คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : แปลความ ครึ่งแรก
พิศพัร์พิไลวรพะา
มนว่าะหลไป
ามล้ำสะนรไล
อุระให้ะเทิทูน
รูปอ์สิุสุรปั้น
มิประพันธ์็เพิ่มพูน
ามสะอาและบริบูร์
ทวิูเสน่หา
ผู้ประพันธ์ ธสัมมาเียนถวายบุษยรัมภา
ันทลัษ์ วสันิลันท์ ๑๔
ำแปล ูรูปอสาวามแล้วเหมือนหัวใะหลใหล สวยสะทั้เมือเหมือนับเทวาปั้น
ถึไม่ประพันธ์็สวยไปทุส่วน ึรู้สึเทิทูนและรัมาึ้นไป
(าอนที่๑
ศิลปินวารั)
......................................................................................................................................................
ยลยินเยาว์ยอยั
หิยอ
ยย้อยยิ่ยืนย
ยย่อ
อยายัยิ้มหยอย้ำ
ยะย้าว
ยุเยาว์ยัย้อยุ์
ยาวยาม
ผู้ประพันธ์ อุบลท้าธสัมมา
ันทลัษ์ โลิรลา
ำแปล ไ้ยินเ็หนุ่มล่าวยย่อท่านป้าแสนสวยแล้วอยิ้มไม่ไ้
เวลาผ่านไปนถึวันนี้ยัมีนื่นมยาวนาน
(าอนที่๒
ามประัษ์แรเห็น)
......................................................................................................................................................
เยาว์ยอยัหิยอ
ยลหยั่
ยย่อยันยุยาม
เยิ่นยิ่
ย่อมยื่นยอยัย
ยะยอบ
ยื่นยุ์อยาหิยิ้ม
ยะย้าวยะยอ
ผู้ประพันธ์ ธสัมมาอบอุบล
ันทลัษ์ โลมหาิรลา
ำแปล อื่นมท่านหิให้ฟั ยย่อมานถึอนนี้้วยวามนบนอบ
อยาให้ฟัแล้วมีวามสุ
(าอนที่๓ เปรียบเป็นเ่นวามฝัน)
......................................................................................................................................................
โอ้อเอ๋ยเอมอิ่ม
ปลื้มปริ่มอุ่นอิใล้ ใบอุบลห่มอร ท่านเอื้อมรล่าวรั อันสมัรหมั้นใฝ่
ิใร่อ้อนอิแอบ อู้นึแนบใหลหล ื่อรใใส่อ้อม อเอ๋ยน้อมให้พี่
อำนินี้ใยเยื่อ แลเอื้ออุราใ้ หัถ์พี่ ใ้รัเือนเอื้อนล้อม ล่อมาน์
ผู้ประพันธ์ บุษยรัมภาทรนิพนธ์ในโมลหมอ
ันทลัษ์ ร่ายั้น (ลบทถาวรธิรา)
ำแปล ิใมีวามสุที่ไ้อยู่ไ้
เหมือนมีใบบัวมาห่ม
ไ้ับมือบอรัหมั้นหมายว่ารัและะอยู่้วยัน้วยวามื่อร
ึเื่อมั่นและมอบหัวใไว้ในอ ใ้วามรัล้อม้วยัน
(าอนที่๓ เปรียบเป็นเ่นวามฝัน)
......................................................................................................................................................
ให้ห่วหวยามอยู่ราวู่เา
ลับาลเ่าเอมอิ่มยัยิ้มหยวน
มิหมายมุ่ผันผ่านร้าวรานรวน
ปั่นแปรปรวนรัร้ายล้ายัเือ
เพราะผ่านพ้นเลือนลาโถมถาทุ์
เ็บนุิใร่ไปปลเปลื้อ
อล้ายุนทอถ้อยร้อยเริเรือ
อันเอ่ยเอื้อพร้อมภัิ์รัเรื่อยรอ
ผู้ประพันธ์ ธสัมมาเียนถวายบุษยรัมภา
ันทลัษ์ ลอนแป (ลบทอัษรสลับล้วน)
ำแปล ห่วที่เห็นแบบนั้นเพราะอนแร็มีวามสุ
ิไม่ถึว่าเวลาผ่านไปทุอย่าะเปลี่ยนไป ่อไปะเอแ่เรื่อทุ์
ผมเห็นแล้วอยา่วยเหลือ อเป็นแ่นุนทอร้อเพลให้ฟั แ่ะร้อว่าผมรัและรอแุ่
(าอนที่๓ เปรียบเป็นเ่นวามฝัน)
......................................................................................................................................................
