๆที่เด็กอนุบาลยังตอบได้"
กรี๊ดดดดดดดด!!!....ให้ตายสิ...ฉันกรี๊ดเป็นรอบที่เท่าไรของวันแล้วเนี่ย...ยัยผู้หญิงตรงหน้าฉันคนนี้มันช่างเสแสร้งจริงๆ เวลาอยู่ต่อหน้าคนอื่นทำเป็นแม่พระ แต่เวลาอยู่ต่อหน้าฉันดันกลายเป็นแม่มด..
"นี่เธอตีสองหน้ากับเพื่อนๆเหรอ"
"ฉันตีสองหน้าอะไร..."
"ก็เธอทำเป็นอ่อนหวานน่ารักกับเพื่อนๆ ( โดยเฉพาะเต้ของฉัน ) ที่แท้เธอก็ซ่อนตัวตนจริงๆเอาไว้"
"อ้าว... ก็ใครใช้ให้พวกเธอเชื่อล่ะ"
แบมยิ้มเยาะอย่างไม่รู้สึกรู้สา...กรี๊ดดดๆๆๆ...ทำไมมีแต่ฉันที่เฮิร์ทอยู่คนเดียวฟะ...
"เธอนี่มัน...!!!!"
ฉันโกรธจนไม่รู้จะพูดด่ายัยแม่มดตรงหน้าว่าอะไรดี แบมยิ้มเยาะอย่างเยาะเย้ย นัยน์ตาหวานๆนั้น บัดนี้กลับแข็งกร้าว หาความน่ารักไม่ได้เลย ต่างจากตอนแรกชะมัด แบมไม่ได้พูดอะไรตอบฉันมา ก่อนที่เธอจะสะบัดผมพลางเดินออกไปจากห้องน้ำ...อย่างนี้มันหนีกันนี่หว่า... เรื่องอะไรฉันจะยอม ฉันรีบวิ่งไปดักไว้ที่หน้าห้องน้ำทันที
........................
"ยัยตอแหล!!!!"
ง่ะ... ฉันคงพูดดังไปหน่อย เพราะรู้สึกว่า คนที่ผ่านไปผ่านมาหน้าห้องน้ำหยุดเดินและชะงักหันมามองที่เรา 2 คนทันที ตายล่ะ....อย่างนี้ฉันก็ดูเหมือนแม่มดมากกว่ามันล่ะสิเนี่ย.. ( ซึ่งจริงๆก็คล้ายอยู่แล้ว -_-" จาก Sw. )
"แป้ง…เธอพูดอะไรอย่างนั้น!!!เธอไปว่าแบมเขาทำไมเนี่ย"
ยัยแนทที่วิ่งตาลีตาเหลือกเข้ามา เอ่ยถามฉันด้วยความตกใจ.....
"จะไม่ให้ว่าได้อย่างไรแนท..ก็ยัยนี่มันตอแห......ล"
"โฮๆๆๆๆ......"
ยังไม่ทันที่ฉันจะพูดจบ...เสียงสะอื้นก็ดังขึ้น ยัยแบมร้องไห้โฮ น้ำตาไหลพรั่งพรูจากนัยน์ตา 2 ข้างราวกับเปิดก็อก...เฮ้ยยย!!!…. แกเป็น ดารารางวัลออสการ์เหรอ สั่งปุ๊บไหลปั๊บ นังการประปา...เมื่อเสียงร้องไห้ของแบมเริ่มขึ้น...ผู้ชายผู้หญิงแถวนั้นที่ผ่านไปผ่านมาหน้าห้องน้ำก็เริ่มวิพากษ์วิจารณ์กันทันที
"ยัยนั่นทำอะไรเด็กใหม่วะ"
"สงสัยจะอิจฉาที่เขาน่ารักกว่าเลยไปหาเรื่องมั้ง"
แง...ฉันต่างหากที่โดนกระทำนะ..ทำไมพวกแกมาว่าฉันคนเดียวล่ะ เสียงร้องไห้ของแบมยังไม่หยุด ที่บ้านแกทำงานเขื่อนหรือเปล่ายะ น้ำตาอย่างกับท่อประปาแตก ฉันต่างหากที่อยากร้องไห้ พลัน…..หนุ่มหล่อที่ฉันปลาบปลื้มก็วิ่งเข้ามาราวกับเจ้าชายขี่ม้าขาว นี่เทพบุตรของฉันมาช่วยชีวิตแล้ว
"แบมร้องไห้ทำไม"
อ้าว...กลายเป็นเทพบุตรของยัยแบมเสียได้..แง.....เต้ลำเอียง...นายควรจะมาถามฉันมากกว่ามันนะ แม้สถานการณ์ตอนนี้ควรจะเป็นมันก็จริง -_-a
"ก็แบมเข้าห้องน้ำมาล้างมือเฉยๆ....แป้งก็มาหาเรื่องแบมในห้องน้ำแล้วด่าแบมว่าตอแหล..ใครๆก็ได้ยิน"
แบมอธิบายให้เต้ฟัง......นั่นทำให้เขาหันควับมาจ้องฉันทันทีทันใด...
