เจ้าสาว แสนพยศ

ตอนที่ 17 : เธอคือความอุ่นใจ

ตอนที่ 16

เธอคือความอุ่นใจ

สวนกับแขกยามบ่ายที่กำลังเดินเข้ามา และสังเกตสังกาได้ว่า บ้านทั้งบ้านกำลังตกอยู่ในสถานการณ์เคร่งเครียด เหมือนระเบิดปรมาณูเพิ่งลงเมื่อชั่วโมงก่อนหน้านี้

“อ้าว! พเยาว์ เธอมาได้ยังไงกัน?”

“ตะวันอยากมาดูน้อง และฉันก็อยากมาเยี่ยมหนูนินด้วย”

ชื่อที่ได้ยิน เหมือนแสงสว่างที่สาดฉายเข้ามาในห้องที่มืดมิด...เหมือนไออุ่นที่ค่อยๆ คืบคลานเข้ามาโอบกอดกายและใจที่หนาวเหน็บเย็นเยียบ

“พี่ตะวัน” 

ร่างประเปรียวลุกพรวดขึ้นยืน ร้องเรียกชื่อเขาอย่างดีอกดีใจ พร้อมกับโผเข้ากอดซุกใบหน้าลงกับอ้อมอกแข็งแรงนั่น ก่อนจะปล่อยโฮลั่นอย่างไม่อายใคร

“เป็นอะไรไปคะคนเก่ง”

แม้จะงวยงงไม่น้อย หากก็โอบกอดร่างน้อยเอาไว้ ลูบหัวลูบไหล่ปลอบโยน

ผู้หลักผู้ใหญ่ทั้งสามคนในห้องต่างหันไปมองสบตากันอย่างสมใจ ก่อนคุณพเยาว์จะเป็นฝ่ายเอ่ยขึ้น

“ตะวันพาน้องออกไปข้างนอกก่อนไป ให้ผู้ใหญ่ได้คุยกัน”

“ครับ”

คุณหมอหนุ่มรับคำอย่างว่าง่าย โอบไหล่ตระกองกอดร่างบางออกไปเพื่อให้หญิงสาวได้สงบจิตสงบใจ และผ่อนคลายความตึงเครียดจากสถานการณ์ที่เพิ่งเผชิญมาสดๆ ร้อนๆ

“ดูท่าจะมีหวังนะคะ พอเห็นหน้าหมอตะวันยัยนินถึงกับกระโดดเข้าหาเลยทีเดียว”

คุณนนทรีพูดขึ้นมา เมื่อทนายความประจำตระกูลกลับไปเรียบร้อยแล้ว หลังจากเล่นละครตามแผนที่วางเอาไว้ได้อย่างแนบเนียนจนไม่มีใครจับพิรุธได้

“พูดจาถึงหลานน่าเกลียดน่าคุณ”

คุณนินนาทท้วงคำพูดและสีหน้ายินดีจนออกนอกหน้าของภรรยา

“ก็มันจริงนี่คะ คุณพี่ก็เห็น ยัยนินโดนทั้งยัยนันยัยนิชถล่มด่าอยู่มาเป็นชั่วโมง ยังไม่เห็นจะมีอาการอะไร แต่พอเห็นหน้าหมอตะวันเท่านั้น ร้องไห้โฮเลย”

“แกคงอึดอัดใจ เพราะไม่เห็นใครเป็นที่พึ่งได้ คุณกับผมก็เล่นบทโหดกับหลานเสียขนาดนั้น เห็นหน้าซีดหน้าเซียวก็อดจะสงสารไม่ได้”

“โอ้ย! มาถึงขั้นนี้ อย่ามัวแต่มาทำหน้าบางอายอยู่เลยค่า อย่างหมอตะวันนี่ได้มาเป็นหลานเขย โชคดียิ่งกว่าถูกหวยรางวัลแจ็กพ็อตอีกนะคะคุณพี่ ”

“คุณ...เกรงใจคุณพเยาว์หน่อยสิ พูดเสียหลานเราไม่มีราคาทีเดียว”

คุณย่าของฝ่ายชายได้แต่นั่งอมยิ้ม

“ฉันเองก็ดีใจนะคะ ถ้าเด็กสองคนนี้จะลงเอยกันได้ ตะวันไม่ใช่คนที่จะรักใครได้ง่ายๆ ถ้าหนูนินเต็มใจจะแต่งงานด้วย ฉันก็ถือว่าตะวันก็โชคดีเหมือนกัน”

“แล้วนี่จะอะไรยังไงต่อไปล่ะ?”