นิ่มนานุ่มนวลนัยน์
สุใสส่อสาว แพรวพราวพริ้มเพราเพ็ เปรียบเป็นปิ่นโลา ลาวัย์วิไลเร
สรวเสโสมฝาฟ้า แสนสุาหมอสิ้น พ่ายแพ้อินทิรา เศาาน์ำ รรรล้ำลมลึ
ราิรึเือนา แ่มารุับวรร โอษ์พลันพริ้มยิ้มพราย แุไ้อแ้ม
แอร่มอรอ่อนไท้ ั่แ้วใล้เียนว้า เปรียบนาเป็นปิ่นฟ้า สรวเสสาวส่หล้า
นิ่มน้อยยุพย นเยาว์
ผู้ประพันธ์ ธสัมมามบุษยานา
ันทลัษ์ ร่ายสุภาพ
ำแปล ผู้หิสวยนุ่มนวลสุใสเหมือนสวรร์เสพระันทร์ฝาฟ้า
นเป็นแสน็หมอไปหมเพราะสู้เธอไม่ไ้ ผมา มือไ้รูป ผิวพรรเหมือนทอ
ริมฝีปาสีแ เปรียบเหมือนวแ้วในน้ำ สวรร์เสเธอส่มาโลมนุษย์
(าอนที่๓ เปรียบเป็นเ่นวามฝัน)
......................................................................................................................................................
วรนุรุาสีาพัร์
วรภาสล้ำลัษ์ประัษ์ทั่ว
วรมาศทอทาพรรนาบัว
วรันรื่นรัวใ่ยั่วเยิน
ปิยนาุเอ์เสสรร์
ปิยพันธ์เพ้อว่าานาเหิน
ปิยัน์น้อนาอย่าหมาเมิน
ปิยาโปรเอิ้นอยู่เรินใ
ผู้ประพันธ์ ธสัมมาแ่ีบบุษยานา
ันทลัษ์ ลอนแป (ลบทบวรโ)
ำแปล เธอสวยเหมือนนาสีาเป็นที่รู้ันอทุน เนื่อาสีาามสามโล
ผิวสวยเหมือนทา้วยทอ มาใใ่ยอเล่น อนแริว่าเหาะมาาฟ้า อย่าเมินันเลย บ้านอยู่ไหนบอมา
(าอนที่๔
โอบวั้วยันท์ม)
......................................................................................................................................................
นวลน้อผ่อผุโมประโลมนั
มิอาหัสายาไปหาไหน
ะฝันเฟื่อน้อเิ็เินไป
ะฝันไลลัวิิผูพัน
ะลืมันหวั่นิะิเศร้า
ะาเ้าหวั่นใไม่สุสัน์
ะห้ามนทนทุ์ะรุทัน
ะห้ามันอย่าไรให้ไฟเย็น
ัสุมรัลในหทัย้า
ร้อนอุราร้อนรนนทุ์เ็
ะผู้ใผลัไสให้ระเ็น
เพราะน้อเป็นที่หนึ่รารึว
สว่าโสมเิายละม้ายเ้า
ไม่หวัเล้าเทพธิาที่ฟ้าหว
แ่น้อเอ๋ยเ้าประทับับเ็มทรว
มิใ่ลวริแท้แน่วแน่นอน
ผู้ประพันธ์ ธสัมมาแ่ีบบุษยานา
ันทลัษ์ ลอนแป
ำแปล เธอสวยนไม่อาละสายา
ะฝันว่าเธอมีใให้็เินไป ลัวะผิหวั แ่ลืมไป็เศร้า
ห้ามัวเอไม่ไ้เหมือนไปห้ามไฟไม่ให้ร้อน วามรัสุมไปหมแล้ว
ะใร็ไม่สนเพราะมีเธอนเียว สวยเหมือนพระันทร์และไม่หวัรอบรอนาฟ้า
แ่็รัไปทั้ใ ไม่ไ้โหนะ
(าอนที่๔
โอบวั้วยันท์ม)
......................................................................................................................................................