"แป้ง เธอแกล้งแบมทำไม เขาเพิ่งเข้ามาวันนี้วันแรกนะ"
"เฮ้ย...ฉันเปล่านะเต้"
ฉันปฏิเสธทันที...ฉันด่ามันว่าตอแหลก็จริง แต่มันก็ด่าฉันว่า สมองนิ่ม กับ สมองกลวง ด้วยนะ ฉันเสียเปรียบมันตั้ง 1 คำ >_<
"เปล่าอะไร...ฉันได้ยินเธอด่าแบมว่าตอแหลนะ"
"ใช่...ฉันก็ได้ยิน"
เสียงไทยมุงเริ่มดังขึ้น.....ให้ตายสิ....พวกแกไม่รู้อะไรจริงๆอย่าเพิ่งตัดสินว่าฉันผิดได้มั้ยฟะ...TTwTT
"มีอะไรกัน..เสียงดังโวยวายไปถึงห้องอาหารอาจารย์เลยนะ....."
อาจารย์ส่องจรัสเดินเข้ามาในขณะที่เอาผ้าเช็ดหน้าเช็ดปากไปด้วย หนูรู้นะคะว่าอาจารย์ยังทานไม่เสร็จ -_-"
"ภัทรธิดาแกล้งรัตติกาลครับอาจารย์"
เต้เอ่ยบอกอาจารย์ส่องจรัสที่เดินมาหยุดยืนใกล้ๆกับพวกเรา.....เฮือกกก..เต้ทำกับฉันได้....ความปลื้มแกลดลง 1% จาก 100 % อาจารย์สาวหันมาจ้องหน้าฉันอย่างจับผิด.... ง่า...
"มีใครเป็นพยานได้บ้างว่าภัทรธิดาแกล้งรัตติกาล"
อาจารย์ส่องจรัสพยายามสอบถามทุกคนที่เกี่ยวข้องในบริเวณนั้น....และผลสรุปก็คือ ทุกคนในที่นั้นยกมือ...เว้นเสียแต่ยัยแนทที่ไม่กล้าเพราะฉันกำลังจ้องมันด้วยสายตาอำมหิต
"สรุปว่าทุกคนเห็นเหตุการณ์หมด...ภัทรธิดา...วันนี้เธอต้องล้างห้องน้ำตอนเย็นหลังเลิกเรียนให้สะอาด ห้ามให้ใครช่วย!!!"
"อาจารย์คะ....."
ฉันยังไม่ได้แก้ตัวเลย อาจารย์ส่องจรัสก็เดินจากไป คาดว่าคงไปทานข้าวต่อ -_-" พร้อมไทยมุงที่แยกย้ายกระจายหายไปอย่างไร้ร่องรอย ควับ!!! ฉันหันไปมองหน้ายัยแบม ที่บัดนี้ เต้ปลอบจนน่าหมั่นไส้ ในเสี้ยววินาทีนั้นฉันเห็นแบมชายตามามองฉันอย่างเยาะเย้ยก่อนจะเดินตามเต้ไป...
