ฝึกวาดการ์ตูน (กับบ่าวเบิ้ม)

ลำดับตอนที่ #10 : เลเวล2 วาดฉาก ตัดเส้น เล่นกับสกรีนโทน (ตอนที่2)

เมื่อทุกคนรู้หลักทางการวาดเพอร์สเป็คทีฟกันแล้ว ก็มาต่อกันเลย

ในการทำการ์ตูนสักเรื่อง มันมีองค์ประกอบของหลายๆอย่างมารวมกัน ทั้งเรื่อง ภาพ และมุมมองทางศิลปะ ของต่างๆนั้นต้องเอามาผสมกันในสัดส่วนที่พอดี ไม่เช่นนั้น รสชาติของการปรุงแต่ง แต้มเติมเพื่อให้ใด้การ์ตูนคอมมิคสักเรื่องไม่สมประกอบ (แกงจืดไหงมีพริกได้ฟร่ะ เป็นต้น)

การเขียนฉากแบบต้องตีตารางอะไรแบบนั้น อาจทำให้งานดูดี ถูกต้อง แต่ถ้าจะเอาวิธีการเขียนแบบในบทที่แล้วมาเป็นกระบวนการในการทำการ์ตูน คงเป็นเรื่องที่ยากเกินไป แต่ก็ควรที่จะรู้สิ่งเหล่านั้นเอาไว้ให้มากๆครับ ที่เหลือคือความชำนาญจากการฝึกให้ชิน เราจะได้ไม่ต้องตีเส้นกราฟ แต่ใช้สายตากะเอาได้อย่างถูกต้อง ก็แนะนำให้ฝึกมากๆครับ แล้วจะทำได้เอง

ดูรูปนี้ครับ ผมใช้สายตากะเอา  แต่อ้างอิงหลังการทางทัศนียวิทยาเข้ามาช่วย 



 




ในการมองวัตถุที่เป็นทรงเหลี่ยม เราจะยึดหลักการมองที่เป็นแนวคู่ขนานไปกับวัตถุนั้นๆ เพื่อหาจุดรวมสายตา(VP) ของวัตถุนั้นๆ ซึ่งจุดรวมสายตาของวัตถุแต่ละชิ้นที่วางในรูปแบบต่างกัน จึงมีจุดรวมสายตาที่ต่างกันไปด้วย


ดูรูปนี้แล้วหากไม่เข้าใจ ก็ให้ลองกลับไปอ่านบทที่แล้วอีกรอบ






การตัดเส้น เพื่อเอาไปใช้กับงานการ์ตูน



อย่างที่บอกไปแล้วว่า กับการ์ตูนนั้น การตัดเส้น ต้องมีการวางแผนไว้เผื่อการทำงานอย่างอื่นด้วย เช่น สกรีนโทน ซึ่งเป็นสิ่งจำเป็นอย่างหนึ่ง ที่ทำให้งานดูสมบูรณ์ ให้แสงเงาที่สวยงาม ไม่รก เลอะไปกับเส้น

ก่อนอื่นก็ร่างแบบออกมา อาจใช้สายตากะเอาก่อนหาจุดรวมสายตาที่ถูกต้องทีหลัง(เหมือนตอนวาดภาพเหมือน ร่างโครงให้พอเหมือนแบบ หรือที่คิดเอาไว้ก่อนคร่าวๆ แล้วค่อยหาจุดรวมสายตา)
 
แล้วทำมันให้ถูกหลักการ (พวกบ้าวิชากาม เอ้ย วิชาการ) 
ถ้าเป็นไปได้ ก็ใช้ดินสอ แรเงาส่วนที่เป็นเงาลงไปด้วยก็ดีครับ อย่างน้อยก็จะได้รู้ว่า ถ้าทำแบบนั้นแล้วจะเป็นยังไง (ถ้าไม่ดีก็ลบ แล้ววาดใหม่)


แล้วก็ตัดเส้น ลงดำ กำหนดแสงเงากำภาพเผื่อไว้ด้วย



แต่การลงดำ และตัดเส้นของฉากที่จะเอาไปใช้กับการ์ตูน ควรกำหนดทิศทางของแสง เงาให้ชัดเจน และเว้นเส้นเอาใว้เพื่อที่จะให้สกรีนโทนเข้ามาแปะแทน (เพื่อความสวยงามครับ งานจะดูสะอาดด้วย) 