เมื่อนั้น นาโมลทนสับ
ายารานใไปลับ
้วยนับหิใหม่ไ้มา
เหุผลร้อยพันท่านพู
เหมือนูวามรัหนัหนา
เยฝันแสนสุทุรา
ายาอ์นั้นพลันรอ
ไม่ิแ้นนาวาไ้
หวัให้ยุพาสนอ
ู่นแ่เ่าะเฝ้ามอ
เี่ยวอลูหลานบานใ
หวานื่นั่วาลนานเนิ่น
เพลิเพลินอย่าหัผลัไส
อย่าเหมือนเราะห์้ำรรมใ
หทัยะร้าวเศร้าพลัน
ามโสภาอาภัพ
แม้ับเทียบวานาสวรร์
เสื่อมสูเสียรัารัน
ถอนหมั้นมฝันวันเย
อย่าห่วิินนินทา
ัว้าสิลิ้นิ่เย
เิสอพร่ำพลออเย
อย่าเลยห่วใยไม่ำเป็น
ผู้ประพันธ์ บุษยรัมภาทรนิพนธ์ในโมลหมอ
ันทลัษ์ ลอนหบทละร
ำแปล นาโมลฟันรับอเลิเพราะมีนใหม่
หาเหุผลมาร้อยพันทำร้ายิใัน ที่เยฝัน็โนนอื่นพราไป
แ่ไม่แ้นและอให้มีวามรั อยู่้วยันนแ่ มีลูหลานเ็มบ้าน อย่าให้เหมือนันที่ถึสวยแ่ไม่มีว้านวามรั
ไม่้อมาห่วว่าใรนินทาเพราะันะไม่สนใ รัันให้พอ ทั้นี้บริบทอสัมแ่ละยุ่าัน
ท่านหิึถือว่าเอเรื่อหนัมาและไม่ใ่หาแฟนใหม่็บเหมือนยุปัุบัน
(าอนที่๔
โอบวั้วยันท์ม)
......................................................................................................................................................
ประหวัปลอบประโลมนา ประัษ์บ้ามลมั่น
เถอะโมลสิสำั
ะร้อยพันบ่ปันใ
ประสิทธิ์หวัประพันธ์มอบ
ประส์อบ็หาไม่
ะรอมรมะทุ์ไย
ะเทิไว้ะภัี
ประโยน์เรียมประเิมว่า
ประพัทธ์พานะามศรี
ะเียนำเถอะเทวี
เพราะเรียมนี้ถนอมบัว
ประนอบประนมนับ
ประีับนะำั่ว
นิลาวัลย์มิหมอมัว
สับทั่วเถอะร้อยรอ
ผู้ประพันธ์ ธสัมมาเียนถวายบุษยรัมภา
ันทลัษ์ ภุประยาันท์ ๑๒
ำแปล อยาปลอบให้เห็นถึวามรัริ
เพราะเธอนั้นสำัมา อยาแ่ันท์ให้แ่ไม่ำเป็น้ออบรับ
ผมยัมีประโยน์อยู่นะ ผมะั้ใแ่บทร้อยรอใหุ้ฟัับพวำนินทาให้หมไป
นสวยอผมไม่ไ้มัวหมอเลย
(าอนที่๔
โอบวั้วยันท์ม)
......................................................................................................................................................
อันอิเหนาระอา
ินะหราหม่นไหม้
บุษบาไ้ ู่ไท้ลอรอ
น้ำเนรนอนวลพัร์
พรารัาอน้อ
้วยเหุใึ้อ
หลาห้อหัวใ
ผู้ประพันธ์ รัมภามนเียนระบาย
ันทลัษ์ โลสาม
ำแปล พออิเหนาเบื่อินะหรา็เสียใ
บุษบาไู้่ับเธอแทน ร้อไห้เพราะวามรัพัล ทำไมถึหลายใัน
(าอนที่๕
ล้ายสมที่หวัไว้)
......................................................................................................................................................
เปรยเปรียบเป็นยุพินินะหรา
บุษบาหรือเิำเนิไหน
เพราะเพียน้อรัมภาึยาใ
ี่ใล้ไลืแบ่แลมอ
แม้มิเป็นระเ่นเ่นใรเา
แ่เพียรเฝ้ามาลีไม่มีสอ
แม้ลับลิ้่อรรมน้ำเนรนอ
ยอมโนพลอยมบาลอยู่ล้านัลป์
ผู้ประพันธ์ ธสัมมาแ่ปลอบรัมภามน
ันทลัษ์ ลอนแป
ำแปล ถ้าเธอเป็นินะหรา บุษบาไม่ล้ามาเิหรอ
มีแ่เธอที่อยู่ในใ ใร็ไม่สน ถึะไม่ไ้เ้าแ่็รัเธอนเียว อสาบานว่าถ้าทำให้เสียใยอมนรสัล้านัลป์เลย
(าอนที่๕
ล้ายสมที่หวัไว้)
......................................................................................................................................................