อ้ากกก...ให้ตายสิ..ดวงฉันมันสมพงศ์กับห้องน้ำจริงๆ....นึกว่าจะพ้นจากการโดนล้างห้องน้ำตอนตอบคำถามในวิชาสังคมศึกษาแล้ว ดันมาโดนล้างห้องน้ำเพราะแก้ตัวเรื่องด่ายัยแบมไม่ได้..ฮึ่ยย!!!
........................
คาบเรียนตอนบ่าย ฉันก็เลยได้แต่นั่งหน้าหงิก ไม่อยากจะหันไปมองหรือพูดคุยกับเพื่อนๆในห้องเลย ไม่ต้องดู ไม่ต้องฟัง ก็รู้ว่าคงนินทาฉันอยู่ชัวร์ๆ ทำไมและทำไมสาวสวยอย่างฉัน ต้องมาโดนนินทา ฮือออ.....ส่วนยัยแบมก็ทำเป็นไม่มีอะไรเกิดขึ้น...เพราะมันนั่งจดเลกเชอร์อยู่ข้างๆฉันอย่างไม่รู้สึกรู้สาอะไร....เกลียดมันจริงๆ
เอาเถอะ แพ้เป็นพระชนะเป็นชี.. ( มารไม่ใช่เหรอ -_-" จาก Sw. ) และแล้ว.....ตอนเย็นวันนี้ จากคุณหนูไฮโซ น่ารักอย่างฉันก็แปรสภาพเป็น นางซินผู้เลอโฉมในคราบของคนรับใช้ โอ้ย..อยากจะบ้าตาย..ห้องน้ำโรงเรียนแม้จะสะอาดแต่กลิ่นที่สะสมมาตั้งแต่เช้ายันเย็นมันก็ทำให้ห้องน้ำสะอาดๆ สกปรกได้ไม่ยาก... ฉันทั้งขัดคราบสกปรก ถูพื้นกระเบื้องที่มีน้ำเปียกไปหมด....ขัดส้วมอีก.. ให้ตายสิ..เป็ดโปรใช้คู่กับคอห่าน สปีชีส์เดียวกันจริงๆ...ฉันอยากจะกรี๊ดสัก 28 รอบ งานบ้านฉันยังไม่ทำเลยนะ แล้วทำไมฉันต้องมาทำเรื่องพวกนี้ที่โรงเรียนด้วยเนี่ย... -_-****
ในที่สุดการโดนทำโทษมหาโหดก็เสร็จสิ้นเสียที ฉันเหลือบมองนาฬิกาข้อมือเรือนงามที่บ่งบอกเวลา 4 โมง 50 ฉันจึงได้รีบล้างมือทำความสะอาดเนื้อตัวเท่าที่จะทำได้ให้เสร็จก่อนที่ภารโรงจะมาปิดห้องต่างๆในเวลา 5 โมง ระหว่างที่ฉันกำลังรีบล้างมือเพื่อจะได้กลับบ้าน แขกที่ไม่ได้รับเชิญก็เดินเข้ามาในห้องน้ำโดยไม่ได้นัดหมาย... ยัยแบม!!!
"เย็นป่านนี้ยังไม่กลับอีกเหรอ…."
ฉันเอ่ยถามตามมรรยาทที่ยังคงพอมีเหลือบ้างในตัว -_-" เท้าแกสกปรกหรือเปล่ายะ..กรี๊ดดด!!! ฉันเพิ่งขัดเพิ่งถูไปนะ
"ออ...แบมเพิ่งเดินชมโรงเรียนเสร็จน่ะค่ะ"
แบมตอบกลับมา ราวกับลืมเรื่องราวที่มันทำกับฉัน เมื่อตอนกลางวันไปแล้ว....
"ถ้าไม่มีอะไร แบมขอทำธุระส่วนตัวนะคะ..."
พูดจบยัยนั่นก็เดินเข้าห้องน้ำห้องเล็กๆที่อยู่ด้านในสุดไป.....ชิ..แหม.... ถ้าไม่มีอะไร แบมขอทำธุระส่วนตัวนะคะ... จงใจจะไล่ฉันทางอ้อมน่ะสิ..กรี๊ดดดด.... โมโหเว้ย…ไม่มีใครอยู่ตอนเย็นแล้ว.....อาจารย์กับนักเรียนก็กลับบ้านกันไปเกือบหมด..ขอมันสักทีเถอะวะ!!!