(ในบทต่อไป จะติดสกรีนโทนกันครับ)

มีตัวอย่างที่แยกออกเป็นสองแบบ กับการตัดเส้น

ร่างแบบ






ร่างเสร็จแล้วควรตัดเส้นแบบนี้ครับ ในส่วนที่แสงกระทบมาก ให้เว้นเส้นเอาไว้ มันจะได้ความมันวาง สวยงาม ซึ่งเราจะไปใช้เทคนิคสกรีนโทนเอาอีกที (ผมก็ยังลงมิติของเส้นไม่ดีนะครับ จริงๆเส้นต้องชัดเจนเรื่องแสงเงากว่านี้ ยังไงทุกท่านที่อ่านบทความมาก็ลองสังเกตุตามงานการ์ตูนของท่านต่างๆ ดูอีกละกันครับ สำคัญอยู่ที่สังเกตุครับ



อันนี้เป็นแบบที่ตัดเส้นเต็มทั้งหมด ซึ่งการตัดเส้นแบบนี้ ส่วนมากจะวาดเพื่อเป็นแบบเพื่อเอาใช้งานอย่างอื่นมากกว่า แต่ถ้าเอาไปใช้กับการ์ตูนมันจะงดูทึบ แข็งๆ ไม่ค่อยสวยงามครับ (ลวกครับรูปนี้)







...............................---------------------------------------------------------------------..............................


นี่เป็นตัวอย่าง ที่ผมเอามาจากการ์ตูนเรื่องต่างๆที่ท่านอาจเห็นกันดีอยู่แล้ว เพียงแค่ให้สังเกตุเส้นที่เขาตัดครับ ไม่ได้ตัดเต็มทั้งหมด แต่จะใช้ติดสกรีนเอาทีหลัง ซึ่งต้องมีการฝึกฝนกันอย่างจริงจัง ถึงจะชำนาญ (ก็บอกแล้วว่าต่อไป จะยิ่งยากขึ้นไปอีก นี่ยังไม่รวมถึงการวางแผนงานต่างๆ ซึ่งจะอยู่ในบทถัดๆไป


นี่จากเดตโน๊ต  ถ้าคุณสังเกตุดูดีๆ มันมีเส้นที่เขียนอยู่ไม่กี่ที่ น่าทึ่งมากสำหรับขั้นตอนในการทำ แบบว่าวาดมาแค่นี้ ลบดินสอออกแล้วเลือเส้นอยู่แค่นี้ บางทีดูไม่ออกด้วยว่าเส้นมันโค้งไปทางไหน เพราะมันไม่มีเส้น เนื่องจากไม่ได้ตัดเส้นลงไป

เส้นจริงๆน่าจะเป็ฯประมาณนี้ครับ (อันนี้ผมวาดลอกมาให้ดู ว่าเส้นที่เขาวาดมันมีแค่ไหน





นี่จากเอฟ คอมโป ได้อธิบายไว้ในรูปแล้ว






หมายเหตุ 2บทหลังนี่ผมเร่งอัพ เพราะมีเวลานิดหน่อย แล้วจะมาแก้ใขให้อ่านง่ายขึ้น ต้องขออภัยในบางสิ่ง หากเกิดความผิดพลาดขึ้น 


ในบทถัดไป ผมจะสอนการติดสกรีนโทน ซึ่งจะเอารูปสองรูปที่วาดนี้มาติดให้ดูกัน ซึ่งผมจะใช้โปรแกรมโฟโต้ช๊อปในการติด เพราะคิดว่า หลายคนคงถนัดใช้โปรแกรมตัวนี้กันแล้ว

ออ อีกอย่างก่อนจะปิดบท หากใครที่อ่านมาตั้งแต่บทแรก จนถึงบทนี้ ช่วยมาลงชื่อทักทายกันหน่อยก็ดีครับ คิดว่าลองเช็คพ้อยต์กันดูว่า แต่ละคนทำได้ถึงขั้นใหนกันแล้ว บางทีแต่ละคนก็จะติดกันตรงนั้นตรงนี้นิดๆหน่อยๆนะครับ แล้วจะดูช่วยแก้ให้ครับ
หวัสดีปีไหมครับทุกคน