สัวาวานพบประสบน้อ
รูปลำยอรึาโสภาแสน
ไยร่ำรวหวนไห้ลุ้มใแทน
ับแ้นิรั่นสั่นแว
เรียมมิไ้่อวนให้นวลริ้ว
อย่าเพิ่นิ่วนอ์สาวสรว
มิใ่แ่หยอเย้าิเ้าว
แ่ใปวพะวถึนเอย
ผู้ประพันธ์ ธสัมมาแ่ีบรัมภามน
ันทลัษ์ ลอนแปสัวา
ำแปล เมื่อวานเอนสวยที่รึามา ไม่รู้ร้อไห้ทำไม
ผมไม่ไ้มาวนให้โรธ อย่ามวิ้วสิ ไม่ไ้ิมาีบเล่น
แ่ใมันิถึให้ทำอย่าไรไ้
(าอนที่๕
ล้ายสมที่หวัไว้)
......................................................................................................................................................
สัวา้วยอันเียันท์นั
ำยอมัล้ายน้ำยามระเหย
อย่าพูทำรำาเนิ่นนานเลย
ป่าวเปรียบเปรยรู้ใว่าไม่ริ
แว่ววันวานิแท้็แย่แล้ว
ยัไม่แล้วนบ้ามุ่มาสิ
ววุ่นวายิทั่วเหมือนัวปลิ
ปวเล้าริ่วิเวียนอาเียนเอย
ผู้ประพันธ์ รัมภามนอบธสัมมา
ันทลัษ์ ลอนแปสัวา
ำแปล ำพู็เหมือนน้ำ เี๋ยว็ระเหย
น่ารำาพูอยู่นั่นทั้ที่โห เมื่อวาน็แย่แล้ว
วันนี้ยัเอนบ้ามาวุ่นวายเหมือนัวปลิ ฟัแล้วะอ้ว
(าอนที่๕
ล้ายสมที่หวัไว้)
......................................................................................................................................................
สัวาลาลัยรวมสายเ้า
หรือเทียมเท่าน้ำใหทัยเผย
ใ่วอแวปานปลิมาิเย
เปรียบทรามเยสิาศุ์ึ้าม
เพียหวัว่าลาวัย์พลันยิ้มไ้
เ้าะเีย้าใรแ่ใสม
แ่แย้มโอษ์โปรบ้าสะอารมย์
น้อนิยมสิ่ใให้บอเอย
ผู้ประพันธ์ ธสัมมาแ่ีบรัมภามน
ันทลัษ์ ลอนแปสัวา
ำแปล ะแม่น้ำี่สาย็ไม่เท่าน้ำใผม
ผมไม่ไ้เป็นปลิ แุ่เป็นพระันทร์ที่สวยน้อมอา้า อแ่เธอยิ้มไ้ะรัใร็ไม่เป็นไร
แ่อยาให้มีวามสุ อบอะไรให้บอมา
(าอนที่๕
ล้ายสมที่หวัไว้)
......................................................................................................................................................
สัวานิยมวามมเียบ
นอนร่อยเรียบเลียบมาาเนย
แ่หวัเพลินเิไปไลเลย
เพราะนเยเ็บ้ำำมา
ถ้าิแท้แน่ริเป็นสิ่มั่น
ลอประันาพย์โลรรโล้า
เพราะเบื่อแล้วเบื่อนัสัวา
อย่าเื่อย้าเร่เ้าุเหว่าเอย
ผู้ประพันธ์ รัมภามนอบธสัมมา
ันทลัษ์ ลอนแปสัวา
ำแปล อบอยู่ับวามเียบ นอนให้หมไปวัน
ถ้าแ่มาทำเล่น็ไปเลย นำลัเสียใ แ่ถ้าริัลอแ่าพย์โลันสิ
เร็วเ้านน้อย
(าอนที่๕
ล้ายสมที่หวัไว้)
ความคิดเห็น