เปรี้ยงง!!!! เท้าของฉันยกขึ้นเตะประตูห้องน้ำที่แบมเข้าอยู่ทันทีทันใด เพราะอารมณ์หมั่นไส้ที่เกินจะห้ามใจไหว ( นิสัยไม่ดีนะคะเด็กๆ -_-" จาก Sw. ) แต่ดูเหมือนฝีเท้าของฉันมันจะได้ผลเกินคาด... กลอนประตูห้องน้ำโรงเรียนฉัน มันคงทำจากพลาสติกกระมัง มันถึงได้กระเด็นหลุดโดยง่าย ทำให้ประตูห้องน้ำเปิดออกโดยไม่ได้ตั้งใจ.... หากแต่สิ่งที่น่าตกใจตามมา คือ....ภาพปฏิบัติภารกิจของแบม.....ยัยนั่นกำลังยืนฉี่อยู่...……O[]O
แบมหันมามองพลางตกใจนิดๆ ขอย้ำว่านิดๆ!!! แล้วก็รีบจัดการเก็บของสงวนของตัวเอง ก่อนจะดึงกระโปรงลงมาราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น ขณะที่ฉันช็อคอยู่..อ้ากกกกกกกก!!!!!!...
"เธอเป็นผู้ชายย!!!!"
ฉันพูดพลางชี้ไปที่ไอ้นั่น เอ้ย ไอ้หมอนั่นด้วยอาการตื่นตระหนก เพราะไม่เคยเห็นของจริง -.,- แบมยิ้มพลางเดินไปล้างมือก่อนจะสะบัดน้ำออกจากมือตามปกติ....
"แย่จัง..รู้เสียแล้ว...ยัยสมองนิ่ม"
แบมเอ่ยด้วยเสียงทุ้มๆแบบผู้ชายที่ฉันไม่คุ้นเคยเสียเท่าไร....พลางเดินตรงเข้ามาหาฉันแล้วยิ้มเยาะ
"ฉันเป็นผู้ชายแล้วมีอะไรมั้ย!!!"
แบมเอ่ยด้วยน้ำเสียงกวนๆ.....แต่ฉันไม่มีอารมณ์มาใส่ใจกับเรื่องนั้นหรอก...
"เธอเป็นเกย์เหรอ"
ฉันถามด้วยคำถามคาใจที่สุด.....
"บ้า...ฉันไม่พิศวาสผู้ชายด้วยกันหรอกนะ"
"แล้วเธอแต่งตัวเป็นผู้หญิงทำไม!!!"
"ฉันไม่จำเป็นต้องบอกเธอ แต่ฉันเป็นผู้ชายร้อยเปอร์เซ็นต์แน่นอน ว่าแต่...ไม่เคยมีใครบอกเธอเหรอว่า..ห้ามอยู่กับผู้ชายสองต่อสองในที่ลับตาคน"
เฮือกก....พูดอย่างนี้หมายความว่า.....-_-"
"เพราะมันจะทำให้ฉันมีอารมณ์.."
แบมพูดก่อนขยับตัวเข้ามาใกล้ฉัน พลางยื่นหน้าตัวเองเข้ามา ฉันสัมผัสได้ถึงลมหายใจของแบมที่รดใบหน้าและริมฝีปากของฉัน...ไม่นะ!!! จะมาเฟิร์สคิสในห้องน้ำได้อย่างไร ทุเรศที่สุด .... ทำไมไม่เอาที่ดีๆกว่านี้ล่ะ >//< ฉันคิดแต่ไม่ได้ขยับตัวหนี ( อ้าว... )
........................
แกร็ก...….เสียงนั้นทำให้ฉันชะงักเช่นเดียวกับแบม.... ฉันมองดูนาฬิกา เฮ้ยย.. 5 โมง 15 ฉันรีบวิ่งไปที่ประตูทันทีพลางดันออก แต่ก็ไม่เป็นผล ประตูไม่ขยับเลยสักนิดเพราะเขาล็อคจากด้านนอก....เวรกรรม ฉันลืมเวลาปิดห้องต่างๆในโรงเรียนได้อย่างไรกันเนี่ย...