คนเป็นปู่หน้าเครียด ไม่ค่อยจะเห็นด้วยกับแผนการนี้สักเท่าไหร่ อยากให้รักเป็นรักที่เกิดขึ้นด้วยหัวใจ และความรู้สึก ไม่ใช่การคลุมถุงชน

“ก็เล่นไปตามบทละกัน”

“แล้วยัยนินจะเชื่อเหรอ? อีกอย่างผมว่ามันมัดมือชกหลานเกินไปนะ”

“เอาน่า คุณพี่ ยัยนินน่ะ รักหมอตะวันแน่ๆ มีอะไรเกิดขึ้นก็วิ่งแจ้นไปหาเป็นคนแรก ดูแต่เบอร์โทรศัพท์ฉุกเฉินก็ยังเป็นชื่อของหมอตะวันคนเดียว”

ฝ่ายสามีผงกหน้า เริ่มเห็นพ้องกับตัวอย่างที่ภรรยายกขึ้นมาอ้างอิง

“เด็กคนนี้น่ะหัวดื้อจะตาย ชอบต่อต้าน เราเลี้ยงกันมาคุณพี่ก็น่าจะรู้ดี ขืนบอกให้คบกันดีๆ ไม่มีทางหรอก มันก็ต้องใช้ไม้นี้แหละ นี่ดีนะที่ได้ยัยนันกับยัยนิชมาช่วยกันกดดันอีกแรงหนึ่ง สถานการณ์เลยบีบคั้นสมจริง”

“เล่นใหญ่ลงทุนจริงเลยนะคุณ ผมว่าป่านนี้ยัยนิชกับยัยนันก็คงเครียดเรื่องนี้จนหัวฟัดหัวเหวี่ยงเหมือนกันแหละ เฮ้อ! แก่จนป่านนี้แล้ว ต้องมาทำอะไรแบบนี้นี่มัน...”

“เอาเถอค่ะ ยังไงก็คุ้มแน่ๆ งานนี้ไม่มีใครได้เหนื่อยเปล่า” 

คนเป็นย่าพูดมาอย่างหมายมั่นปั้นมือ

ฟากฝั่งผู้อาวุโสก็วางแผนเตี๊ยมกันเต็มที่ ตอนนี้ก็รอเวลาแต่ให้หมอตะวันปลุกปลอบและกล่อมนินไพลินให้สงบก่อน

“เงินตั้งสามสิบล้านนะคะพี่ตะวัน คุณปู่คุณย่าไม่มีทางจ่ายให้นินแน่ๆ”

“อื้ม!”

คุณหมอลูบคางทำท่าครุ่นคิดตาม

“ถึงคุณปู่คุณย่าอยากจ่าย อานันกับอานิชก็ไม่มีทางยอมแน่ๆ”

คนว่าสีหน้าวิตกกังวล น้ำตายังคลอในหน่วยตาแดงๆ อย่างพร้อมจะแสดงความอ่อนแอออกมาทุกเมื่อ

“ใจเย็นๆ ก่อนนะนินทุกปัญหามีทางออก และปัญหานี้ก็เช่นกัน”

“แล้วทางไหนล่ะคะพี่ตะวัน เงินตั้งสามสิบล้านบาท ไม่ใช่น้อยๆ ถ้าไม่นับปู่กับย่าให้ ต่อให้ทำงานไปจนตายตลอดชีวิต นินก็ยังไม่รู้เลยว่าจะหาเงินมากขนาดนี้ได้ไหม?”

^^ ชอบก็เม้นต์ด้วยนะคะ อย่าลืมกดให้กำลังใจกันนะคะ ^^

^^ ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะคะ ^^

และขอฝากนิยายรัก ครบรส เข้มข้น ผลงานของไรท์ อีกเรื่องนะคะ 
วิวาห์จำแลงรัก อัพทุกวันเช่นกันค่า ^^

กดลิงค์ได้เลย