"มีคนอยู่ข้างใน..ช่วยเปิดประตูให้ด้วยค่ะ!!!"
ปึงๆๆ!!! ฉันทุบประตูและโวยวายแต่ดูเหมือนจะไม่มีใครได้ยิน แง... ไอ้บ้า Sw. น้ำเน่ามากเลย เสียงออกจะดัง ภารโรงดันไม่ได้ยิน ฉันไม่อยากอยู่ 2 ต่อ 2 กะยัย เอ้ย... นายเกย์นี่นะ... ดูมันสิ ไม่รู้สึกรู้สา ทำสีหน้าเรียบเฉย
"เธอไม่เดือดร้อนอะไรเลยใช่มั้ยเนี่ย!!"
ฉันพูดด้วยความหงุดหงิด...
"อ้าว..ฉันต้องเดือดร้อนด้วยเหรอ ก็ในเมื่อฉันกำลังอยาก...พอดี...."
แบมยิ้มพลางทำสายตาเจ้าเล่ห์ กรี๊ดดดดดดด!!! ฉันรู้นะยะว่าแกคิดอะไรอยู่
"ไม่น้า........จะทำอะไรฉัน ฉันยังเวอร์จิ้นอยู่นะ...กรี๊ดๆๆ"
ฉันหลับตาโวยวายเอามือปัดป้องไปมา ป้องกันพ่อมดในคราบแม่มด -_-" ทว่า…… เงียบ อ้าว...ไม่มีอะไรเกิดขึ้น ก่อนที่เสียงหัวเราะของแบมจะดังขึ้น
"เธอนี่ตลกชะมัดเลยแป้ง...ฮ่าๆๆๆๆ ฉันไม่ทำอะไรเธอหรอกน่า ..คิดมากไปได้"
เชอะ....หลอกฉันได้นะ....แต่เอาเถอะ...แม้จะเสียดายนิดๆ -_-" ตอนนี้ฉันเลยได้แต่นั่งห่างๆมัน แหม…ผู้หญิงสวยๆอย่างฉัน ใครเห็นก็อดใจไม่ไหวหรอก ยิ่งอยู่กับผู้ชาย 2 ต่อ 2 เกิดมันหื่นขึ้นมาอีกจะทำอย่างไร แม้ตอนนี้ฉันจะรักษาสวัสดิภาพความปลอดภัยของตัวเองได้....แต่ว่า….ฮืออออออ...ฉันเกลียดห้องน้ำนี่ชะมัด.....แม้จะเพิ่งทำความสะอาดไปก็เถอะ....ทำไมไม่ติดในที่ๆดีกว่านี้หน่อยล่ะ ไม่เข้าใจ TT^TT
ตะวันใกล้ตกดินเต็มทน…ท้องฟ้าเป็นสีชมพู สวยงาม…จะว่าไปนี่มันไม่ใช่เวลามานั่งดูพระอาทิตย์นี่หว่า ฉันกำลังนั่งมองท้องฟ้าสีส้มอมแดงผสมผสานสีเทาจากหน้าต่างกระจกใสด้านบนที่ปิดไว้
"ฮือ…"
คิดถึงบ้านชะมัด อยากจะไป อาบน้ำ กินข้าว เล่นกับหมา เล่นกับพี่สาว พี่ฝุ่นจ๋า...หนูติดอยู่ในห้องน้ำ…แง…. กับไอ้หื่นกามหน้าหม้อเนี่ย
"มองอะไรเล่า!!"
ฉันหันไปแขวะอีตานั่นเพราะมันกำลังมองมาทางฉัน เพราะนายนั่นแหละที่ทำให้ฉันต้องมาติดในห้องน้ำแบบนี้… อีตานั่นมันไม่ตอบอะไรได้แต่ยิ้มพลางนั่งนิ่งๆที่ริมห้องน้ำ ขณะที่ฉันนั่งห่างมันเป็นกิโล
ความคิดเห็น